CF:บทที่ 768 ตระกูลฝานเต๋อหัว

นิยายลงทุกวัน เวลา 6.00 น. ส่วนเรื่องไหน จำนวนกี่ตอนนั้น สามารถดูได้ ที่นี่

ณ สหพันธรัฐจักรวาล, อารยธรรมอาตริกร้านั้นเป็นอารยธรรมที่ค่อนข้างสุขสบายในบรรดาอารยธรรมขนาดกลาง, เขตดาวของพวกเขานั้นมีทรัพยากรค่อนข้างมากเลยทีเดียว

นอกจากนี้, ก็ยังไม่มีอารยธรรมใกล้เคียงอารยธรรมไหนมาข่มขู่พวกเขาอีกด้วย, ดังนั้นพวกเขาจึงได้ใช้ชีวิตที่สุขสบายมาก

ศูนย์กลางของอารยธรรมอาตริกร้านั้น, คือดาวพาบู, เป็นสถานที่รุ่งเรืองที่สุดในอารยธรรมอาตริกร้าและเป็นที่รวบรวมของกองกำลังทั้งหมดในอาตริก้า

มีนักธุรกิจ 2 คนจากในเขตดาวบลู, ที่กำลังเดินอยู่บนถนนที่วุ่นวายแห่งนี้, และมองดูผู้คนที่อยู่รอบตัวพวกเขา

"ถึงแม้จะดูรุ่งเรืองมากที่นี่ก็เถอะ, แต่ก็ออกจะดูคุยโวมากไปหน่อย, มันยังเทียบกับเขตดาวบลูของพวกเรายังไม่ได้เลย"

"คุณเอาเทคโนโลยีในเขตดาวบลูมาเทียบกับที่นี่ไม่ได้หรอกนะ, ยิ่งไปกว่านั้นนะ พลังของพวกคนใหญ่คนโตนั้นเทียบกับชาวอาตริกร้าไม่ได้เลย, มันจึงเป็นไปไม่ได้แต่แรกแล้วที่คุณจะเอามาเปรียบเทียบกับที่นี่"

"ฮ่าๆ, จริงด้วย, แต่ผมก็ยังสงสัยอยู่นะว่า, กองกำลังมาดจิล่านั้นไปล่วงเกินพวกคนใหญ่คนโตได้ยังไงนะ?"

"ใครจะไปรู้ล่ะ? บางที่พวกเขาอาจจะไปล่วงเกินพวกคนใหญ่คนโตโดยไม่ได้ตั้งใจก็ได้, พวกเราไม่จำเป็นต้องไปสนเรื่องนั้นหรอก, พวกเราจำเป็นที่จะต้องทำงานที่คนใหญ่คนโตมอบหมายมาให้สำเร็จให้ได้ก็พอ เพื่อเป็นการตอบแทนน้ำใจของพวกคนใหญ่คนโตที่มีต่อพวกเรา"

"อื้ม, ไปกันเถอะ ไปพบกับผู้ร่วมมือที่คนใหญ่คนโตได้เลือกไว้แล้วกัน, พวกเขาช่างโชคดีจริงๆนะ"

ในเขตที่อึกทึกครึกโครมในดาวพาบูนั้น, มีบ้านที่ดูโอ่อ่าอยู่ทุกหนทุกแห่ง, เจ้าของบ้านแถวนี้จะต้องเป็นเหล่าคนที่มีอำนาจมากในอาตริกร้าแน่ๆ

ส่วนพ่อค้าพลังงานในอาตริกร้านั้น, ตระกูลฝานเต๋อหัวนั้นถือได้ว่าเป็นกองกำลังอันดับต้นๆในอาตริก้า

พวกเขาควบคุมตลาดค้าขายพลังงานทั่วทั้งอาตริกร้าเอาไว้ถึง 80%, และด้วยเหตุนี้จึงไม่มีใครที่กล้าหือต่อต้านตระกูลของพวกเขาในอาตริก้า

