RC:บทที่ 412 บ่อเลือดบนพื้น

นิยายลงทุกวัน เวลา 6.00 น. ส่วนเรื่องไหน จำนวนกี่ตอนนั้น สามารถดูได้ ที่นี่

RC:บทที่ 412 บ่อเลือดบนพื้น 

เขามองเห็นมนุษย์หม่าป่าฝรั่งเศสและแวมไพร์​อังกฤษ ไม่รู้ว่าทำไมพวกมันถึงได้สู้กันเองแบบนั้นโดยที่มีคนรอบๆตัวยืนปรบมือเชียร์

ด้วยเสียงคำราม ร่างกายของคนเยอรมันก็เริ่มขยายใหญ่ขึ้น ร่างกายที่ใหญ่โตขึ้นนั้นทำให้เสื้อผ้าของพวกเขาเริ่มขาดก่อนที่ร่างนั้นจะเปลี่ยนแปลงไป หัวนั้นกลายเป็นหมาป่าและร่างกายก็มีขนยาวนับไม่ถ้วนงอกขึ้นมา 

นอกจากนั้น แขนของชายคนนี้เองก็หนาขึ้นมากๆ ไหนจะกรงเล็บที่งอกออกมาจนเเหมือนเล็บหมาป่าอีก ฟันในปากก็เริ่มเปลี่ยนไปเป็นแหลมคนและดูดุร้ายมากขึ้น มันข่มขู่ทุกสายตาที่มองมา ร่างของเขาในตอนนี้ กลายเป็นหมาป่าโหยที่ยืน 2 ขาไปแล้ว นี่คือ มนุษย์หมาป่าเยอรมัน! 

อีกฟากหนึ่ง ชายชาวอังกฤษนั้นส่งเสียงคำรามที่แข็งแกร่งออกมา จากนั้นร่างกายของเขาก็เปลี่ยนแปลงไปอย่างมาก หูของเขานั้นเริ่มจะเรียวเล็กมากขึ้น เขี้ยวในปากเองก็ยาวออกมาด้วยเช่นกัน 

และในตอนท้ายด้านหลังของเขาก็มีปีกขนาดใหญ่โผล่ขึ้นมา ความแข็งแกร่งอันมหาศาลถูกปลดปล่อยออกมาจากชาย 2 คนนั้น ทั้งสองมีความแข็งแกร่งแตะระดับ S กันแล้ว 

หลินเฟิงมองทั้งสองที่ยังต่อสู้กันอยู่อย่างรวดเร็ว การต่อสู้นั้นดูจะไม่มีคนคอยห้ามทั้งสิ้น หนำซ้ำยังปรบมือและเชียร์อย่างสนุกสนานด้วย 

ขณะที่หลินเฟิงกำลังมอง ทันใดนั้นพวกเขาทั้งหมดก็สนใจเหตุการณ์​นี้ หลินเฟิงหันไปมองไคซือและพูด “พวกนั้นกำลังสนใจอย่างอื่นอยู่ พวกเราควรจะเข้าไปสำรวจข้างในตอนนี้เลยมั้ย?”

“นี่...” ไคซือลังเล ถึงยังไงมันก็อันตรายเกินไป เพราะมันมีคนที่แข็งแกร่งรวมกันอยู่เป็นจำนวนมาก พวกเขาจะออกจากที่นี่ไม่ได้ถ้าไม่ระวังมากพอ 

“เข้าใจแล้ว!” อย่างไรก็ตาม ขณะที่ไคซือกำลังลังเล จี่ยี่ก็เอ่ยขึ้น 

“งั้นฉันก็ด้วย!” ในท้ายสุดเขาก็ยอมร่วมมือด้วย 

“ถ้างั้น ในเมื่อพวกเราต้องการที่จะเข้าไปสำรวจ งั้นก็เขาไปดูกัน! แต่จำไว้นะ ชีวิตน่ะ สำคัญกว่าทุกสิ่ง ถ้าเจออะไรที่มันไม่น่าเสี่ยงไม่น่าลอง เราต้องรีบออกมาทันทีเลยนะ!” ไคซือย้ำเตือน 

“เข้าใจแล้ว!” ทุกคนตอบพร้อมกัน ถึงจะต่างโทนเสียงแต่ก็มีความหมายเดียวกัน 

“เอ้อ ยังไงก็เถอะ เราจะเริ่มจากไหนก่อนล่ะ?ที่นี่น่ะมีรูอยู่ตั้ง 7 รูเลยนะ แถมแต่ละรูยังมีกลิ่นแย่ๆโชยออกมาอีกด้วย มันไม่ง่ายเลย!” จี่ยี่พูด

