RC:บทที่ 295 อยู่ได้อีก 10 ปี

นิยายลงทุกวัน เวลา 6.00 น. ส่วนเรื่องไหน จำนวนกี่ตอนนั้น สามารถดูได้ ที่นี่

RC:บทที่ 295 อยู่ได้อีก 10 ปี

 

ไม่นาน หลินเฟิงก็ลุกขึ้นและเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนจะขับรถตรงไปยังเขตทันที 

 

ในช่วงเวลาที่ผ่านมานั้น หลินเฟิงและมู่ซินซินเองได้เจอหน้ากันน้อยมากๆ เขาเองก็คิดถึงมู่ซินซินมากๆเช่นกัน 

 

หลังจากที่ขับรถมากว่าครึ่งชั่วโมง หลินเฟิงก็มาถึงที่เขตจิงเฟิงแล้ว 

 

เขาซื้อห้องสูทในเขตไว้เพื่อมู่ซินซินโดยเฉพาะ ดังนั้นเขาจึงสามารถมาหามู่ซินซินได้ตลอดเวลา 

 

ที่นี่นั้นเป็นอาคาร 3 ชั้นที่มีพื้นที่สำหรับจอดรถได้ ดังนั้นแล้วหลินเฟิงจึงสามารถจอดรถไว้ที่นี่ได้ 

 

รอบๆบริเวณนี้ถูกห้อมล้อมไปด้วยดอกไม้และต้นไม้ที่ถูกบรรจงปลูกไว้อย่างดิบดี จึงทำให้ทั่วทั้งบริเวณมีกลิ่นหอมโชยของดอกไม้คละคลุ้งไปหมด 

 

หลินเฟิงขับรถเข้ามาและจอดไว้ เมื่อนั้นเข้าก็เห็นหญิงสาวกำลังยืนรอเขาอยู่ที่บันไดในชุดกระโปรงยาวตัวสวย 

 

“ขอโทษที่มาสายแล้วทำให้เธอต้องรอนะ” หลินเฟิงลงจากรถและเดินเข้าไปหามู่ซินซินทันที

 

“ไม่เป็นไรหรอก ฉันเองก็เพิ่งจะเรียบร้อยดี แล้วว่าแต่วันนี้เราจะไปไหนกันน่ะ?” มู่ซินซินมองไปยังหลินเฟิง ถึงแม้ว่าใบหน้าของเธอจะดูยิ้มแย้ม แต่หลินเฟิงเองกลับรู้สึกว่ามู่ซินซินนั้นดูไม่มีความสุขเอาเสียเลย 

 

“เป็นอะไรไปเหรอ? เธอดูไม่มีความสุขเลยนี่?” หลินเฟิงเอ่ยถาม 

 

“ไม่มีอะไรหรอก นายก็พูดไปเรื่อยเปื่อย! เอาล่ะ ไปกันเถอะ!” มู่ซินซินพูดแล้วหันหน้าเธอไปทางอื่นจากนั้นก็ยื่นมือไปจับแขนหลินเฟิงไว้และลากอีกฝ่ายเดินไปด้านหน้า 

 

“โอเค โอเค! แล้วว่าแต่เธออยากจะไปไหนน่ะ?” หลินเฟิงพูดระหว่างที่กำลังเดิน 

 

“ฉันยังไม่รู้เลย ฉันเองก็ไม่ได้อยู่ที่นี่มานานแล้วแต่ไปอยู่ที่สถานีตำรวจของลุงมา เพราะงั้นฉันเองก็ไม่ค่อยรู้หรอกว่าจะไปไหนในเขตจิงเฟิงดี! แต่ว่านะ! วันนี้น่ะฉันมีที่ที่อยากไปอยู่เหมือนกัน! ฮิฮี่!” มู่ซินซินนั้นเหมือนเด็กๆ เธอยิ้มแบบไร้เดียงสาสุดๆ 

 

