CF:บทที่ 691 นักรบซีซ่าร์

นิยายลงทุกวัน เวลา 6.00 น. ส่วนเรื่องไหน จำนวนกี่ตอนนั้น สามารถดูได้ ที่นี่

CF:บทที่ 691 นักรบซีซ่าร์

 

เมื่ออู่ฮ่าวเหรินเข้าไปยังห้องประชุมอีกครั้ง เขาก็เข้าใจได้ทันทีว่าสิ่งที่เขาขอไว้น่าจะไม่มีปัญหาอะไรแล้ว

 

“ผู้อาวุโส หลังจากที่พวกนายเจอสิ่งนี้แล้ว ถ้าฉันอยากจะร่วมงานกับพวกนาย จะได้หรือเปล่า?”

 

“หืม? นายอยากทำธุรกิจกับชาวซีซ่าร์อย่างพวกเราหรือไง?”

 

“ไม่ๆ ฉันต้องการที่จะจ้างทหารจากพวกนาย”

 

“นั่นไม่ดีแน่ พวกเราชาวซีซ่าร์จะไม่ปล่อยให้คนนอกเข้ามาจ้างทหารของพวกเราไป...”

 

“ผู้อาวุโส ไม่ต้องรีบร้อนปฏิเสธก็ได้ ดูนี่ก่อน”

 

อู๋ฮ่าวเหรินนำวีดีโอเกี่ยวกับชุดเกราะสำหรับการต่อสู้ออกมาและวางลงไปบนโต๊ะประชุมตรงหน้าเขา จากนั้นก็กดปุ่มเพลย์

 

ผู้อาวุโสแห่งซีซ่าร์ต้องตกตะลึงกับพลังของชาย 2 คนที่อยู่ในชุดเกราะที่ซึ่งกำลังต่อสู้กันอยู่บนดวงดาว โดยเฉพาะหนึ่งในนั้นที่อยู่กลางอากาศสามารถเข้าทำลายอุกกาบาตได้ มันทำเอาใบหน้าของผู้อาวุโสดูแปลกไปเลย

 

พลังของคนเหล่านั้นทำเอาผู้อาวุโสรู้สึกเกรงกลัวขึ้นมาและเริ่มคิดแล้วว่าชาวซีซ่าร์จะเป็นเช่นไรหากต้องเผชิญหน้ากับคนเหล่านี้

 

แถมเขายังได้รู้อีกว่า ถ้าหากเจอกับคนแบบนี้จริงๆ ยานรบสุดพิเศษของเขามันก็ไร้ประโยชน์เหมือนกัน พวกเขาคงทำได้แค่เลือกที่จะหนีไปให้ไกลที่สุดเท่าที่จะทำได้เพื่อให้ตัวเองมีชีวิตรอด

 

“สิ่งนี้คือชุดเกราะ ที่ซึ่งฉันกำลังศึกษาอยู่ ณ ปัจจุบัน”

 

“ท่านกำลังพัฒนาอุปกรณ์ต่อสู้ชิ้นนี้งั้นหรือ?” ผู้อาวุโสถามด้วยความหวาดกลัว

 

อู่ฮ่าวเหรินส่ายหน้า “ไม่หรอก นี่น่ะเป็นเกราะโบราณ เทคโนโลยีชุดเกราะที่ฉันกำลังศึกษาอยู่นั้น จะเรียกว่ายังอยู่ในขั้นต้นก็ได้ แต่ถ้ายังไงฉันมีห้องทดลองชุดเกราะอยู่ในยานอวกาศ เพราะงั้นฉันจะโชว์ให้ดูก็ได้นะว่าเกราะที่พัฒนาอยู่เป็นอย่างไรบ้าง”

 

ผู้อาวุโสคาริมมองไปยังอู่ฮ่าวเหรินก่อนจะเอ่ยถาม “ท่านต้องการอะไรถึงได้แสดงให้เราเห็นถึงศักยภาพของอาวุธชิ้นนี้?”

