CF:บทที่ 779 ข้อมูลที่ล่าช้า

นิยายลงทุกวัน เวลา 6.00 น. ส่วนเรื่องไหน จำนวนกี่ตอนนั้น สามารถดูได้ ที่นี่

เมื่อเผชิญกับกองทัพตัวเขมือบ, อารยธรรมทายะล่าจึงได้ส่งกองยานรบออกไปทั้งหมด

ณ อวกาศ, เจ้าตัวเขมือบขนาดยักษ์นั้นได้สร้างในรังของมันขึ้นมาบนดาวดวงหนึ่ง

และเจ้าตัวเขมือบตัวอื่นๆก็ได้เข้ายึดครองดาวดวงอื่นรอบๆตามลำดับ

เมื่อกองทัพของอารยธรรมทายะล่าได้มาถึง, เหล่าตัวเขมือบก็ได้มารวมตัวกันและวางแนวป้องกันในอวกาศเอาไว้

ฝูงตัวเขมือบเหล่านี้ไม่ได้บุกเข้าโจมตีชั้นในของอารยธรรมทายะล่า, แต่กลับตั้งหลักรออยู่ที่นี่

สิ่งที่เกิดขึ้นนั้นได้ทำให้อารยธรรมทายะล่ารู้สึกสับสนมาก, วิธีการต่อสู้ของเจ้าตัวเขมือบนั้นเปลี่ยนไป

พวกมันไม่ได้เข้ามาบุกแบบสุ่มสี่สุ่มห้ารนหาที่ตายอีกแล้ว, แต่กลับตั้งรับอยู่ในอวกาศแทน

ตราบที่ยานรบไม่โจมตีมา, พวกมันก็ไม่โจมตียานรบของอารยธรรมทายะล่าเช่นกัน

ยิ่งไปกว่านั้น, ในตอนที่เผชิญหน้ากับการโจมตีของยานรบของทายะล่านั้น, การป้องกันของพวกมันก็แข็งแกร่งมากด้วย

ในขณะนั้นเอง, ที่อารยธรรมทายะล่าได้ประจักษ์ว่าพวกเขาไม่สามารถฝ่าแนวรับของเจ้าตัวเขมือบไปได้

เมื่อเผชิญกับสถานการณ์เช่นนี้, เหล่าผู้นำระดับสูงของอารยธรรมทายะล่าต่างก็รู้สึกสับสนมาก

เพราะมันราวกับว่าพวกเข้าตัวเขมือบนั้นมีปัญญา, ซึ่งนี้ไม่ใช่ผลลัพธ์ที่พวกเขาต้องการเท่าไรนัก

"แล้วพวกเราจะทำยังกันดี? ถ้าปราศจากการสนับสนุนจากป้อมปืน, มันก็จะเป็นเรื่องยากสำหรับพวกเราที่จะฝ่าแนวป้องกันของพวกมันไปได้, ยิ่งไปกว่านั้นตอนที่พวกมันบุกเข้าประชิดยานรบได้, พวกมันก็ได้ทำความเสียหายอย่างหนักให้กับยานรบอีกด้วย"

"ถ้าอย่างนั้นก็เคลื่อนย้ายดาวของป้อมปืน"

"ไม่ได้หรอก, มันเสียค่าใช้จ่ายมากเกินไป, ยิ่งไปกว่านั้น, การเคลื่อนย้ายดาวป้อมปืนนั้นเป็นอะไรที่ยุ่งยากมากสำหรับพวกเราอีกด้วย"

"แต่ถ้าพวกเราไม่เคลื่อนย้ายดาวป้อมปืนล่ะก็, พวกเราก็จะไม่มีทางที่จะฝ่าแนวป้องกันของพวกมันไปได้เลยนะ"

ท่ามกลางการทะเลาะกันว่าจะเคลื่อนย้ายดาวป้อมปืนหรือไม่นั้น, การโต้เถียงกันระหว่างทั้ง 2 ฝ่ายก็ไม่มีทีท่าว่าจะจบสิ้น, และสุดท้ายก็ยังไม่สามารถสรุปผลออกมาได้

