CF:บทที่ 604 การโจมตีที่ยาวนาน
นี่เป็นวันที่3แล้วที่กองยานที่3ที่มาถึงป้อมปราการฮูลูโคว แน่นอนว่าการนับเวลานี้คำนวณตามเวลาของโลก
ในห้องประชุมของยานแม่ สีหน้าของเจ้าหน้าที่นั้นไม่ดีมากนัก
"ท่านนายพล เราจะทำอย่างไรต่อ? ถ้าเราทำเช่นนั้นเราจะสูญเสียหนักมาก"
สำหรับป้อมปราการนี้หากโจมตีอย่างบ้าบิ่นมันจะสามารถโจมตีได้ไปนานแล้ว ไม่ว่ายังไงกองยานที่3ก็มีอุปกรณ์และทหารมากกว่าอารยธรรมชั่วร้ายที่ประจำการอยู่ที่นี่
ยิ่งไปกว่านั้นประสิทธิภาพการรบของกองยานที่3นั้นแข็งแกร่งกว่าของอารยธรรมชั่วร้าย
ปัญหาคือพวกเขาไม่ต้องการให้เกิดการเสียสละมากเกินไป เพราะมันไม่คุ้มค่าเลย แต่ตอนนี้ปัญหาคือพวกเขารีบร้อนและต้องฆ่าพวกนี้ให้เร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้
แทนที่จะตอบคำถามเรื่องการโจมตี มิสต์กลับถามว่า "กองยานที่2กำลังจะมาถึงในเร็ว ๆ นี้ใช่ไหม?"
"ใกล้จะมาถึงแล้ว พวกเขาน่าจะมาถึงเร็วกว่านี้ แต่ดูเหมือนว่าพวกเขาจะเสียเวลาไประหว่างทางบ้าง"
"งั้นรอจนกว่ากองยานที่2จะมาถึงก็แล้วกัน"
บางคนตาเป็นประกายและมองมิสต์ราวกับว่าเขาเข้าใจว่านายพลกำลังจะทำอะไร
"ท่านนายพล นั่นไม่ดีเลยนะครับ ด้วยความแข็งแกร่งของกองยานที่2มันเป็นไปไม่ได้เลยที่จะโจมตีป้อมปราการนี้ได้"
"ใครบอกว่าฉันจะให้พวกเขาโจมตี? เมื่อพวกเขามาเราจะร่วมกับพวกเขาทำการโจมตีที่ดุเดือดเพื่อดูว่าเราจะสามารถฉีกช่องว่างได้หรือไม่"
หลังจากคุยธุระกันเสร็จแล้วนายพลมิสต์ก็ถามว่า "เจ้าหนุ่มน้อยอู๋ ฮ่าวเหรินเป็นยังไงบ้างช่วงนี้?"
"เขาหรือครับ? ท่านนายพลนายคนนั้นเอาแต่เดินไปรอบ ๆ แนวอุกกาบาตกับโม่เก๋อในช่วงนี้"
นายพลมิสต์ส่ายหัว เขารู้ว่าอู๋ ฮ่าวเหรินเสี่ยงละเมิดกองยานที่2เพื่อช่วยเหลือพวกเขา ซึ่งมันคงไม่ง่ายนัก
แต่เดิมเขาคิดว่าชายคนนี้เป็นสายลับจากอารยธรรมชั่วร้าย แต่ต่อมาหลังจากเรื่องอุปกรณ์ตรวจจับแล้ว เขาก็ได้รู้ว่ามันเป็นเรื่องเข้าใจผิด
อย่างไรก็ตามหากจะบอกว่าอู๋ ฮ่าวเหรินเป็นเพียงนักเดินทางอวกาศธรรมดา ๆ เขาก็ไม่เชื่ออย่างแน่นอน ก็ก่อนที่เขาจะเข้าร่วมกับกองทัพ เขาแค่ตามคนอื่น ๆ มาเพื่อเสี่ยง
