RC:บทที่ 352 เด็กหนุ่มท่าทางแปลกๆ
แต่การสั่นสะเทือนยังคงอยู่และปราสาทหัวกะโหลกสีดำขนาดใหญ่ก็ปรากฏรอยแตกขนาดใหญ่ขึ้นมา มีหนวดมากมายก็ออกมาจากรอยแตกเหล่านั้น
“ในที่สุดข้าก็ออกมาได้แล้ว!” มีเพียงเสียงที่หยิ่งผยองและเสียงหัวเราะอันยิ่งใหญ่ทำให้ทุกคนปวดหัว
แครก! แครก! แครก!
มีรอยแตกมากมาย เขาเห็นว่าหนวดเหล่านั้นมีขนาดใหญ่กว่าก่อนหน้านี้ พวกมันหนาแน่นมาก แค่มองก็ขนลุกแล้ว!
ในไม่ช้าปราสาทหัวกะโหลกสีดำขนาดใหญ่ก็ถูกปกคลุมด้วยหนวดหนาทึบเหล่านี้
ปัง!!!
ได้ยินเสียงดัง ปราสาทหัวกะโหลกขนาดใหญ่ที่มีความยาว 300-400 เมตรทั้งหมดก็ยุบลงไปในพริบตา และกระดูกทั้งหมดก็กลายเป็นผุยผงกลายเป็นกองฝังปีศาจหนวดบนพื้นดิน
ในขณะที่ปราสาทหัวกะโหลกสีดำขนาดใหญ่ถูกทุบ เสาไฟบนท้องฟ้าหายไปและร่างของหลินเฟิงและโม่อู๋ชางก็ปรากฏตัวขึ้นในอากาศ
ในวินาทีต่อมาร่างหนึ่งวิ่งออกมาจากผงโครงกระดูกแล้วลอยขึ้นไปในอากาศ แต่สิ่งที่ออกมาไม่ได้เป็นยักษ์อย่างที่คนอื่นคิดแต่เป็นเด็กหนุ่มท่าทางแปลกๆ
เขาเห็นเด็กหนุ่มแต่งกายด้วยชุดสีดำพร้อมรอยยิ้มที่มุมปากและมองดูร่างทั้งสี่บนท้องฟ้าอย่างเงียบ ๆ
“เกิดอะไรขึ้น? นั่นใช่รูปร่างหน้าตาของสัตว์ร้ายในตอนนี้หรือเปล่า?” มองไปที่เด็กหนุ่มท่าทางแปลกๆ หลินเฟิงถามออกมาอย่างสงสัย
โม่อู๋ชางมองไปที่เด็กหนุ่มท่าทางแปลกๆแล้วหันไปที่หลินเฟิงพร้อมทั้งพูดว่า “ข้าคิดว่าไอ้เด็กหนุ่มคนนี้คือเป็นปีศาจในตอนนี้นะ เขาสามารถแปลงร่างเป็นมนุษย์และซ่อนตัวในฝูงชนได้!”
หลินเฟิงตกใจและพูดไม่ออกอยู่นาน
“สัตว์ศักดิ์สิทธิ์ทั้งสี่ เมื่อพวกเจ้าเข้ามาร่วมมือและเอาชีวิตของบุตรของพระเจ้า ไม่สามารถฆ่าข้าได้ พวกเจ้ายังอยากที่จะตายไหม?” เด็กหนุ่มหัวเราะเยาะ
“ไอ้ปีศาจ อย่ามาพูดบ้า หากเจ้านายของเราไม่ได้บาดเจ็บสาหัสในสมัยโบราณ แกก็คงจะตายไปแล้ว!” หงส์เพลิงพูดออกมาด้วยความโกรธ
ในเวลานี้นอกจากมังกรเขียวแล้ว อีกสามคนถูกครอบงำโดยจิตใต้สำนึกของสัตว์วิญญาณทั้งสามและคนทั้งสามก็เหมือนผู้ชมอยู่ในร่างตัวเอง แน่นอนว่าพวกเขายังสามารถครองร่างของสัตว์ศักดิ์สิทธิ์ทั้งสามได้แต่ประสบการณ์การต่อสู้ของพวกเขานั้นไม่ดีไปกว่าสัตว์ร้ายทั้งสาม ดังนั้นในเวลานี้พวกเขาทั้งหมดจึงถูกครอบงำโดยสัตว์ศักดิ์สิทธิ์ทั้งสาม
“อดีตงั้นเหรอ? ยังมีหน้ามาพูดเรื่องนี้อีกเหรอ? ในวันนั้นมีพวกเจ้าที่อยู่ที่นี่กันกี่คนที่รวมมือกันกักขังข้าไว้อย่างจริงจัง ถ้าพวกเจ้าสู้ลำพัง ข้าก็ไม่กลัวเลย!"”เด็กหนุ่มท่าทางแปลกๆพูดออกมาอย่างไม่พอใจ
“อย่ามัวแต่พูดเลย จัดการเลยเถอะ เราอยู่ในร่างนี้ได้ไม่นานหรอก!” เสือขาวพูดออกมา
สัตว์ทั้งสามพยักหน้าและพูดออกมาว่า “โอเค จัดการเลย!”