ณ บาร์เหล้าแห่งหนึ่ง, ทีมนักสำรวจที่ไปปล่อยเจ้าตัวเขมือบออกมานั้น, เมื่อเห็นเจ้าตัวเขมือบในข่าว, สีหน้าของพวกเขาก็เปลี่ยนไปทันที

ในตอนที่พวกเขาได้กลับมายังอารยธรรมทายะล่านั้น, พวกเขาก็ได้กลับบ้านไปหาครอบครัวของพวกเขา

จนกระทั่งไม่นานมานี้ทางกองทัพก็ได้เรียกตัวให้พวกเขากลับมารวมตัวกัน

แต่หลังจากที่พวกเขาได้มารวมตัวกันแล้ว, ก็ยังไม่มีคำสั่งอะไรจากทางกองทัพมาถึงพวกเขา

"กัปตันฮิสลี่ย์, ไม่ใช่ว่านั่นมันสัตว์ประหลาดที่ออกมาจากรูหลังจากที่ดาวเคราะห์สีม่วงระเบิดไม่ใช่เหรอครับน่ะ?"

"มันเป็นสัตว์ประหลาดนั่นจริงๆด้วย, แต่ทำไมมันถึงมีจำนวนมากขนาดนี้?"

"จริงด้วย, ทำไมมันถึงมีจำนวนมากได้ขนาดนี้นะ? มันมีจำนวนไม่มากในรูปถ่ายที่พวกเราได้ถ่ายมานี่นะ, พวกสัตว์ประหลาดที่ออกมาจากรูเหล่านั้น"

"กัปตันครับ, มีข้อความส่งเข้ามาครับ, บางนี่อาจจะเป็นเหตุผลที่ว่าทำไมพวกมันถึงได้มีจำนวนมากขนาดนี้ก็ได้

"ไหน, ขอข้าดูหน่อยซิ"

เมื่อฮิสลี่ย์ได้เห็นร่างของเจ้าตัวเขมือบ, ซึ่งพวกมันสามารถกินแร่ต่างๆและขยายพันธุ์ได้, สีหน้าของเขาก็ไม่ดีขึ้นมาทันที

"พวกเรากลับมานานเท่าไรแล้ว?" จู่ๆกัปตันก็ถามกลับมา

"ก็เกือบจะสองเดือนแล้วครับ"

"แค่สองเดือน, หมายความว่าจำนวนของสัตว์ประหลาดพวกนี้เพิ่มจำนวนขึ้นมาได้มากมายขนาดนี้ภายเวลาแค่ 2 เดือนเท่านั้น"

เมื่อได้ยินคำพูดของฮิสลี่ย์, ลูกทีมทั้งหมดก็มีสีหน้าเหมือนเห็นผีทันที

"กัปตันครับ, ไม่ได้มีอะไรผิดพลาดใช่มั๊ยครับ!"

"นี่คือข้อมูลจากทางกองทัพ, และข้อมูลหยาบๆที่ให้พวกเราได้มา, ต่อให้มีข้อผิดพลาดอะไรเกิดขึ้น ก็น่าจะผิดพลาดมากนัก"

"กัปตัน, อย่าทำให้พวกเรากลัวสิครับ, คุณจะบอกว่าสัตว์พวกนั้นสามารถแพร่พันธุ์ได้เร็วขนาดนี้โดยใช้เวลาแค่ 2 เดือนเท่านั้นเหรอครับ?"

"แต่สิ่งที่หัวหน้าพูดมันก็น่าจะจริงนะ, พวกจะต้องรีบไปแจ้งเรืองนี้แล้ว, ไม่อย่างนั้นการโจมตีของทางกองทัพจะล่าช้าออกไป แล้วจะนำมาซึ่งหายนะมาสู่อารยธรรมทายะล่าของพวกเราแน่นอน"

แต่ไม่นานนักพวกเขาก็พบกับปัญหา, ด้วยฐานะของพวกเขานั้น มันเป็นไปไม่ได้เลยที่จะแจ้งข่าวนี้ไปยังบุคคลสำคัญของทางกองทัพหรือสภาได้

