CF:บทที่ 648 โบราณสถานเกือบจะเปิดอยู่แล้ว

นิยายลงทุกวัน เวลา 6.00 น. ส่วนเรื่องไหน จำนวนกี่ตอนนั้น สามารถดูได้ ที่นี่

CF:บทที่ 648 โบราณสถานเกือบจะเปิดอยู่แล้ว

 

มองไปยังหุ่นยนต์ที่เสียไป อู๋ฮ่าวเหรินตอนนี้อารมณ์เสียสุดๆ เขาไม่คิดเลยว่าจะมีอันตรายมากมายอยู่ที่นี่ ทั้งๆที่ในแผนที่บอกว่ามีวัตถุดิบอยู่มากมายแท้ๆ

 

หากจะบอกว่าตั้งแต่เขามาที่นี่ ตัวเขาเองก็นำกองหุ่นยนต์ที่เสียแล้วมาด้วยก็ไม่เกินจริงนัก

 

“ดูท่าพวกนายจะต้องเตรียมหุ่นยนต์มาเพิ่มให้ฉันแล้วล่ะ ที่มีอยู่เหมือนจะไม่พอแล้ว”

 

คนที่อยู่ในกลุ่มซองแดงนั้นพูดไม่ออก อันที่จริงที่เตรียมไว้ให้นั้นมันก็มากแล้วแต่พวกเขาไม่คาดคิดเลยว่ามันจะใช้เยอะจนไม่พอขนาดนี้

 

“ถ้าโบราณสถานนั่นยังเป็นแบบนี้ต่อไป ฉันกลัวว่าน่าจะมีคนตายอีกหลายคนกว่าจะได้สำรวจแหงๆ”

 

1 ใน 3 ทางที่จะไปยังสถานที่ต่อไป อู๋ฮ่าวเหรินก็สะสมหุ่นยนต์มาไว้กว่า 100 ตัว

 

ยิ่งไปกว่านั้นเขาถูกโจมตีถึง 5 ครั้งจากอุบัติเหตุ ถ้าไม่มีอุปกรณ์ป้องกันล่ะก็ ป่านนี้เขาคงตายไปแล้ว

 

และด้วยเหตุนี้มันเลยทำให้เครื่องป้องกันของเขาถูกเปิดไว้ตลอดเวลา และในเวลาเดียวกัน เขายังเตรียมเครื่องป้องกันไว้อีก 3 เครื่องสำหรับอุบติเหตุที่อาจจะเกิดขึ้นได้ตลอดเวลา

 

นอกจากนั้นเขายังสวมชุดเกราะขั้นสุดยอดที่สร้างโดยชายชุดเกราะไว้ตลอด มันยากที่จะฆ่าเขาตราบใดก็ตามที่เขาไม่ฆ่าตัวตาย

 

“ไปต่อเลย นายไม่ต้องไปห่วงเรื่องหุ่นยนต์หรอก ฉันสั่งจากโรงงานผลิตให้แล้ว เพราะงั้นเดี๋ยวจะส่งให้เรื่อยๆ” จ้างแห่งเรดาร์บอก

 

“เดี๋ยวก่อนนะ นายรู้สึกเอะใจหรือเปล่าว่ามันมียานบินรูปร่างแปลกๆหลายลำอยู่บนฟ้าน่ะ?”

 

“โอ้ ถ้านายไม่พูดฉันคงไม่ได้สังเกตุ ดูๆแล้วมันน่าจะเป็นสิ่งที่อยู่ในโบราณสถานนั่นนะ ไม่งั้นคงโดนยิงร่วงด้วยปืนต่อต้านอากาศยานไปแล้ว”

 

อู๋ฮ่าวเหรินมองไปยังยานพาหนะที่บินอยู่บนท้องฟ้า ถ้าไม่ใช่เพราะว่าหุ่นยนต์ของเขาพังไปหลายตัวเพราะอันตรายต่างๆที่อยู่ ณ ที่แห่งนี้เขาคงไม่คิดอะไรหรอก

 

