CF:บทที่ 756 ผลของการโจมตีที่คาดไม่ถึง

นิยายลงทุกวัน เวลา 6.00 น. ส่วนเรื่องไหน จำนวนกี่ตอนนั้น สามารถดูได้ ที่นี่

มองดูตำแหน่งของกองยานโครน่าที่หลบหนีมา, อู๋ฮ่าวเหรินก็เกือบจะหลุดหัวเราะออกมา

เส้นทางที่คนเหล่านี้ใช้นั้น, เป็นเส้นทางเดียวกันกับที่ชาวโครน่ากลุ่มแรกใช้แบบเดียวกันเด๊ะๆ

แน่นอนว่า, ผู้นำชาวโครน่าเหล่านี้, น่าจะใช้ตามที่ชาวโครน่ากลุ่มแรกเดินทางมาจากข้อมูลที่ได้ส่งกลับไป, พวกเขาจึงได้เลือกหลบหนีมาที่นี่

และด้วยเหตุผลนี้, ก่อนที่สงครามจะเริ่ม อู๋ฮ่าวเหรินได้เดินทางมาที่คุกในดาวเคราะห์น้อยพร้อมกับอาหารที่ชาวโครน่าน่าจะชอบ

"ฮึ่ม, แกมาทำอะไรที่นี่? ข้าบอกแกแล้วไงว่า พวกข้าไม่เชื่อข่าวปลอมของพวกแกเกี่ยวกับอารยธรรมโครน่าล่มสลายหรอก, และข้าไม่ยอมศิโรราบให้พวกแกด้วย"

"ผมมาที่นี่เพื่อมาบอกอะไรพวกคุณต่างหาก, ซึ่งข่าวนั้นอีกไม่นานก็คงมาถึง, และเพื่อเป็นการขอบคุณในการช่วยเหลือของพวกคุณ, ผมได้นำอาหารที่พวกคุณน่าจะชอบทานมาให้น่ะ"

"ขอบคุณ?"

"ใช่แล้ว, ขอบคุณที่ช่วยส่งเส้นทางจากอารยธรรมโครน่ามายังระบบสุริยะให้น่ะสิ"

กลุ่มที่เป็นตัวแทนของชาวโครน่านั้น, ไม่ได้ยินที่อู๋ฮ่าวเหรินพูดก็ไม่เข้าใจว่าหมายถึงอะไร

อย่างไรก็ตาม, อู๋ฮ่าวเหรินก็ได้นำอาหารที่น่าอร่อยมา, ซึ่งยากที่พวกเขาจะปฏิเสธได้

อาหารได้ถูกนำไปแจกจ่ายอย่างรวดเร็ว, มีชาวโครน่าบางคนที่มองดูอู๋ฮ่าวเหรินด้วยสายตาแปลกๆ

มองไปที่ชาวโครน่าที่ถูกจับเหล่านี้, อู๋ฮ่าวเหรินก็พูดขึ้นมาพร้อมกับยิ้ม "เข้ามาสิ, ผมจะให้พวกคุณดูวิดีโอ"

ไม่นานนัก, จอแสงขนาดใหญ่ก็ปรากฏขึ้นมากลางอากาศ พร้อมกับภาพของกองยานของชาวโครน่าที่กำลังมุ่งหน้ามา

"คุณรู้จักมันใช่มั๊ย?"

"ฮ่าๆๆ, ศูนย์บัญชาการส่งคนมาช่วยพวกเราแล้ว, แถมยังส่งยานแม่ที่ทรงพลังที่สุดมาด้วย"

"ฉันเองก็คิดไม่ถึงเช่นกัน, ฮ่าๆ, ไม่คิดเลยว่าทางศูนย์บัญชาการจะยอมส่งยานแม่ที่ทรงพลังมากที่สุดมาจริงๆ, พวกเรารอดแล้ว"

"ฮ่าๆ, แกเอาอาหารมาให้พวกเราในวันนี้่, เพราะว่าแกต้องการที่จะให้พวกเราไม่มาที่อารยธรรมมนุษย์ของพวกแกใช่ไหม?"

