CF:บทที่ 522 ประมาท

นิยายลงทุกวัน เวลา 6.00 น. ส่วนเรื่องไหน จำนวนกี่ตอนนั้น สามารถดูได้ ที่นี่

CF:บทที่ 522 ประมาท

 

อู๋ฮ่าวเหรินที่ไม่รู้ตัวว่ามีกลุ่มคนกำลังดักรอเขาอยู่ในหยวนหมิงหยวน, ในเวลานี้เขากำลังนั่งอยู่บนรถและกำลังคุยกับสาวๆ

 

"จริงเหรอคะหัวหน้า? ที่มีมนุษย์ต่างดาวมากมายในอวกาศ, และยังมีมากกว่ามนุษย์อีก?"

 

มองดูหลิวหมิงเยว่, ที่ดูเหมือนเด็กที่ขี้สงสัย อู๋ฮ่าวเหรินก็ได้อธิบายให้เธอฟังอีกครั้งหลัง, จนตอนนี้ หลังจากที่อธิบายให้เธอไม่เข้าใจ เขาก็ยอมแพ้ละ

 

"ในตอนนี้มีเพียงอารยธรรมฉลาดอยู่อารยธรรมเดียวอยู่ในกาแล็คซี่ทางช้างเผือกนี้, แต่มีสัตว์มากมายที่อยู่บนดาวอื่นๆ, เมื่อใดที่เทคโนโลยีของพวกเราไปถึงระดับนั้นได้ ผมจะพาพวกคุณไปที่สหพันธรัฐอวกาศเพื่อไปเจอกับมนุษย์ต่างดาวจริงๆ"

 

หวังหลานพูดด้วยเสียเบาๆ "หัวหน้าคะ, คุณคงไม่ได้เอาเทคโนโลยีพวกนี้มาจากพวกมนุษย์ต่างดาวหรอกนะคะ!"

 

"จะว่าอย่างงั้นก็ได้, เพราะมีงานวิจัยของผมบางอย่างก็เอามาจากเทคโนโลยีมนุษย์ต่างดาวจริงๆ"

 

ทุกๆคนหัวเราะกับอู๋ฮ่าวเหริน, ถึงแม้พวกเขาจะเรียนรู้ถึงสิ่งต่างๆจากการเรียนในโรงเรียนมาแล้วก็ตาม พวกเขาก็รู้สึกประหลาดใจที่อู๋ฮ่าวเหรินยอมรับออกมาตรงๆ

 

หลิงเมิ่งเสวี่ยที่นั่งฟังอยู่ข้างๆอู๋ฮ่าวเหรินอย่างเงียบๆ, เพราะเธออาจจะเป็นคนเดียวในโลกที่รู้ถึงเรื่องราวของสหพันธรัฐอวกาศ

 

ถึงแม้ความทรงจำแปลกๆของเธอจะทำให้สับสนเล็กน้อย แต่ความรู้ต่างๆในความฝันนั้นก็ค่อนข้างกว้างขวาง

 

เมื่อใดที่หลิงเมิ่งเสวี่ยต้องการที่จะตรวจสอบความทรงจำเหล่านั้น, เธอสามารถตรวจสอบได้ตลอดเวลา, แต่เธอพยายามหลีกเลี่ยงความทรงจำเหล่านั้น เธอแทบจะไม่ดูมันเลย

 

ผู้คนที่อยู่บนรถต่างก็พูดคุยและหัวเราะ, แต่พวกเขาไม่ได้คิดเลยว่ามีใครบางคนที่คิดจะทำร้ายพวกเขาอยู่ที่นี่

 

แม้แต่อู๋ฮ่าวเหรินเอง, ก็ไม่คิดเลยว่าจะมีคนที่คิดจะมาโจมตีเขาที่นี่

 

ดังนั้นรถคันนี้จึงไม่ได้มีมาตรการป้องกันอะไรไว้เลย และไม่มีหุ่นยนต์ตามเขามาด้วย

 

สถานการณ์เช่นนี้ช่างเป็นใจให้กับพวกคนที่จะมุ่งทำร้ายเขายิ่งนัก, เพราะสิ่งที่พวกเขากลัวมากที่สุดคือหุ่นยนต์ของฟิวเจอร์กรุ๊ป

 

เมื่อไม่มีการช่วยเหลือของหุ่นยนต์ โอกาสสำเร็จก็สูงขึ้น, บางทีพวกเขาอาจมีเวลาเหลือพียงพอที่จะหนีรอดหลังจากการสังหารไปแล้วได้

 

รถแล่นเข้ามาใกล้เรื่อยๆ, เหล่าคนที่ซ่อนตัวอยู่ที่นี่ทั้งหมดต่างก็กลั้นหายใจและจ้องมาที่รถ

 

"ยืนยันสถานการณ์, ทุกคนเตรียมพร้อม"

 

เมื่อเห็นรถเร็วกำลังมา, กลุ่มคนเหล่านั้นก็ได้เผยสายตาที่กระหายเลือดออกมา และเตรียมขึ้นยกปืนของพวกเขาและพร้อมเข้าจู่โจมทุกเมื่อ

 

บนรถเร็ว,

อู๋ฮ่าวเหรินที่กำลังคุยและหัวเราะอยู่กับเหล่าสาวสวย ก็รู้สึกสังหรณ์ใจไม่ค่อยดี

 

"ผมคิดมากไปเองรึเปล่านะ?"