“เข้าใจแล้ว ไม่ว่าเธอจะอยากไปที่ไหน ฉันก็จะพาเธอไปทุกที่เลย!” หลินเฟิงลูบผมเธอเบาๆก่อนจะพูดขึ้น 

 

ไม่นานนัก หลินเฟิงและมู่ซินซินก็มาถึงสถานที่สวยงามแห่งหนึ่งภายในเขตจิงเฟิง ที่แห่งนี้มีทั้งรถไฟเหาะตีลังกา ชิงช้าสวรรค์ และรถบัมพ์ ที่สำคัญ มันเต็มไปด้วยเสียงหัวเราะ 

 

เมื่อหลินเฟิงกับมู่ซินซินเดินเข้ามา ภายในสถานที่ที่ไกลแสนไกล หญิงสาวหน้าตาสะสวยคนหนึ่งก็ตื่นขึ้นมาจากกองอุปกรณ์ตรวจสอบต่างๆ 

 

“ติ๊ดๆๆๆๆ! อัตราการเต้นของหัวใจปกติ! สุขภาพแข็งแรง! จิตวิญญาณ ทั่วไป….” เสียงสังเคราะห์นั้นดังขึ้น

นอกจากกองอุปกรณ์ตรวจสอบต่างๆแล้ว ที่นั่นยังมีเจ้าหน้าที่ที่สวมเสื้อโค้ทสีขาวกำลังทำงานในบริเวณนั้นอย่างวุ่นวายอยู่ คนพวกนี้ดูมีชีวิตชีวาและมองไปยังหญิงสาวที่อยู่ภายในอุปกรณ์ตรวจสอบอยู่หลายต่อหลายครั้ง 

 

“มันจะต้องสำเร็จ และเมื่อมันสำเร็จ มันก็จะไม่มีใครในตระกูลที่จะดีไปกว่าสิ่งนี้! ด้วยตัวเธอเอง ตระกูลเราจะอยู่ไปได้อีกกว่า 100 ปี!” ภายในห้องควบคุมหลักของอุปกรณ์เหล่านี้ ชายชราคนหนึ่งกำลังจ้องมองหญิงสาวผ่านจอแสดงผลและพูดด้วยความตื่นเต้น 

 

ในขณะที่ชายชรากำลังตื่นเต้นสุดๆนั้นเอง ชายชราในชุดโค้ทสีขาวที่เคยทำงานอยู่อีกฟากหนึ่งก็เข้ามาและพูดขึ้น “นายท่าน! อย่าเพิ่งรีบดีใจไปสิครับ! การทดลองมันยังไม่จบนะ! ถึงแม้ว่ามันดูเหมือนว่าจะสำเร็จแล้วก็จริง แต่...”

 

ก่อนที่ชายชราในชุดโค้ทสีขาวจะพูดจบ ภาพบนหน้าจอก็เกิดสั่นราวกับเกิดแผ่นดินไหวระดับ 7 ริกเตอร์ขึ้นมาด้วยเสียงอันดัง แต่เหนือสิ่งอื่นใด ต้นกำเนิดของแผ่นดินไหวนั้นก็คือเธอที่อยู่ในเครื่องมือตรวจสอบนั่นแหละ!

 

“ติ๊ดๆๆๆ! สัญญาณชีพผิดปกติ! สัญญาณชีพผิดปกติ! สัญญาณชีพผิดปกติ! พลังงานชีวิตกำลังลดลง! พลังงานชีวิตกำลังลดลง!” เสียงสัญญาณเตือนต่างๆดังขึ้นพร้อมๆกับที่อุปกรณ์ตรวจวัดก็แจ้งเตือนด้วย

 

“ไม่นะ! กะไว้แล้วไม่มีผิด! ยังไงเรื่องที่กังวลมันก็เกิดขึ้นจนได้!” ชายผู้ที่เพิ่งพูดไปตกใจมากๆ 

 

