RC:บทที่ 436 การขยายด้านหลังเขา

นิยายลงทุกวัน เวลา 6.00 น. ส่วนเรื่องไหน จำนวนกี่ตอนนั้น สามารถดูได้ ที่นี่

RC:บทที่ 436 การขยายด้านหลังเขา

หลังจากที่หลินเฟิงนึกย้อนในใจว่าเมื่อตอนที่เขาได้รับสืบทอดเลือดจากสัตว์วิญญาณระดับสูงซึ่งสัตว์วิญญาณในวันนั้น ดูเหมือนว่าเลือดของปีศาจดำก็บังเอิญกระเด็นไปใส่ต้นไม้ปีศาจด้วย

"นายควบคุมมันได้ไหม?" หลินเฟิงถาม

"ได้ มันเหมาะกว่าต้นไม้ทองคำซะอีก ราวกับข้าเกิดมาเพื่อสิ่งนี้!" ต้นไม้ปีศาจที่กำลังถูกสัตว์วิญญาณมากมายปิดล้อม ก็รู้สึกตื่นเต้นขึ้นมา

"ก็ดี ถ้ามีอะไรผิดปกติก็รีบบอกฉันนะ" หลินเฟิงบอก

"ขอรับ!" หนวดดำตอบ

เมื่อมองไปที่สิ่งดำๆของมัน หลินเฟิงมักจะเรียกมันว่าปีศาจหนวด แต่ล่าสุดนี้เขาจะตั้งชื่อมันว่าปีศาจน้อย!

ใช่แล้ว เสี่ยวกุ้ย สมองของหลินเฟิงนั้นเปรียบเหมือนกับกล้ามเนื้อชิ้นหนึ่ง มันเลยง่ายที่จะตั้งชื่อตรงๆ อย่างเช่นชื่อของหมานรกก็คือเสี่ยวเฮย

ส่วนสัตว์วิญญาณตัวอื่นๆนั้น ไม่เป็นไร ตราบใดที่พวกมันไม่รู้สึกอึดอัด หลินเฟิงก็ขี้เกียจเกินไปที่จะตั้งชื่อให้พวกมัน

เมื่อเร็วๆนี้ หลินเฟิงได้เห็นสถานการณ์ของเขาโฮวชานว่าดึงดูดสัตว์ต่างๆเข้ามามากขึ้นเรื่อยๆ หลินเฟิงจึงรู้สึกขึ้นมาอย่างช้าๆว่าเขาโฮวชานน่าจะเล็กเกินไป หลายครั้งที่พวกมันวิ่งออกไปข่มขู่ผู้คน

ความจริงของสถานการณ์นี้ หลินเฟิงวางแผนที่จะขยายป่าเพราะเมื่อเร็วๆนี้ หลังจากที่หลินเฟิงติดตั้งลำดับห้าธาตุรวมวิญญาณลึกลับไว้ที่นั่น โดยเฉพาะเมื่อตอนที่ใช้หินวิญญาณศักดิ์สิทธิ์ห้าก้อน พลังวิญญาณที่แข็งแกร่งในวงกลมก็กลายเป็นละอองออกมา

เหตุนี้จึงทำให้พลังวิญญาณในป่าเล็กๆ แห่งนี้ทะยานขึ้นมาสี่หรือห้าเท่า จนกล่าวได้ว่าพลังวิญญาณของป่าเล็กๆแห่งนี้เกือบจะเท่ากับป่าดึกดำบรรพ์ ดังนั้นแค่เพียงเดือนเดียว สัตว์วิญญาณที่เข้ามาที่นี่จึงเพิ่มขึ้นมาเป็นสองเท่า

แม้ตอนที่มังกรดำฝึกตน พวกมันที่รับรู้ถึงพลังที่แข็งแกร่งก็เหมือนไม่มีอะไรเลย คิดว่าเป็นเพียงพลังของหมีภูเขาป่ากับมังกรดำจึงไม่กล้าเข้ามา

ในที่สุด หลังคิดอยู่สักพัก หลินเฟิงก็ตัดสินใจซื้อหมู่บ้านที่อยู่รอบๆในระยะ 30 ไมล์ ให้พวกเขาย้ายไปอยู่ที่อื่นและขยายป่าออกไป

ในเวลาต่อมาก็เป็นหนึ่งร้อยไมล์ หลินเฟิงคิดแล้วทำเลย เขารีบโทรหาหวังหานและบอกสิ่งที่เขาคิด

หวังหานรีบต่อสายถึงผู้จัดการอาวุโสของเขต, เมือง หรือแม้แต่จังหวัดต่อหน้าหลินเฟิงและบอกแผนของหลินเฟิงแก่พวกเขา