 

"เกิดอะไรขึ้นรึเปล่าฮ่าวเหริน? เมื่อสักครู่ฉันรู้สึกเหมือนรถสั่น?"

 

"บางทีอาจจะเหยียบก้อนหินก็ได้นะ" โจ้วหลานอธิบาย

 

"ไม่ใช่, ทุกคนระวังตัวด้วย"

 

ทันทีที่อู๋ฮ่าวเหรินพูดขึ้นมา, รถก็ถูกบังคับให้หยุด

 

อู๋ฮ่าวเหรินมองมาที่หลิงเมิ่งเสวี่ยที่อยู่ในอ้อมแขนของเขา, เขาไม่ได้คาดคิดมาก่อนว่าเขาจะโดนเข้าทำร้ายที่นี่ ช่างเป็นกลุ่มคนที่บ้าระห่ำจริงๆ

 

อันตรายยังไม่จบลง, เขาได้ยินเสียงการโจมตีดังมาจากข้างนอกรถ จึงพูดขึ้นอย่างเร่งรีบ "จี้, เปิดระบบป้องกัน พวกคุณอยู่กันบนรถนะ ผมจะออกไปดูข้างนอกหน่อย"

 

"อย่าออกไปนะ, ข้างนอกมันอันตราย"

 

หลิงเมิงเสวี่ยดึงมือของอู๋ฮ่าวเหรินเอาไว้และมองอย่างกระวนกระวาย, เธอได้ยินเสียงคำรามดังมาจากข้างนอก

 

"ไม่เป็นไร, คุณอยู่กับพี่เหมยหรูที่นี่แหละ ไม่ต้องออกมา, การป้องกันของรถคันนี้มีประสิทธิภาพดีมาก"

 

หลิงเมิ่งเสวี่ยลังเลอยู่สักพักก่อนที่จะยอมปล่อยมือเขา

 

หลังจากที่อู๋ฮ่าวเหรินกระโดดออกมาจากรถ, เขาก็พบกลุ่มคนที่ถืออาวุธแปลกๆ กำลังมุ่งหน้ามาที่รถ

 

"เร็วเข้า...เร็ว, เป้าหมายออกมาแล้ว เลิกสนใจรถแล้วโจมตีไปที่เป้าหมาย ฆ่าเร็วเข้า"

 

ผู้สั่งการตื่นเต้นมากที่ได้เห็นอู๋ฮ่าวเหรินออกมาจากรถด้วยตัวเอง, พวกเขาเองก็ไม่คิดว่าอาวุธที่อยู่ในมือของพวกเขานั้น จะสามารถทำลายรถคันนั้นได้

 

ถ้าอู๋ฮ่าวเหรินไม่ยอมออกมา, พวกเขาคิดที่จะยิงต่อไปอีกสักพักแล้วจึงหยุดยิง

 

อู๋ฮ่าวเหรินมองมาที่พวกคนที่กำลังมุ่งหน้ามาหาเขา, บางคนถืออาวุธแปลกๆออกมาด้วย, ซึ่งสามารถเปล่งแสงได้

 

ไกลๆก็มี, กลุ่มคนที่ถืออะไรบางอย่างคล้ายเปลือกหอยแล้วขว้างมาทางเขา

 

"พวกคุณเป็นใคร และใครเป็นคนสั่งพวกคุณมา?"

 

ไม่มีใครตอบอู๋ฮ่าวเหริน, คนพวกนี้ไม่ต้องการที่จะเสียเวลาซักนาทีและวินาทีเพื่อฆ่าอู๋ฮ่าวเหรินให้ได้ไวที่สุด

 

ในเมื่อไม่มีใครตอบอะไรเขา, ตาของอู๋ฮ่าวเหรินก็วูบหายไปอย่างเร็ว, หลบการโจมตีของคนเหล่านั้น และยกเท้าขึ้นเตะคนที่อยู่ใกล้ที่สุด

 

มันรุนแรงมากพอที่จะวัวตัวหนึ่งให้ตายในทีเดียว, เตะเข้าไปเต็มท้องของคนๆนั้น และชายคนนั้นก็ปลิวลอยออกไป

 

"โจมตี, ใช้อาวุธโจมตีระยะประชิด"

 

ภายในรถ, มีกลุ่มสาวที่พยายามมองสถานการณ์ข้างนอกเพราะเป็นห่วงอู๋ฮ่าวเหริน

 

แต่ในสถานการณ์เช่นนี้ พวกเขาทำได้แค่หลบซ่อน เพื่อให้ไม่ไปรบกวนอู๋ฮ่าวเหริน

 