“แยกกันไป พี่ใหญ่ไคซือกับฉันจะไปทางถ้ำตรงด้านหลังองกรณ์กระโหลกโลหิต ส่วนคุณ 2 คนก็ไปตรงนินจาญี่ปุ่น ด้วยวิธีนี้ ต่อให้เกิดปัญหาอะไร เราก็จะได้ไม่ถูกเขี่ยออกหมด!” หลินเฟิงคิดและพูด 

“โอเค ตามนั้น! ตอนนี้ยังไม่สาย ถ้ายังไงก็ไปกัันก่อนเถอะ!” จี่ยี่และโม่หยานตอบรับ ก่อนที่ทั้ง 2 จะรีบไปยังทางที่พวกนินจาญี่ปุ่นอยู่อย่างรวดเร็ว 

และทางหลินเฟิงและไคซือ พวกเขาเองก็แอบย่องเข้าไปภายในถ้ำที่ซึ่งอยู่ด้านหลังองค์กรณ์นี้ต่อไป 

ตอนนี้พวกเขาอยู่ในถ้ำแล้ว และภายในถ้ำก็ยังมีถ้ำซ้อนอยู่อีก จะเรียกว่า ถ้ำในถ้ำ เลยก็ว่าได้ 

หลินเฟิงและไคซือนั้นรีบจ้ำอ้าวเดินไปด้วยกันเร็วขึ้น เพื่อไม่ให้ใครก็ตามที่เข้ามาจากด้านนอกสามารถตามหาตัวพวกเขาเจอได้ และโชคยังดีที่พวกคนเหล่านั้น กำลังสนใจอยู่กับมนุษย์หมาป่า และแวมไพร์​ที่กำลังสู้กันอยู่ เพราะงั้นมันยิ่งเป็นไปไม่ได้เลยที่คนพวกนี้จะรู้สึกตัว

ไม่นานนัก หลินเฟิงและไคซือก็สามารถแทรกซึมเข้ามาในถ้ำได้สำเร็จ ส่วนอีกฟากหนึ่งทางจี่ยี่และโม่หยานเองก็สามารถเข้าไปในถ้ำนินจาได้แล้ว

ทางเข้าทางฝั่งหลินเชิงนั้น ยังคงมีกลิ่นคาวเลือดรุนแรงคลุ้งอยู่ และยิ่งเข้าใกล้ กลิ่นนี้มันก็ยิ่งแรงขึ้นเรื่อยๆ 

และพอสังเกตดีๆ เขาก็พบเลือดจำนวนมากมายอยู่บนพื้น มันดูเหมือนถูกฉีดเอาไว้เลย เน่าเหม็นสุดๆ 

เมื่อพวกเขาเข้ามาได้แล้ว มันก็มีผู้คนบางส่วนออกไป หลินเฟิงและไคซือนั้นรีบเดินเข้าไปในทันทีพร้อมกับซ่อนกลิ่นอายของพวกเขาเองไว้อย่างมิดชิดด้วย เพียงไม่นานนัก พวกเขาก็สามารถเดินผ่านทางเข้ามาได้ 

ทั้งสองยังคงเดินหน้าต่อไป โดยไม่รู้เลยว่า หลังจากไม่กี่นาทีต่อมา หลินเฟิงจะต้องพบกับภาพที่หน้าสยดสยองตรงหน้า ภาพของสถานที่ที่แดงฉานไปด้วยเลือด!

มันมีบ่อเลือดอยู่ท่ามกลางคราบเลือดที่ทั้งสดบ้างเก่าบ้างปะปนกัน บ่อเลือดมากมายนั้นล้วนเป็นวงกลมทั้งหมด และมีเส้นผ่าศูนย์กลางของแต่ละบ่อราวๆ 2 เมตร ที่นี่มีบ่อเลือดมากมายจนนับไม่ถ้วน หลินเฟิงเองก็ไม่ได้คาดคิดเลยว่าเบื้องหลังถ้ำเล็กๆนั้นจะมีเลือดปริมาณมหาศาลแบบนี้อยู่ด้วย? 

“หลินเฟิง! นายคิดว่าพวกนี้คืออะไร?” ในตอนนั้น ไคซือที่ดูเหมือนจะเจออะไรบางอย่างชี้ให้หลินเฟิงดู 

เมื่อหลินเฟิงมองตาม เขาก็เกิดความตกตะลึงระลอกใหญ่ขึ้นมาในใจทันที เพราะว่าสิ่งที่เขาเห็นนั้นคือซากศพกำลังโผล่ขึ้นมาจากบ่อที่เต็มไปด้วยเลือดนั้น 

ยิ่งไปกว่านั้น โครงกระดูกของซากศพเหล่านี้ยังดูเหมือนจะใหญ่กว่าคนปกติอยู่ไม่น้อยเลยด้วย เรียกว่าไม่เหมือนกระดูกคนปกติเลยก็ว่าได้ 