 

“ร่วมมือกัน ฉันรู้ว่าชาวซีซ่าร์นั้นทรงพลัง แล้วก็ฉันเองก็กำลังอยู่ในช่วงพัฒนาเขตแดนดวงดาวเพิ่ม เพราะงั้นแล้วฉันต้องการทหารคอยคุ้มกัน ตราบใดก็ตามที่ชาวซีซ่าร์ตกลงที่จะร่วมมือ ฉันก็จะพัฒนาเกราะให้พวกนายด้วย”

 

“ท่านไม่เกรงกลัวหรือว่าพวกเราจะทรยศแล้วยึดครองเขตแดนของท่านน่ะ?”

 

“ไม่กลัว เพราะฉันรู้มาว่าชาวซีซ่าร์นั้นมีพฤติกรรมที่่โดดเด่นอยู่ แล้วไหนจะการที่อารยธรรมนี้เอาแต่อยู่ในเขตแดนของตนเอง ทั้งๆที่เริ่มจะเผชิญหน้ากับปัญหาทรัพยากรเหลือน้อยอีก”

 

อู๋ฮ่าวเหรินนั้นทำการวิเคราะห์ข้อมูลจากอนาคตมา ทำให้เขารู้ว่าในยุคของเขา ซีซ่าร์ได้ทำการเดินระบบขนาดใหญ่ 2 ระบบพร้อมกัน

 

และระบบดังกล่าวมันทำให้เขตแดนของเขาพัฒนาต่อไม่ได้ เพราะงั้นแล้ว ณ ตอนนี้สิ่งที่ชาวซีซ่าร์ตามหาเพิ่มอยู่ก็คือดาวที่พร้อมจะให้ทรัพยากรแก่พวกเขาได้

 

“ดูเหมือนว่าท่านจะรู้เกี่ยวกับพวกเราเยอะพอตัวเลยนะ ก็จริงที่ว่าพวกเรานั้นอยู่แต่ในเขตแดนและไม่เคยขยายอาณาเขตมาก่อน แต่ตอนนี้น่ะ ทรัพยากรของเรายังมีเพียงพอที่จะพัฒนาต่อไปได้เรื่อยๆ แถมเรายังมีแผนที่จะผลิตทรัพยากรเพิ่มเองอีกด้วย”

 

การสื่อสารแบบตรงไปตรงมาของเขานั้นมันทำให้ซีซ่าร์รู้สึกสบายใจกว่าการที่ต้องอ้อมค้อม

 

“ถ้าพวกนายยอมที่จะร่วมมือด้วยและใช้ฉันจ้างกำลังทหารจากซีซ่าร์ไป ฉันจะให้ดวงดาวทรัพยากรบางดวงแก่นายที่อยู่ในเขตแดนใหม่ที่กำลังพัฒนาอยู่ของฉันก็ได้นะ”

 

คาริมพูดขึ้นมาในตอนนั้น “เมื่อภารกิจนี้เสร็จสิ้น และเมื่อเราได้เจ้าสิ่งนั้นมา พวกเราจะพูดถึงการร่วมมือนั้นอีกครั้งหนึ่ง”

 

“ดี”

 

อู๋ฮ่าวเหรินเข้าใจความหมายของการกระทำของผู้อาวุโสดี ถ้าพวกเขาหาสิ่งนั้นไม่เจอ การร่วมมือก็จะไม่เกิดขึ้น

 

“ไปกันเถอะ ฉันจะโชว์ผลิตภัณฑ์ชุดเกราะรุ่นล่าสุดของฉันให้ดู”

 

บนพื้นที่สี่เหลี่ยมขนาดใหญ่ กลุ่มของทหารซีซ่าร์ที่ทรงพลัง ยืนเตรียมรับคำสั่งอยู่ในพื้นที่นั้น

 

อู่ฮ่าวเหรินให้ยานอวกาศของเขาส่งเกราะลงมาตรงกลางจตุรัสดังกล่าว

 

มองยังเกราะที่ดูเรียบง่าย พวกซีซ่าร์ก็เริ่มที่จะเหยียดหยามเจ้าสิ่งนี้

 