“ด็อกเตอร์! ด็อกเตอร์! เกิดอะไรขึ้น! ก่อนหน้านี้ยังดีอยู่เลย ทำไมจู่ๆก็กลายมาเป็นแบบนี้ได้!” ชายชราผู้ที่ถูกเรียกว่านายท่านนั้นเป็นผู้นำตระกูลคนล่าสุด เขามองไปยังสิ่งที่เกิดขึ้นอย่างกระทันหันนี้พร้อมๆกับอาการตื่นกลัว

 

“รีบใส่พลังงานชีวิตลงไปเร็วเข้า! เพิ่มสัญญาณชีพให้สเถียร!” เมื่อเห็นดังนั้น ด็อกเตอร์สูงวัยก็รีบสั่งการลงมาในระหว่างที่เขาก็รีบพิมพ์คีย์บอร์ดอยู่ในห้องควบคุมหลักนั้น 

 

“นายท่าน นี่คือสิ่งที่ผมจะบอกเมื่อครู่ การมีอยู่ของความกลัวนั้นมันแข็งแกร่งกว่าที่เด็กธรรมดาๆคนหนึ่งจะเผชิญหน้าได้ เพราะงั้นแล้วมันจึงทำให้เธอใช้พลังชีวิตมากยิ่งขึ้น ผมกังวลในเรื่องที่ว่า นานวันไปพลังชีวิตของเธอมันจะไม่พอที่จะทำให้เธอมีชีวิตอยู่ต่อเอา เหตุการณ์วันนี้มันก็แสดงออกให้เห็นชัดเจนแล้วว่าพลังชีวิตในตอนนี้มันไม่พอสำหรับเธอจริงๆ!” ด็อกเตอร์สูงวัยพิมพ์คีย์บอร์ดขณะที่อธิบายไปด้วย 

 

“แล้วทำไมไม่บอกให้เร็วกว่านี้!” ชายผู้เป็นผู้นำตระกูลถามด้วยความโกรธ 

 

“มันไม่ได้ขึ้นอยู่กับว่าจะบอกช้าหรือเร็ว ตั้งแต่ต้นของการทดลองแล้ว ทุกๆคนก็น่าจะเห็นแจ้งเหมือนกัน ว่ามันเป็นไปไม่ได้ที่จะวางใจเด็กสาวผู้ที่ไม่มีแรงกระทั่งมัดไก่ให้มาเผชิญหน้ากับความกลัว!”

 

“ไม่ว่าองค์ประกอบจะลงตัวขนาดไหน ก็ไม่สามารถไว้ใจได้ แม้พวกเราจะใช้เทคโนโลยีทุกอย่างเพื่อกระจายแรงกดดันออก การที่พลังชีวิตจะถูกสูบไปนั้นยังคงเป็นแก่นแท้ที่เราไม่สามารถเปลี่ยนแปลงได้” ด็อกเตอร์พูดอย่างใจเย็น 

 

“ถ้างั้น...จะบอกว่าเธอกำลังจะล้มเหลวงั้นเหรอ?” ชายชราเอ่ยถาม

 

“มันเป็นไปไม่ได้ที่จะล้มเหลว แต่การทดลองนี้ไม่สามารถเรียกได้ว่าสมบูรณ์ เป็นได้แค่กึ่งสมบูรณ์เท่านั้น!” ด็อกเตอร์พูด 

 

“กึ่งสมบูรณ์? นายหมายความว่ายังไง? สำเร็จก็คือสำเร็จ ล้มเหลวก็คือล้มเหลว แล้วไอ้ความกึ่งสมบูรณ์ที่ว่านั่นมันอยู่ตรงไหนของ 2 คำนี้กัน?” ชายชราถามต่อด้วยความสับสน 

 

“จุดประสงค์ของงานทดลองครั้งนี้ก็คือสร้างเด็กสาวที่สามารถเผชิญหน้ากับสิ่งที่น่ากลัวได้ โดยที่สร้างให้ตระกูลสามารถใช้เธอได้ ในเรื่องนี้พวกเราทำสำเร็จแล้ว แต่การทดลองนี้น่ะ มันเจอหายนะตั้งแต่แรกเริ่ม! นั่นก็เพราะเงื่อนไขในการเผชิญหน้าของความกลัว คือการจ่ายด้วยพลังชีวิตของเธอนั่นแหละ!”