แน่นอนว่าคำพูดของหวังหานคือการลงทุนในที่ดินภายใต้ชื่อของการลงทุน เงินนั้นไม่ใช่ปัญหา ทั้งหมดคือทรัพย์สินของหลินเฟิง กำไรของบริษัทต่อเดือนเพียงพอที่จะซื้อที่ดินเป็น 100 ลี้ได้เลย

อย่างไรก็ตาม สายสนทนาของหวังหานเพิ่งจบลงในช่วงเช้า และผลลัพธ์ก็ออกมาในช่วงบ่าย เดิมที่คำพูดของหลินเฟิงคือขยายไป 30 ลี้ก่อนแล้วค่อยขยายเป็น 100 ลี้ในภายหลัง 

ถึงอย่างนั้น หลินเฟิงก็ประหลาดใจที่ได้รู้ว่ารัฐบาลท้องถิ่นได้อนุมัติที่ดิน 100 ลี้ให้พวกเขาและใช้หมู่บ้านเป็นศูนย์กลางเพื่อนับรัศมี 100 ลี้

ในยุคนี้ที่เต็มไปด้วยขยะและสิ่งปฏิกูล หลินเฟิงซึ่งเป็นผู้เชี่ยวชาญในการบำบัดรักษาสิ่งของพวกนี้ทำให้มีสิ่งแวดล้อมที่ดีขึ้น ไม่ว่าใครก็อยากสนับสนุน ถึงหลินเฟิงจะผสมความเห็นแก่ตัวเข้าไปบ้าง แต่สำหรับพวกเขาถือว่าดีมากกว่าเสีย 

ที่จริง สิ่งที่หลินเฟิงไม่รู้ก็คือเหตุผลที่ว่าทำไมถึงได้รับความยินยอมเร็วอย่างเหลือเชื่อนั้นก็เพราะคนที่หวังหานติดต่อนั้นเคยมีสายสัมพันธ์กับหลินเฟิงมาก่อน หลังจากที่หลินเฟิงยกระดับขึ้น พวกเขาก็ได้รับการยกระดับขึ้นมาเช่นกัน

แต่สิ่งหนึ่งที่หลินเฟิงต้องทำก็คือทำให้ชาวบ้านพึงพอใจ หรืออาจบอกได้ว่าเงินต้องถึงนั่นเอง

ณ จุดนี้ หลินเฟิงไม่กังวลเลย ตอนนี้เขาไม่มีอะไรเลยนอกจากเงินที่มากมาย จริงสิ เขามีเงินเยอะแยะมากมาย!

ดังนั้น งานนี้จึงใช้เวลาไม่นาน มีหมู่บ้านและเมืองหลายสิบแห่งในรัศมีร้อยลี้ แต่ละหมู่บ้านก็มีบ้านหลายสิบครัวเรือนและเมืองต่างๆ ก็มีบ้านหลายร้อยครัวเรือนเฉลี่ยแล้วห้าสิบถึงหกสิบครัวเรือน

หลินเฟิงไม่ได้คิดอะไร เขาขอให้ลู่ซือฉีคำนวนจำนวนที่ไม่รู้ หลินเฟิงประหลาดใจที่เมื่อคำนวนออกมาเป็นมูลค่าหลายพันล้าน

ยิ่งไปกว่านั้น มันไม่จำเป็นที่ต้องทำอะไรเพราะผู้เฒ่าผู้แก่บางคนก็ต้องการชีวิตที่ดีกว่านี้ และจำเป็นต้องใช้เงินหนึ่งหรือสองล้านหยวนเพื่อย้ายออกจากบ้านพังๆ อย่างไรก็ตามหลินเฟิงก็ไม่กังวลกับเรื่องพวกนี้เพราะจะมีคนมาจัดการเรื่องพวกนี้ให้อยู่แล้ว

ไม่ถึงครึ่งเดือน โครงการใหญ่ก็เสร็จสมบูรณ์และหลินเฟิงก็เริ่มรวบรวมขยะและน้ำเสียจากทุกที่ สกัดออกมาเป็นน้ำยาเร่งโตและน้ำยาวิวัฒนาการได้เป็นจำนวนมาก เขาเริ่มใช้ของพวกนี้เริ่มปลูกต้นไม้และผลไม้ต่างๆจนเต็มพื้นที่ว่างนับร้อยไมล์

เป็นเพราะลำดับห้าธาตุรวมวิญญาณ ที่สิ่งที่หลินเฟิงปลูกจึงเติบโตอย่างรวดเร็ว มันงอกราก, ต้นอ่อนและโตขึ้นอย่างรวดเร็ว

