CF:บทที่ 730 ปิดประตูตีสุนัข

นิยายลงทุกวัน เวลา 6.00 น. ส่วนเรื่องไหน จำนวนกี่ตอนนั้น สามารถดูได้ ที่นี่

CF:บทที่ 730 ปิดประตูตีสุนัข

 

เมื่อระบบเกราะป้องกันพังทลาย, ภาพของยานรบโครน่าเข้ามาในระบบสุริยะ ไม่นานนักก็เป็นที่รู้กันในกลุ่มคนเหล่านี้ที่อยู่บนโลก

 

"ฮ่าๆ, สำเร็จแล้ว, ชาวโครน่าเข้ามาข้างในได้แล้ว"

 

"เอาล่ะ, รีบไปกันเถอะ, พวกเราไปรอกันที่ฟิวเจอร์กรุ๊ปกัน, ผมเชื่อว่าอีกไม่นานพวกโครน่าคงจะเดินทางมาถึงที่โลกในไม่ช้า"

 

"ทั้งฟิวเจอร์กรุ๊ป และพวกคนที่ต่อต้านพวกเรา, จะจับส่งไปให้พวกโครน่าไปเป็นทาสให้หมดเลยคอยดู"

 

"จริงด้วย, ก่อนอื่นก็ต้องอัพวิดีโอนี้ขึ้นอินเตอร์เนทก่อน"

 

ไม่นานนัก, ภายใต้การควบคุมของพวกเขา, วิดีโอนี้ก็ได้เผยแพร่ออกไปทั่วอินเตอร์เน็ทอย่างรวดเร็ว

 

คนพวกนี้ไม่ได้รู้เลยว่าถ้าศูนย์กลางสมองกลไม่ได้อยู่ภายใต้คำสั่งของอู๋ฮ่าวเหรินแล้ว, วิดีโอเหล่านี้จะถูกลบในทันทีที่ขึ้นสู่อินเตอร์เนท, และหมดสิทธิ์ที่จะเผยแพร่ออกไปได้

 

แต่เพื่อที่จะกำจัดมะเร็งร้ายของมนุษยชาติ, อู๋ฮ่าวเหรินได้ปล่อยให้วิดีโอนี้เผยแพร่ออกไปทั่วอินเตอร์เน็ท

 

ชาวโครน่าที่เข้ามาในระบบสุริยะนั้นได้แล้วนั้น, ก็ได้มุ่งหน้าไปที่โลก, แต่ในชั่วขณะนั้นเองตอนที่ยานรบทั้งหมดได้เข้ามาแล้ว, พวกเขาก็ถูกโจมตีใส่อย่างรุนแรง

 

แน่นอนว่า, พวกเขาทำแค่เพียงพอต่อการหลีกเลี่ยงการตอบโต้ของมนุษย์เท่านั้น จึงไม่ได้ทำการตอบโต้กลับไปอย่างจริงจัง

 

แต่เมื่อการโจมตีเหล่านั้นโดนเข้ากับเกราะป้องกันของยานรบ, พวกเขาก็ตกตะลึงทันที

 

"คำเตือน! คำเตือน! พลังงานของยานหมดแล้ว พลังงานของยานหมดแล้ว, และเกราะป้องกันเหลืออยู่แค่ 5%, แนะนำให้สละยาน แนะนำให้สละยาน"

 

"เกิดอะไรขึ้น?"

 

"กัปตันครับ, การตอบโต้ของพวกเขาทรงพลังมากครับ มันเหนือเกินความทนทานของเกราะป้องกันยานรบไปมากครับ"

 

"ไม่มีทาง, พวกเราเคยเห็นเทคโนโลยีของพวกเขามาแล้วนี่, มันไม่น่าจะรุนแรงขนาดนั้นนี่"

 

"บ้าเอ๊ย, ยานรบพวกนี้มันอยู่ตรงไหน, และการโจมตีพวกนี้มันอะไรกัน?"

 

ไม่มีใครที่สามารถตอบเขาได้, เพราะชั่วขณะต่อมา ยานลำนั้นก็ได้เกิดการระเบิดขนาดใหญ่แล้วเหลือเอาไว้เพียงแสงสว่างวาบในอวกาศเท่านั้น

 

กลุ่มคนในยานแม่นั้น, แม้แต่คนโง่ก็ยังรู้ว่าสถานการณ์นี้มันไม่ถูกต้อง, นอกเสียไปจากพวกเขาจะต้องเป็นอารยธรรมนักสู้ที่ชื่นชอบการรุกรานเช่นกัน

 

"ไม่, นี่มันข้อมูลไม่ถูกต้อง, พวกเราถูกหลอก, บ้าเอ๊ย, ถอนทัพ ถอนทัพ ออกไปจากที่นี่เร็ว!"

 

"รายงานครับท่านนายพล, พวกเราไม่สามารถออกไปได้เพราะว่าเกราะป้องกันกลับคืนมาแล้วครับ"

 

"อะไรนะ, มันไม่ได้ถูกทำลายอย่างงั้นเหรอ, เกิดอะไรขึ้นกันแน่?"

