CF:บทที่ 755 คลื่นที่จะต้องทำให้สงบ

นิยายลงทุกวัน เวลา 6.00 น. ส่วนเรื่องไหน จำนวนกี่ตอนนั้น สามารถดูได้ ที่นี่

CF:บทที่ 755 คลื่นที่จะต้องทำให้สงบ

 

มองดูกองยานในวิดีโอ, อู๋ฮ่าวเหรินก็ไม่รู้ว่าจะพูดอย่างไรดี

 

ไม่นานมากนี้, เขาเพิ่งได้ยินมาว่ากองยานร่วม 6 อารยธรรมได้ทำลายอารยธรรมโครน่าไปแล้ว

 

แต่ผู้นำชาวโครน่ากลับหลบหนีออกไปพร้อมด้วยทรัพยากรจำนวนมาก และทั้ง 6 อารยธรรมก็กำลังตามหาตัวพวกเขาอยู่

 

ไม่คาดคิดว่า, คนเหล่านี้จะเดินทางมาที่นี่และเมื่อดูจากเส้นทางการบินแล้ว, แน่นอนว่ากำลังแล่นมุ่งหน้ามายังทางช้างเผือกแห่งนี้

 

"จากที่เห็น, น่าจะมียานขนส่งอย่างน้อย 1,000 ลำได้"

 

"มียานขนส่งทั้งหมด 1,280 ลำค่ะ, ยานรบ 157 ลำ และยานแม่อีก 2 ลำค่ะ, แล้วยังมียานแม่ที่ดูเหมือนป้อมปราการเคลื่อนที่ได้เลยค่ะ"

 

จี้รายงานจำนวนแบบเจาะจงของกองยานนี้, ซึ่งทำให้อู๋ฮ่าวเหรินประหลาดใจ

 

"ดูเหมือนจะเป็นเรื่องจริงสินะ, ที่ว่าคนพวกนี้ได้เตรียมหลบหนีตั้งแต่ตอนที่อารยธรรม 6 จะโจมตีเสียอีก, ช่างเป็นกลุ่มผู้นำที่ไร้จรรยาบรรณเสียจริงๆ, พวกเขาใช้ผู้คนในอารยธรรมโครน่าเป็นเหยื่อล่อเพื่อถ่วงเวลาทำให้พวกเขามีเวลาหนีรอดมาได้"

 

อู๋ฮ่าวเหรินลูบคางของเขา, แล้วมองไปที่ยานขนส่งแล้วก็ยิ้มออกมา

 

"แต่ก็ไม่เลวนะ, ถ้าพวกเขาไม่ทำแบบนี้, พวกเขาก็คงไม่ได้ขนของมาให้มากขนาดนี้

 

อู๋ฮ่าวเหรินมองดูไปที่ระยะห่างของยานอวกาศเหล่านี้กับทางช้างเผือก แล้วเริ่มทำการวิเคราะห์อำนาจการยิงของชาวโครน่า

 

ยานรบทั้ง 157 ลำนั้น, ไม่ใช่ปัญหา, แต่ปัญหาหลักๆมันอยู่ที่ยานแม่ทั้ง 2 ลำนั้นต่างหาก

 

โดยเฉพาะลำที่ดูเหมือนป้อมปราการเคลื่อนที่ได้นั้น, ถึงแม้ว่าจะไม่มีอาวุธโจมตีอยู่ด้านนอกให้เห็น, แต่อย่างไรก็ตามด้วยขนาดของเจ้าตัวใหญ่ อำนาจการยิงของมันจะต้องสูงอย่างแน่นอน

 

หนทางที่ดีที่สุดในการจัดการกับป้อมปราการเช่นนี้คือทำลายมันให้ได้ในคราวเดียวโดยอย่าให้มีโอกาสตอบโต้กลับมาได้

 

แต่ป้อมปราการเช่นนี้ย่อมต้องมีอุปกรณ์ป้องกันที่ทรงพลังมากเช่นกัน, มันไม่ใช่เรื่องง่ายเลยที่จะกำจัดมันได้ในคราวเดียว

