CF:บทที่ 658 รวมตัวกันที่ส่วนแกนกลาง

นิยายลงทุกวัน เวลา 6.00 น. ส่วนเรื่องไหน จำนวนกี่ตอนนั้น สามารถดูได้ ที่นี่

วิธีรับรหัสปลดล็อค

CF:บทที่ 658 รวมตัวกันที่ส่วนแกนกลาง

 

“พูดมา ว่าทำไมถึงจะทำร้ายพวกเรา!”

 

นักฆ่าทั้งสองนั้นเมินการไต่สวนดังกล่าวก่อนจะหาว่ามีอะไรมีค่าบ้างในตัวหุ่นยนต์พวกนั้น

 

การปฏิบัติการครั้งนี้ ทั้งอู๋ฮ๋าวเหริน ทั้งพวกเขาต่างก็ไม่ได้รับบาดเจ็บซักคน นั่นทำให้พวกเขารู้สึกทุกข์ใจมากๆ มันรู้สึกไม่สบายเนื้อสบายตัวสุดๆ

 

“วางมันลงซะ พวกนายมันหัวขโมย แถมยังโจมตีฉันอีก!”

 

“บ้าเอ้ย ไอ้เจ้าพวกนี้มันเร็วชะมัดเลย!”

 

“อั่ก! มือของฉัน!!”

 

“ฉันจะฆ่านาย!”

 

การต่อสู้เริ่มต้นขึ้นอีกครั้งระหว่าง 4 คนที่มาทีหลัง ทั้ง 2 ที่ทุกข์ใจเรื่องความพ่ายแพ้มาตลอดทางนั้น บนใบหน้าแสดงออกถึงความโกรธสุดๆ

 

“ไม่ใช่ว่าจ้องจะฆ่าต้องนานแล้วเหรอ? เฮอะ คิดว่าฉันไม่รู้หรือไงว่านายเป็นนักฆ่าน่ะ!!”

 

ชัดเลยว่ามีการเคลื่อนไหวมากมายที่นี่ และดูเหมือนมันจะมีคนมาเรื่อยๆ

 

“สติง ไปเร็ว!”

 

เมื่อพวกเขาทั้งสองตระหนักได้ถึงสถานการณ์ พวกเขาก็ไม่ลังเลที่จะถอยกลับเพื่อสร้างระยะห่างเลย มันเป็นข้อห้ามของเหล่านักฆ่าที่จะโชว์ตัวและเผชิญหน้ากับอีกฝ่าย

 

แต่โชคไม่ดี ไม่มีโอกาสให้พวกเขาได้ถอยกลับอีกแล้ว

 

“หยุด หยุดไล่ตาม”

 

หลังจากหมังเทียนหยู่เข้าใจสถานการณ์ เขาก็สั่งให้หยุดไล่ตาม

 

“นี่มันกลุ่มที่รวมเอาพวกคนบ้าที่กล้าที่จะต่อสู้กันเองไว้ด้วยกันหรือไงเนี่ย โชคดีที่ไม่โดนปราการของที่นี่ยิงหรืออยากลอง?”

 

“คนๆนั้น ดูเหมือนจะมาจากตระกูลหมังนะ”

 

“คิดซะว่าฉันไม่ได้เห็นลูกกระจ๊อกทั้ง 3 รอบๆตัวหมังเทียนหยู่ละกัน”

 

“ไปได้แล้ว รีบๆไปเลย ไม่งั้นเดี๋ยวของดีที่อยู่ข้างในจะโดนคนอื่นโฉบไปซะก่อน”

 

ได้ยินดังนั้นกลุ่มคนก็เริ่มกระจัดกระจายออก ถ้าอู๋ฮ่าวเหรินอยู่ที่นี่เขาก็คงจะรู้แล้วว่าคนที่มาที่นี่นั้นอยู่ไกลจากการตรวจตรามากแล้ว

 

ตอนนี้เขาและหลูวหยู่ยืนอยู่หน้ารูปปั้นขนาดใหญ่

 

นัยน์ตาของหลูวหยู่ยังคงอยากรู้อยากเห็นไปกับทุกสิ่งเช่นเดิม แต่คราวนี้แม้แต่ตัวเขาเองก็ประหลาดใจไปด้วย นั่นเพราะเขาไม่คาดคิดว่าจะมีรูปปั้นที่ใหญ่ขนาดนี้ถูกทิ้งไว้ด้วย

 

“แปลก ไม่เคยเห็นสายพันธุ์นี้มาก่อนเลย”

 

ได้ยินคำพูดนั้นของหลูวหยู่เขาก็เอาความคิดในหัวไปบอกคนในซองแดงและไล่ถามความเห็นจากคนในอนาคตเลย

 

“อย่าถามพวกเรา โบราณสถานในยุคนี้ไม่มีอะไรแบบนั้นแล้ว มันน่าจะกลายเป็นผงแป้งตั้งแต่โบราณสถานปรากฏขึ้นมานั่นแหละ”

 

“มันเป็นสายพันธุ์ที่แปลกตา ปีกที่อยู่บนหลังนั้น...ยังไงก็เถอะ การมีอยู่ของรูปปั้นนั่นทำให้ฉันเข้าใจแล้วว่าทำไมที่นั่นถึงไม่มีพวกระบบ AI อยู่ในอารยธรรม”

 

“ทำไมล่ะ?”