เป็นความจริงที่ว่าสถานที่เดิมนั้นได้ถูกหลินเฟิงเปลี่ยนมาปลูกต้นไม้ผลไม้ภายในครึ่งเดือนและหมู่บ้านต่างๆ ภายในร้อยไมล์ก็หายไปหมด

อีกหนึ่งเดือนผ่านไป เวลานี้ มังกรดำได้สกัดส่วนสำคัญในเลือดของมังกรเขียวในลำดับห้าธาตุรวมวิญญาณมาเป็นเวลาสองเดือนแล้ว ขณะที่สัตว์วิญญาณตัวอื่นก็เข้าไปในวงแหวนวิญญาณเมื่อไหร่ก็ตามที่พวกมันมีเวลาว่าง

ถึงอย่างนั้นก็มีเพียงสัตว์ต่อสู้ไม่กี่ตัวที่มาเข้าใกล้ที่นี่ได้ อย่างเช่นตัวแรกก็คือน้ำเขียวเท้าปุย, ราชาหมาป่าขาว, หมาป่าขาวน้อย, งูหลามสี,หมีภูเขาและสัตว์ตัวอื่นๆ นอกจากนั้นก็เป็นสัตว์ต่อสู้ที่ทำพันธะสัญญาณกับหลินเฟิง

สัตว์วิญญาณตัวอื่นๆที่อยู่ห่างออกไป 100 เมตร ภายในสองเดือนสัตว์วิญญาณที่บริเวณนี้ก็เกิดการเปลี่ยนแปลงเป็นอย่างมาก

ต้นไม้ปีศาจระดับ S ตอนนี้ได้กลายมาเป็นปีศาจหนวดดำหรือในชื่อปีศาจน้อย เดิมทีมันอยู่ที่ระดับ S ขั้นกลางและได้มาอยู่ในระดับ S สูงสุดในเวลาสั้นๆ

มังกรแสงที่อยู่ลำดับสูงก็บรรลุไปอยู่ระดับ s ขั้นต้น และมังกรดำที่อยู่ในระดับ SSS ขั้นต้นก็รวบรวมตบะและกำลังสกัดส่วนสำคัญในเลือดมังกรเขียวซึ่งจะทำให้มีพลังเพิ่มมากยิ่งขึ้นและแข็งแกร่งมากขึ้น

นอกจากนี้ สัตว์โบราณอื่นๆ สิงโตทองเก้าหัว, งูมังกรละอองดาว และยูนิคอร์นน้ำ ก็ถึงระดับ A สูงสุดกันแล้วซึ่งทำให้หลินเฟิงประหลาดใจเป็นอย่างมาก

อย่างไรก็ตามสิ่งที่ทำให้หลินเฟิงสงสัยก็คือการบรรลุของหมานรก เสี่ยวเฮยที่ไม่ยอมขึ้นมาสักนิดมาตั้งนานแล้ว

เสี่ยวเฮยเป็นสัตว์ต่อสู้ตัวแรกของหลินเฟิง มันเคยเป็นแค่หมาธรรมดา ตอนนี้มันอยู่ในระดับ A สูงสุด อย่างไรก็ตาม ดูเหมือนว่านี้คงจะเป็นระดับสุดท้ายของเสี่ยวเฮย ระดับของมันเลยไม่เพิ่มขึ้นได้อีก

ถึงอย่างนั้น หลินเฟิงก็ไม่ได้สนใจ เขาคิดว่าเร็วๆนี้เขาจะสามารถบรรลุระดับ A สูงสุดและมาถึงระดับ S ได้เพราะสัตว์โบราณทั้งสามตัว ด้วยวิธีการนี้การบำเพ็ญของหลินเฟิงก็จะเป็นไปตามธรรมชาติของระดับ A สูงสุด

เมื่อหลินเฟิงเสร็จงาน โทรศัพท์ของเขาก็ดังขึ้น หวังหานโทรมา หลินเฟิงจึงรับสาย

"ฮัลโหล พี่เฟิง ฉันขอลางานสักอาทิตย์สิ!" มีเสียงดังออกมาจากปลายสาย

เมื่อได้ยินอย่างนี้ หลินเฟิงก็ตกตะลึง หวังหานขอลางานหนึ่งสัปดาห์? ดังนั้นหลินเฟิงจึงรีบถามออกมาอย่างรัวเร็ว "เกิดอะไรขึ้น? ทำไมถึงขอลายาวล่ะ? "

"ซือจี้กับฉันกำลังจะแต่งงานกัน!"