แต่ในช่วงที่ผ่านมานี้, คนในตระกูลฝานเต๋อหัวนั้นโกรธมาก

เพราะมีบางคนที่ได้เข้ามายุ่มย่ามกับธุรกิจค้าขายพลังงานของพวกเขา, และผู้คนเหล่านั้นก็ดูเหมือนจะประสบความสำเร็จดีเสียด้วย, ซึ่งทำให้ตระกูลฝานเต๋อหัวนั้นถึงกับกลัวขึ้นมา, แต่ก็ยังคงมาดเป็นสิงโตที่ที่โหดเหี้ยมอยู่

แต่พอพวกเขาต้องการที่จะกำจัดพวกหนูที่มาก่อกวนพวกเขานั้น, พวกเขาก็พบว่ารอบตัวหนูพวกนั้นถูกครอบเอาไว้โดยกรงที่แข็งแกร่งมาก ทำให้พวกเขาไม่สามารถทำอันตรายอะไรหนูพวกนั้นได้เลย

"ฝานชิงหลุน, ช่วงนี้มีข่าวดีอะไรบ้างไหม?" ชายอาวุโสคนหนึ่งกำลังพูดถามชายวัยกลางคน

"เรียนท่านอาวุโส, ยังไม่มีข่าวดีเลยครับมีแต่ข่าวร้าย, คนพวกนั้นทำอะไรไร้ยางอายมากขึ้นเรื่อยๆ, และหากพวกเขาแหกตลาดพลังงานที่พวกเราควบคุมอยู่ได้เมื่อไรและสร้างพลังงานชนิดใหม่ขึ้นมา, ฝานเต๋อหัวของพวกเราคงได้จนมุมแน่ครับ"

หลายปีที่ผ่านมา, ตระกูลฝานเต๋อหัวนั้นได้รับความมั่งคั่งมาอย่างมากมายจากการเป็นเจ้าแห่งพลังงาน, และในขณะเดียวกัน, พวกเขาก็เป็นที่จับตามองของกองกำลังนับไม่ถ้วนเช่นกัน

ในเวลานี้, มีบางคนได้เข้ามาทำลายสมดุลที่พวกเขาได้สร้างขึ้นมา, และทำให้พวกเขากลายเป็นบาบีคิวที่แสนอร่อย, ที่กองกำลังมากมายรอเขมือบเท่านั้น

แต่พวกเขานั้นกลับทำอะไรไม่ได้เลยในสถานการณ์นี้, เพราะกองกำลังเหล่านั้นได้ร่วมมือกันเพื่อสิทธิของอาตริกร้าและปกป้องเจ้าหนูตัวน้อยพวกนั้นที่ทำให้พวกเขาต้องตกอยู่ในสถานการณ์เช่นนี้

"เอาเถอะ, ข้าเองก็มีส่วนผิดด้วย, ถ้าข้าไม่ฆ่าเจ้านั่นเพื่อรักษาสมดุลเอาไว้, มันก็คงไม่ทำให้เจ้าพวกนั้นหันมาแยกเขี้ยวใส่พวกเราเช่นนี้" ฝานซูจิตพูดออกมาอย่างช่วยไม่ได้

"ข้าไม่โทษท่านหรอกท่านผู้อาวุโส, หากท่านไม่ฆ่าเจ้าเปรู หมอนั่นก็จะมาฆ่าคนในตระกูลของพวกเราอยู่ดี, ไม่มีใครที่คิดที่จะปล่อยให้พวกนั้นรอดไปได้หรอกครับในเหตุการณ์นั้น"

"คุณพอที่จะพาใครเข้ามาแล้วมอบค่าตอบแทนให้เขาไปได้ไหม?"

ชายวัยกลางคนยิ้มอย่างขมขื่นแล้วตอบกลับไป, "ข้าจะลองพยายามดูครับ, ถึงมันอาจจะเปล่าประโยชน์, เพราะคนพวกนี้กระหายหิวมากและเลี้ยงยังไงก็เชื่อง, ยิ่งไปกว่านั้นมีหลายคนที่ไม่ต้องการให้พวกเรามีชีวิตอยู่ต่อไปอีกก็มี"