 

ยิ่งไปกว่านั้น, จากสถานการณ์ของมนุษย์ในปัจจุบันนั้น, เป็นไปไม่ได้เลยที่จะร่วมสงครามในครั้งนี้ได้, ส่วนกองยานของชาวซีซาร์ที่ประจำการอยู่ที่นี่นั้น, ก็เป็นไปไม่ได้เลยที่จะโจมตีใส่ยานแม่ที่เหมือนป้อมปราการเช่นนั้นได้

 

"จี้, การสร้างป้อมปราการรบของพวกเราเป็นอย่างไรบ้าง?"

 

จี้ได้ทำการตัดภาพไปยังป้อมปราการ, ในอวกาศ จะมีดาวเคราะห์น้อยดวงหนึ่งที่มีขนาดเกือบเท่าดวงจันทร์ที่ถูกปกคลุมไปด้วยหุ่นยนต์ต่างๆอยู่, ด้านในของดาวเคราะห์น้อยนั้นกลายเป็นกลวงโบ๋

 

ยานขนส่งได้ทำการขนส่งทรัพยากรต่างๆไปที่ดาวเคราะห์น้อยดวงนี้อย่างต่อเนื่อง

 

ป้อมปราการรบที่อู๋ฮ่าวเหรินพูดถึงนั้นคือดาวเคราะห์น้อยขนาดใหญ่ดวงนี้นั่นเอง

 

"ในปัจจุบัน, เพิ่งผลิตชิ้นส่วนไปได้ไม่ถึง 1 ใน 10 ค่ะ"

 

"แล้วส่วนที่เป็นอาวุธหลักสร้างเสร็จรึยัง?"

 

"เสร็จแล้วค่ะ, แต่จากสภาพในปัจจุบันของป้อมปราการรบ, ต่อให้ใช้แค่อาวุธหลักยิงโจมตี, ก็สามารถยิงได้แค่เพียงครั้งเดียวค่ะ, เพราะส่วนที่เป็นอุปกรณ์เก็บพลังงานยังไม่แล้วเสร็จค่ะ ทำให้อาวุธหลักก็สามารถชาร์จได้ช้ามากเกินไปค่ะ"

 

"ครั้งเดียวก็พอ"

 

อู๋ฮ่าวเหรินนั่งลง, และมองดูกองยานของชาวโครน่าที่อีกจอหนึ่ง

 

ยานแม่ที่ล้อมรอบด้วยยานขนส่ง, ที่ล้อมรอบด้วยยานรบทั้ง 157 ลำอีกที

 

ถ้าเขาต้องการที่จะใช้ป้อมปราการรบ, เขาจำเป็นที่จะต้องยิงใส่ยานแม่ และจำเป็นต้องยิงให้เข้าเป้าแบบเต็มๆอีกด้วย, เพื่อการนั้นเขาจำเป็นที่จะต้องจัดการกับยานรบและยานขนส่งที่อยู่รอบๆให้เรียบร้อยเสียก่อน

 

นอกจากนี้, ยานขนส่งเหล่านั้นก็เต็มไปด้วยทรัพยากร, อู๋ฮ่าวเหรินจึงไม่ต้องการที่จะทำลายพวกมัน

 

"ปัญหาจริงๆ, ดูเหมือนว่าพวกเราคงทำได้แค่จะต้องหาทางล่อยานแม่ออกมาจากวงคุมกันเสียก่อน, จึงได้ติดต่อไปหาโม่เก๋อ, เพราะเขาจำเป็นที่จะให้ช่วยส่งยานรบมาให้เพิ่ม    

 

มันต้องใช้เวลาสักพักหนึ่งที่ กองยานชาวโครน่าจะมาถึงระบบสุริยะด้วยความเร็วในปัจจุบันของพวกเขา

 

อู๋ฮ่าวเหรินคิดที่จะใช้เวลานี้ในการเตรียมการตามวิธีการของเขา

 

