CF:บทที่ 753 สตาร์เกทที่อยู่ใต้ทะเล
เหล่าผู้นำที่หลบหนีมาจากเขตดาวของตัวเองพร้อมด้วยของมีค่าและทรัพยากรมากมายนั้น, ก็ได้มุ่งหน้ามาไปยังทางช้างเผือกอย่างช้าๆ
ถ้ามองจากไกลๆ, จะพบว่ามียานขนส่งต่างๆอยู่อย่างน้อย 1 พันลำ, โดยรอบๆยานขนส่งเหล่านี้ จะมียานรบมากกว่า 100 ลำ คอยคุ้มกันกองยานขนส่งขนาดมหึมานี้
ตรงกลางของกองยาน, จะมียานแม่ที่ดูหรูหรามากลำหนึ่งอยู่
ยานแม่ลำนี้ดูเหมือนพระราชวังเคลื่อนที่มากว่าที่จะเป็นยานรบเสียอีก
ยานแม่ลำนี้ในเวลานี้, เหล่าผู้นำที่หลบหนีออกมากนั้นต่างก็กำลังยินดีให้กับตัวเลือกที่ชาญฉลาดของพวกเขา
เมื่อพวกเขารู้ว่าอารยธรรมโครน่ากำลังถูกโจมตีนั้น, พวกเขาก็ตื่นกลัวมาก
"ชาลิม, ดูเหมือนการตัดสินใจของพวกเราจะถูกนะ, ถ้าเกิดพวกเราเลือกที่จะอยู่ต่อ, คงได้ตายกันหมดไปแล้ว
ชาลิม, หนึ่งในผู้นำที่หลบหนีออกมา, ซึ่งกำลังอารมณ์ไม่ค่อยดีเมื่อเขาได้ทราบว่าเขตดาวของอารยธรรมโครน่านั้นกำลังถูกโจมตี
เงยหน้ามองมากลุ่มคนที่กำลังดีอกดีใจเหล่านี้, ที่กำลังยินดีกับการหลบหนีออกมาล่วงหน้า, ชาลิมก็รู้สึกแย่ขึ้นไปอีก
"ใช่, บางทีคุณอาจจะพูดถูก, ตอนนี้อารยธรรมโครน่าไม่มีอีกแล้ว, พวกเราเป็นเพียงแค่กลุ่มคนที่หลบหนีออกมาเท่านั้น"
"ชาลิม, อย่ามองโลกในแง่ร้ายหน่อยเลยน่า, ตราบเท่าที่พวกเรายังมีชีวิตรอดอยู่ อารยธรรมโครน่าก็จะยังไม่สูญสิ้น, แล้วเมื่อใดที่พวกเราสร้างอารยธรรมโครน่าให้กลับมาแข็งแกร่งขึ้นอีกครั้งได้เมื่อไร, พวกเราก็จะยึดเอาเขตดาวของพวกเราที่สูญเสียไปกลับคืนมา"
ชาลิมส่ายหัวแล้วเดินกลับไปที่ห้องของเขา
ในห้องโถงกว้าง, คนอื่นๆมองมาที่ชาลิมที่กำลังเดินออกไปโดยไม่ได้สนใจมากนัก
พวกเขาต่างก็รู้ดีว่าเขานั้นอีกไม่นานก็คงรู้สึกดีขึ้นเอง
"อืม, พวกเราก็พอกันแค่นี้ดีกว่า แล้วมาคุยกันกันหน่อยเถอะ, ต่อไปพวกเราจะสร้างอารยธรรมโครน่าขึ้นมาใหม่ที่นั่นอย่างงั้นเหรอ?"
