CF:บทที่ 678 เผชิญหน้า

นิยายลงทุกวัน เวลา 6.00 น. ส่วนเรื่องไหน จำนวนกี่ตอนนั้น สามารถดูได้ ที่นี่

ถ้าเจ้านั่นไม่พูด อู๋ฮ่าวเหรินก็คงไม่ต้องเตรียมพร้อมมอบของขวัญแบบนี้ ถ้าเขาจะช่วยอยู่เงียบๆไว้จะดีมากๆเลย แต่เขาก็ไม่ทำเช่นนั้น

ของขวัญชิ้นนี้เขาโดนนักขุดแร่ย้ำมาว่า ต้องหาของที่มีค่าเท่ากันมาชดใช้

จริงๆตัวอู๋ฮ่าวเหรินเองก็ไม่ได้แคร์อะไรแบบนี้ซักเท่าไหร่หากมันเป็นสิ่งที่เขาสามารถทดแทนได้ง่ายๆ แต่อย่างไรก็ตาม มันยังมีเขตแดนดวงดาวที่ต้องการการพัฒนาอยู่อีกหลายแห่ง ซึ่งมันน่าจะทำให้เขาได้มาซึ่งของล้ำค่าอีกหลายชิ้น

แต่มันก็ยังยากที่จะหาอัญมณีที่มีค่าเทียบเท่ากับอวกาศเสมือนอยู่ดีนั่นแหละ

“คนตัวเล็กนั่นคืออู่ฮ่าวเหรินที่กำลังดังงั้นเหรอ?”

“ใช่แล้ว ไม่ง่ายเลยนะที่คนที่เพิ่งจะเปิดบริษัทสามารถทำงานร่วมกับกองทัพได้ แล้วแถมได้เข้าร่วมกับสัมพันธมิตรอวกาสอีก เขาเทคโอเวอร์สถาบันวิจัยเกราะมาจาก กองยานที่3แล้วก็ผลิตเกราะแห่งอารยธรรมขึ้นมาด้วยนะ ยิ่งไปกว่านั้นยังมีข่าวลอยมาอีกด้วยว่าโบราณสถานในราชอาณาจักรดวงดาว มีอะไรบางอย่างเกี่ยวข้องกับเขาด้วย”

“เขาดูไม่ใช่คนธรรมดาจริงๆนั่นแหละ นี่เขาเป็นเจ้าแห่งการหาทางเข้าโบราณสถานจริงๆเหรอ?”

“ฉันไม่รู้ แต่คิดว่ามันเป็นไปไม่ได้นะ เพราะพลังงานอวกาสที่ปกคลุมอยู่ หากจะเข้าไปโดยที่พลังงานมันยังเหลือ นายจำเป็นต้องมีเทคโนโลยีอวกาศที่ทรงพลังจริงๆ”

“แล้วว่าแต่มีใครเจอข้อมูลของเขาบ้างหรือยัง?”

“ยัง พวกเราได้ลองสอดแนมเขาดูแล้ว แล้วก็พบว่าไม่มีข้อมูลก่อนหน้าเลย มันน่าสงสัยว่าเขาอาจจะเป็นส่วนหนึ่งของอารยธรรมที่ซ่อนอยู่คล้ายๆกับองค์กรลับของสัมพันธมิตรจักรวาล”

“อารยธรรมที่ซ่อนอยู่? ฟังดูไม่ง่ายเลยแฮะ ส่งใครซักคนเข้าไปติดต่อเขาแล้วมาดูกันว่านายจะสามารถขุดคุ้ยข้อมูลของเขาได้ขนาดไหน”

“เข้าใจละ เดี๋ยวจัดให้เลย”

ถึงแม้ว่าอู๋ฮ่าวเหรินจะจัดการกับข้อมูลของเขาแล้ว บางสิ่งบางอย่างก็ไม่สามารถตรวจสอบได้