อู๋ฮ่าวเหรินรู้สึกอึ้ง, เขาไม่คาดคิดว่าตอนที่คนพวกนี้ได้เห็นภาพในวิดีโอแล้วพวกเขาจะเกิดอาการหลอนเช่นนี้

เขาจึงได้หันไปดูที่จอ เพื่อดูว่ามันมีปัญหาอะไรกับมุมของตัวส่งสัญญาณภาพไปยังจอหรือเปล่า, พวกเขาถึงได้เห็นภาพหลอนเช่นนี้

"เอาเถอะ, หากว่าแกจะมอบทาสชาวมนุษย์ให้กับพวกเรา, จากนั้นพวกเราก็จะให้แกมาเป็นผู้นำของมนุษย์โลก, พวกเราชาวโครน่านั้นจำเป็นที่จะต้องเลือกผู้ดูแลในจากมนุษย์โลกอยู่แล้ว" ชาวโครน่าที่ถูกจับนั้นพูดขึ้นด้วยเสียงที่ดังขึ้นมา

"แล้วก็, ยานรบที่จอดอยู่ที่นี่, พวกเราจะขอขับยานรบลำนั้นไปต้อนรับพวกเขาหน่อย, จริงด้วยสิ แกจะมากับพวกเราด้วยก็ได้นะ"

มองดูท่าทีที่หยิ่งยโสขึ้นมาของชาวโครน่าเหล่านี้, ทำเอาอู๋ฮ่าวเหรินตอบสนองไม่ทันไปชั่วขณะ

จนกระทั่งพวกเขามุ่งหน้าไปยังยานรบ จากนั้นอู๋ฮ่าวเหรินก็ได้โบกมือของเขา และกระสุนพลังงานก็ถูกยิงออกมาจากยานพุ่งมายังตรงหน้าของชาวโครน่าที่เพิ่งพูดเมื่อกี้, ทำให้เกิดหลุมลึกขนาด 1 เมตรขึ้นมา

การโจมตีอย่างกระทันหันเช่นนี้ทำให้ชาวโครน่าหยุดเฮฮาและมองมาที่อู๋ฮ่าวเหรินด้วยสีหน้าแปลกๆ

"ทำไม, แกไม่พอใจข้อเสนอของข้าเมื่อสักครู่รึยังไง? รู้มั๊ย ข้าไม่ถือสาเรื่องที่แกจับพวกข้าเอาไว้ก็ดีเท่าไรแล้ว, ถ้าแกฆ่าพวกข้าตอนนี้, พวกข้าในกองยานนั้นก็จะฆ่ามนุษย์อย่างพวกแกให้ไม่เหลือเช่นกัน, เห็นมั๊ย ยานแม่ลำนั้น, คือยานแม่ที่ทรงพลังที่สุดของอารยธรรมโครน...."

ก่อนที่คนๆนั้นจะได้พูดจนจบ, เขาก็ต้องตกใจกับภาพในจอและพูดต่อไม่ออก

ในเวลานี้, ในหน้าจอนั้นยังมียานแม่อยู่, แต่ป้อมปืนที่อู๋ฮ่าวเหรินได้เตรียมเอาไว้ก็ได้ปรากฏในจอเช่นกัน

ยิ่งไปกว่านั้น, พวกเขาก็เห็นยานที่อยู่รอบๆยานแม่ได้อย่างชัดเจนเช่นกัน

เมื่อเห็นภาพเช่นนี้, ชาวโครน่าที่หยิ่งผยองคนนั้นก็ได้ชะงักและสีหน้าของเขาก็เปลี่ยนไปทันที

"นี่มัน, เกิดอะไรขึ้นกันแน่? ทำไมถึงมีแต่ยานขนส่งมากมายขนาดนี้? ไม่สิ, มันเป็นไปไม่ได้, มันจะเป็นวิดีโอที่แกทำขึ้นมาอีกแน่ๆ"

อู๋ฮ่าวเหรินมองดูสีหน้าที่ตื่นตกใจของเขารวมถึงชาวโครน่ารอบๆที่ต่างก็พากันงุนงง, เขารู้สึกว่าชาวโครน่าที่ถูกจับมานั้นคงจะดีกว่าถูกฆ่าแน่ๆ