 

“ตอนนี้ดูเหมือนว่าผลลัพธ์ของการทดลองจะดูดีกว่าที่เราคาดไว้ แต่มันก็เหลือพลังชีวิตอยู่ในตัวเธอไม่มากแล้ว ซึ่งรวมๆแล้วไม่น่าจะถึง 10 ปีซะด้วยซ้ำไป! ยิ่งไปกว่านั้น ถึงแม้ว่าเธอจะแข็งแกร่งและมีพลังแทบจะไม่จำกัด หากแต่ชีวิตของเธอก็จะลดลงทุกๆครั้งที่ใช้พลังพวกนี้ไปด้วย!”

 

เมื่อด็อกเตอร์พูดจบ การสั่นสะเทือนก็หยุดลง และแถบสีแดงที่ปรากฏขึ้นบนจอแสดงผลภายในห้องควบคุมหลักก็เปลี่ยนจาก 0 เป็น 10 ก่อนจะหยุดไป

 

“หา? 10 ปี? อยู่ได้แค่ 10 ปีนี่นับว่าทำได้ดีที่สุดแล้วเหรอ!?” ชายชราได้ฟังดังนั้นก็ช็อกขึ้นมาเลย 

 

ในตอนแรกนั้น เขาคิดว่าเมื่อการทดลองนี้สำเร็จ พวกเขาก็จะมีคนที่สามารภปกป้องตระกูลของเขาไปได้อีกเป็นร้อยปี แต่ตอนนี้ดูเหมือนว่าคงต้องลืมเรื่องร้อยปีไปก่อน 10 ปีก็ยากแล้ว นั่นก็เพราะ ทุกๆครั้งที่เธอใช้พลังของเธอ พลังชีวิตของเธอก็จะถูกซึมซับไปทีละนิดๆ

 

“มันไม่มีทางอื่นแล้วงั้นเหรอ?” ชายชราเอ่ยถาม 

 

“ใช่แล้วครับ ทางที่ดีที่สุดสำหรับพวกเราในตอนนี้ ก็คือหาอะไรบางอย่างที่อาจจะเพิ่มพลังชีวิตของเธอมาให้ได้ อย่างไรก็ตาม มันมีไม่กี่อย่างหรอกที่สามารถเพิ่มพลังชีวิตของเธอได้ โดยเฉพาะในยุคนี้ ยุคที่จิตวิญญาณแห่งสวรรค์และโลกค่อยๆจางหายไป ดังนั้นแล้วสิ่งที่สามารถเพิ่มพลังชีวิตและวิญญาณได้นั้นจึงนับว่ามีน้อยเต็มที!” ด็อกเตอร์ถอนหายใจ 

 

“การทดสอบ เสร็จสิ้น ข้อมูลทั้งหมดเป็นปกติ” หลังจากนั้นพักใหญ่ๆ เครื่องมือทดสอบก็ส่งเสียงออกมา 

 

ทันทีที่เสียงนั้นหยุดลง ตู้ทดลองที่บรรจุหญิงสาวไว้ภายก็ค่อยๆถูกขนย้ายอุปกรณ์ทดสอบต่างๆออกไป และในตอนที่ตู้ทดลองนั้นถูกปล่อยออกมา ถึงมันจะไม่ถูกเปิด หากแต่ว่าหญิงสาวที่อยู่ภายในกลับลืมตาขึ้น!

 

ทุกอย่างมันเกิดขึ้นเร็วมาก ฐานวิจัยนั้นสั่นไปทั้งฐาน และตู้เก็บร่างทดลองนั้นเองก็เริ่มสั่นจนกระทั่งร้าวก่อนจะแตกออกเป็นเสี่ยงๆ!