RC:บทที่ 266 หินก้อนเล็ก

นิยายลงทุกวัน เวลา 6.00 น. ส่วนเรื่องไหน จำนวนกี่ตอนนั้น สามารถดูได้ ที่นี่

RC:บทที่ 266 หินก้อนเล็ก

 

“หินก้อนนี้ดูเหมือนจะไม่มีอะไรนะ” คนที่ดูเริ่มกระซิบกัน 

 

“ฉันไม่รู้ นี่มันเพิ่งตัดได้แค่ครึ่งเดียวเองไม่ใช่เหรอ? อย่าเพิ่งด่วนสรุปสิ! ดูไปก่อน” ชายอีกคนหนึ่งพูดตัดบท 

 

หลินเฟิงและคนอื่นๆเองต่างก็อยู่ในอาการที่อยากรู้อยากเห็นเหมือนกัน ด้วยหินดิบโบราณที่ก้อนใหญ่ขนาดนั้น มันต้องซ่อนสิ่งดีๆไว้แน่ๆ แต่ไม่มีอะไรแน่นอนหรอก 

 

ภายใต้ความตึงเครียดของผู้ที่ได้รับชม หินนั้นถูกตัดออกมามากขึ้นเรื่อยๆ จนกระทั่งมันเหลือก้อนเท่ากำปั้นแต่กระนั้นพวกเขาก็ยังไม่เจออะไรทั้งสิ้น 

 

“เสียใจด้วยนะ หินนี่น่ะเป็นแค่หินไร้ค่าเท่านั้นแหละ!” ท้ายสุดชายชราก็เอ่ยขึ้น 

 

ทันใดนั้นผู้คนรอบๆที่ห้อมล้อมอยู่ต่างก็พากันหัวเราะ บางคนก็เห็นอกเห็นใจ แต่เหนือสิ่งอื่นใดคือ 5000 หินวิญญาณของเขานั้นเสียเปล่า

 

แต่ยังไงซะเหตุการณ์นี้ก็เป็นสิ่งที่เกิดขึ้นได้ง่ายๆภายในที่แห่งนี้อยู่แล้ว เพราะงั้นจึงไม่มีผลกระทบอะไรมากมาย 

 

มีเพียงเจ้าของผู้ที่ซึ่งจ่ายเงินเพื่อหินก้อนนั้นเท่านั้นที่จะรู้สึกเสียใจ ชัดเจนเลยว่าเขาต้องอึดอัดแน่ๆถ้าจะอยู่ที่นี่ต่อ 

 

เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นนี้ไม่ได้มีผลอะไรกับผู้ที่เป็นเจ้าของหินก้อนถัดไป กลับกันเขากลับมีสมาธิจดจ่ออยู่ที่หินของเขาอย่างมากๆเลยด้วย 

 

ทุกๆคนกลับไปมองชายชราที่กำลังตัดหินนั้นอีกครั้ง ภายในแววตาของพวกเขา ชายชราคนนั้นก็เริ่มใช้มีดผ่าลงไปช้าๆ 

 

เขามองใบมีดค่อยๆกดลงไปบนผิวของหินโบราณก้อนใหญ่ที่ซึ่งใหญ่กว่าสองก้อนก่อนหน้านี้ แต่ละครั้งที่ลงมีด มันก็ดึงดูดสายตาและความคิดของทุกๆคนไปจนหมด 

 

ความตรึงเครียดค่อยๆเพิ่มขึ้นเรื่อยๆเมื่อหินนั้นเริ่มเล็กลงทีละนิดๆจากการโดนตัดออก พวกเขาหวังจะได้เห็นถึงสิ่งดีที่ซ่อนอยู่ภายในหินที่มีราคาถึง 10000 หินวิญญาณนี้ 

 

*กิ๊ง!*

 

ทันใดนั้น ชายชราก็รู้สึกว่าผ่าโดนอะไรบางอย่าง เขาหยุดมือทันทีจนทำให้ทุกคนที่เห็นระทึกขึ้นมา 

 

“บางอย่างล่ะ มีบางอย่างอยู่ในนั้น! ต้องเป็นของดีแน่ๆ!” ใครซักคนตะโกนขึ้นมา 

 