แล้วในห้องที่เป็นความลับนั้น, ทั้งสองคนนั้นต่างก็มีสีหน้าที่ไม่ดี

เมื่อชายวันกลางคนเดินออกมาจากห้องลับ, ก็ได้มีใครบางคนที่กำลังรอเขาอยู่ที่ด้านนอก

"ท่านผู้นำตระกูลครับ, มี 2 คนบอกว่ามาจากเขตดาวบลู, เขาแจ้งว่ามาในนามเจ้านายของเขาที่ชื่อว่าอู๋ฮ่าวเหริน เข้ามาขอพบคุณครับและพวกเขาก็บอกด้วยว่าเขาสามารถช่วยพวกเราหาทางออกจากปัญหาที่พวกเรากำลังเผชิญอยู่ได้ครับ" ผู้ที่มารายงานกล่าวอย่างตื่นเต้น

"อืม, คนพวกนี้ต้องการที่จะหวังจะฉวยผลประโยชน์จากพวกเราเมื่อพวกเขารู้ถึงสถานการณ์ของตระกูลฝานเต๋อหัวของพวกเราอีกแล้วรึ? ตอบปฏิเสธไป"

"โอ้! ได้ครับข้าจะไปไล่พวกเขาออกไปเดี๋ยวนี้"

มองดูลูกน้องที่มารายงานวิ่งกลับไป

ชายวัยกลางคนก็นึกชื่อของอู๋ฮ่าวเหรินแห่งเขตดาวบลูขึ้นมาได้, จึงพลันฉุกคิดอะไรบางอย่างขึ้นมา

จากนั้นเขาจึงได้รีบตะโกนเรียกลูกน้องของเขาที่กำลังวิ่งไป "กลับมาก่อน, บอกตัวแทนทั้ง 2 คนจากเขตดาวบลูด้วยว่าข้าอยากที่จะพบกับพวกเขา"

ชายวัยกลางนั้นไม่ได้เอะใจแต่แรก, แต่เขาก็พลันฉุกคิดเรื่องของเขตดาวบลูและอู๋ฮ่าวเหรินขึ้นมาได้ ว่าเป็นคนที่มีชื่อเสียงมากในช่วงนี้ไม่ใช่รึอย่างไร

หากนึกถึงชุดเกราะที่เขาพัฒนา, ไม่ว่าจะชุดเกราะพลเรือนหรือชุดเกราะรบรุ่นล่าสุดก็ดี, ที่จะเปลี่ยนการสู้รบของสหพันธรัฐจักรวาลไป

ซึ่งเรื่องแบบนี้ไม่ใช่เรื่องที่สามารถโกหกกันได้, ส่วนเรื่องที่อู๋ฮ่าวเหรินจะฉวยโอกาสนั้นชายวัยกลางคนไม่สนใจแล้ว, ถ้าหากว่าเขานั้นสามารถช่วยให้ตระกูลของเขารอดพ้นจากวิกฤตินี้ได้จริงๆ

เถียนต้าและแมนเทิลจากเขตดาวบลูนั้น พวกเขาเป็นผู้อพยพกลุ่มแรกที่มาอยู่ในเขตดาวบลู, และเป็นพนักงานหลักในฟิวเจอร์กรุ๊ป, พวกเขาได้รับการไว้วางใจจากอู๋ฮ่าวเหรินให้มาทำงานที่ออกจะดูแปลกๆให้เขาในครั้งนี้

จากมุมมองของพวกเขานั้น, การช่วยตระกูลฝานเต๋อหัวที่เป็นเจ้าแห่งเทคโนโลยีพลังงานในอารยธรรมอาตริกร้านี้ เพื่อให้พวกเขาช่วยฆ่ากองกำลังที่ไม่ได้เป็นใหญ่ในอารยธรรมอาตริกร้า, มันออกจากขาดทุนไปซักหน่อย

ยิ่งไปกว่านั้น, กองกำลังที่ชื่อว่ามาดจิล่านี้ก็ไม่เคยขัดแย้งอะไรกับฟิวเจอร์กรุ๊ปมาก่อนเลยด้วย

เมื่อพบเถียนต้าและแมนเทิล, ฝานชิงหลุนชายวัยกลางคนจ้องมองมาที่พวกเขาอย่างสงสัยและพูดถามออกไป "พวกเจ้าสามารถช่วยตระกูลฝานเต๋อหัวให้รอดจากสถานการณ์ในปัจจุบันได้จริงๆน่ะรึ?"