“แล้วถ้าเกิดว่าหุ่นยนต์ของฉันโดนทำลายเพราะไอ้พวกที่อยู่บนฟ้านั่นล่ะ? นายน่าจะรู้อยู่แล้วว่าอาวุธที่ไว้ป้องกันตัวเองจะไม่ทำงานถ้าไม่ใช่หน้าที่ของมัน”

 

“ถ้ายึดตามสถานการณ์อาจจะเป็นเพราะใครบางคนที่ด้านนอกอาจจะเข้ามาด้านในแล้ว ซึ่งถ้าคิดๆดูแล้วมันเป็นช่วงเดียวกับที่เรื่องต่างๆมันเริ่มวุ่นวายขึ้น”

 

“ถ้าไม่ลองคงไม่รู้...”

 

มองไปยังเครื่องบินบนท้องฟ้า อู๋ฮ่าวเหรินก็ควบคุมให้หุ่นยนต์ของเขาเดินตามไปยังที่เครื่องบินลำนั้นปรากฏ

 

และเมื่อหุ่นยนต์ถูกพบโดยเครื่องบิน มันก็ยิงลำแสงลงมาโดยตรงเพื่อกำจัดหุ่นยนต์ทิ้ง

 

มองสิ่งที่เกิดขึ้น

 

ไม่ต้องคิดเลย หุ่นยนต์ถูกทำลายไปแล้ว นั่นเป็นเพราะมันถูกพบโดนเครื่องบินพวกนั้นนั่นแหละ

 

มันทำให้อู๋ฮ๋าวเหรินเผลอหดคอโดยไม่ได้ตั้งใจ จากนั้นก็มองไปบนท้องฟ้าด้วยสองตา เพื่อดูว่าเครื่องบินพวกนั้นมีการจัดรูปแบบอย่างไร

 

โชคดีหน่อยที่ตอนนั้นไม่มีเครื่องบินอยู่บริเวณที่เขาอยู่ ณ ตอนนั้น แต่อย่างไรก็ตาม ถ้ายึดตามสถานการณ์ปัจจุบันของเครื่องบินที่บินอยู่ หากมันจะบินกลับมาล่ะก็ เพียงครู่เดียวก็น่าจะถึงแล้ว

 

“แย่จังแฮะ ดันใช้จี้ควบคุมยานอวกาศไปแล้ว ไม่งั้นคงจะใช้จี้ควบคุมหุ่นยนต์นี่ด้วย”

 

“รีบไปต่อที่พื้นที่ถัดไปเร็ว ที่นี่ก็ไม่ปลอดภัยนะถ้านายยังไม่ยอมออกไป” นักวิจัยพูด

 

ตามเส้นทางที่หุ่นยนต์เปิดทางไว้ให้ อู๋ฮ่าวเหรินรีบเดินไปอย่างรวดเร็วอย่างไม่มีลังเล

 

เขาไม่อยากให้พวกเครื่องบินพวกนั้นหาเขาเจออีก ไม่งั้นมีหวังได้โดนปืนลำแสงยิงแน่ๆ

 

อู๋ฮ่าวเหรินไม่รู้ว่าการที่เครื่องบินพวกนั้นออกไล่ล่าเป็นเพราะเขาไม่ได้เข้ามาด้วยวิธีปกติ ดังนั้นแล้วตัวเขาจึงมีสภาพเหมือนไวรัสที่ไม่ได้รับการคุ้มครองจากตัวโบราณสถาน ส่วนหุ่นยนต์ที่เขาปล่อยออกมานั้น ก็ไม่ได้ถูกมองว่าเป็นสิ่งที่อยู่ในโบราณสถานเพราะงั้นจึงถูกตีเป็นผู้ฝ่าฝืนและถูกทำลายในที่สุด

 

ถ้าเกิดอู๋ฮ่าวเหรินถูกเครื่องบินตรวจเจอล่ะก็ จิตนาการฉากต่อไปได้เลย แต่ยังโชคดีที่เครื่องบินเหล่านั้นมีรูปแบบและทำตามขึ้นตอน มันไม่บินแบบสุ่ม

 

ดังนั้นจึงบอกได้ว่า อู๋ฮ่าวเหรินจะไม่ถูกเจอถ้าเขายังเคลื่อนที่ตรงไปข้างหน้าแบบตามหลังพวกมัน