ในเวลานี้, แม้แต่อู๋ฮ่าวเหรินก็ยังตกใจ เขาไม่คิดว่าร่างกายของคนเหล่านี้จะแข็งแกร่งถึงเพียงนี้ โดยเฉพาะอาวุธที่พวกเขาใช้ก็ไม่เหมือนกับที่มนุษย์คนอื่นใช้กัน

 

เมื่อเห็นว่ากลุ่มคนไม่สามารถที่จะฆ่าอู๋ฮ่าวเหรินได้ พวกเขาเองก็รีบมากด้วย, มีคนๆหนึ่งตะโกนขึ้นมาแล้วเขาก็เห็นเหล่าผู้โจมตีที่ล้อมเขาอยู่เริ่มถอนตัว

 

มีลำแสงพุ่งเข้าใส่อู๋ฮ่าวเหริน และอู๋ฮ๋าวเหรินก็รู้สึกได้ถึงอันตราย แต่ก็ไม่ได้หลบแต่อย่างใด

 

มองดูเลือดที่ไหลออกมาจากแขนของเขา, ตอนนี้อู๋ฮ่าวเหรินอยู่ในอารมณ์ที่บอกไม่ถูก เขาไม่คิดว่าเขาจะบาดเจ็บจนได้

 

ด้วยสมรรถนะร่างกายของ มันเป็นไปไม่ได้เลยว่าจะมีอะไรโจมตีเขาได้ แน่นอนว่าเขาก็ประมาทเองด้วยเลยโดนโจมตีในที่สุด

 

"ถอนทัพ, ถอนทัพ"

 

ตอนนี้พวกเขาไม่สามารถฆ่าอู๋ฮ่าวเหรินได้แล้ว, คนเหล่านี้จึงต้องการที่จะหนี

 

"ผมแนะนำว่าพวกคุณอย่าคิดหนีจะดีกว่า, และเลือกยอมแพ้แต่โดยดีเสียจะดีกว่า, จะได้ไม่ต้องเจ็บตัวกัน"

 

เมื่อพูดจบ, อู๋ฮ่าวเหรินก็เคลื่อนไหวทันทีด้วยความเร็วราวกับเป็นผี แล้วเขาก็มาโผล่ข้างหน้าของคนหนึ่ง, คนๆนั้นมีสายตาที่หวาดกลัว, อู๋ฮ่าวเหรินก็บิดหักคอเขา

 

เมื่ออู๋ฮ่าวเหรินได้ฆ่าคนไปแล้ว 4 คน, คนกลุ่มนั้นเมื่อรู้ตัวว่าหนีไม่ได้แล้ว ต่างก็หันหลังกลับและสู้กับอู๋ฮ่าวเหรินอีกครั้ง

 

"อาวุธพลังงาน!"

 

สายตาของอู๋ฮ่าวหรี่เล็กลง, เขาไม่คิดว่าจะได้เจอกับอาวุธพลังงานที่นี่แบบนี้, มองดูอาวุธในมือของคนๆนั้น ไม่จำเป็นต้องบอกก็รู้เลยว่ามันคืออาวุธพลังงานแบบเดียวกัน

 

เมื่อรู้ว่ามันเป็นอาวุธพลังงาน, อาวุธที่อู๋ฮ่าวเหรินไม่กล้าจะที่จะปล่อยคนพวกนี้ไป, ถ้าปล่อยให้คนพวกนี้มีอาวุธทำลายล้างเช่นนี้จริงๆ มันได้จบเห่แน่

 

เขารีบถอยหลบออกมาและแอบปล่อยหุ่นยนต์ออกไป

 

หุ่นยนต์ที่จู่ๆก็ปรากฏตัวออกมา, ทำให้กลุ่มคนเหล่านี้กลัว, แต่ก็ยังโจมตีอู๋ฮ่าวเหรินต่อ, แน่นอนว่าคนเหล่านี้รู้ตัวดีว่ายังไงก็ตายอยู่แล้ว, พวกเขามาที่นี่ด้วยจุดประสงค์เดียวคือฆ่าอู๋ฮ่าวเหริน

 

หุ่นยนต์ที่ถูกปล่อยออกมา, เมื่อได้รับคำสั่งก็รีบมุ่งตรงไปที่กลุ่มคนโดยทันที

 

เมื่อเผชิญเข้ากับปืนพลังงาน, หุ่นยนต์ไม่ได้กลัวอยู่แล้วและมุ่งหน้าเข้าหากลุ่มคนโดยทันที

 

ในขณะเดียวกัน, หุ่นยนต์ก็ได้เปิดใช้โล่ห์ป้องกัน และเอาปืนพลังงานออกมายิงใส่คนเหล่านั้น

 

ด้วยการยิงที่แม่นยำ, ได้ทำลายอาวุธในมือคนพวกนั้น โดยที่ไม่ได้ฆ่าพวกเขา

 

เมื่อเผชิญหน้ากับหุ่นยนต์, คนเหล่านี้ก็ตกอยู่ในความสิ้นหวัง, และเพื่อป้องกันเหตุร้าย อู๋ฮ่าวเหรินจึงได้เรียกรถบินได้ให้มาที่นี่

 

           

---------------------------