CF:บทที่ 747 ชาวโครน่าผู้ทะนงตัว

นิยายลงทุกวัน เวลา 6.00 น. ส่วนเรื่องไหน จำนวนกี่ตอนนั้น สามารถดูได้ ที่นี่

วิธีรับรหัสปลดล็อค

CF:บทที่ 747 ชาวโครน่าผู้ทะนงตัว

 

ในขณะที่เหล่าผู้นำของอารยธรรมโครน่ากำลังเตรียมพร้อมที่จะหลบหนีไปยังทางช้างเผือกอยู่นั้น, ยานสำรวจที่ถูกส่งมาโดยอารยธรรมโครน่านั้นได้เข้าสู่ระบบสุริยะแล้ว

 

มนุษยชาติบนโลกได้รับการแจ้งเตือนไปยังยานอวกาศเอกชนทุกลำให้หยุดบินในเวลานี้

 

ในเวลานี้, กับดักได้ถูกวางเอาไว้แล้ว, และรอให้เหยื่อตกลงมาเท่านั้น

 

ณ  ห้องถ่ายทอดสดขนาดมหึมา, บนจอขนาดใหญ่ มีภาพของยานอวกาศปรากฏขึ้นอยู่บนจอ

 

ผู้คนที่นั่งอยู่ในห้องนี้ล้วนแต่เป็นนักเรียนผู้ซึ่งตั้งใจจะทำงานในอวกาศในนามของฟิวเจอร์กรุ๊ป

 

ศาสตราจารย์แผนกสงครามอวกาศ, ที่ยืนอยู่อย่างด้านหน้าและชี้มาที่ยานอวกาศในจอแล้วพูดขึ้น "เห็นมั๊ย? ในสงครามอวกาศนั้น ถ้าเกิดพวกเธอไม่สามารถยืนยันความปลอดภัยที่อยู่เบื้องหน้าได้, พวกเธอก็ไม่ควรที่จะถลำเข้าไปแบบสุ่มสี่สุ่มห้า ไม่อย่างนั้นพวกคุณก็จะเป็นอย่างยานอวกาศลำนี้

 

"ศาสตราจารย์ครับ, ไม่ใช่ว่าเป็นเพราะว่าเทคโนโลยีของพวกเราล้ำสมัยมากหรอกเหรอครับ แบบนี้มันเหมือนกับการรังแกเด็กกันชัดๆ"

 

"ฮ่าๆๆ....."

 

มีเสียงหัวเราะดังไปทั่วทั้งในห้องถ่ายทอดสด, และทุกคนต่างก็รู้สึกสงสารยานอวกาศที่อยู่ในวิดีโอ

 

"มีอะไรที่น่าขันกับเรื่องที่จริงจังเช่นนี้กัน, ในจักรวาลอันกว้างใหญ่นี้ มีมนุษย์ต่างดาวมากมายที่มีเทคโนโลยีสูงกว่าพวกเรามากนัก, ถ้าพวกเธอไม่ต้องการที่จะเข้าไปในอวกาศแล้วถูกฆ่าตายอย่างคนโง่ล่ะก็ ขอให้ทุกคนจงตั้งใจศึกษาเล่าเรียน"

 

เมื่อเทียบกับนักเรียนของฟิวเจอร์กรุ๊ป, เหล่าพลเมืองเครือข่ายที่กำลังดูการถ่ายทอดสดผ่านทางเว็บอยู่นั้นต่างก็กำลังหารือกัน

 

"ดูนั่นสิ, ยานอวกาศลำนั้นเข้ามาในระบบสุริยะแล้วล่ะ, พวกเขาคิดว่าพวกเรายังไม่พบพวกเขาล่ะ"

 

"บ้าเอ๊ย, คนพวกนี้ช่างกล้าหาญมากที่บินผ่านป้อมปืนใหญ่เข้ามาได้, ถ้าพวกเรายิงใส่เข้าไปนะ คงไม่เหลือให้เห็นแม้แต่ซาก"

 

