CF:บทที่ 499 จุดเริ่มต้นของชีวิตที่เร่าร้อน

นิยายลงทุกวัน เวลา 6.00 น. ส่วนเรื่องไหน จำนวนกี่ตอนนั้น สามารถดูได้ ที่นี่

วิธีรับรหัสปลดล็อค

CF:บทที่ 499 จุดเริ่มต้นของชีวิตที่เร่าร้อน

ณ สถานีอวกาศ กลุ่มคนมองดูยานอวกาศตรงหน้าพวกเขาอย่างตื่นเต้น การได้เห็นอย่างใกล้ชิดเท่านั้นที่พวกเขาจะสามารถเข้าใจถึงขนาดของยานอวกาศได้

เมื่อตามหุ่นยนต์เข้าไปในยานอวกาศพวกเขาก็พบว่ามันคือยานขนส่ง

"ยานนี้ไม่มีอะไรให้ดูเลย นอกจากพื้นที่เก็บของขนาดใหญ่ และมันขาดอาวุธป้องกัน"

"ฉันเพิ่งตรวจสอบยานขนส่งประเภทนี้มา มันไม่มีอาวุธใด ๆ ใช้เพื่อขนส่งวัตถุดิบทุกอย่างไปยังโลกโดยเฉพาะ"

"แบบนั้นก็หมายความว่า ตราบใดที่ยังอยู่บนยานลำนี้ ก็สามารถติดยานลำนี้ไปดาวดวงอื่นได้?"

"เป็นความคิดที่ดีนะ แต่น่าเสียดาย ถ้าทำเช่นนี้ก็มีโอกาสตายตั้งแต่ครึ่งทาง การเดินทางไปดาวดวงอื่นของยานขนส่งอาจใช้เวลามากกว่าหนึ่งวัน หากไม่มีเสบียงอาหารก็คงอดตายได้เลย"

"ถ้าอยากไปเยี่ยมชมดาวอื่นขนาดนั้น ก็ไปบอกหัวหน้าโดยตรงเลยก็ได้ บางทีหัวหน้าอาจจะเห็นด้วย ไม่ใช่ว่าบริษัทของเราจะดำเนินการตามแผนอพยพคนข้ามดาวหรอกหรือ? พวกนายจะได้เป็นคนกลุ่มแรกเลยนะ"

เมื่อได้ยินคำพูดของหวัง หลานแล้วคนเหล่านี้ก็ส่ายหัว การไปเยี่ยมดาวอื่น กับการเป็นผู้อพยพกลุ่มแรกนั้นมันคนล่ะเรื่องกันเลย พวกเขาไม่อยากออกจากฟิวเจอร์กรุ๊ป

ยิ่งพวกเขาอยู่ฟิวเจอร์กรุ๊ปนานเท่าไหร่ พวกเขาก็ยิ่งเข้าใจในอำนาจของฟิวเจอร์กรุ๊ปมากขึ้นเท่านั้น ถ้าพวกเขาต้องออกไปแบบนี้จะต้องเสียใจในสักวันแน่นอน

อู๋ ฮ่าวเหรินไม่รู้เลยว่า กลุ่มคนที่อยู่ตรงนั้นอยากติดยานขนส่งไปดูดาวอื่น หากเขารู้ก็คงให้ไป

เขา พาหลิว เหมยหรูไปยังลานขนาดใหญ่ ซึ่งเป็นพื้นที่พักผ่อนของสถานีอวกาศและพื้นที่สำหรับการชมอวกาศอันสวยงาม

ในตอนแรกที่อู๋ ฮ่าวเหรินจูงมือเธอก็รู้สึกอาย ต่อมาเธอรู้สึกได้ถึงการเปลี่ยนแปลงของอู๋ ฮ่าวเหรินเธอก็รู้สึกประหลาดใจ

ถ้าเป็นแต่ก่อนอู๋ ฮ่าวเหรินไม่กล้าทำแบบนี้แน่นอน เขาจะจงใจหลีกเลี่ยงอะไรแบบนี้

"พี่เหมยหรูดูนี่สิ มันคือศูนย์กลางของกาแลคซี ยิ่งไปลึกเท่าไหร่ก็จะยิ่งมีดาวในนกาแลคซีมาขึ้นเท่านั้น แต่มันแปลกมากที่ในทางช้างเผือกมีดาวที่เหมาะกับสิ่งมีชีวิตมากมาย แต่กลับไม่มีสิ่งมีชีวิตที่มีปัญญาเลย"

หลิว เหมยหรูมองดูเนบิวลาตรงหน้าเธอ เธอเริ่มใจลอยไปกับมันแล้วถามด้วยความสงสัยว่า "ทั้งหมดนี่คือการสำรวจของนายเหรอ?"

"ใช่แล้ว"

อู๋ ฮ่าวเหรินโบกมือแล้วกลุ่มเนบิวลาที่อยู่ตรงหน้าเขาก็เปลี่ยนไป

มีดาวอยู่หลายดวง อู๋ ฮ่าวเหรินจิ้มไปที่ดาวดวงหนึ่งในจอ ขยายภาพมันจนเข้าไปในดวงดาว

หลิว เหมยหรูมองหน้าจอด้วยความประหลาดใจ แล้วเธอตกใจเมื่อเห็นภาพภาพภายในดาว

"นั่นคือสิ่งที่ที่นายเรียกว่าแผนการอพยพข้ามดาวหรือ?"

