CF:บทที่ 686 จุดจบของคนช่างปั่น

นิยายลงทุกวัน เวลา 6.00 น. ส่วนเรื่องไหน จำนวนกี่ตอนนั้น สามารถดูได้ ที่นี่

CF:บทที่ 686 จุดจบของคนช่างปั่น

 

“ร่วมมือ ฉันต้องการจะร่วมมือกับเธอ ในตอนนี้ฉันยังไม่มีพลังที่จะทำอะไรบางอย่าง เพราะงั้นฉันจึงอยากจะขอให้เธอช่วย”

 

ไนติงเกลไม่ได้เชื่อเรื่องที่ฟังดูไร้สาระของอู๋ฮ่าวเหรินแต่เธอก็ยังคุยกับเขาต่อ

 

“แล้วฉันจะได้อะไรถ้าร่วมมือกับนาย?”

 

อู๋ฮ่าวเหรินอยากจะร่ำร้อง นี่เธอไม่เชื่อในศักยภาพของเขาเลยงั้นเหรอ เอาเถอะ อาจจะเป็นเพราะนี่เป็นการพบกันครั้งแรก เพราะงั้นมันเลยยากที่จะเชื่อใจก็ได้

 

อย่างที่รู้กันว่าความแข็งแกร่งที่อยู่เบื้องหลังของเธอนั้นเป็นอารยธรรมที่แข็งแกร่งมากๆ

 

มันยากที่จะทำให้เธอเชื่อว่าเขาสามารถช่วยปกป้องเธอได้จากผู้ที่มาจากอารยธรรมระดับสูงเช่นนั้นได้

 

“เอาล่ะ ในเมื่อเธอไม่เชื่อ งั้นเรามาเปลี่ยนข้อตกลงกันใหม่ ฉันจะบอกสถานที่ต่างๆให้เธอ และเมื่อเธอหาเจอ อารยธรรมเบื้องหลังเธอก็จะเข้าร่วมกับสัมพันธมิตรอวกาศทันที ในกรณีนั้น งานของเธอก็จะจบสิ้น”

 

“แต่เธอต้องคิดถึงเรื่องนี้ดีๆ เพราะภารกิจของเธอจะเสร็จได้ก็ต้องขึ้นอยู่กับสถานการณ์”

 

อู๋ฮ่าวเหรินนั้นค่อนข้างจะมั่นใจว่าคนพวกนี้รู้ความลับหลายๆอย่าง โดยเฉพาะเรื่องบางเรื่องที่ไม่ควรรู้ เมื่ออารยธรรมที่ซ่อนเร้นเข้าร่วมกับสัมพันธมิตรอวกาศ และค้นพบสถานเช่นนี้ เมื่อนั้นมันจะกลายเป็นเรื่องที่อันตรายสุดๆไปเลย

 

ไนติงเกลเชื่อว่าไม่มีข้าวฟรีบนโลก ยิ่งเธอได้รับมากเท่าไหร่ เธอก็ต้องจ่ายมากเท่านั้น

 

ตรงหน้าอู๋ฮ่าวเหริน นั้นคือหญิงสาวที่เคยมั่นใจในตัวเองมากๆ แต่ซึ่ง ณ ตอนนี้เธอกำลังลังเล

 

“ก่อนอื่นเลย นายต้องบอกมาก่อนว่านายจะให้พวกเราทำอะไร ถ้าสิ่งนั้นมันน่าสนใจและมีค่าพอ เราก็จะร่วมงานกันได้”

 

อู๋ฮ่าวเหรินเลิกที่จะพูดเรื่อยเปื่อยและพูดจุดประสงค์ที่มาออกไปตรงๆ

 

เขาจะร่วมมือกับเหล่านักฆ่าพวกนี้เพื่อใช้โครงข่ายที่ชาญฉลาดของพวกเขาในการสืบหาอะไรบางอย่าง ในขณะเดียวกันก็จะให้นักฆ่าเหล่านี้ช่วยแก้ปัญหาเล็กๆด้วย

 

เธอมองฟังแผนการร่วมมือที่อู๋ฮ่าวเหรินพูดออกมาและรู้สึกมึนงงเกี่ยวกับสิ่งที่เขาให้พวกเธอทำ

 

เพราะในสายตาของเธอ...นี่ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไรเลย

 

“นายมั่นใจนะว่าจะให้ทำแค่นี้? ไม่มีปัญหาอะไรอย่างอื่นเหรอ?”