“อะไรกันเนี่ย ชุดเกราะต่อสู้ที่ว่าไม่ใช่ผู้ช่วยหรอกเหรอ? แบบนี้ไม่เห็นดีกว่าหุ่นยนต์ตรงไหนเลย”

 

“ทั้งๆที่ข้าเองก็สามารถกำจัดปีศาจได้ง่ายๆแท้ๆ ไม่เข้าใจความคิดของท่านผู้อาวุโสเลย เรียกพวกเรามาที่นี่เพื่อดูสิ่งนี้เนี่ยนะ?”

 

“หยุดโหวกเหวกกันก่อน! ในเมื่อท่านผู้อาวุโสอยากให้เรามาที่นี่ นั่นหมายถึงสิ่งที่แสดงอยู่ตรงนี้ต้องมีค่ามากแน่ๆ มันไม่เสียหายถ้าเราจะรอดูหรอกนะ”

 

“...”

 

ผู้อาวุโสแห่งซีซ่าร์ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่เมื่อได้ยินเหล่าทหารของเขาออกความคิดเห็นกัน จากสถานการณ์ตรงหน้า พวกเขาเดากันไปต่างๆนาๆ ชาวซีซ่าร์กับเครื่องมือพวกนี้นั้นไม่ค่อยถูกกันอยู่แล้ว เพราะงั้นพวกเขาจึงดูถูกของแบบนี้จนเป็นเรื่องปกติ

 

ถ้าจะแข็งแกร่งล่ะก็ ยังไงก็ต้องแข็งแกร่งด้วยตัวเอง ถ้าจะให้ของจากต่างบ้านต่างเมื่องแบบนี้มาทำให้แข็งแกร่ง แบบนั้นก็ไม่เรียกว่านักรบที่แข็งแกร่งหรอก

 

“ผู้อาวุโส ฉันให้เลือกเลยว่าทหารคนไหนแข็งแกร่ง จากนั้นฉันจะสวมเกราะนี่แล้วมาวัดกับเขา พวกนายจะได้เห็นว่าชุดเกราะพวกนี้มีดีอย่างไร”

 

“ดูลู ออกมานี่ แล้วเตรียมตัวสู้กับคุณอู๋ แล้วก็ระมัดระวังด้วย ห้ามทำร้ายคุณอู๋”

 

ชายร่างใหญ่ที่สูงราวๆ 3 เมตรเดินออกมาเช่นเดียวกับชุดเกราะของอู๋ฮ่าวเหรินที่ถูกสั่งให้ยืนขึ้นมาด้วย คนๆนี้ค่อนข้างจะมีร่างกายที่แข็งแรงเลย มันทำให้เขารู้สึกกดดันไม่น้อยเลยทีเดียว

 

ความรู้สึกนี้ทำให้อู๋ฮ่าวเหรินเข้าใจได้ทันที ถึงความแข็งแกร่งที่แท้จริง ในแง่ของความแข็งแกร่งทางกาย คนๆนี้น่าจะเข้าใกล้ระดับ D แล้ว

 

อย่างไรก็ตาม ความแข็งแกร่งของคนๆนี้ตอนนี้น่าจะยังไม่ต่ำระดับ H แน่ๆ

 

โชคดีที่คนที่ชื่อ ดูลู นี่ยังไม่เข้าระดับ D ไม่งั้นแล้วเขาเองก็น่าจะสู้ด้วยลำบากเหมือนกันด้วยเกราะชุดนี้

 

ในดวงตาของชาวซีซ่าร์คนนี้ ราวกับมีเปลวเพลิงแห่งความโกรธเกรี้ยวปะทุขึ้นมาอยู่ตลอดเวลา ชัดเจนเลยว่าเขาเป็นนักรบซีซ่าร์ที่ฮึกเหิมขนาดไหน

 