“อย่าส่งเสียงดังไปน่า บางสิ่งบางอย่างนั่นยังไงก็ไม่ใช่ของนายอยู่แล้ว อย่าตื่นเต้นให้มาก!” ชายร่างใหญ่ที่อยู่ข้างๆเขานั้นกดหัวเจ้าคนพูดเสียงดังลงไปในทันที 

 

“มันต้องเป็นของดีแน่ๆ เพราะมีดของชายชรานั่นก็ไม่ได้ด้อยไปกว่าอาวุธวิญญาณระดับกลางเลย มันคมมากๆแถมยังตัดเหล็กหนาได้ราวกับดินปั้น ถ้ามีดนั้นตัดไม่ขาดแสดงว่าวัสดุที่ทำผิวนั่นต้องอยู่ในระดับที่ไม่ต่ำกว่าอาวุธวิญญาณระดับกลางเหมือนมีด!” ผู้ที่ดูจะมีความรู้เอ่ยขึ้นมา 

 

“มีเหตุผล มีเหตุผล...”

 

หลังจากที่รู้สึกว่ามีอะไรบางอย่างอยู่ภายใน ชานชราก็เพิ่มความระมัดระวังมากยิ่งขึ้น แต่กระนั้นเขาก็ไม่ได้ผ่ามันช้าลงเลย มันเหมือนกับเขากำลังวาดรูปของมังกรบิน ฟินิกส์บิน เมฆและน้ำภายในการหายใจครั้งเดียว 

 

เมื่อเขาหยุด สิ่งที่อยู่ตรงหน้าก็ปรากฏออกมา มันคือกริชที่ยาวประมาณ 20 เซนติเมตร ที่ซึ่งมีใบมีดเป็นเสี้ยวและคมมากๆ 

 

“นั่นมัน อาวุธวิญญาณเหรอ? ระดับไหนกันน่ะ” ผู้ชมเอ่ยถาม 

 

ชายชราผู้เป็นคนตัดหินไม่ได้ตอบคำถามเหล่านั้น แต่เขาหยิบกริชนั่นขึ้นมา ใส่พลังวิญญาณลงไป และทันใดนั้นกริชเล่มนั้นก็เปล่งแสงสีม่วงออกมา!

 

“สิ่งประดิษฐ์ระดับสูง แสดงว่ามันต้องเป็นสมบัติระดับตำนานแน่ๆ! มูลค่าของมันอย่างน้อยๆก็น่าจะสามเท่าของสิงประดิษฐ์ระดับสูงที่เกิดขึ้นในยุคนี้เลย!” มันใช้เวลาพักใหญ่ๆกว่าที่ชายชราจะให้ความเห็นเกี่ยวกับเจ้าสิ่งนี้ได้ 

 

“พระเจ้า! หมอนี่ก็ได้ของดีเหรอเนี่ย! ทำไมฉันถึงไม่มีดวงแบบนี้บ้างล่ะเนี่ย!” ชายที่อยู่ข้างๆพูดด้วยความเศร้า 

 

“มากกว่า 3 เท่าเลยเหรอ… สิ่งประดิษฐ์ขั้นสูงก็ราคาเริ่มต้นที่ หินวิญญาณระดับต่ำถึง 10000 ชิ้นอยู่แล้ว ถ้ามากกว่า 3 เท่าแสดงว่าเจ้านี่ราคาสูงกว่า 30000 หินวิญญาณระดับต่ำอีกนะ!“ คนอื่นๆต่างพากันช็อค

 

“ไม่ได้ละ ฉันต้องซื้อซัก 2 ก้อนแล้ววันนี้ ฉันต้องได้สิ่งดีๆบ้างแหละ ไม่งั้นฉันจะไม่กลับ!”

 

“ฉันด้วย! ฉันเอาก้อนนี้!”

 

“ฉันเอาอันนี้!”