"นี่มันรนหาที่ตายชัดๆ, พวกเขาบินผ่านยานตรวจการอีกแล้ว, โชคดีนะที่อาวุธติดยานตรวจการถูกปิดเอาไว้ ไม่อย่างนั้นพวกเขาคงตายไปหลายรอบแล้ว"

 

"ดูสิ, ดู, ทำแบบนี้มันเหมือนยั่วยวนกวนประสาทกันชัดๆ, เหมือนจะเป็นพวกบ้ากันจริงๆ"

 

ในขณะที่ยานอวกาศลำนี้กำลังทำท่าทางยั่วโมโหอยู่นั้น, ยานรบจึงได้บินผ่านเข้ามาอย่างไว, ทำให้ยานอวกาศลำนั้นกลัวลนลานคิดว่าตัวเองถูกพบแล้ว

 

"ผมเชื่อว่าต้องเป็นการตั้งใจทำแน่ๆ, ช่างน่าสงสารจริงๆที่มนุษย์ต่างดาวพวกนี้ยังคิดว่าที่ถูกพบเมื่อกี้เป็นแค่อุบัติเหตุ, นี่มันรนหาที่ตายชัดๆ ดูสิพวกเขาเริ่มยั่วโมโหอีกแล้ว"

 

"บ้าเอ๊ย, ข้าล่ะอยากไปที่นั่นแล้วไปบอกพวกเขาว่ามียานรบที่ทรงพลังถึง 20 ลำ กำลังซ่อนตัวรอพวกเขาอยู่, และกำลังรอต้อนรับพวกเขาด้วยปืนใหญ่"

 

"ข้าทนดูต่อไม่ไหวแล้ว, ถ้าคนพวกนี้รู้สถานการณ์ของตัวเองแล้วล่ะก็, บางทีพวกเขาอาจจะคิดฆ่าตัวตายไปแล้วก็ได้

 

เมื่อได้พบกับยานสำรวจของมนุษย์ต่างดาว, ก็ได้กลายเป็นประเด็นร้อนขึ้นมา

 

เหล่าผู้ที่ศึกษาเรื่องของสงครามอวกาศนั้นต่างหารือกันถึงเรื่องวิธีการหลบหนีเมื่อยานสำรวจลำนี้รู้สึกตัวได้แล้ว

 

มีบางคนที่ศึกษาเรื่องของการสร้างยานรบนั้นก็เริ่มทำการวิเคราะห์ยานสำรวจลำนี้, เพราะความรู้ที่อู๋ฮ่าวเหรินได้เผยแพร่ออกมามีความรู้เรื่องของต่างมิติอยู่ด้วย, คนเหล่านี้จึงรู้ดีถึงสถานการณ์ของยานสำรวจลำนั้นที่ซ่อนตัวอยู่ในช่องว่างของมิติ

 

ในเวลานี้, ชาวโครน่าในยานสำรวจนั้นยังชะล่าใจกันอยู่

 

"ฮ่าๆ, ในตอนนี้พวกเขาก็ยังไม่พบพวกเรา, เยี่ยมไปเลย, จดบันทึกเอาไว้แล้วค่อยส่งไปที่ศูนย์บัญชาการทีหลัง"

 

"ในตอนนี้ข้าเริ่มสงสัยแล้วว่าทำไมคนพวกนั้นถึงได้ถูกจับได้นะเนี่ย?"

 

"ก็คงบอกได้อย่างเดียวว่าคนพวกนั้นมันโง่ล่ะนะ, ถึงแม้ดูเหมือนว่าอารยธรรมนี้จะมีกำลังรบอยู่ในระดับหนึ่ง, แต่พวกเขามีถึงยานแม่แต่ดันกลับถูกจับซะได้นี่, นี่มันกลุ่มคนโง่ชัดๆ"

 

"พยายามหาตัวพวกเขากันก่อนเถอะ"

 

"จากทิศทางของยานอวกาศเหล่านี้, ดาวดวงนั้นน่าจะเป็นแกนกลางของบริเวณนี้, ไม่รู้ว่าคนพวกนั้นจะถูกจับอยู่ที่นั่นหรือเปล่านะ"

 

ในเวลานี้, มีบางคนพูดขึ้นมาอย่างยินดี "พวกเขาไม่ได้ถูกขังอยู่ที่นั่นหรอก, ดูนั่นสิ นั่นมันยานของพวกเขาไม่ใช่เหรอ?"