 

ส่วนพวกที่เข้ามาจากข้างนอกนั้น เมื่อรวมกันได้ก็จะต้องทำภารกิจตามคำใบ้ของโบราณสถาน และถ้าทำพลาดจะถูกส่งตัวออกไป

 

ต่างกับอู๋ฮ่าวเหริน ที่ไม่จำเป็นต้องมีภารกิจใดๆ

 

สำหรับใครที่เดินตามรอยอู๋ฮ่าวเหริน ในทางที่เขาผ่านมาแล้ว คนๆนั้นค่อนข้างจะโชคร้าย เพราะปลายทางของพวกเขานั้น คือความว่างเปล่า

 

สถานที่ต่อไปที่เขาไปก็คือห้องเก็บอุปกรณ์ ตามข้อมูที่ได้มาจากอนาคตนั้นชวนลังเลว่าจะสำรวจดีหรือไม่อยู่นาน

 

มันจะต้องมีเครื่องมือบางอย่างอยู่ในนี้ ที่ซึ่งเขาจำเป็นต้องใช้ในการเสริมความแข็งแกร่งของตัวเองในอนาคต

 

แน่นอนว่าเครื่องมือเหล่านั้นไม่ใช่หัวใจหลัก สิ่งที่เขาต้องการคือแผนที่ในห้องนั้นต่างหาก ซึ่งถ้าได้มันมา เขาก็จะสามารถไปยังส่วนที่ใช้ในการผลิดอุปกรณ์ต่างๆได้โดยยึดจากแผนที่ชิ้นนั้น

 

ในอนาคต คนๆแรกที่ได้เข้ามายังที่นี่ไม่ได้ให้ความสนใจกับแผนที่นั่นนัก แต่หลังจากนั้น ไม่แน่ใจว่านานขนาดไหนจนกว่าผู้โชคดีจะเข้ามาเจอมันและไปยังส่วนการผลิตได้

 

และเพราะการค้นพบส่วนผลิตอุปกรณ์มันทำให้คนๆนั้นเปลี่ยนจากนักผจญภัยไปเป็นมหาเศรษฐีทันทีเลย

 

แต่โชคร้ายยังเป็นของเขา เพราะพวกพ้องในระบบซองแดงเองก็ไม่มีข้อมูลเรื่องนี้ให้เขาเลย ดังนั้นอู๋ฮ๋าวเหรินจึงต้องเดินเข้าไปในห้องอุปกรณ์เพื่อหามันด้วยตนเอง

 

จากการคาดเดาของผู้คนในซองแดง บางทีการที่ไม่มีข้อมูลเกี่ยวกับแผนที่ชิ้นในในยุคพวกเขา อาจจะเป็นเพราะคนที่เจอมัน ไม่ทิ้งข้อมูลอะไรไว้เลยแม้แต่นิดเดียว

 

ตอนนี้เครื่องบินนั้นกลับไปอยู่หลังอู๋ฮ่าวเหรินแล้ว นั่นทำให้เขาต้องรีบเข้าไปด้านในก่อน ตราบใดก็ตามจนกว่าเขาจะรู้สึกว่าไม่มีอันตราย คงทำตัวเอ้อระเหยไม่ได้

 

ในกรณีนี้มันก็ทำให้ความเร็วในการสำรวจของเขาเพิ่มขึ้นอย่างมากเลยด้วย แต่อย่างไรก็ตาม ปริมาณหุ่นยนต์ที่สูญเสียไปมันก็เพิ่มขึ้นอย่างมากด้วย

 

ด้วยวัตถุดิบที่เก็บเกี่ยวมาจากคลังแสง อู๋ฮ่าวเหรินไม่ได้แคร์เกี่ยวกับจำนวนหุ่นที่เสียไปมากนัก

 

ต่อให้มากกว่านี้ เมื่อเทียบกับสิ่งที่ได้มาจากห้องนั้นแล้ว มันก็ไม่ได้หนักหนาอะไรนัก

 

“บางอย่างผิดปกติ เครื่องบินพวกนั้นดูเหมือนจะกำลังบินตามทางของเราอยู่!”