 

“ไม่ ถ้าฉันเจอคนอื่นที่ทำงานนี้ได้ ฉันคงไม่มารบกวนเธอหรอก”

 

บางครั้งระบบเครือข่ายของพวกนักฆ่ามันก็กว้างใหญ่ เพราะงั้นเขาจึงอยากใช้ระบบนี้เพื่อหาข้อมูลสำหรับบางอย่าง

 

มองไปยังท่าทีที่ดูลังเลของไนติงเกล อู๋ฮ่าวเหรินก็พูดขึ้น “ฉันเอาของขวัญมาให้เธอด้วยนะ มันอยู่ที่นี่แล้ว ไปดูกันเถอะ”

 

“ของขวัญ!”

 

ไนติงเกลลังเลอยู่นิดหน่อยก่อนจะพูดขึ้น “ถ้างั้นพาฉันไปดูสิ”

 

อู๋ฮ่าวเหรินไม่ได้เอาของชิ้นนั้นเข้ามาด้วยในทันทีเพราะว่ามันเป็นเซ็ตของชุดเกราะที่มีประสิทธิภาพค่อนข้างจะสูง

 

เมื่อทั้งสองเดินออกมาด้วยกันมันก็ทำให้ผู้คนด้านนอกให้ความสนใจ

 

บางคนนั้นยังคงกระซิบกระซาบเกี่ยวกับอู๋ฮ่าวเหรินอยู่เพราะว่าที่ฐานทัพแห่งนี้ไม่ได้เห็นคนนอกมานานมากแล้ว

 

มองอู๋ฮ่าวเหรินที่นำกล่องเล็กออกมาจากยานอวกาศ เหล่านักฆ่ามากมายต่างก็คิดตามว่าอะไรอยู่ภายในนั้น

 

เขาเดินเข้าไปและจัดการหลายๆอย่างเพื่อให้กล่องเหล็กนั้นเปิดออก

 

“ลองนี่ นี่เป็นสิ่งที่บริษัทเรากำลังทำอยู่ ชุดเกราะสำหรับการต่อสู้”

 

ไนติงเกลนั้นช็อคไปเลย เพราะเธอได้ยินมาว่าอู๋ฮ่าวเหรินใช้เกราะนี้ในการบุกเข้าไปในโบราณสถาน และมันทำให้เขามีพลังที่แข็งแกร่งมากๆ

 

โดยเฉพาะคิลและสติงก์ที่ทำภารกิจล้มเหลวก็เพราะเกราะนี่เหมือนกัน ทั้งสองนั้นยังเชื่อว่า หากอู๋ฮ่าวเหรินไม่มีเจ้าเกราะนี่ พวกเขาก็คงจะจัดการคนๆนี้ไปได้แล้ว

 

“เกราะนี้ ดูดีเลยไม่ใช่หรือไง?” ใครซักคนเอ่ยขึ้นมา

 

อู๋ฮ่าวเหรินหันไปมองตามเสียงแล้วเขาก็พบชายประหลาดที่กำลังเดินเข้ามา

 

ท่าทางของเขานั้นดูจะไม่เคารพไนติงเกลเอาเสียเลย แถมแววตาของเขา ยังดูเป็นศัตรูกว่าทุกคนก่อนหน้านี้อีก

 

ถึงแม้ว่าเขาจะพยายามซ่อนมากเท่าไหร่ อู๋ฮ่าวเหรินก็ยังคงสัมผัสได้ถึงความประหลาดผ่านทางการหายใจอยู่ดี

 

ในตอนนี้ เขาอยากจะฆ่าชายคนนี้เต็มแก่แล้ว

 

“เหล่ากุย! นายมาทำอะไรน่ะ!”