"ไม่มีอะไรที่พวกเราจะมาหารือกันที่นี่แล้ว, ข้อมูลเพียงอย่างเดียวที่พวกเรามีในบันทึกข้อมูลในพื้นที่เขตนี้ก็มีแค่ที่นี่แหละ, สถานการณ์ในปัจจุบันของพวกเรานั้นไม่เหมาะสมที่จะเดินทางยาวๆ, ดังนั้นพวกเราจึงจำเป็นที่จะต้องสร้างฐานทัพชั่วคราวขึ้นที่นี่
แล้วก็อย่างที่เห็น, มีอารยธรรมที่อ่อนแออยู่ที่นี่ด้วย, ซึ่งจะทำให้พวกเรามีทาสเอาไว้ใช้งานด้วย"
"มันเป็นตัวเลือกที่ดีจริงๆ, ถ้าอย่างนั้นพวกเราก็มายึดอารยธรรมที่อ่อนแอนี่กันเถอะ, แล้วจากนั้นก็สร้างฐานทัพขึ้นมาใหม่ที่นั่น, ปัญหามากมายก็จะถูกจัดการได้อย่างง่ายดายถ้าพวกเราจับเอาคนของอารยธรรมนี้มาใช้เป็นทาส"
"ใช่, ข้าเห็นด้วย"
"อื้ม, ไปที่นี่กันเถอะ, แล้วเข้าบุกยึดอารยธรรมนี้และใช้เป็นฐานทัพชั่วคราวของพวกเรากันเถอะ"
ในแผนที่, ทางช้างเผือกได้ถูกทำเครื่องหมายเอาไว้, และทั้งกองยานนี้ก็ได้เริ่มออกเดินทางมุ่งหน้าไปยังทางช้างเผือก
-----------------------------------------------------------
บนโลก, หลังจากที่อู๋ฮ่าวเหรินจากฟิวเจอร์กรุ๊ปนั้นก็กำลังยุ่งวุ่นวายมาก
"เชฟครับ, คุณมั่นใจนะว่าสูตรนี้จะดีต่อผู้หญิงท้องจริงๆน่ะครับ?" อู๋ฮ่าวเหรินที่อยู่ในกลุ่มเชฟนั้นกำลังถามเชฟอยู่
"นายใช้มันได้อย่างสบายใจเถอะ, ผมรับรอง, จะว่าไปนายพบวัตถุดิบที่ผมฝากให้นายหาเจอรึยัง?"
"ยังครับ, คนของผมยังเดินทางไปไม่ถึงดาวนั้นเลยครับ, มันอาจจะต้องใช้เวลาอีกสักพัก"
"ไม่เป็นไร, แล้วก็อย่าเพิ่งไปทำอะไรกับวัตถุดิบนั้นนะ, ถึงแม้พวกเราสามารถเทคโนโลยียีนส์ในการปลูกขึ้นมาใหม่ได้ก็ตาม, แต่พวกเรานั้นรู้สึกว่าวัตถุดิบที่ปลูกขึ้นมาด้วยวิธีเหล่านั้นจะมีอะไรบางอย่างขาดหายไป จะอร่อยสู้ของที่เก็บจากธรรมชาติไม่ได้"
"เข้าใจแล้วครับ, เข้าใจแล้ว, คุณวางใจได้เลย, ผมได้สั่งไปแล้วว่าวัตถุดิบนั้นจะถูกดูแลอย่างดีทันทีที่พวกเขาพบครับ"
หลังจากที่เขาได้ตบปากรับคำกับเชฟแล้ว, อู๋ฮ่าวเหรินก็ได้ออกจากกลุ่มเชฟ
จากนั้นเขาก็หยิบเอามีดโปร่งใส่ขึ้นมาและเริ่มจัดการกับวัตถุดิบที่อยู่ตรงหน้าเขาอย่างรวดเร็ว
วัตถุดิบเหล่านี้บางอย่างเขาได้รับมาจากชาวไร่, ส่วนบางอย่างก็มีเป็นของที่เขาได้ไปหามาจากดาวที่อยู่รอบๆนี้
วัตถุดิบอาหารทั้งหมดในมือของอู๋ฮ่าวเหรินนี้ถูกนำไปล้างอย่างรวดเร็วและถูกนำใส่เข้าไปในหม้อพิเศษที่วางอยู่ใกล้ๆ
หลังจากที่ทำซุปเสร็จแล้ว, เขาก็ได้ยินของเหล่าสาวๆดังมาจากด้านนอก, อู๋ฮ่าวเหรินจึงได้หลบเข้าไปในห้องนอนอย่างไหวตัวทัน
อารมณ์ของผู้หญิงเหล่านี้ล้วนเป็นปัญหา, ที่ทำให้อู๋ฮ่าวเหรินต้องปวดหัว
เขานั้นได้แสดงจุดยืนไปชัดเจนแล้ว, แต่ดูเหมือนว่าจะไม่ได้ผลกับผู้หญิงเหล่านี้เลย
อย่างหลิวหมิงเยี่ยนั้น, ถึงเขาจะปฏิเสธเธอได้, แต่ก็ไม่สามารถหยุดเธอจากการชอบเขาไม่ได้
"จี้, เธอคิดว่าควรจะจัดการเรื่องนี้ยังไงดี?"