จากนั้นสัตว์ร้ายทั้งสี่ก็เปิดการโจมตีอย่างดุเดือดต่อเด็กหนุ่มที่แปลกประหลาด!
“ข้าไม่คิดแบบนั้น ข้ารู้สึกว่าปีศาจตัวนั้นแข็งแกร่งมากกว่าแต่เดิมอีกนะ!” เช่นเดียวกับหลินเฟิงที่กำลังเฝ้าดูการต่อสู้ด้านล่าง โม่อู๋ชางที่อยู่หลินเฟิงพูดออกมา
เมื่อได้ยินสิ่งนี้หลินเฟิงก็ตกใจและพูด “อะไรนะ? มากกว่าเดิมอีกงั้นเหรอ?” หลินเฟิงตกตะลึง
“ใช่ ข้าคิดว่านี่ไม่ใช่เรื่องบังเอิญ!” โม่อู๋ชางจ้องที่เด็กหนุ่มตรงหน้าดาบทองคำในมือของเขาสั่นไหว
ในเวลานี้สัตว์ร้ายและสัตว์ประหลาดทั้งสี่ได้ต่อสู้กัน
มังกรดำกำลังโบยบินมีปีกสามคู่ที่กระพรืออยู่ข้างหลัง เกิดลมหอบใหญ่ขึ้นมา เกิดใบมีดทั้งหมดหกเล่ม แต่ละใบมีดสามารถแยกพื้นได้เป็นร่องดิน
เมื่อคนเห็นฉากนี้ในระยะไกล พวกเขาต่างก็ต้องตกตะลึง ช่างเป็นพลังที่แข็งแกร่งจริงๆ มันถึงขนาดสามารถแยกพื้นที่ออกจากกันได้
ในตอนแรกเด็กหนุ่มไม่สนใจอะไร แต่ทว่าเมื่อใบมีดหกใบที่ฉีกทุกอย่างตรงเข้ามาหาเขา เขาก็ถึงกับตกตะลึงและรีบหลบในทันที
แต่ใบมีดลมทั้งหกนั่นรวดเร็วมาก แม้เขาจะหลบได้ทันก็ตามแต่ก็มีใบมีดเฉือนเข้าที่ไหล่ของเขาจนเกิดบาดแผลใหญ่ขึ้นมา
“บ้าจริง มันเป็นไปได้ยังไง? นายคือชิงหลงหรอ นายแข็งแกร่งกว่าพวกมันซะอีก!” เด็กหนุ่มท่าทางแปลกตกใจแต่ก็ไม่ได้กลัวอะไร
เขาเช็ดแผลด้วยมืออีกข้างแล้วบาดแผลก็หายไป กลับมาดีเหมือนเดิมราวกับว่าไม่เคยมีบาดแผลมาก่อน
มังกรดำและมังกรเขียวเป็นพี่น้องกัน แต่พวกเขาก็มีความสามารถที่แตกต่างกัน เลือดและเผ่าพันธุ์ของพวกเขาเหมือนกัน เมื่อความสามารถของพวกเขารวมกัน พวกเขาจะเปลี่ยนไปอย่างน่าอัศจรรย์ และความแข็งแกร่งของมังกรดำในช่วงเวลาที่สูงที่สุดนั้นไม่ได้อ่อนแอกว่ามังกรเขียวในสมัยโบราณเลย ทั้งคู่ต่างก็อยู่ในระดับเดียวกัน ดังนั้นการรวมกันของทั้งสองจึงไม่ธรรมดาเหมือนหนึ่งบวกหนึ่ง
เพียงแค่ครั้งเดียว ปีศาจเด็กหนุ่มก็ได้รับบาดเจ็บ อย่างไรก็ตามทันทีหลังจากที่ปีศาจรักษาแผลแล้ว ทันใดนั้นเบื้องหลังเขาก็มีเปลวเพลิงขนาดใหญ่ที่สามารถเผาไหม้ทุกอย่างกำลังพุ่งมายังปีศาจเด็กหนุ่ม
เมื่อเห็นอย่างนี้ปีศาจเด็กหนุ่มก็หลบอย่างรวดเร็วและเลี่ยงได้ทัน!