 

ใบหน้าของไนติงเกลแสดงออกถึงความน่าเกลียดเมื่อเห็นคนๆนี้ปรากฏตัว

 

“ฮ่าๆๆ ทำไมฉันจะมาไม่ได้? ฉันได้ยินมาว่าใครซักคนมาพบเธอ ก็แค่อยากจะมาดูว่าใครเฉยๆ”

 

อู๋ฮ่าวเหรินเกิดสงสัยขึ้นมานิดหน่อย คนๆนี้ดูเหมือนจะมีความสัมพันธ์ในเชิงแย่กับไนติงเกล มันแปลกมากๆในเมื่อวอร์บเลอร์ถูกก่อตั้งโดยไนติงเกล ดังนั้นแล้วไม่ควรจะมีใครที่สามารถขัดคำสั่งเธอได้

 

อืม...แล้วถ้าเป็นอารยธรรมขั้นสูงที่อยู่เบื้องหลังเธอล่ะ? อู๋ฮ่าวเหรินมองไปยังชายที่ชื่อเหล่ากุุยนี้อีกครั้งก่อนจะเริ่มเข้าใจอะไรบางอย่าง

 

ชัดเจนเลยว่าคนๆนี้ต้องเป็นคนที่เหล่าอารยธรรมชั้นสูงส่งมาเพื่อจับตาดูเธอแน่ๆ เพราะงั้นคนพวกนี้เลยไม่จำเป็นต้องให้ความเคารพเธอมากมายนัก

 

ถ้าไม่ใช่เพื่อวอร์บเลอร์ คนๆนี้น่าจะถูกกำจัดไปนานแล้ว

 

หลังจากที่เข้าใจถึงตัวตนของอีกฝ่าย หัวใจของอู๋ฮ่าวเหรินก็ร่วงลงไปอยู่ข้างล่าง คนๆนี้ให้ไนติงเกลทดสอบประสิทธิภาพของชุดเกราะ

 

“ทำไม นายดูถูกชุดเกราะนี่หรือไง?”

 

“นี่มันไม่ใช่อุปกรณ์สนับสนุนทั่วๆไปนี่ เจ้านี่แข็งแกร่งขนาดไหน?”

 

“ถ้าอยากรู้จะให้ฉันสวมเกราะแล้วนายก็ลองเข้ามาวัดดูเองก็ได้นะ”

 

“ในเมื่ออยากจะตายฉันก็ไม่มีปัญหาหรอกนะ”

 

เหล่ากุยมองไปยังอู๋ฮ่าวเหรินที่กำลังท้าทายเขา

 

ส่วนทางอู๋ฮ่าวเหรินเองก็ไม่ได้อยากจะพูดพร่ำทำเพลงกับชายคนนี้เยอะนัก มันคงจะดีกว่าถ้ารีบๆส่งเขาไปตายเร็วๆ

 

ไม่นานนัก เขาก็เข้าไปยังชุดเกราะสีเงิน เหลือไว้แค่บางส่วนที่เขาใส่ไม่ได้เท่านั้น

 

“เข้ามาได้เลย นี่แหละชุดเกราะของฉัน”

 

มองไปยังชุดเกราะของอู่ฮ่าวเหริน ไนติงเกลก็ตาเป็นประกาย เธอไม่คาดคิดเลยว่าอู๋ฮ่าวเหรินจะมีของดีแบบนี้อยู่กับตัว

 

เธอคิดกับตัวเองว่า เขาคงจะขี้เหนียวมากๆแน่ๆถ้าไม่ส่งเกราะดีๆให้เธอ

 

ถ้าอู่ฮ่าวเหรินได้ยินความคิดของเธอ เขาก็คงจะท้วงขึ้นมา เพราะเกราะที่ทำให้เธอนี้ ในอนาคตเดี๋ยวเขาก็ต้องปรับให้เข้ากับตัวเขาอีกชิ้นเหมือนกัน