 

"ไอ้สารเลวพวกนั้นมันหลอกพวกเรา, พวกเราถูกหลอก, โจมตีใส่เกราะด้วยอาวุธที่ทรงพลังที่สุด, พวกเราจะต้องหนีออกไปจากที่นี่ให้ได้"

 

มองไปที่ยานรบ, พวกเขากำลังถูกโจมตีด้วยอาวุธทุกรูปแบบ, ภายใต้การโจมตีของยานเหล่านั้น, พวกเขาไม่สามารถต้านทานได้เลย

 

นายพลในยานแม่ก็ได้เข้าใจว่านี่เป็นแผนการที่ถูกวางเอาไว้อย่างดี

 

พวกเขาได้โจมตีใส่เกราะกำบังในหลายวันที่ผ่านมา, ทำให้พวกเขาได้สิ้นเปลืองพลังงานของยานไปอย่างมาก

 

กองยานรบของพวกเขานั้นพลังงานไม่เหลือหลอแล้ว แม้แต่เกราะกำบัง, ยังพอมีพลังเหลือใช้ในการโจมตีอยู่บ้างโดยปราศจากเกราะพลังงาน, และแล้วชุดเกราะรบที่น่าสะพรึงกลัวก็ได้ออกโรง

 

เหล่าคนในหน่วยชุดเกราะ ก็ได้แบ่งออกเป็นกลุ่มต่างๆ, ก็ได้มุ่งหน้าไปยังยานรบเหล่านั้น, แล้วจากนั้นก็พากันเจาะรูบนตัวถังของยานรบ, และเข้าไปในยานรบ

 

จากนั้นก็กลายเป็นการสังหารหมู่, ชาวโครน่าไม่สามารถต่อต้านมนุษย์ชุดเกราะเหล่านี้ได้เลย

 

หลังจากที่การต่อสู้ผ่านไปได้ 20 นาที, ก็เหลือเพียงแค่ยานแม่เพียงลำเดียว, ซึ่งยังไม่ได้ถูกทำลายอะไร, ส่วนยานรบลำอื่นๆทั้งหมดที่ยังไม่ได้ถูกทำลายก็ถูกจับกุมหมดแล้ว

 

มองไปที่ยานแม่ที่ถูกล้อม และขาดแคลนพลังงาน, เหล่านายพลของโครน่าต่างก็กำลังเดือดดาลอยู่ในยานแม่, แต่พวกเขาก็ไม่สามารถทำอะไรได้

 

"ท่านนายพลครับ, พวกเราไม่สามารถหนีได้แล้วครับ, และคงต้านเอาไว้ได้อีกไม่นานครับ?"

 

"หนอย, เจ้าพวกมนุษย์,  ติดต่อไปยังดาวแม่ได้รึยัง?"

 

"ไม่ได้ครับ, ข้อความของพวกเราไม่สามารถส่งออกไปได้เลยครับ, มันเป็นไปไม่ได้ที่จะส่งสัญญาณออกไปได้เลยครับ"

 

"ตูม"

 

"พลขับถูกสังหาร, คนเหล่านี้รู้ดีว่าพวกเขานั้นได้ตกอยู่ในหลุมพรางที่ไม่สามารถหนีออกไปได้เลย

 

"กว่าดาวแม่จะรู้ว่ามีอะไรเกิดขึ้นกับพวกเรานั้น, ใช้เวลานานแค่ไหน?"

 

"30 วันจักรวาลครับ(2 เดือน), เพราะพวกเราจะต้องรายงานครั้งต่อไปตอนนั้นครับ"

 

"ดาวแม่คงจะรู้แล้วว่าพวกเราเดินทางมาที่นี่และพบพวกมนุษย์เข้า"

 

"ใช่ครับ, นั่นคือข้อความสุดท้ายที่พวกเราได้ส่งไปในรายงานครั้งล่าสุดครับ"

 

"ถ้าอย่างนั้นก็ยอมแพ้แล้วรอคอยการช่วยเหลือของดาวแม่กับเถอะ"

 

ถึงแม้ว่าเขาจะรู้ดีว่า, เขาได้สูญเสียไปอย่างมากและทำได้แค่รอการช่วยเหลือยานดาวแม่, อย่างไรก็ตามผลของการปฏิวัติของมนุษย์ในเวลานี้ คนพวกนั้นได้แต่รอความตายอย่างเดียวเท่านั้น

 

ยานรบที่ปรากฏขึ้นมาอย่างกะทันหันเหล่านี้นั้น, พวกเขาไม่เคยพบเห็นมาก่อน, ยิ่งไปกว่านั้นเมื่อพวกเขาใจเย็นลงแล้ว, พวกเขาก็พบว่าประสิทธิภาพในการสู้รบของยานรบเหล่านี้นั้นน่ากลัวมาก

 

"หัวหน้าครับ, จบแล้วครับ, คนเหล่านี้ได้ยอมแพ้หมดแล้วครับ, มันน่าเบื่อมากเลยครับ, ผมคิดว่าพวกเขาจะต้านทานได้มากกว่าซักหน่อย เพื่อจะได้ลองใช้เกราะพวกนี้แบบเต็มสมรรถนะซักหน่อย"