แต่ชัดเจนเลยว่ากองกำลังที่ทรงพลังมากมายรู้ว่าตัวตนของเขานั้นไม่ใช่อย่างที่เขาพูดไว้ เพราะงั้นแล้วการสืบเสาะเพื่อหาตัวตนของเขาจึงยังคงดำเนินต่อไป

นอกจากนี้ สิ่งที่เขากำลังจะเอาออกมา จะต้องทำให้พวกเหล่าทัพนี่เกิดความสงสัยมากขึ้นไปอีก

สำหรับสัมพันธมิตรอวกาศแล้ว พวกเขามีกองกำลังของอารยธรรมที่ซ่อนเร้นอยู่ ซึ่งนี่ไม่ใช่ความลับภายในเหล่ากองกำลังใหญ่ๆ

บางอารยธรรม บางเหตุผลพิเศษ พวกเขาก็พบว่าสัมพันธมิตรอวกาศมีส่วนเกี่ยวข้อง หากแต่ก็ไม่ได้เข้าไปค้นหาจริงๆจังๆ ยิ่งไปกว่านั้นอารยธรรมเหล่านี้เลือกที่จะซ่อนตัวเอง เช่นเดียวกับอารยธรรมที่อยู่เบื้องหลังกลุ่มวอร์บเลอร์นั่นแหละ

นี่คือสิ่งที่อู๋ฮ่าวเหรินไม่รู้

นั่นก็เพราะเขาตั้งใจที่จะปกปิด ศักยภาพและพลังที่ยิ่งใหญ่ของเขานั้นทำให้ตัวตนของเขาเปรียบเสมือนปากเสียงให้กับอารยธรรมที่ซ่อนอยู่ไปโดยที่ไม่รู้ตัว

“คุณอู๋ ไม่ใช่ว่าคุณไม่ได้เตรียมของขวัญมาหรอกนะ?”

“อืม บางทีคุณอู๋อาจจะแตกต่างจากที่พวกเราคาดหวังไว้ แสดงว่าเขาไม่ได้เตรียมของขวัญมาให้เจ้าหญิงจริงๆ”

“ของขวัญเหรอ? แน่นอนว่าเตรียมมาแล้ว แค่ตอนนั้นเผลอคิดอะไรเพลินไปหน่อยก็เลยลืมที่จะเอาออกมาให้ดู เพราะงั้นค่อยมอบของขวัญตอนงานเลี้ยงจบแล้วก็ได้”

“มันจะดีกว่าถ้ามอบตอนนี้นะคุณอู๋ เพราะเราจะได้ดูด้วยว่าของขวัญที่คุณเตรียมมานั้นมีค่าขนาดไหน ของขวัญจากอู๋ฮ่าวเหรินผู้โด่งดัง”

“ใช่แล้ว คุณอู๋ ในฐานะสมาชิกสัมพันธมิตรผู้โด่งดังประจำปีนี้ เขาต้องเตรียมของขวัญสุดพิเศษมาแน่ๆ รีบๆเอาออกมาโชว์ได้แล้ว”

“พวกนายแน่ใจนะว่าอยากจะให้ฉันเอาออกมาเลยน่ะ?”

“แน่นอน คุณอู๋ อย่าชักช้า รีบเอาออกมาเร็วๆ”

“ก็ได้ ในเมื่ออยากจะดูขนาดนี้ ฉันก็จะเอาออกมาให้ดู”

อู๋ฮ่าวเหรินหยิบเอากล่องออกมาจากกระเป๋าที่ซึ่งภายในเก็บของล้ำค่าไว้อยู่

“นายพร้อมหรือเปล่าที่จะเปิดมันต่อหน้าทุกคน เพื่อจะได้เห็นว่าอะไรอยู่ในนั้น”

“ไม่ต้องกังวล ตราบใดที่เขากล้าที่จะแสดงของขวัญนั่นออกมา เขาก็จะจบสิ้น”

มองอู๋ฮ่าวเหรินที่หยิบกล่องนั่นขึ้นมา ชายหนุ่มก็พูดขึ้น “คุณอู๋ แน่ใจนะว่าของที่อยู่ในกล่องนั่นคือของที่คุณเตรียมมาเอง ไม่ใช่คนอื่นจัดมาให้น่ะ?”