หากดูจากการการกระทำของพวกเขาแล้ว, เหล่าผู้นำโครน่าเหล่านี้ดูเหมือนจะไม่รู้ถึงสถานการณ์ในตอนนี้เลย, ซึ่งนั่นก็ถือได้ว่าเป็นข่าวดีสำหรับอู๋ฮ่าวเหริน

 

ด้วยความสามารถในการรบในปัจจุบันของมนุษย์นั้นคงจะต้องแทนที่ด้วยหุ่นยนต์ไปก่อนเท่านั้น

 

แน่นอนว่า, มีความเสี่ยงที่จะเอาหุ่นยนต์มาใช้ทำสงคราม, ดังนั้นเขาจำเป็นที่จะต้องโจมตีพวกโครน่าก่อนที่พวกเขาจะไหวตัวทันให้ได้

 

ไม่อย่างนั้น, หากชาวโครน่าใช้อุปกรณ์ก่อกวนสัญญาณขึ้นมาล่ะก็, หุ่นยนต์ทั้งหมดคงได้เป็นอัมพาตแน่

 

เมื่ออู๋ฮ่าวเหรินได้สั่งการออกไป, เหล่าหุ่นยนต์ก็ได้เริ่มขึ้นไปบนยานรบที่ได้เตรียมไว้สำหรับมนุษย์

 

ในขณะเดียวกัน, ป้อมปราการรบนั้น ได้อยู่ในภายใต้การควบคุมของจี้แล้ว, และเริ่มเคลื่อนที่ไปยังตำแหน่งที่วางแผนเอาไว้

 

ในเวลานี้, เหล่าผู้นำจากกองยานของชาวโครน่านั้นกำลังหารือเรื่องของการสร้างฐานทัพชั่วคราวอยู่

 

"จากสภาพในปัจจุบัน, เขตดาวนี้ค่อนข้างจะเป็นเขตดาวร้างอยู่, ต่อให้พวกเราสร้างฐานทัพชั่วคราวขึ้นมาที่นี่, พวกเราก็ไม่จำเป็นที่จะต้องลงทุนลงแรงไปกับที่นี่มากนัก"

 

"ข้าไม่เห็นด้วย, ในปัจจุบันพวกเราจำเป็นจะต้องมีฐานทัพชั่วคราวที่แข็งแกร่งและปลอดภัย, ไม่อย่างนั้นถ้าพวกเราเกิดเจอศัตรูขึ้นมา, พวกเราคงไม่สามารถตอบโต้ได้แน่"

 

"ข้าคิดว่าถ้าพวกเราทำได้, พวกเราควรที่จะปลอมตัวเป็นอารยธรรมมนุษย์, อารยธรรมเล็กๆนี้สามารถใช้เป็นที่ซ่อนตัวของพวกเราหลังจากที่พวกเราเข้ายึดแล้วได้"

 

"......."

 

แน่นอนว่า, ในสายตาของเหล่าผู้นำชาวโครน่านี้, อารยธรรมมนุษย์นั้นไม่ได้อยู่ในสายตาพวกเขาเลย

---------------------------------------------------------

ด้วยการมาของกองยานโครน่า, อู๋ฮ่าวเหรินจึงได้เริ่มวุ่นวายขึ้นมา

 

โม่เก๋อนั้นได้เดินทางมาถึงพร้อมกับกองยาน, เมื่อเขาได้ทราบข่าวจากอู๋ฮ่าวเหริน, เขาก็รู้สึกตกใจมาก

 

"หัวหน้าครับ, คุณมั่นใจนะว่าพวกเราจะสามารถจมกองยานที่ใหญ่ขนาดนั้นได้, โดยเฉพาะยานแม่ 2 ลำนั้นมันทรงพลังยิ่งกว่าลำที่พวกเรายึดมาได้เสียอีก" โม่เก๋อพูดขึ้นมาอย่างกังวล

 