"ไม่, พวกเราทำไม่ได้หรอก, แต่ฟิวเจอร์กรุ๊ปของพวกเราสามารถทำได้, แน่นอนว่าหัวหน้าของพวกเรานั้นสามารถช่วยพวกคุณแก้ปัญหาในปัจจุบันได้"

แล้วพวกเจ้าต้องการอะไรแลกเปลี่ยนกับการช่วยเหลือในครั้งนี้?"

ฝานชิงหลุนไม่พูดอ้อมค้อมกับพวกเขา, เพราะในปัจจุบันพวกเขามีเวลาไม่มากที่จะมาเสียเวลาทำเช่นนั้นแล้ว

"ท่านหัวหน้าของพวกเราบอกว่า, ถ้าคุณได้เห็นสิ่งนี้แล้ว พวกคุณจะเข้าใจเองครับ"

เถียนต้าก็ได้วางเครื่องเล่นข้อมูลไว้ตรงหน้าของฝานชิงหลุน, และนั่งลงโดยไม่พูดอะไรต่อ

ฝานมองมาที่ทั้งสองคนอย่างสงสัย, จากนั้นก็หยิบเครื่องเล่นนั้นขึ้นมาดู

ไม่นานนักสีหน้าของเขาก็ได้เปลี่ยนไป, และคนๆนั้นก็รู้สึกตื่นเต้นมากขึ้นเรื่อยๆพร้อมกับวิดีโอที่เล่นไปเรื่อยๆ

เถียนต้าและแมนเทิลนั้นหันหน้ามามองกันเอง, เพราะพวกเขารู้แล้วอยู่ว่ามันจะต้องเป็นเช่นนี้มาก่อนแล้ว

หลังจากที่ท่านหัวหน้าได้มอบหมายงานให้, พวกเขาก็ได้ทำการสืบสวนสถานการณ์ของฝานเต๋อหัวมาบ้างแล้วซึ่งกำลังแย่มาก

ถ้าไม่มีใครเข้ามาช่วยเขา, พวกเขานั้นไม่แข็งแกร่งพอที่จะแก้ไขปัญหานี้ด้วยตัวเองได้และจะถูกกลืนโดยกองกำลังอื่นๆในอารยธรรมอาตริกร้า

หลังจากที่ดูวิดีโอจบแล้ว, หลังจากนั้นพักใหญ่ๆ ฝานชิงหลุนก็ได้ตั้งสติกลับมาได้และพูดขึ้นมาอย่างระแวดระวัง "คุณมั่นใจนะว่า, พวกคุณไม่ต้องการอะไรเพิ่มเติมจริงๆนอกจากที่พูดถึงในวิดีโอนั้น?"

"จริงๆแล้ว, พวกเราก็ไม่เข้าใจเช่นกันว่าทำไมท่านหัวหน้าถึงได้เรียกร้องจากตระกูลฝานเต๋อหัวของพวกคุณน้อยขนาดนั้นเช่นกัน

"อ้อ, จะว่าไปท่านหัวหน้าสั่งมาด้วยว่า, พวกคุณจะต้องทำให้มั่นใจว่ามาดจิล่าหายสาบสูญไปจากอารยธรรมอาตริก้าด้วย, แน่นอนว่าจะต้องมีวิดีโออัดภาพการหายไปของมาดจิล่ามาให้พวกเราหลังจากที่จบเรื่องแล้วด้วย, ไม่อย่างนั้นท่านหัวหน้าของพวกเราจะช่วยพวกคุณแก้ปัญหาตระกูลฝานเต๋อหัวของพวกคุณแค่ครึ่งเดียวเท่านั้น"

"ไม่มีปัญหา" ฝานชิงหลุนตอบกลับพร้อมกับยิ้ม "ข้าตกลง, กองกำลังที่ชื่อมาดจิล่านั้นจะต้องหายสาปสูญไปอย่างแน่นอน"

"ดีมากครับ, นี่คือข้อมูลชุดแรกที่ท่านหัวหน้าส่งมาให้ล่วงหน้า, ตอนนี้มันเป็นของคุณแล้ว"

ฝานชิงหลุนตกตะลึงในทันที, เขาไม่คิดว่าทั้งสองคนนี้จะพกเอาข้อมูลที่สำคัญขนาดนี้ไปไหนมาไหนด้วย