“ก็เกือบจะใช่ มันเป็นเพียงส่วนหนึ่งของแผนการเท่านั้น นอกจากนี้ดาวนี้ก็อยู่ไกลจากโลกเกินกว่าที่จะเหมาะสมกับการอพยพในปัจจุบัน ฉันแค่ต้องสร้างโครงสร้างพื้นฐานที่จำเป็นสำหรับดาวนั้นก่อน หลังจากเริ่มการอพยพจริง ๆ สิ่งเหล่านี้ก็สามารถส่งไปได้โดยตรง"

หลิว เหมยหรูเข้าใจแล้วว่าทำไมอู๋ ฮ่าวเหรินถึงไม่สนใจสิ่งต่าง ๆ บนโลกเลยนอกประชากรโลก

ด้วยดาวเหล่านี้ ทรัพยากรบนโลกสำหรับเขาแล้วมันไม่มีความหมาย มีเพียงประชากรที่อยู่บนโลกเท่านั้นที่เกี่ยวข้องกับแผนการอพยพในอนาคต

แล้วเธอก็ยังเข้าใจด้วยว่าทำไมอู๋ ฮ่าวเหรินถึงเอาแต่ซ่อนตัว มันเป็นเพราะความลับอาจจะรั่วไหลได้เยอะเกินไป

หากข้อมูลเหล่านั้นหลุดไปเพียงชิ้นเดียว มันก็อาจก่อให้เกิดการก่อการร้ายครั้งใหญ่หรือแม้กระทั่งนำมนุษย์ไปสู่ความโกลาหล

เธอหันไปมองใบหน้าที่ยิ้มแย้มเล็กน้อยของอู๋ ฮ่าวเหริน เธอคิดในใจว่าการเปลี่ยนแปลงของพ่อหนุ่มคนนี้จะเป็นเรื่องดีหรือไม่ดีก็ไม่รู้

อู๋ ฮ่าวเหรินไม่ได้สังเกตท่าทีที่เปลี่ยนแปลงไปของหลิว เหมยหรู เอาแต่โอนถ่ายข้อมูลดาวทั้งหมดที่ตอนนี้เหมาะสมสำหรับการชีวิตของมนุษย์แล้ว

"พี่เหมยหรู ช่วยตั้งชื่อดาวหน่อยสิ"

"เอ๋! ฉันตั้งชื่อดาวได้เหรอ?"

"ได้สิ ทั้งหมดนี่เป็นดาวเคราะห์ที่เหมาะสมสำหรับการอยู่อาศัยของมนุษย์ แต่มันยังไม่มีชื่อเลย"

มองดูดาวที่เปล่งประกายจำนวนมากนั่น หลิว เหมยหรูไม่คิดเลยว่าอู๋ ฮ่าวเหรินจะมีดาวที่เหมาะสมสำหรับมนุษย์เยอะขนาดนี้

"ให้ฉันตั้งชื่อดาวได้จริง ๆ นะ?"

"ยังไงพวกมันก็ต้องมีชื่ออยู่ดีนี่"

หลิว เหมยหรูไม่ปฏิเสธแล้วเธอชี้ดาวที่กำลังส่องแสงและพูดว่า "งั้นให้ดวงนี้ชื่อว่า "ดาวต้นกำเนิด"

อู๋ ฮ่าวเหรินได้ยินชื่อแล้วก็ถามว่า "ทำไมถึงชื่อว่าดาวต้นกำเนิดล่ะ? นึกว่าพี่เหมยหรูจะตั้งด้วยชื่อตัวเองเสียอีก”

"ฉันไม่เอาชื่อตัวเองมาตั้งหรอก มันเป็นเพียงแนวคิดที่ว่า ชีวิตและงานนั้นเหมือนกัน และชีวิตนั้นเปลี่ยนแปลงได้เสมอ..."

"ขอบคุณพี่เหมยหรู ในอนาคตดาวดวงนี้จะเป็นของพี่ พี่เหมยหรู ผมขออนุญาตให้พี่ออกแบบดาวดวงนี้ด้วยตัวพี่เอง"

แน่นอนว่าอู๋ ฮ่าวเหรินรู้ว่าการทำแบบนี้กำลังเปิดเผยตัวเขา

ก่อนที่จะมีความลับมากเกินไปนั้น อู๋ ฮ่าวเหรินรู้สึกอยู่เสมอว่าเขาอยู่คนล่ะที่กับโลก ตอนนี้เขาเข้าใจแล้วว่ามันเป็นเพราะเขากังวลมากเกินไปเกี่ยวกับผลกระทบถ้าบางอย่างถูกเปิดเผย

"ฉันเหรอ?"