"ไม่ต้องกังวลหรอก, มันไม่เป็นไร, ผมจะจัดการเรื่องของยานแม่เอง, ทั้งหมดที่พวกคุณต้องทำคือดึงความสนใจของยานรบและยานขนส่งเหล่านี้ออกไปให้พ้นทางของผม, ให้ยานแม่เผยตัวออกมาเท่านั้น"

 

"ไม่มีปัญหาครับผมจะรับหน้าที่ดึงเอาพวกยานรบออกมาเอง, หากพวกเราบุกเข้าโจมตีจากข้างหลัง ยานรบพวกนี้จะต้องออกมาต่อต้านแน่

แล้วก็, คราวนี้ผมได้เอายานรบรุ่นเดียวกับที่ทั้ง 6 อารยธรรมนั้นใช้มาด้วย, ตอนที่พวกเราโจมตีด้วยยานรบเหล่านั้น, พวกเราจะทำให้พวกเขากลัวตาย, แล้วในตอนที่พวกเขาหนีอีกรอบ, พวกเขาจะต้องให้ยานแม่หนีออกมาก่อนแน่"

 

อู๋ฮ่าวเหรินรู้สึกดีขึ้นมาเรื่องแผนการของโม่เก๋อ, หากให้พวกผู้นำชาวโครน่าคิดว่ากองยานร่วมของทั้ง 6 อารยธรรมนั้นได้ไล่ตามพวกเขามา, พวกเขาคงจะต้องหนีแบบสุดชีวิตแน่

 

แล้วพวกเขาก็จะต้องให้กองยานคุ้มกันออกมาสู้ก่อน, จากนั้นก็นำยานแม่หลบหนีออกมา, แล้วโอกาสก็จะมาถึง

 

ยิ่งไปกว่านั้น, มันเป็นสามัญสำนึกในสงครามอวกาศอยู่แล้วว่าจะต้องคุ้มกันยานแม่เอาไว้แนวหลังจากสนามรบ

 

"ถ้าอย่างนั้นก็ลุยกันเถอะ, แล้วระวังตัวด้วยตอนที่พวกคุณดึงพวกเขาออกมา, ไม่ต้องไปสู้กับพวกเขาอย่างจริงจัง, แสดงให้พวกเขาเห็นว่าเป็นกองยานจากทั้ง 6 อารยธรรมนั้นก็พอ"

 

แล้วโม่เก๋อก็ออกไปพร้อมกับยานรบของพวกเขา, ในขณะที่กองยานของชาวโครน่าก็ได้ใกล้เข้ามาทุกทีๆ

 

ในขณะที่พวกมนุษย์ไม่ได้รู้ถึงเรื่องนี้, พวกเขาต่างก็เรียนรู้และทำงานไปตามปกติ, แล้วยุ่งอยู่กับการเข้าสู่ยุคของการออกสู่อวกาศ

           

ในอวกาศนั้น, ป้อมปืนทั้งหมดของอู๋ฮ่าวเหรินนั้นได้ทำการเล็งเป้ามาทางกองยานของชาวโครน่าแล้ว

 

ป้อมปราการรบขนาดใหญ่ที่ซ่อนตัวอยู่ในแถบกลุ่มดาวเคราะห์น้อยโดยอู๋ฮ่าวเหรินนั้น

 

ภายในกลุ่มซองแดงนั้น, เมื่อเหล่าคนในกลุ่มได้ทราบถึงสถานการณ์ของอู๋ฮ่าวเหรินนั้น, นอกจากจะอิจฉาแล้วยังริษยาอีกด้วย

 

ในสายตาของพวกเขานั้น, การต่อสู้ของอู๋ฮ่าวเหรินถึงแม้จะอันตราย, แต่ก็ได้ผลกำไรมากทีเดียว

 

หากสามารถรวบเอายานขนส่งของชาวโครน่าที่หลบหนีมาเหล่านี้มาเป็นของตัวเองได้, การก่อสร้างป้อมปืนของอู๋ฮ่าวเหรินก็จะพัฒนาไปอย่างรวดเร็วเลยทีเดียว