 

อู๋ฮ่าวเหรินมองย้อนกลับไปยังเครื่องบินเหล่านั้นที่อยู่ในระยะมองเห็น ถึงแม้ว่าพวกมันจะเคลื่อนที่ช้า แต่มันก็กำลังเข้ามาทางเขาแน่ๆ

 

การเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นทำเอาคนในกลุ่มซองแดงวิตกกันไปหมด ในอนาคต เมื่อมีการสำรวจโบราณสถาน เหตุการณ์เหล่านี้ไม่เคยเกิดขึ้นเลย

 

“ยังไงก็ตาม นายลองใช้อาวุธยิงมันลงมาดูได้ไหม?” เจ้าแห่งยานบินแนะ

 

“นั่นมันแย่มากเลย” นักธุรกิจพลังงานพูดอย่างไม่ลังเล “คิดหรือเปล่าว่าถ้าต่อสู้แล้วมันจะไม่เป็นผลดีน่ะ?”

 

แต่กระนั้นนักขุดแร่ก็พูดเสริม “ฉันคิดว่ามันเป็นความคิดที่ดีนะ ตอนนี้น่ะสถานการณ์มันเลี่ยงที่จะไม่สู้ไม่ได้แล้ว ถึงตัวเขาจะไม่ควรสู้ แต่หุ่นยนต์ของเขาน่าจะเอาอยู่นะ”

 

“งั้นลองดู เอาหุ่นติดอาวุธออกไปเลย”

 

อู๋ฮ่าวเหรินฟังแล้วก็คิดว่ามันน่าจะเป็นไปได้ ในกรณีแบบนี้ มันจะไม่เป็นอันตรายกับตัวเขาเองถ้าให้หุ่นยนต์เป็นฝ่ายเปิดโจมตีจากระยะไกล

 

และต่อให้เครื่องบินจะหาหุ่นยนต์เขาเจอ มันคงเป็นเวลาของโศกนาฏกรรมแล้ว แต่ไม่ใช่ของเขา เพราะตอนนี้ถึงคราวที่ต้องทำลายเครื่องบินพวกนี้ทิ้ง! คุณสามารถมั่นใจได้เลยว่าการโจมตีครั้งนี้จะปลอดภัย

 

ไม่ว่าใครก็ตามที่คอยควบคุมเครื่องบินนี้อยู่เบื้องหลัง คงไม่ได้คิดหรอกว่ามันมีคนที่คิดจะทำลายเครื่องบินเพื่อความปลอดภัยของตัวเอง

 

เพราะถ้าเขารู้ล่ะก็ ป่านนี้เขาคงแช่งให้อู๋ฮ่าวเหรินรีบๆไปตายแล้ว เครื่องบินที่ถูกทำลายโดยอู๋ฮ่าวเหรินนั้นมันก็หายไปทันที

 

ถ้าหากอู๋ฮ่าวเหรินไม่มีทักษะการย่องเบาเข้ามา ป่านนี้เขาคงไม่มีโอกาสได้เข้ามาถึงที่นี่หรอก

 

อู๋ฮ่าวเหรินให้หุ่นยนต์ติดอาวุธคอยตามเขาไปยังคลังแสง ส่วนตัวเขาจะเข้าไปห้องเก็บอุปกรณ์ ครั้งนี้ก็เพื่อให้หุ่นยนต์นั้นเป็นตัวล่อให้

 

และใครก็ตามที่กำลังควบคุมเครื่องบินอยู่ นี่คือเวลาที่ต้องพิจารณาหน้าที่ในโบราณสถานแห่งนี้แล้ว

 

บางคนที่เสร็จภารกิจไปกว่าครึ่งแล้วถือว่าผ่านการทดสอบ

 

สำหรับคนที่ต้องการจะสำเร็จภารกิจนี้ เสียงบางอย่างก็ดังขึ้นในท้องฟ้า จากนั้นทุกคนที่อยู่ในโบราณสถานก็ต้องหาที่หลบและดูการระเบิดที่เกิดขึ้นนั้น