 

"จริงด้วย, นั่นมันยานอวกาศของพวกเขา, ผมเคยเห็นในวิดีโอก่อนที่จะเดินทางมาที่นี่, ดูท่าพวกเขาน่าจะถูกขังอยู่ในดาวดวงนั้นนะ, พวกเราค่อยๆลอบไปช่วยพวกเขากันเถอะ"

 

ชาวโครน่าจึงได้ขับยานอวกาศไปยังดาวที่มียานอวกาศของพวกเขาอยู่

 

"พวกเขาติดกับแล้ว, ถึงข้าจะไม่รู้ว่าท่านหัวหน้าคิดอะไรอยู่ก็เถอะ, แต่มันก็สามารถที่จะจับคนพวกนี้ได้อย่างง่ายดายเลยนะ"

 

"ท่านหัวหน้าคงต้องการที่จะลองอะไรบางอย่างแหละ, อาจจะได้ข้อมูลที่เป็นประโยชน์อะไรมาจากคนพวกนี้บ้างก็ได้"

 

บนดาวดาวงนั้น, ชาวโครน่าที่ถูกย้ายมาโดยอู๋ฮ่าวเหรินนั้นต่างก็ยังรู้สึกสับสนอยู่

 

ในช่วงที่ผ่านมานี้, ไม่มีใครที่มาสอบปากคำพวกเขาเลย, ทุกคนนั้นถูกขังราวกับว่าพวกมนุษย์นั้นลืมพวกเขาไปแล้ว

 

และพวกคนที่ช่วยพวกเขาในตอนนั้นก็ถูกประหารหมดแล้ว

 

"เฮ้, อย่างกระโตกกระตากนะ, ฟังนะพวกเรามาที่นี่เพื่อช่วยพวกคุณ, พวกโครน่าทุกคนอยู่กันที่นี่รึเปล่า?"

 

จู่ๆก็มีเสียงดังขึ้นมาในคุกที่ถูกลืมที่คุมขังชาวโครน่าในเวลานี้, เมื่อพวกเขาพบว่าเป็นเสียงของชาวโครน่า, พวกเขาก็รู้สึกงุนงง

 

จาก, หัวใจของพวกเขาก็เปี่ยมไปด้วยความปลื้มปิติขึ้นมา, เพราะมีคนที่มาช่วยพวกเขาแล้ว มีคนมาช่วยแล้ว......

 

"คุณมาจากกองยานใช่มั๊ย, มีคนมาที่นี่กี่คนกัน? แล้วก็, มีชาวโครน่าจำนวนมากอยู่ที่นี่, ส่วนพวกคนที่ไม่ได้คุมขังอยู่ที่นี่นั้น อย่าคิดที่จะช่วยพวกเขาเลย, มันอันตรายมากเกินไป,

เอาไว้หลังจากฆ่ามนุษย์ทุกคนที่นี่แล้วพวกเราค่อยไปช่วยพวกเขา"

 

"เดี๋ยวนะ, ฆ่าทุกคนที่นี่, คุณอาจจะเข้าใจอะไรผิดนิดหน่อยนะ, พวกเราไม่มีกำลังรบที่จะสู้กับพวกเขาได้หรอก, ในเวลาพวกเราทำได้แค่ช่วยพวกคุณออกไปเท่านั้น"

 

"อ้อ, แล้วคุณเข้ามาที่นี่ได้ยัง?"