เมื่อคิดว่าอู๋ ฮ่าวเหรินรู้ข่าวของร็อดแมนด้วย แต่เขายังไม่มีโอกาสถามเพราะเขาจดจ่ออยู่กับการจะกำจัดอารยธรรมชั่วร้าย
เขากำลังตามหาร็อดแมน นอกเหนือจากอะไรบางอย่างแล้ว เขาก็อยากรู้ว่าพี่ชายที่ทำให้เขาประสบความสำเร็จในวันนี้ไปที่นั่นหรือไม่ และมีอุบัติเหตุที่นั่นหรือไม่
เดิมทีพวกเขาตกลงกันว่าพวกเขาควรติดต่อกันเป็นประจำ
ทว่าร็อดแมนก็ไม่ได้ติดต่อเขามาเป็นเวลานานแล้วซึ่งทำให้มิสต์สงสัยว่าจะมีอะไรเกิดขึ้นกับเขา
2วันต่อมาแผนการโจมตีของมิสต์ไม่มีความคืบหน้าใด ๆ ในตอนนี้เขาได้รับแจ้งว่ากองยานที่2กำลังมา
ขณะนี้กองยานที่2อารมณ์ที่ไม่ดีเมื่อเห็นว่ายานรบของกองยานที่3ทั้งหมดนั้นอยู่ที่นี่
โรรอมขู่ว่าจะหักขาของอู๋ ฮ่าวเหรินหลังจากจับเขาได้และถามเขาว่าจะชดใช้ความเสียหายเรื่องแผนที่ยังไง
หากอู๋ ฮ่าวเหรินปรากฏตัวในกองยานที่2ในเวลานี้พวกเขาจะอัดเขาจนเป็นเศษอนุภาคดาวอย่างแน่นอน
พวกเขาจะได้รับความเสียหายมากมายและความสามารถทางการทหารของพวกเขายังถูกสกัดกั้นไว้โดยกองยานที่3 แบบนี้จะไม่ทำให้พวกเขาโกรธได้อย่างไร
"ท่านนายพล หากผมเห็นเด็กนั่น ผมจะฆ่าเขา เขากล้าดีมาโกงเราได้อย่างไร!" โรรอมพูดด้วยความโกรธ
"นายจะฆ่าเขาไม่ได้นะ กองยานที่3อาจมาที่นี่โดยไม่ได้ใช้แผนที่ เราเข้าใจอะไรผิดไป"
โมรอนเดสไม่ได้โง่ ดูจากสถานการณ์ของกองยานที่3แล้วก็จะเห็นว่าพวกเขาอยู่ที่นี่มานานแล้ว
พวกเขาตามแผนที่มาตลอดทาง นอกจากจะเริ่มเสียเวลาไปเล็กน้อย แต่ก็มุ่งมาด้วยความเร็วเกือบเต็มที่
ทั้งที่เป็นเช่นนี้ กลับมีความแตกต่างกันมากระหว่างพวกเขากับกองยานที่3 เห็นได้ชัดว่ากองยานที่3มีเส้นทางที่สั้นกว่า
"ท่านนายพล หัวหน้ากองทัพมิสต์ต้องการคุยกับคุณ"
"ได้เลย"
"คุณต้องการให้ผมทำอะไร ผู้บัญชาการกองทัพมิสต์?"
"คุณรู้เรื่องเร็วดีนี่ นี่คือข้อมูลที่เรารวบรวมมาได้ ลองดูหน่อยว่ามีวิธีใดบ้างที่จะบุกฝ่าป้อมปราการข้างหน้าได้ไหม?"
"เข้าใจแล้ว จะดูให้เดี๋ยวนี้"
โมรอนเดสรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย จะอย่างไรผู้บัญชาการกองยานที่3ก็เป็นผู้บัญชาการที่เก่งกล้ามาก แล้วจะมาถามเรื่องแบบนั้นกับเขาได้อย่างไร?