 

"ออกไปทำงานเดี๋ยวนี้เลยนะ, ถ้าเกิดคุณทำชุดเกราะเสียหายล่ะก็, ผมจะให้คุณย้ายไปอยู่ฝ่ายพลาธิการ, ไปช่วยกันยึดยานแม่ลำนั้นไว้, ท่านหัวหน้าสั่งมาว่าถึงแม้ยานแม่ลำนี้จะไม่ค่อยดี, แต่ยังมีประโยชน์อยู่ถ้าเอามาใช้สร้างใหม่"

 

"ครับผม"

 

และแล้วชาวโครน่าที่เหลือทั้งหมดก็ถูกนำมารวมกัน, เมื่อพวกเขาพบว่าพวกเขาไม่ได้ถูกจับโดยมนุษยชาติ, แถมพวกเขายังดูเบื่อหน่ายกันอีกต่างหาก

 

เขาคิดว่าคนพวกนี้น่าจะมาเพื่อโจมตีมนุษย์โลกเช่นกัน แต่คนพวกนี้ดันบังเอิญมาเจอกับพวกเขาเสียก่อน

 

"สวัสดี, ข้าคือนายพลของชาวโครน่า แอทเลไบน์, ข้าคิดว่าพวกเราจะน่าจะมีการเข้าใจอะไรผิดกันแน่ๆ?"

 

"บอกตรงๆเลยนะ, ข้าไม่สนใจหรอกว่าแกจะเป็นนายพลของอะไร, แต่หุบปากไปซะถ้าข้าไม่ได้บอกให้พูด"

 

ทหารของซีซาร์เตะเข้าไปที่นายพลของชาวโครน่าที่สูงใหญ่ลงไปกองกับพื้น, เมื่อพูดถึงนักรบที่แท้จริงแล้ว, ผู้ชื่นชอบสงครามอย่างชาวโครน่านั้นไม่สามารถเทียบได้กับนักรบชาวซีซาร์ได้เลย

 

เมื่อเห็นนายพลของโครน่าโดนเตะลงไปกองกับพื้น, ก็ได้ทำให้ชาวโครน่าจำนวนมากโกรธ

 

แต่เมื่อเห็นอาวุธที่รายล้อมพวกเขาอยู่นั้น, พวกเขาทำได้เพียงแค่แสดงสีหน้าโกรธออกมาเท่านั้นและไม่สามารถทำอะไรได้เลย

 

ยานอวกาศของอู๋ฮ่าวเหรินไม่นานนักก็ได้เข้ามายังเขตดาวนี้, และส่ายหัวให้กับเศษซากที่เหลืออยู่ในอวกาศ

 

สงครามนั้นโหดร้ายมาก, โดยเฉพาะสงครามอวกาศ, เมื่อใดที่ยานอวกาศถูกทำลาย, มันจะเป็นไปไม่ได้เลยที่ผู้คนบนยานจะหนีรอดออกมาจากยานอวกาศได้

 

แน่นอนว่า, ถ้าในยุคสมัยนี้ พวกเราทุกคนสามารถสวมชุดเกราะในอนาคตได้, บางทีก็อาจจะทำให้รอดจากการระเบิดได้

 

"หัวหน้าครับ, พวกเราไม่ได้รับความเสียหายในการรบครั้งนี้ครับ, มีเพียงยานรบบางลำที่เสียหาย, เพราะพวกเราใช้พลังงานมากเกินไป, แต่ก็มีปัญหาแค่เล็กน้อยครับ"

 

"ไม่เลวๆ"

 

"หัวหน้า, แล้วจะทำยังไงกับชาวโครน่าพวกนี้และยานรบของพวกเขาดีครับ?"

 

"อืม, นำตัวชาวโครน่าออกมาก่อน, ไม่ต้องใส่ใจพวกเขามากนักก็ได้, ส่วนพวกคุณก็ขับยานอวกาศมาคนละลำแล้วตามผมมา"

 

ถึงแม้เขาจะไม่เข้าใจว่าอู๋ฮ่าวเหรินคิดอะไรอยู่ที่ให้เขาขับยานของชาวโครน่าแล้วตามเขามา

 

อย่างไรก็ตาม, คนเหล่านี้ก็ทำตามคำสั่งของอู๋ฮ่าวเหรินอย่างเคร่งครัด

 

อู๋ฮ่าวเหรินมองดูภาพที่ถูกส่งมาจากโลก, ทำให้รู้ว่ามีโชว์ดีๆกำลังรอเขาอยู่

 

ผู้คนที่จะออกมาในเวลานี้, น่าจะได้เห็นภาพหลอกที่เขาส่งไปให้แล้ว, จึงน่าจะโผล่หัวออกมากันแล้ว

 

ต่อไปก็ได้เวลากำจัดมะเร็งร้ายแล้ว



แสดงความคิดเห็น

0 ความคิดเห็น