 

"ก็แอบลอบเข้ามาน่ะสิ, ถึงแม้พวกเขาจะมีอุปกรณ์ตรวจจับที่ทรงพลังก็ตาม, แต่ก็ยังไม่ทรงพลังเท่ายานอวกาศที่พวกเราขับมาหรอก"

 

เมื่อได้ยินเช่นนี้, เหล่าโครน่าก็รู้สึกได้ถึงความมืดมิดที่อยู่ตรงหน้าพวกเขา จนเกือบจะสลบลงไป, บ้าเอ๊ย คนโง่พวกนี้พวกเขาบอกว่าแอบเข้ามาที่นี่งั้นเหรอ

 

พวกเขาเคยเจอกับเกราะป้องกันของมนุษย์มาแล้ว, และพวกเขารู้อยู่อย่างนึงคือ ด้วยเกราะกำบังนั้นไม่มีใครที่จะสามารถลอบเข้ามาได้แน่นอน

 

"เจ้าพวกโง่, ที่รนหาที่ตายน่ะเหรอจะมาพาพวกเราไป"

 

"พวกคุณหมายความว่าอย่างไร, พวกเรามาช่วยพวกคุณแท้ๆ แต่กลับมาบอกพวกเราว่าโง่อีก!"

 

"จะไม่ให้บอกว่าโง่ได้ยังไง, พวกแกคิดเหรอว่าอารยธรรมที่สามารถจับพวกเราได้นั้น, จะสามารถเข้ามาถึงที่นี่ได้โดยที่พวกเขาไม่รู้งั้นเหรอ?"

 

"มองดูรอบๆเร็วเข้า, บางทีพวกแกอาจถูกล้อมแล้ว, พวกเขามีเกราะกำบังพลังงานที่ทรงพลังมากอยู่ด้านนอก ยานอวกาศลำใดที่เข้ามาที่นี่เกราะกำบังพลังงานจะปรากฏขึ้นมา"

 

"ฮ่าๆ, ยานอวกาศของเราพิเศษน่า, พวกเขาไม่เห็นพวกเราหรอก, สรุปพวกคุณจะออกมาหรือ? รีบออกมาแล้วไปรายงานสถานการณ์กันเถอะ"

 

"พิเศษบ้าอะไรล่ะ, พวกแกเตรียมรอถูกจับได้เลย"

 

ชาวโครน่าที่อยู่ในคุกที่ดาวเคราะห์น้อยนั้น, ไม่มีใครที่สนใจพวกเขาเลย, พวกเขาต้องจัดการด้วยตัวเอง

 

"บ้าเอ๊ย, เจ้าพวกนี้, พวกเรามาที่นี่เพื่อช่วยพวกเขาแท้ๆ, แต่กลับไม่รู้สึกขอบคุณกันบ้างเลย, มาเร็วเข้ารีบออกมาแล้วไปรายงานสถานการณ์ให้ศูนย์บัญชาการฟังก่อน"

 

"พอเถอะ, ดูนะ, พวกเราบินเข้าใกล้ยานอวกาศของพวกเขาขนาดนี้่, พวกเขายังไม่เจอพวกเราเลย, คนพวกนั้นดันมาบอกว่าพวกเราโง่เหมือนกับพวกเขา"

 

ชาวโครน่าที่อยู่บนดาวต่างก็พูดเหมือนกัน "พวกคนโง่, ในเวลานี้พวกเขายังคิดว่าจะกลับออกไปได้, อีกไม่นานพวกเขาก็จะเข้าใจว่าอารยธรรมนี้ทรงพลังมากเพียงใด"

 

"เกิดอะไรขึ้น? ยานอวกาศพวกนั้นกำลังมุ่งหน้ามาที่นี่, พวกไม่ได้อยู่แถวนี้มาก่อนนี่"

 

"บ้าเอ๊ย, พวกเราถูกพบแล้ว ไม่ๆๆ...."

 

มองดูยานรบที่อยู่รอบๆ และที่กระบอกปืนใหญ่ก็ส่องแสงออกมา, และยานสำรวจที่ซ่อนตัวอยู่ในช่องว่างของมิตินั้นกลัวจนไม่กล้าจะขยับ

 

จนกว่าพวกเขาจะมั่นใจว่ายานรบเหล่านี้เห็นพวกเขาจริงๆหรือไม่นั้น, พวกเขาไม่ต้องการที่จะถูกจับเพราะความตกใจ

 

แต่ไม่นาน, พวกเขาก็พบว่ามีอะไรผิดปกติ, และยานรบเหล่านั้นก็ดูแปลกๆ