แต่กลิ่นอายของมัน กลับบอกหลินเฟิงว่าซากศพเหล่านี้ ยังไงก็เป็นของมนุษย์ที่ตายแล้ว ทันใดนั้น! จู่ๆหลินเฟิงก็นึกขึ้นได้ ถึงชายที่สวมชุดขององค์กรกระโหลกโลหิตที่ซึ่งได้บอกเขาว่า เขาต้องการเลือดและซากศพจำนวนมากเพื่อที่จะสร้างกองพันกระดูกโลหิต อย่าบอกนะว่าเจ้านี่เองก็เป็นหนึ่งในนั้น?

“ชู่!” ทันใดนั้นจู่ๆไคซือก็เหมือนจะรับรู้ได้ถึงอะไรบางอย่าง เพราะงั้นแล้วเขาจึงรีบจับหลินเฟิงและพาไปซ่อนตัวทันที 

ทันทีีที่ทั้งสองร่างซ่อนตัวเสร็จ ชายคนหนึ่งก็รีบวิ่งเข้ามาในทันที เขามองไปรอบๆและกุมหัวตัวเองไว้อยู่พักใหญ่ๆ “อ้าา แปลกจริง นี่ไม่ใช่ภาพลวงตาใช่มั้ย?”

หลังจากนั้นเขาก็รีบเดินกลับไปทันที 

“ตามหมอนั่นไป!” หลินเฟิงบอก 

จากนั้นทั้งหลินเฟิงและไคซือก็รีบเดินตามไปยังทางที่ชายคนนั้นออกไปทันที 

ครู่ใหญ่ๆ หลังจากเดินตาม ชายคนนั้นก็หยุดลงและมองไปยังบ่อเลือดตรงหน้าเขาและในตอนนี้ข้างๆเขาเองก็มีกล่องขนาดใหญ่ที่ใส่ผงสีขาวเอาไว้ด้วย 

หลินเฟิงและชายคนนั้นอยู่ห่างกันในระดับหนึ่ง มันเลยทำให้เขาไม่สามารถมองหรือได้ยินอีกฝ่ายชัดเจนนัก แต่ถึงแม้จะเป็นเช่นนี้ พวกเขาก็ยังสามารถแอบดูได้ว่าชายคนนั้นกำลังทำอะไร 

เขาค่อยๆโรยผงสีขาวนั้นไปรอบๆบ่อเลือด จากนั้นบ่อเลือดดังกล่าวก็เกิดฟองอากาศสีเดียวกับเลือดขึ้นมาก่อนจะเริ่มก่อนตัวเป็นรูปเป็นร่างของโครงกระดูกที่ไร้ซึ่งเนื้อหนังใดๆ 

“กระดูกโลหิต!” เมื่อหลินเฟิงและไคซือเห็นดังนั้น พวกเขาต่างก็พากันตกตะลึง 

นั่นก็เพราะสิ่งที่ชายคนนั้นโรยลงไปในบ่อเลือด หาใช่ผงแป้งไม่ หากแต่เป็นผงกระดูกที่บดมาจากคนตายต่างหาก และผงเหล่านี้ใช้เป็นส่วนประกอบของการสร้างกองพันกระดูกโลหิต! 

ในตอนนี้ กระดูกโลหิตได้ปรากฏตัวต่อหน้าเขาแล้ว แต่กระนั้นมันก็ยังไม่มีชีพจรใดๆ ยังคงเหมือนสิ่งที่ตายไปแล้วอยู่ 

แต่เพียงแค่เหล่ากระดูกพวกนี้จับตัวกันเสร็จ เลือดที่อยู่ในบ่อนั้นก็เปล่งแสงอย่างแปลกประหลาดขึ้นมา ทั้งหลินเฟิงและไคซือต่างรับรู้ได้เหมือนกันว่าเจ้ากระดูกโลหิตตัวนี้กำลังค่อยมีความรู้สึกนึกคิดรวมถึง ชีวิต ขึ้นมาแล้ว 

ภาพตรงหน้านี้ยังคงทำให้ทั้งสองตกตะลึงอยู่ พวกเขานั้นได้แต่มองแบบอึ้งๆโดยไม่พูดอะไรอยู่นานเลย 

“นี่มัน เกิดอะไรขึ้นน่ะ? มันไม่ควรจะเป็นไปได้ นี่น่ะเหรอความลับของกระดูกโลหิต?” หลินเฟิงหันไปพูดกับไคซือหลังได้สติ 

“ไม่รู้ แต่ตอนนี้เหมือนว่าจะมีพวกผู้เชี่ยวชาญกำลังมานะ...”