"ผมแค่ต้องการจะบอกกับพวกคุณว่าอารยธรรมโครน่านั้นสูญสิ้นไปแล้ว, และเส้นทางที่พวกคุณส่งกลับไปน่ะทำให้เหล่าผู้นำของชาวโครน่านั้นเลือกดาวช้างเผือกแห่งนี้เป็นเส้นทางในการหลบหนีของพวกเขา,

ในตอนที่อารยธรรมโครน่าถูกรุกรานโดยกองยานทั้ง 6 อารยธรรมนั้นน่ะ, จริงๆแล้วเหล่าผู้นำของชาวโครน่านั้นเลือกที่จะหลบหนีออกมาน่ะสิ

ดังนั้นพวกเขาจึงได้นำเอาทรัพยากรที่มีค่ามากมายหลบหนี, ผมมาที่นี่ก็เพื่อขอบคุณพวกคุณที่ส่งทรัพยากรมากมายเช่นนี้มาให้ผมน่ะนะ"

"ไม่, ไม่, มันเป็นไปไม่ได้, อารยธรรมโครน่าไม่มีทางถูกทำลายได้"

"เขาจะต้องหลอกพวกเราแน่ๆ, อารยธรรมโครน่าที่ทรงพลังนั้น, เหล่าผู้นำไม่มีทางหนีเอาตัวรอดเช่นนี้แน่"

มองดูชาวโครน่าเหล่านี้ที่ยังคงคึกคักกันได้อยู่, อู๋ฮ่าวเหรินจึงได้พูดอะไรที่เป็นการทำให้พวกเขาต้องช็อคมากยิ่งขึ้นไปอีก

"แล้วก็, ให้ผมบอกอะไรพวกคุณอีกอย่างนะ, จริงๆแล้วเหล่าคนที่ไปโจมตีอารยธรรมโครน่านั้นพวกเขาไปที่อารยธรรมโครน่าได้ก็เพราะผมเป็นคนที่ปล่อยข้อมูลของรูหนอนและอารยธรรมโครน่าออกไปเอง"

"เอาล่ะ, ผมไม่มีอะไรจะพูดกับพวกคุณแล้ว และหมดธุระกับที่นี่แล้วด้วย, ผมคงต้องไปแล้วล่ะ"

อู๋ฮ่าวเหรินก็เดินขึ้นยานอวกาศอย่างช้าๆ, โดยไม่สนใจชาวโครน่าที่อยู่ข้างหลังเขา

อย่างไรก็ตาม, จอแสดงที่อยู่กลางอากาศนั้นยังไม่ได้หายไปไหน, เขาต้องให้ชาวโครน่าเหล่านี้ตายด้วยความสิ้นหวัง

ชาวโครน่าเหล่านี้, เขาไม่ได้ต้องการให้คนพวกนี้มีชีวิตอยู่, เขาตั้งใจที่จะปล่อยให้คนพวกนี้และเหล่าผู้นำชาวโครน่าพวกนั้นที่อยู่ในอวกาศตายไปพร้อมๆกัน นั่นคือการลงโทษของเขา

ในอวกาศ, กองยานของชาวโครน่าที่หลบหนีมาก็ได้เข้าสู่เขตแดนชั้นนอกสุดแล้ว

ในเวลานี้, กองยานที่นำโดยโม่เก๋อนั้นก็ได้เริ่มเคลื่อนไหวเช่นกัน

พวกเขาได้ทำการเดินทางอ้อมจากด้านข้างเพื่อตามหลังกองยานที่หลบหนีมา

"ดีมาก, เส้นทางที่คนพวกนี้ใช้นั้นเป็นเส้นทางเดียวกันกับที่กองยานโครน่าพวกนั้นเดินทางมาจริงๆ, ถ้าเป็นเช่นนี้ก็ไม่จำเป็นที่จะต้องปรับเปลี่ยนแผนการเลยนะเนี่ย"

ถ้ากองยานโครน่าเหล่านี้ไม่ได้ตกอยู่ในวงล้อมที่เขาได้วางเอาไว้, อู๋ฮ่าวเหรินก็จำเป็นที่จะต้องส่งกองยานออกมาเพื่อทำให้พวกเขาตกเข้ามาอยู่ในวงล้อมของเขา

แต่ในสถานการณ์ในปัจจุบัน, เขาไม่จำเป็นที่จะต้องทำเช่นนั้นเลย, เขาจึงทำแค่รอเท่านั้น