 

เมื่อเหล่ากุยได้เห็นเกระาของอู๋ฮ่าวเหริน เขาก็ชะงักไปในตอนแรก ก่อนจะเริ่มโจมตีโดยไม่ให้อีกฝ่ายรู้ตัว

 

“รอบกัดงั้นเหรอ น่าเกลียดซะจริงนะ”

 

เหล่ากุยไม่ได้เข้าโจมตีโดยตรง แต่เขาก็กระเด็นลอยขึ้นไปบนฟ้าแทน

 

สถานการณ์เช่นนี้ทำให้ผู้คนที่เห็นต่างประหลาดใจ รวมถึงคนที่กำลังกระเด็นลอยอยู่บนฟ้านั่นด้วย เขาอ่อนแอก็จริง แต่ก็ไม่ได้คิดว่าจะอ่อนแอขนาดนี้

 

อู๋ฮ่าวเหรินส่ายหน้าและพูดขึ้น “นายไม่ได้แม้แต่จะหลบการโต้กลับแบบอัตโนมัติของฉันซะด้วยซ้ำ แล้วนี่ยังกล้าพูดว่าเกราะนี่เป็นขยะอีกงั้นเหรอ?”

 

“ฉันจะฆ่านาย!”

 

หลังจากลงมา เหล่ากุยก็รีบพุ่งกระโจนในอู๋ฮ่าวเหรินด้วยอุปกรณ์หน้าตาประหลาดในมือ และเข้าโจมตีอู๋ฮ่าวเหรินโดยตรง

 

“อันตราย หลบเร็ว!”

 

ไนติงเกลที่มองสิ่งที่อยู่ในมือเหล่ากุยแล้วก็ตะโกนออกมาด้วยความตกใจ เธอพุ่งเข้าไปหาที่หลบด้านข้าง

 

อู๋ฮ่าวเหรินเองก็เหมือนจะเจอเรื่องบังเอิญเข้าให้ เขาไม่คิดเลยว่าคนๆนี้จะมีอาวุธที่อันตรายเช่นนี้ไว้ในครอบครองด้วย

 

อย่างไรก็ตาม เขายิ้มให้เหล่ากุยก่อนจะหันหน้าหนีและหายไปเลย และเมื่อเขาปรากฏออกมาอีกครั้ง เขาก็ไม่ได้อยู่ที่เดิมแล้ว

 

“บ้าเอ้ย เกิดอะไรขึ้น? เกิดอะไรขึ้นกันน่ะ!!”

 

เหล่ากุยมองไปยังสิ่งที่อยู่ในมือเขาด้วยความตกใจ ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความหวาดกลัว

 

ไนติงเกลเองก็พบว่าสิ่งนี้มันผิดปกติ จากนั้นเธอก็พบว่าอู๋ฮ่าวเหรินนั้นหายไปแล้ว

 

นี่มันเกิดอะไรขึ้นกับไอ้เจ้าสิ่งอันตรายในมือเหล่ากุยกันนะ!?

 

“บ้าจริง หนีเร็ว!”

 

“ไอ้เจ้าบ้านี่คิดจะตายคนเดียวแล้วทำไมต้องลากพวกเรามาด้วยฟะ!”

 

“ไม่ๆๆ รีบๆโยนมันออกไปสิ!”

 

“ตัดมือนั่นซะ ไม่งั้นนายได้ตายแน่!!”

 

หลายๆคนเริ่มที่จะให้ความสนใจมาที่เหล่ากุยแล้ว อู๋ฮ่าวเหรินเองก็มองไปยังชายที่กำลังพูดด้วยความตกใจ ไม่คิดมาก่อนเลยว่าจะเป็นแบบนี้ เพราะงั้นเขาจึงยิ้มให้กับตัวเอง

 

เป็นคนที่อันตรายยิ่งกว่าเขาซะอีกนะ

 



แสดงความคิดเห็น

0 ความคิดเห็น