แม้จะไม่เข้าใจแต่โมรอนเดสก็เริ่มตรวจสอบข้อมูลที่ได้จากมิสต์
ในไม่ช้าเขาก็หรี่ตาลง วางข้อมูลในมือของเขาลงและเริ่มคิด
เมื่อรู้ว่ากองทัพยานที่2กำลังจะมาถึง อู๋ ฮ่าวเหรินรีบกลับไปที่ยานขนส่ง ในสถานการณ์ปัจจุบัน คนเหล่านั้นจะต้องฆ่าเขาแน่นอน
"ฉันไม่คิดเลยว่าป้อมปราการแบบนี้จะต้องใช้เวลาในการโจมตีนานขนาดนี้"
เมื่อโม่เก๋อที่อยู่ใกล้ ๆ ได้ยินคำพูดของอู๋ ฮ่าวเหรินแล้ว ก็อดไม่ได้ที่จะพูดว่า "มันไม่ใช่ว่าเขาไม่สามารถโจมตีได้ แต่นายพลไม่ต้องการเสียสละคนมาก ถ้าโจมตีไปอย่างบ้าบิ่น มันก็คงจะประสบความสำเร็จไปแล้ว"
อู๋ ฮ่าวเหรินไม่ได้อธิบายว่าเขามีแผนโจมตีที่ดีที่สุด3แผนในมือของเขา พวกเขาทั้งหมดเป็นแผนพวกที่อยู่ในกลุ่มซองแดงแดง พวกเขาไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้นอกจากความว่างและความเบื่อ
"กองยานที่2กำลังมา ดูเหมือนว่าไม่อีกไม่นานจะโจมตี"
อู๋ ฮ่าวเหรินประหลาดใจ มันเป็นเวลา2-3วันติดกันแล้ว ตั้งแต่ที่กองยานที่2มา หลังจากการโจมตีที่ดุเดือดก็ไม่มีการโจมตีต่อ
เขาได้ยินว่ากองยานที่2ต้องการให้กองยานที่3เป็นผู้นำการรบ แต่กองยานที่3ก็ต้องการให้กองยานที่2เป็นผู้นำในการรบเช่นกัน ทำให้ทั้ง2ฝ่ายไม่ทำอะไรต่อ
แน่นอนว่าในช่วงนี้ ผู้คนในกองยานที่2ไม่พลาดข้อมูลของเขา ถ้าไม่ใช่ว่าเขาอยู่ในใจกลางกองยานที่3พวกนั้นจะต้องหาทางกำจัดเขาได้อย่างแน่นอน
พันธมิตรจักรวาลวิตกกังวล แต่ป้อมปราการวิตกกังวลยิ่งกว่า เพราะพวกเขาได้รับข่าวว่าเมอร์ดอร์ชหายตัวไปราวกับว่าเขาหนีไปกับกลุ่มคนของเขา
เมื่อเผชิญกับสถานการณ์เช่นนี้ขวัญกำลังใจของอารยธรรมชั่วร้ายก็ตกสู่จุดเยือกแข็ง
ถ้าไม่ใช่ว่ามีผู้ที่แข็งแกร่งปกป้องป้อมปราการไว้ มันคงจะถูกโจมตีไปแล้ว แต่ถึงกระนั้นเมื่อเผชิญหน้ากับการจู่โจมของ2พันธมิตรพวกเขาก็ต้องทนทุกข์ทรมานอย่างมาก
หลังจากผ่านไปอีก2วัน อู๋ ฮ่าวเหรินอดใจที่จะไปพบนายพลมิสต์ไม่ไหว
แม้ว่าเขาจะไม่บอกมิสต์เกี่ยวกับแผนการตรง ๆ ก็ควรจะเตือนเขาไว้
ทว่าเมื่อเขาไปหามิสต์ โมรอนเดสก็อยู่ที่นั่นด้วย พอเห็นอู๋ ฮ่าวเหรินเขาก็มองด้วยสายตาที่เฉียบคม
"นี่คือคุณอู๋ที่ขายแผนที่ให้ ขอขอบคุณที่ขายให้ผม ถ้าเราไม่มีแผนที่นี้เราคงมาถึงที่นี่ไม่ได้"
อู๋ ฮ่าวเหรินมองไปที่นายพลของกองยานที่2และกล่าวว่า "ไม่ต้องขอบคุณผมหรอก มันเป็นเพียงข้อตกลงที่ยุติธรรม ทุกคนต่างได้สิ่งที่พวกเขาต้องการอยู่แล้ว"
ทันทีที่เขาพูดจบทุกคนในห้องก็มองอู๋ ฮ่าวเหรินด้วยสายตาแปลก ๆ เพราะเมื่อครู่โมรอนเดสเพิ่งคุยเรื่องนี้อยู่และขอให้นายพลส่งมอบตัวอู๋ ฮ่าวเหรินมา
สีหน้านั้นเปลี่ยนไปเร็วมาก แน่นอนว่า พวกเขาไม่คิดว่าจะมีปัญหาอะไรกับการที่อู๋ ฮ่าวเหรินจะจมกองยานที่2
"ท่านนายพล คุณไม่พบวิธีที่จะยึดป้อมปราการเลยหรือ?"
"ไม่ ไม่มีทางเลย"
ทันใดนั้นโรรอมก็พูดขึ้นว่า "เขามีคงวิธีแหละ ถ้าเขามีวิธีฉันจะให้ของทั้งหมดที่รวบรวมได้ในครั้งนี้เลย"
"โอ้! ขอบคุณผู้บัญชาการโรรอม"
"เช่นนั้นคุณก็ควรมีวิธีนะ ไม่เช่นนั้นคุณได้เห็นดีแน่"
อู๋ ฮ่าวเหรินเมินเขา และดึงแผนที่ออกมา
0 ความคิดเห็น