มองดูกองยานของชาวโครน่าได้เข้ามาสู่อาณาเขตชั้นที่ 2, อู๋ฮ่าวเหรินก็ได้สั่งให้โม่เก๋อเริ่มลงมือทันที

แล้วกองยานก็ได้มุ่งหน้ามาที่กองยานที่หลบหนีอย่างรวดเร็วและไม่นานนักชาวโครน่าก็พบเข้า

เมื่อเหล่าผู้นำของชาวโครน่าในยานแม่ได้รับแจ้งเข้ามาว่าเป็นยานรบของกองยานร่วมทั้ง 6 อารยธรรมที่ตามพวกเขามา, พวกเขาก็ได้กลัวจนหัวหดทันที

"เร็วเข้า, รีบส่งกองยานออกไปสกัดเร็วเข้า, แล้วให้ยานแม่เดินหน้าเต็มกำลัง, พวกเราจะสลัดหนีจากพวกเขาให้หลุดก่อนที่กองกำลังหลักของพวกเขาจะตามมาทัน"

"แล้วทรัพยากรที่พวกเราเอามาล่ะ, ด้วยความเร็วของยานขนส่ง, ไม่มีทางที่จะสลัดพวกเขาหลุดได้แน่"

"ทิ้งไป, ทิ้งไปให้หมด, มีทรัพยากรอะไรที่จำเป็นในตอนนี้? สิ่งที่สำคัญที่สุดคือรักษาชีวิตให้รอดต่างหาก"

เหล่าผู้นำชาวโครน่าเหล่านี้ต่างก็กลัวตาย, พวกเขาไม่จำเป็นที่จะต้องให้อู๋ฮ่าวเหรินใช้วิธีข่มขู่อะไรเลย, พวกเขาก็เริ่มเข้าสู่แผนการของอู๋ฮ่าวเหรินแล้ว

ยานแม่นั้นหนีออกมาอย่างรวดเร็ว, ยานแม่ที่บินแยกตัวออกมานั้นก็ได้เร่งความเร็วสูงขึ้น

แต่ทว่า, มันก็ได้ทำให้อู๋ฮ่าวเหรินผิดคาดไปหน่อย, ยานแม่ทั้ง 2 ลำนั้นได้หลบหนีออกมาพร้อมกัน

"จี้, ให้ป้อมปราการรบทำการล็อคเป้าไปที่ยานแม่ป้อมปราการลำนั้น, พวกเราจะต้องจัดการกับยานแม่ลำนั้นให้ได้ในคราวเดียว"

"ป้อมปราการรบทำการล็อคเป้าแล้วค่ะ, เริ่มทำการนับถอยหลังเวลายิง"

มองไปที่ตัวเลขที่ปรากฏขึ้นมาบนจอ, อู๋ฮ่าวเหรินก็ได้กำหมัดแน่นและเริ่มสั่นไปทั้งตัว

"ทำการยิงได้"

ในแถบกลุ่มดาวเคราะห์น้อยที่อยู่ใกล้ๆนั้น, ก็ได้มีลำแสงขนาดใหญ่เส้นผ่านศูนย์กลาง 50 เมตรได้พุ่งออกมาโจมตีใส่ยานแม่ป้อมปราการ

อย่างไรก็ตาม, ในเวลานี้เองที่ได้มีเรื่องไม่คาดคิดเกิดขึ้น, เมื่อยานแม่อีกลำที่อยู่ใกล้ๆ หลังจากที่พบการโจมตีอย่างกระทันหัน, ก็ได้อาศัยโอกาสนั้นเบียดยานอีกลำออกไปและพุ่งเข้ามารับลำแสงที่พุ่งมานั้นแทน

เกิดลูกไฟขนาดมหึมาขึ้นมาและลำแสงก็พุ่งผ่านยานแม่ลำนั้นไป ทำใหนยานแม่อีกลำหยุดนิ่งอยู่กลางอากาศ

"บ้าเอ้ย, มันเป็นอย่างนี้ไปได้ยังไง?"

อู๋ฮ่าวเหรินจองมองดูยานแม่ที่ถูกทำลายและรู้สึกแย่ขึ้นมา