อย่างไรก็ตามนี่ก็ไม่ใช่การโจมตีเดียว ในอีกด้านหนึ่ง บางสิ่งกำลังรวมตัวกันในปากของเสือขาวเป็นเวลานาน ทันทีที่มันพ่นออกมาและคลื่นแสงสีขาวที่ทำลายท้องฟ้าและโลกก็ถล่มไปในทิศทางที่ปีศาจเด็กหนุ่มกำลังจะหลบหนี
ปัง!!!
ด้วยเสียงอันดัง เด็กหนุ่มก็ถูกโจมตีเข้าอย่างจังจนกระเด็นออกไป มันยังไม่จบ หนึ่งในสี่สัตว์ศักดิ์สิทธิ์ มือข้างหนึ่งและส่วนอื่นๆต่างก็ทำงานสอดผสานกัน ในครั้งนี้ยังเหลือเต่าดำเป็นคนสุดท้าย
อ้า!!!
เขาเห็นเท้าหน้าสองข้างของเต่าดำยกสูงขึ้นแล้วเขาก็ล้มลงอย่างแรง เขาได้ยินเสียงดังก้อง ทันใดนั้นหินคมก็แทงออกมาจากพื้นตรงที่เด็กหนุ่มล้มลงพอดี
“บัดซบ ถึงเวลาที่ข้าต้องเอาคืนบ้างแล้ว!!!”
เขาเห็นว่ารูปร่างของปีศาจเด็กหนุ่มเปลี่ยนไปในทันที หนวดมากมายเหยียดอยู่บนหลังของเขา บิดเกลียวพุ่งไปยังหินแหลมเหล่านั้น
“ตาข้าแล้ว! ไปเลย!” หนวดสิบสายที่อยู่ด้านหลังปีศาจเด็กหนุ่มก็บิดรอบหินแหลม ดึงหินออกมาแล้วโยนใส่สัตว์ร้ายทั้งสี่
มีหินแหลมมากกว่าสิบก้อน ในแต่ละครั้งจะถูกโยนออกมาทีละ 4-5 ก้อน ความเร็วของหินแหลมเหล่านั้นเร็วอย่างไม่น่าเชื่อ เพียงแค่พริบตาก้อนหินก็ถูกยิงไปที่สัตว์ศักดิ์สิทธิ์ทั้งสี่ เมื่อเห็นสิ่งนี้สัตว์ศักดิ์สิทธิ์ทั้งสี่รู้ว่าพวกเขาไม่สามารถซ่อนได้อีก พวกเขาต้องช่วยกันสู้!
มังกรเขียวซึ่งมันควรจะกล่าวว่ามันเป็นมังกรดำของหลินเฟิง หันหน้าไปทางกรวยหินแหลมที่ถูกยิงด้วยหนวดที่น่ารังเกียจที่อยู่เบื้องหลังปีศาจเด็กหนุ่ม ซึ่งไม่มีวี่แววว่าจะหลบได้เลย มีเพียงปีกด้านหลังเท่านั้นที่กระพรืออย่างรวดเร็วและใบมีดทั้งหกก็รวมกันอีกครั้ง
ปีกสีน้ำเงินที่พร้อมจะฉีกทุกอย่างบินออกไป มันพุ่งตรงไปหากรวยหินและหนามแหลมแล้วก็เกิดการระเบิดครั้งใหญ่ แรงระเบิดที่รุนแรงส่งผลโดยตรงต่อผู้คนที่อยู่เบื้องหลัง
0 ความคิดเห็น