"หุ่นยนต์ไม่มีความรักค่ะ,
ดังนั้นจึงไม่มีทางเลยที่จัดการได้จากข้อมูลที่ฉันมีค่ะ, แต่ทว่าหากอ้างอิงจากข้อมูลที่เกี่ยวกับมนุษย์ที่ฉันได้รวบรวมมานั้น, ในกรณีนี้ผู้ชายโดยเฉลี่ยสุดท้ายก็จะยอมรับมันนะคะ"
"จะบ้าเรอะ, ถึงแม้มันจะเหมือนดั่งพรสำหรับใครต่อใครก็เถอะ, แต่ให้ฉันเป็นผู้ชายแบบนั้นไม่เอาด้วยหรอก"
"แล้วเจ้านายกำลังกังวลเรื่องอะไรอยู่ล่ะคะ?"
"อู๋ฮ่าวเหรินได้โต้เถียงกลับไป "เรื่องแบบนี้มันซับซ้อนมากเลยนะ, ต่อให้ฉันอธิบายให้เธอฟังไป เธอก็ไม่เข้าใจหรอก"
"ฉันเข้าใจค่ะ, เหมือนดั่งคำที่ว่า "ริที่จะมีใจดั่งโจรแต่กลับไม่มีความกล้าหาญดั่งโจรสินะคะ""
"เข้าใจกับผีน่ะสิ"
อู๋ฮ่าวเหรินนอนอยู่บนเตียง, หลังจากที่คิดอยู่สักพักหนึ่งแต่ก็คิดอะไรไม่ออกเลย
"ดูเหมือนเราคงจะทำได้แค่ปล่อยมันไปเท่านั้นสินะ"
เปิดคอมพิวเตอร์ขึ้นมาและดูข่าวในอินเตอร์เน็ท, ในช่วงนี้มนุษยชาติได้มุ่งเป้าไปที่การสำรวจดวงดาว
ข่าวจักรวาล: กองยานของสหรัฐอเมริกานั้นได้อยู่ที่ดาวเฮเวนลี่ชิลด์(โล่ห์ศักดิ์สิทธิ์), และในเวลานี้กำลังขุดเหมืองแร่ทองคำขนาดมหึมาอยู่
เมื่อดูจากข่าวนี้, อู๋ฮ่าวเหรินก็พบว่าทางขุมกำลังของอเมริกานั้นได้ออกไปไกลถึงดวงดาวทองคำที่อยู่ไกลออกไป
"ฮ่าๆ, ดูเหมือนว่าทองคำคงได้ราคาลงตามเพชรในไม่ช้า"
"อืม, ฉันเคยอุตส่าห์ซื้อแหวนเพชรมาเพื่อหมั้นกับสาว, แต่ใครจะไปคิดเพียงแค่เดือนเดียวราคาจะตกลงไปถึง 90%"
"ไม่คิดว่ามันเป็นเหมือนกับดักบ้างเหรอ, ดูที่เพชรธรรมดาๆพวกนั้นให้ดีๆสิ, พวกมันก็เป็นเหมือนแค่กระจกเท่านั้น"
"มันช่างน่าทึ่งมากเลยนะการเข้าสู่ยุคออกอวกาศแล้วเนี่ย, ในอนาคตอันใกล้นี้ทองเองก็คงมีค่าไม่ต่างอะไรไปจากโลหะธรรมดาๆเท่านั้น"
"จะว่าไป, พวกคุณได้ยินเรื่องของทีมสำรวจที่ไปขุดเหมืองพลังงานบ้างไหม?"