"กัปตันครับ, ลองส่งข้อมูลนี้ไปที่กองทัพก่อน, ถ้าพวกเขาไม่ตอบสนองอะไร, พวกเราสามารถนำข้อมูลนี้ไปเผยแพร่ในอินเตอร์เนทแล้วทำให้มันกลายเป็นประเด็นร้อนขึ้นมา"

"นั่นคงเป็นทางเดียวที่พวกเราจะทำได้แล้วล่ะ"

อย่างที่พวกเขาคิด, ข้อมูลที่พวกเขาส่งออกไปนั้นไปไม่ถึงบุคคลสำคัญเลย, ตัวเขมือบยังคงต่อต้านการโจมตีของอารยธรรมทายะล่าอยู่

บนดาวที่พวกมันยึดครองอยู่, พวกมันได้กินสิ่งมีชีวิตและแร่ธาตุจำนวนมากเข้าไปเพื่อใช้ในการขยายพันธุ์

ในตอนนี้จำนวนของเจ้าตัวเขมือบก็ได้เพิ่มมากขึ้นอย่างน่ากลัว

ถ้าอารยธรรมทายะล่าไม่รีบลงมือทำอะไรที่ได้ผลจริงจัง แลัวยังอยู่เฉยแบบนี้ต่อไป, มันคงได้เป็นหายนะแน่

1 สัปดาห์ต่อมา, ทีมสำรวจก็ยังไม่ได้ถูกเรียกให้เข้าไปแจ้งเรื่อง, ฮิสลี่ย์จึงได้เข้าใจได้ว่าข้อมูลที่พวกเขารับไปนั้นไม่มีใครสนใจเลย

พวกเขายังไม่ได้อัพโหลดเรื่องนี้ขึ้นอินเตอร์เน็ต, แต่มองหาบุคลากรที่เกี่ยวข้อง, และหวังให้พวกเขายอมรับข้อมูลพวกนี้โดยผ่านวิธีการต่างๆ

ในเวลานี้, กองทัพตัวเขมือบได้มีการเปลี่ยนไป, แทนที่จะตั้งรับอยู่อย่างเดียว พวกมันได้เริ่มโจมตีกองทัพของอารยธรรมทายะล่าบ้างแล้ว

การเปลี่ยนแปลงอย่างกระทันหันเช่นนี้ได้ทำให้ทางอารยธรรมทายะล่าเกิดความตกใจ, และสูญเสียยานรบไปมากกว่า 10 ลำ

ในอวกาศ, ทั้งสองฝ่ายเข้าห้ำหั่นกันอย่างดุเดือด, เข้าตัวเขมือบนั้นได้เริ่มบุกเข้ามาอย่างไม่คิดชีวิตอีกครั้ง

เพราะการเพิ่มจำนวนของเจ้าตัวเขมือบนั้น, ได้ทำให้จุดอ่อนของอารยธรรมทายะล่าในที่สุดก็เผยออกมา เมื่อต้องเผชิญกับการโจมตีขนาดใหญ่เช่นนี้

การรบเป็นระยะเวลายาวนานทำให้ทหารรู้สึกเหนื่อยอย่างมาก, ทำให้ประสิทธิภาพในการสู้รบตกลงไป

ในขณะที่เจ้าตัวเขมือบพวกนั้น, แทบจะไม่มีจุดอ่อน, พวกมันผลักดันกองทัพของทายะล่าให้ล่อถอยไปและทำการยึดครองดวงดาวเพิ่มขึ้นได้

ด้วยจำนวนที่เพิ่มขึ้นของเจ้าตัวเขมือบเช่นนี้, ทำให้เหล่าผู้นำของอารยธรรมทายะล่านั้นรู้สึกความผิดปกติ

ในเวลานี้, ข้อมูลของทางทีมสำรวจก็ได้ถูกส่งมาถึงที่สภา

หลังจากที่มองดูวิดีโอที่ถูกถ่ายมาโดยทางทีมสำรวจและการคาดเดาของพวกเขา, ในที่สุดทางสภาจึงได้เข้าใจถึงปัญหานี้

ไม่นานนัก, เหล่าคนในระดับสูงของอารยธรรมทายะล่าก็ได้รับเรื่องนี้เข้ามา

ในห้องประชุมนั้น, ยังคงมีบรรยากาศของความทรงเกียรติอยู่ แต่รอยยิ้มบนใบหน้าได้หายไปแล้ว

"ในวิดีโอนี้เป็นเรื่องจริงงั้นรึ?"