อู๋ฮ่าวเหรินเดินเข้าไปยังส่วนกลางขอบจตุรัส สวมชุดเกราะเข้าไปและปรับให้เข้ากับสถานการณ์ เขาพยักหน้าให้กับผู้อาวุโสและดูลู

 

ถึงแม้ว่าเกราะชุดนี้จะไม่ได้ดีเทียบเท่ากับที่เขาใช้อยู่แล้ว แต่ด้วยความแข็งแกร่งของเขาในตอนนี้ มันก็พอจะดึงศักยภาพของเกราะนี้ให้ออกมาสูงเทียบเท่าหรือดีไม่ดีก็จะสูงกว่าเกราะนั้นได้อีกด้วย

 

ปัญหาเดียวที่มีคงเป็นเรื่องพลังป้องกัน เพราะชุดเกราะที่เขาใส่ประจำนั้นทำมาจากวัสดุพิเศษที่โดดเด่นเรื่องการป้องกันมากๆ

 

“ระวังตัวไว้ให้ดี ข้านั้นแข็งแกร่งมากๆ”

 

“ไม่เป็นไรน่า เกราะฉันเองก็แข็งแกร่งมากๆอยู่นะ”

 

มองไปยังร่างที่พุ่งเข้ามาด้วยความเร็วสูง และทันทีที่อู๋ฮ่าวเหรินรู้ตัวเขาก็โดนปะทะเข้าจังๆเสียแล้ว

 

ยามที่ต้องเผชิญหน้ากับการโจมตีประเภทนี้ โล่เหล็กปรากฏขึ้นตรงหน้าของอู๋ฮ่าวเหรินทันทีและในเวลาเดียวกันซีซ่าร์ตรงหน้าก็ยกเท้าขึ้นเตะเข้ามาด้วย

 

ถึงแม้ว่าเขาจะเคยฝึกฝนมาก่อน แต่อู๋ฮ่าวเหรินก็รู้ดีกว่าทักษะการต่อสู้ของเขานั้น ไม่สามารถเทียบเท่ากับเหล่านักรบของซีซ่าร์ได้เลย

 

โชคยังดีที่อีกฝ่ายเลือกที่จะเล่นไม้แข็งกับเขา ซึ่งนี่มันค่อนข้างจะไม่ตรึงมือมากซักเท่าไหร่

 

*ปัง!*

 

มองไปยังโล่เหล็กที่ถูกแรงปะทะจนทำเอาเขากดดันขึ้นมาเลย อู๋ฮ่าวเหรินช็อค คนๆนี้...เข้าถึงระดับ D แล้ว!

 

ดูลูนั้นก็ตระหนักชัดเจนเลยว่า เขาไม่คิดว่าอู๋ฮ่าวเหรินจะเอาโล่นี่ขึ้นมาวัดดวงกับการโจมตีครั้งแรกของเขา

 

มองอู๋ฮ่าวเหรินที่กำลังจะโจมตีขาของเขา เขาก็รีบถอยกลับไป แต่โชคร้ายที่ความเร็วของอู๋ฮ่าวเหรินนั้นมากกว่ามันทำให้เขาไม่สามารถหลบได้พ้น

 

การโจมตีครั้งถัดมานี้อู๋ฮ่าวเหรินรู้สึกเหมือนโจมตีเข้าไปที่แผ่นเหล็ก มันทำให้เขาตกใจมากๆจนต้องมองที่ขาของดูลู

 

“เป็นการโจมตีที่แข็งแกร่งจริงนะ”

 

ทั้งสองยังคงต่อสู้กันเรื่อยๆ และครั้งนี้พวกเขาทุ่มแรงทั้งหมดจนการต่อสู้นั้นจริงจังขึ้นมากๆ

 

รอบๆตัวของพวกเขานั้นมีเหล่าทหารซีซ่าร์และผู้อาวุโสยืนดูอยู่ด้วยความตกตะลึง ไม่มีใครคิดว่าทำไมคนที่ดูอ่อนแอเช่นนั้น เพียงแค่สวมใส่เจ้าชุดนั่นจะแข็งแกร่งได้ขนาดนี้