ชายคนนี้เหมือนจะย้ำเตือนว่าเขาเห็นการกระทำบางอย่างที่องค์หญิงได้กระทำไว้

“แน่นอน ของขวัญที่จะให้องค์หญิงนั่นฉันไม่ได้เตรียมมาเองหรอก รวมถึงไม่ได้จัดเตรียมไว้โดยนายด้วย ว่าแต่นายรู้ได้ยังไงกันนะว่าของที่อยู่ในกล่องนี้ถูกจัดเตรียมโดยคนอื่นน่ะ”

อู๋ฮ๋าวเหรินยิ้มให้อีกฝ่ายพร้อมด้วยความรู้สึกโล่งใจ เพราะเขาไม่ได้เอาของขวัญที่องค์หญิงเตรียมให้มาใช้

“ยอมรับแล้วสินะ ต่อหน้าสาธาร---”

ก่อนที่ชายคนนั้นจะได้พูดจบประโยค เขาก็เห็นกล่องนั้นถูกเปิดออกและของในนั้นก็เผยสภาพออกมา

“โอ้ นี่นายกล้าเอาหินมาให้องค์หญิงงั้นเหรอ? ถึงแม้ว่ารูปทรงจะดูแปลกก็จริง แต่แค่หินเนี่ยจะมีค่าขนาดไหนกันเชียว”

“ก็แค่หินที่แตก ฉันคิดว่านายจะเอาของที่มีค่ามาให้องค์หญิงซะอีก”

“หินวิเศษสินะ เอาเลย ฉันสามารถหาหินมาให้นายได้มากตามที่นายต้องการเลย”

ได้ยินคำพูดของชายคนนั้น อู๋ฮ่าวเหรินก็ตื่นเต้นและพูดกลับ “ขอบคุณมาก ฉันไม่ต้องการหินมากมายหรอก นายหามาแค่อย่างเดียวก็พอ อะไรก็ได้”

“ฮ่าๆๆ 1 มันน้อยไป ฉันสามารถยกยานอวกาศให้นายเลยยังได้”

“ถ้างั้น ทุกคนที่อยู่ในที่นี้ พวกนายแน่ใจหรือเปล่าว่าจะยกยานอวกาศให้ฉัน? รู้สึกหนักใจที่จะต้องรับของขวัญหนักๆแบบนี้จังน้า” อู๋ฮ่าวเหรินหรี่ตา

“นี่มันไม่ใช่หินที่วิเศษวิโสอะไร ยานอวกาศ 1 ลำนั้นไม่คุ้มกับเงินมากมายเลย”

“ในเมื่อฉันเป็นคนใจกว้าง ฉันเองก็ไม่อยากให้เขาเข้าใจผิดไปมากกว่านี้ เพราะงั้นจะแสดงให้เห็นเอง ถึงหินไร้ค่าก้อนนี้เพื่อที่เขาจะได้รู้ว่าเล่นผิดคนแล้ว”

“ช่วยปิดไฟในห้องนี้ก่อน”

ผู้คนที่อยู่รอบๆองค์หญิงมองไปยังอู๋ฮ่าวเหรินด้วยความสนใจเล็กน้อย พวกเขาพยักหน้าและบอกให้คนไปทำตามที่อู๋ฮ่าวเหรินพูด

“เจ้านั่นคิดจะทำอะไรน่ะ? นั่นไม่ใช่แค่หินหรอกเหรอ? ทำไมต้องปิดไฟด้วย?”