"ครับ, พวกเราได้ทำการตรวจสอบแล้ว, เป็นวิดีโอเดียวกันกับที่พวกเรามีในฐานข้อมูลครับ"

"หมายความว่า, ในช่วงเวลาสั้นๆนี้ จำนวนสัตว์ประหลาดได้เพิ่มมากขึ้นแบบทวีคูณถึง 100 เท่าเลยอย่างนั้นเหรอ!"

"ในเวลานี้พวกมันอาจจะขยายพันธุ์มากเกิน 100 เท่าไปแล้วก็ได้, หากดูรูปภาพที่ถูกส่งมาจากแนวหน้าในสนามรบ, จำนวนของสัตว์ประหลาดพวกนี้กำลังเพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ"

"พวกเราไม่สามารถอยู่ในสภาพคุมเชิงแบบนี้ต่อไปอีกไม่ได้, พวกเราจะต้องกำจัดสัตว์ประหลาดเหล่านี้ในทันที, ไม่อย่างนั้น หากพวกเราปล่อยให้พวกมันได้ขยายพันธุ์ต่อไป, พวกเราคงได้เป็นฝ่ายที่ถูกกำจัดแทนแน่"

คนเหล่านี้ไม่ใช่คนโง่, พวกเขารู้ดีมากว่า, สัตว์ประหลาดเช่นนี้มีการขยายพันธุ์ที่น่ากลัวมาก

ถ้าพวกเราไม่สามารถกำจัดพวกมันได้ในตอนที่จำนวนของพวกมันยังน้อยอยู่, มันก็จะเป็นเรื่องยากที่จะจัดการพวกมันได้หากจำนวนพวกมันมีเป็นจำนวนมาก

"ถ้าอย่างนั้นก็ทำการเคลื่อนย้ายป้อมปืนกันเถอะ"

"ใช่แล้ว, ข้าไม่เชื่อหรอกว่าพวกเราจะไม่สามารถกำจัดพวกมันได้"

ในเวลานี้, ไม่มีใครที่คัดค้านแล้ว, ทุกคนต่างก็เห็นด้วยที่จะเคลื่อนย้ายดาวป้อมปืน, พวกเขาต่างก็รู้สึกได้ว่าอันตรายขนาดใหญ่นั้นกำลังจะมาถึง

อย่างไรก็ตาม, ข่าวต่อมาก็ได้ทำให้คนในกลุ่มนี้ต่างก็ต้องอ้ำอึ้งไปตามๆกัน

"รายงานครับ, มีข่าวฉุกเฉินแจ้งมาจากแนวหน้าครับ"

"ข่าวอะไร?"

"สัตว์ประหลาดที่อยู่แนวหน้าได้เพิ่มจำนวนมากขึ้นไปอีก, ตอนนี้ไม่สามารถต้านทานได้ไหวแล้ว, ได้โปรกออกคำสั่งให้ถอนทัพไปที่แนวหลังของป้อมปราการเพื่อตั้งรับโดยด่วย"

"บอกพวกเขาไปให้ผนึกกำลังกันเอาไว้, พวกเรากำลังจะเคลื่อนย้ายดาวป้อมปืนไปหาในไม่ช้า

"รายงานครับ, พบสัตว์ประหลาดจำนวนมากที่ดาวโต้วต๋าครับ"

"รายงานครับ, พบสัตว์ประหลาดจำนวนมากที่ดาวตันเหว่ยครับ"

"........."

ด้วยรายงานการพบสัตว์ประหลาดจำนวนมาก, ทั้งสภาถึงกับเงียบกริบในทันที

ทุกคนต่างประหลาดใจ, ว่าทำไมถึงได้มีสัตว์ประหลาดจำนวนมากขนาดนี้