"ใช่แล้ว ดาวนี้สำหรับพี่เลย อย่างไรก็ตามผมก็ไม่มีเวลาที่จะมาออกแบบสภาพของดาวเคราะห์ทั้งหมดนี้ด้วยตัวเองอยู่ดี"

หลิว เหมยหรูไม่ปฏิเสธ เธอสนใจในเรื่องนี้มาก

หลังจากทั้งสองคนอยู่ตรงนั้นไปสักพัก กลุ่มคนก็กลับมาจากยานอวกาศ ดูเหมือนว่าพวกเขาจะอารมณ์ดีมาก

เมื่อเห็นอู๋ ฮ่าวเหรินแล้วก็มีคนพูดขึ้นว่า "หัวหน้า ถ้ายานขนส่งลำเลียงวัสดุจากดาวดวงอื่นมายังโลก เราสามารถไปที่ดาวดวงอื่นกับยานขนส่งได้รึเปล่า?"

"ได้ แต่ในระยะนี้ ไปที่ดาวอื่นก็ไม่มีอะไรให้ดูหรอก อีกสักพักเมื่อการสร้างดาวสำหรับอพยพเสร็จแล้ว ฉันจะส่งพวกนายไปยังดาวเหล่านั้น"

"หัวหน้ามีดาวสำหรับการอพยพด้วยเหรอ?!"

พอหลิว เหมยหรูได้ยินแบบนั้นเธอก็เอามือมาบังรอยยิ้มเอาไว้ เมื่อครู่เธออยู่กับอู๋ ฮ่าวเหรินและได้เข้าใจว่ามีความลับมากมายขนาดไหนที่ชายคนนี้ปกปิดอยู่

ดาวสำหรับการอพยพคืออะไร? ชายหนุ่มคนนี้สามารถจัดการดาวเหล่านี้เพื่อส่งคนไปได้

หวัง หลานกำลังสังเกตหลิว เหมยหรูเธอสะกิดหลิว หมิงเยว่และโจว หลานด้วยแขน จากนั้นทั้งสามคนไปหาหลิว เหมยหรู และกระซิบถามว่า "พี่เหมยหรู รู้ความลับอะไรมาระหว่างที่พี่อยู่กับหัวหน้ารึเปล่า?"

“บอกมาเลยไม่ต้องขัดขืน ฉันรู้สึกได้เลยว่าหัวหน้าเปลี่ยนไป”

หลิว เหมยหรูมองหลิว หมิงเยว่อย่างประหลาดใจและพูดว่า "พวกเธอนี่นะ ประสาทไวจริง ๆ ชอบเขาเหรอ?"

หน้าสวย ๆ ของหลิว หมิงเยว่นั้นดูแดงก่ำในทันทีและเธอก็ตอบอย่างเขินอายว่า "ใครชอบเขากัน? อย่าพูดแบบนั้นสิพี่เหมยหรู ถ้าคนอื่นมาได้ยินเข้า ฉันจะสู้หน้าคนอื่นได้ยังไง? แต่ฉันคิดว่าหลาน น่าจะชอบหัวหน้าเอามาก ๆ เลยล่ะ"

หวัง หลานคิดว่าจะได้เห็นสีหน้าอาย ๆ แต่หลิว หมิงเยว่ก็ดันโยนปัญหามาให้เธอ เธอจึงพูดอย่างโกรธและอายว่า "พูดเรื่องอะไรน่ะยัยบ้า"

โจว หลานรู้ว่าไม่ควรเข้าไปร่วมด้วย แต่เธอก็เกรงว่าสองคนนี้จะลากเธอไปร่วมวงด้วย

หลิว เหมยหรูดูการกระทำของทั้งสองแล้วยิ้ม เสน่ห์ของอู๋ ฮ่าวเหรินที่มีต่อสาว ๆ นั้นสูงมาก

โดยเฉพาะอย่างยิ่งกับผู้หญิงที่มีการติดต่อกับเขาในบริษัทมากขึ้น แต่ก่อนอู๋ ฮ่าวเหรินรักษาระยะห่างไว้ดังนั้นสาว ๆ เหล่านี้จึงไม่ได้เข้าใกล้เกินไป

แม้ว่าจะมีความรู้สึกดี ๆ แต่ก็จะไม่แสดงมันออกมา แต่ล่ะคนต่างเก็บซ่อนมันไว้ในใจ พวกเธอรู้ดีว่าถ้าความรู้สึกดี ๆ นี้ระเบิดออกมา มันจะเป็นปัญหาเอามาก ๆ

ตอนนี้อู๋ ฮ่าวเหรินนั้นเปลี่ยนไปเพราะคำพูดของหลิว เหมยหรู ผู้หญิงเหล่านี้จะได้รับผลกระทบอย่างแน่นอน ครั้งหน้าเธอจะตั้งใจคุยเรื่องนี้

สำหรับอู๋ ฮ่าวเหรินจะกลายเป็นศูนย์รวมหัวใจสาว ๆ เธอก็ไม่กังวล แต่เธอเป็นห่วงว่าเขาจะเผลอทำร้ายสาวน้อยเหล่านี้โดยไม่ได้ตั้งใจ

พอคิดถึงสถานะของหลิง เหมิงเสวี่ยแล้วหลิว เหมยหรูก็ยิ้มอย่างช่วยไม่ได้