คนที่พูดนั้นเริ่มรู้สึกแย่ในตอนนี้แล้ว

เมื่อไฟในห้องงานเลี้ยงถูกปิดลง ทั้งห้องก็ตกอยู่ในความมืด

หลูวหยู่เข้าไปหาอู๋ฮ่าวเหรินก่อนจะถามด้วยเสียงเบา “นายไม่ได้ใช้ของขวัญที่ฉันเตรียมให้เหรอ?”

เมื่อเธอเห็นกล่องนั้น เธอก็เข้าใจว่าเขาใช้ของขวัญที่เธอเตรียมให้ซะอีก และเพียงเขาเปิดกล่อง เธอก็พบว่ามันไม่ใช่

ได้ฟังสิ่งที่อู๋ฮ่าวเหรินพูดตอนนี้ เธอก็รู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติเกี่ยวกับสิ่งนี้

ซึ่งตามที่เธอรู้จักเขามา มันเป็นไปไม่ได้ที่เขาจะพูดมันขึ้นแบบไม่มีเหตุผล

“ไว้คอยดูละกัน ฉันจ่ายให้ของชิ้นนี้เยอะมาก หลังจบงานนี้แล้ว เธอคงต้องทำงานหนักแล้วล่ะ“

แสงสีสดใสปรากฏขึ้นในมือของอู๋ฮ่าวเหริน เขาหยิบเอาอัญมณีขึ้นมาแล้วค่อยๆวางลงไปบนมือที่เป็นต้นกำเนิดแสง

เมื่ออัญมณีดังกล่าวอยู่เหนือแสงนั้น ทั่วทั้งโถงงานเลี้ยงก็เกิดภาพอัศจรรย์ขึ้น มันเป็นอะไรที่สุดยอดมากๆกับสิ่งที่ได้เห็นเหนืออัญมณีเม็ดนี้

“นี่มัน เป็นหินพิสดารนี่!”

“เป็นหินพิสดารจริงๆด้วย นี่มันเป็นหินพิสดารที่มีค่ามากสุดๆเลย ไม่น่าเชื่อ!”

“ดูภาพนั้นสิ ถ้าหากนายกำลังคิดว่าอยากจะเดินท่ามกลางดวงดาวในอวกาศ มีเจ้านี่นายก็เหมือนได้เดินท่ามกลางหมู่ดาวแล้ว”

เหล่าทัพใหญ่ในสัมพันธมิตรอวกาศจดจำอัญมณีชิ้นนี้ไว้ในฐานะหินพิศดาร แถมมันยังเป็นหินพิสดารประเภทที่มีค่าสูงมากๆอีกด้วย

เหล่าพี่น้องที่โง่เง่าเมื่อครู่ดูจะเด๋อกันไปเลยในเวลานี้ โดยเฉพาะคนที่บอกจะส่งยานอวกาศให้อู๋ฮ่าวเหริน เขานั่นอยากจะขุดหลุมแล้วเข้าไปฝังตัวเองในนั้นเลย

บ้าเอ้ย ไอ้หินพิสดารนี่! ทำเอายานอวกาศถูกทิ้งขว้างไปเลย นี่มันไม่ง่ายเลยนะที่จะหาของที่มีค่าเทียบเท่ามาได้น่ะ!

“ทำไมคนๆนี้ถึงมีของล้ำค่าขนาดนี้ได้ล่ะ?”

“แย่จริง ทำไมเจ้านี่ถึงพร้อมรับมือกับพวกเราทุกสถานการณ์เลยนะ!”

กลุ่มชายหนุ่มที่ยืนมองภาพที่เกิดจากหินพิศดารนี้ต่างพากันหดหู่อย่างหนัก ของขวัญของพวกเขาเมื่อเทียบกับของอู๋ฮ่าวเหรินแล้ว เทียบกันไม่ติดเลย

เมื่อรู้ว่าอู่ฮ่าวเหรินได้เตรียมของขวัญมา พวกเขาเองก็ไม่กล้าใช้กำลังให้อู๋ฮ๋าวเหรินออกไปอีก