 

“ไม่คิดเหรอว่ารูปปั้นนั้นดูคล้ายกับสิ่งที่มีอยู่ในธรรมชาติ?”

 

อู๋ฮ่าวเหรินถอยออกมาจากระบบและมองไปยังรูปปั้นขนาดใหญ่นั้น จากนั้นเขาก็พาหลูวหยู่ไปยังด้านหลังของมัน

 

“มันน่าแปลก ทั้งๆที่ควรจะมีจารึกอะไรไว้แถวนี้แท้ๆ แต่มันดันหายไป”

 

อู๋ฮ่าวเหรินมองไปยังหลุมด้านหลังรูปปั้น มันมีบางอย่างหายไปจากที่นั่น

 

“นั่นไง ไปกันเถอะ”

 

เพราะว่าที่แห่งนี้เป็นพื้นที่แกนกลาง อฺู๋ฮ่าวเหรินและหลูวหยู่จึงต้องระมัดระวังตัวพร้อมทั้งหวาดกลัวกับอุบัติเหตุต่างๆที่อาจจะเกิดขึ้นได้ตลอดเวลา

 

ถึงแม้ว่าเขาจะมีแผนที่ของโบราณสถานแห่งนี้ แต่หลายๆในแผนที่มันไม่เหมือนกับตอนนี้เพราะด้วยเหตุผลเรื่องพลังงาน

 

ตัวอย่างเช่น ตอนนี้อู๋ฮ่าวเหรินพบหุ่นยนต์ลาดตระเวน 5 ตัว ในที่ที่ระบุไว้ว่าไม่อันตราย

 

มองไปยังห้องประชุมที่มีโครงสร้างแข็งแรงตรงหน้าเขา อู๋ฮ่าวเหรินทำอะไรไม่ถูกก่อนจะหยุดเดิน

 

มันไม่ใช่เรื่องดีที่โบราณสถานเปิดขึ้นมาเร็วขนาดนี้ กว่าพลังงานจะหมดไป อุปกรณ์ป้องกันตัวหลายชิ้นยังคงทำงานปกติอยู่

 

นอกจากนั้นอาวุธสำหรับป้องกันการบุกรุกหน้าประตูเองก็ดูจะทำงานปกติด้วยตราบใดที่เขายังกล้าที่จะเข้าไป

 

เพราะงั้นแล้ว แม้ประตูจะอยู่แค่เอื้อมแต่ก็ไม่สามารถที่จะวิ่งบุ่มบ่ามเข้าไปได้อยู่ดี

 

“ถ้ายังไงไปที่อื่นกันก่อนดีกว่า เราจะกลับมาที่นี่ทีหลัง”

 

หลูวหยู่มองไปยังปราการที่คอยป้องกันไม่ให้ใครเข้าไปก่อนจะยอมเดินตามอู๋ฮ่าวเหรินออกมา

 

เขาค้นพบห้องที่คล้ายๆกับห้องเก็บของชั่วคราวอยู่ใกล้ๆกัน 2 ห้อง อู๋ฮ่าวเหรินได้วัสดุมาอีกมากมาย แน่นอนว่าเขาแบ่งบางอย่างให้หลูวหยู่ด้วย

 

ใจกลางที่นี่นั้นใหญ่มากๆ แถมในอนาคตเอง ที่นี่ก็ยังถูกสำรวจไม่หมดด้วย

 

หลายๆพื้นที่นั้นไม่สามารถเข้าสำรวจได้เพราะติดปัญหาเรื่องป้อมปราการ เพราะการมีหลูวหยู่อยู่ด้วย มันทำให้เขาไม่สามารถเรียกหุ่นยนต์ตัวใหญ่ออกมาได้

 

นั่นทำให้เขาใช้ได้แค่หุ่นยนต์ตัวเล็กๆเพื่อที่จะคอยสังเกตุการณ์เท่านั้น

 

ในกรณีนี้จึงทำให้อู๋ฮ่าวเหรินต้องหลบเลี่ยงอันตรายมากมาย และได้เข้าไปยังหลายๆที่พร้อมทั้งเก็บเอาสิ่งต่างๆที่คิดว่าใช้ได้กลับมาด้วย

 

“ฮ่า เรามาถึงแล้ว ไปหาของดีๆกันเถอะ!”