"ไม่เลย, แต่ว่าเรื่องของเหมืองพลังงานนั่น, มันเป็นเรื่องจริงสินะ"
อู๋ฮ่าวเหรินส่ายหัว, สินแร่พลังงานนั้นโดยปกติจะรวมตัวกันอยู่ในใจกลางของกาแล็คซี่ต่างๆ, นอกจากนี้, ยังมีสัตว์ดาราอยู่ที่นั่นอีกด้วย, จึงได้มีการห้ามไม่ให้ทีมสำรวจเข้าไปที่นั่น
ดังนั้นคนเหล่านี้จะมีโอกาสน้อยมากที่จะขุดหาหินแร่พลังงานจากที่อื่นได้"
ทันใดนั้นก็มีข่าวสั้นเข้ามา, ซึ่งทำให้อู๋ฮ่าวเหรินเกิดความสนใจขึ้นมา
เนื้อหาของข่าวนั้นไม่มีอะไรซับซ้อน, สิ่งมีชิวิตในทะเลมีการเปลี่ยนแปลง, ซึ่งยังไม่ทราบถึงเหตุผลในปัจจุบัน
ถ้าเขาไม่เห็นสถานที่ของน่านน้ำที่เกิด, อู๋ฮ๋าวเหรินเองก็เกือบจะลืมไปแล้ว, ไม่อย่างนั้นเขาคงได้พลาดข่าวสำคัญเช่นนี้ไปแล้ว
สตาร์เกทอยู่ใต้ทะเลแห่งนั้น
เข้าจ้องไปที่ภาพในวิดีโอในข่าว, แล้วพบว่ามีสิ่งชีวิตที่แปลกๆอยู่ในนั้น, และรู้สึกได้ว่ามีอะไรผิดปกติแน่ๆ
"จี้, ส่งหุ่นยนต์ออกไปที่ประตูนั่นและดูว่ามีอะไรเกิดขึ้นที่นั่น"
"รับทราบค่ะ"
เป็นไปได้อย่างเดียวคือประตูนั้นได้รับความเสียหาย, และเป็นไปไม่ได้เลยที่จะเริ่มการทำงานประตูนั้นได้โดยปราศจากพลังงาน
เมื่อเห็นสัตว์ประหลาดแปลกๆในวิดีโอนั้นแล้ว, อู๋ฮ่าวเหรินจึงรู้สึกได้ว่าจะต้องมีอะไรผิดปกติกับประตูนั้นแน่ๆ
ไม่นานนัก, ภาพของสตาร์เกทก็ได้ถูกฉายกลับมาผ่านทางหุ่นยนต์ที่มุ่งหน้าไป
อู๋ฮ่าวเหรินมองดูสถานการณ์รอบๆประตูผ่านทางวิดีโอ, แล้วก็มีบางสิ่งบางอย่างที่เขาไม่อยากจะเชื่อ
"มันเป็นไปได้อย่างไร?"
"จากภาพวิดีโอที่ส่งกลับมาโดยหุ่นยนต์นั้น, พบว่ามีพลังงานรั่วไหลออกมาจากสตาร์เกทค่ะ, พลังงานเหล่านี้ได้ดึงดูดให้สิ่งมีชีวิตในทะเลเข้ามาหา และทำให้เกิดการกลายพันธุ์ของสิ่งมีชีวิตในทะเลค่ะ"
"แล้วเธอพอจะรู้มั๊ยว่าพลังงานที่รั่วไหลออกมาจากประตูนั้นเป็นพลังงานแบบไหน?"
"กำลังทำการศึกษาค่ะ"
อู๋ฮ่าวมองดูสิ่งมีชีวิตขนาดใหญ่ยักษ์และปลาตัวใหญ่ๆมากมาย, ดูเหมือนว่าพลังงานที่รั่วไหลออกมานั้นจะสามารถเสริมความแข็งแกร่งให้กับสิ่งมีชีวิตใต้ทะเลเหล่านี้ได้และทำให้พวกมันโตมากยิ่งขึ้นไปอีก
"ส่งทีมหุ่นยนต์ลงไป, และส่งหุ่นยนต์วิศวกรรมลงไปด้วยทำการล้อมกรอบประตูเอาไว้ด้วย, แล้วจากนั้นก็เก็บรวบรวมน้ำทะเลและสิ่งมีชีวิตที่อยู่ใกล้ประตูนั้นกลับมาวิจัยด้วย"
สถานการณ์เช่นนี้จะต้องทำการศึกษาไว้ก่อน, ถ้าเกิดมีอะไรผิดปกติเกิดขึ้นกับโลกล่ะก็, เขาจะได้พาคนย้ายหนีทันที
หลังจากที่คิดดูแล้ว, เขาก็เข้าไปในกลุ่มซองแดงอีกครั้ง, แล้วลองถามคนพวกนั้นดูว่ามีประตูเช่นนี้อยู่ในโลกยุคอนาคตบ้างหรือไม่
0 ความคิดเห็น