 

อู๋ฮ่าวเหรินรีบพาหลูวหยู่ไปหาที่หลบหลังจากที่เห็นคนมากมายเดินมาใกล้และกำลังจะตรงไปยังสิ่งปลูกสรา้งขนาดใหญ่ที่สุดในโบราณสถานแห่งนี้

 

“กลุ่มอื่นคงจะมาเร็วๆนี้ ดูเหมือนว่าอีกไม่นานที่นี่ก็จะมีผู้คนเต็มไปหมดสินะ”

 

ยิ่งมีคนเข้ามามากขึ้น ทั้งสองก็ยิ่งต้องซ่อนตัวให้ดีขึ้นเรื่อยๆเพื่อไม่ให้ถูกจับได้เสียก่อน

 

ในตอนนี้บริเวณด้านนอก กองทัพมากมายน่าจะกำลังต่อสู้กันอยู่เพราะว่าจะแสดงความเป็นเจ้าของบางสิ่งบางอย่าง

 

ถ้านี่ไม่ใช่การสำรวจที่สุดท้าย การต่อสู้นั้นอาจจะเป็นเป้าโจมตีของป้อมปราการในพื้นที่ใจกลางก็ได้ พวกเขาต้องระวังตัวให้มากกว่านี้แล้ว

 

เร็วๆนี้ทุกกองร้อยน่าจะมารวมตัวกันที่นี่ พวกเขาพบว่าของที่สามารถเก็บได้รอบนอกนั้นโดนเก็บไปหมดแล้ว จะเหลือก็เพียงด้านในเท่านั้น

 

“ตอนนี้ทำงานด้วยกันก่อน หลังจากนี้ค่อยแยกทาง พวกนายเชื่อใจในพลังของพวกเราไหม?”

 

“ร่วมงาน? จะร่วมงานกันยังไง?”

 

“ก็สู้ด้วยกันแล้วก็ฝ่าป้อมปราการด้านในไปด้วยกันให้ได้”

 

“อ้อ งั้นเหรอ ฉันว่าฉันมีไอเดียที่ดีกว่านั้น ฉันจะทำลายป้อมพวกนั้น แล้วยืนรอนายข้างนอก เป็นไง?”

 

“ถ้าเรื่องนั้นพวกเราทดลองหมดแล้ว เปล่าประโยชน์”

 

“...”

 

ในเวลานี้ อู๋ฮ่าวเหรินรับรู้ได้แล้วว่ารอบๆตัวเขามีนักฆ่าอยู่เต็มไปหมด

 

เขาคิดเกี่ยวกับสิ่งนี้และเห็นทีว่าคนพวกนี้ควรได้รับบทเรียนสุดแสนจะลึกล้ำเสียบ้าง

 

หุ่นยนต์ตัวเล็กๆถูกส่งออกไปกลุ่มใหญ่ ไม่กี่นาทีต่อมาหุ่นยนต์ด้านนอกก็เริ่มมารวมกันที่นี่

 

ภายใต้การชักนำของอู๋ฮ่าวเหริน พวกมันกำลังเข้าไปในใจกลางของที่แห่งนี้

 

“บ้าจริง มีหุ่นยนต์อยู่ข้างนอกเต็มไปหมดเลย!” ใครซักคนพบว่าด้านนอกนั้นทำท่าไม่ดีซะแล้ว

 

“เกิดอะไรขึ้นน่ะ? ก่อนหน้านี้ยังไม่มีอะไรเลย ทำไมตอนนี้ถึงมีหุ่นยนต์มากมายมาที่นี่ได้?”

 

ไม่มีใครรู้คำตอบของคำถาม แต่ทุกคนต่างก็มองไปยังหุ่นยนต์พวกนั้นด้วยหน้าแหย

 

ในตอนนี้ หุ่นยนต์พวกนี้รวมตัวกันและเคลื่อนไหวตามตำแหน่งของแต่ละตัว

 

พวกนักฆ่าที่ซ่อนตัวอยู่ในความมืดนั้นเริ่มที่จะถอยทัพออก แต่เมื่อทำเช่นนั้น ก็ทำให้พวกเขาได้รู้ว่า แม้แต่จะถอยออกก็ไม่ปลอดภัย

 

“ตัดสินใจเร็วว่าจะจัดการหุ่นยนต์หรือปราการตรงหน้า”

 

“เราไม่มีทางเลือก คงต้องจัดการหุ่นยนต์พวกนี้ก่อน เพราะถ้าไม่ทำ หุ่นยนต์พวกนี้จะบังทางเราจนหนีจากการโจมตีของปราการไม่ได้”

 

“จริงๆต่อให้เราสู้กับพวกหุ่นยนต์ ป้อมข้างหน้านี่อาจจะแจมด้วยก็ได้นะ”

 

ไม่มีคนโง่คนไหนที่มาถึงที่นี่ได้ ที่แห่งนี้มีหุ่นยนต์เป็นจำนวนมากและมันเป็นไปได้ยากหากจะกำจัดมันและหนีออกไป