 

เพียงครู่เดียว เหล่าผู้คนที่กระหายเลือดพวกนี้ก็หยิบเอาหินดิบและไปให้ชายชราตัดหินให้ 

 

“เสี่ยวเฟิง พวกเราจะซื้อพวกนี้ด้วยมั้ย?” หวังฮ่าวหมิงลูบมือของเขาและพูดขึ้น ชัดเจนเลยว่าเจ้านี่ดูจะชอบอะไรพวกนี้ไม่น้อยเลย 

 

“แน่นอน ไปหาหินของพวกเรากันเถอะ!” หลินเฟิงตอบรับ 

 

ทันทีที่เสียงของหลินเฟิงเงียบลง หวังฮ่าวหมิงและเพื่อนของเขาก็หายตัวไปเลย 

 

เมื่อเห็นทั้งสองคนหายวั้บไปอย่างรวดเร็ว หลินเฟิงก็เริ่มที่จะหาหินโบราณให้ตัวเขาเองด้วย แต่เขานั้นต่างกับคนอื่น นั่นก็เพราะว่าเขามีอาวุธลับ 

 

ตาของหลินเฟิงสว่างขึ้นนิดหน่อยก่อนจะมองไปยังสิ่งต่างๆ ซึ่งมันจะทำให้เขามองเห็นสิ่งที่อยู่ด้านในหินโบราณเหล่านั้นได้อย่างง่ายดายเหมือนกับตาที่มองทะลุทุกอย่าง 

 

แต่หินโบราณเหล่านี้มีอายุกว่าพันปี เพราะงั้นมันควรจะมีพลังงานเป็นของตัวเอง ดังนั้นแล้วตาที่มองทะลุกับการคาดเดาด้วยจิตจะไม่สามารถตรวจสอบสิ่งต่างๆในนั้นได้ 

 

แต่เมื่อตอนเขามาถึงที่นี่ เขาสามารถเห็นอะไรที่อยู่ด้านในได้อย่างชัดเจน เขามองเห็นเพราะเกลียวน้ำวนสีดำ ซึ่งนั่นทำให้หลินเฟิงอยากรู้อยากเห็นเกี่ยวกับเกลียวน้ำวนนี่มากขึ้นไปอีก 

 

หลินเฟิงนั้นเดินไปจนหมดแล้ว และเขาพบว่า 2 ใน 3 ของหินโบราณเหล่านี้ไม่มีอะไรเลย บางก้อนก็ถูกทำขึ้นโดยฝีมือของพ่อค้าแถวนั้น 

 

แต่กระนั้นเขาก็ไม่ได้ล้มเลิกความตั้งใจนี้ เพียงแค่เลือกหินเหล่านั้นดีๆเพื่อจะได้ไม่ขาดทุน หลังจากเดินมาจนหมดแล้ว หลินเฟิงก็พบว่าหินพวกนี้เกือบจะไร้ค่าไปซะทั้งหมด หรือจะบอกได้ว่า เงินที่จะต้องเสียเพื่อซื้อหินพวกนี้นั้น มันก็ไม่ต่างอะไรกับการเอาเงินไปทิ้งโดยไม่ได้อะไรกลับมานั่นแหละ 

 

หลินเฟิงเดินไปยังอีกฝั่งก่อนที่ท้ายสุดเขาจะได้หินก้อนใหญ่ๆพอๆกับหัวเขามาจากมุมดังกล่าว 

 

ทางด้านหวังฮ่าวหมิงกับเติ้งเทียนฟูเองก็ได้หินก้อนที่ใหญ่กว่าของหลินเฟิงมาอีกคนละก้อนที่ราคา 5000 หินวิญญาณด้วย ในขณะที่หินในมือของหลินเฟิงนั้นแค่ 2000 หินวิญญาณเท่านั้น ซึ่งมันถูกกว่าของทั้งสองมากๆ 

 

โดยปกติแล้ว คนทั่วๆไปจะไม่ซื้อหินราคาถูกกันเพราะเขาคิดว่ามันทำอะไรไม่ได้นอกซะจากเอาไปขายให้กับพวกที่ดูหลอกง่ายๆเท่านั้น 

 

“เสี่ยวเฟิง นั่นคือหินโบราณที่นายเลือกเหรอ? เล็กไปแล้วนะ ให้ฉันแนะนำอะไรให้มั้ย? เอามันไปเปลี่ยนเร็วๆเลย!” เติ้งเทียนฟูนั้นยังไม่เข้าใจอะไรและเร่งเร้าเขาให้นำมันไปเปลี่ยน 

 

“ไม่! ฉันเลือกก้อนนี้!” หลินเฟิงมั่นใจ 

 

ไม่นานนักเหล่าผู้คนที่เลือกหินโบราณได้แล้วก็ไปยืนรอกันที่แถวเพื่อให้ชายชราตัดหินให้ 

 

ความเร็วของหลินเฟิงนั้นนับว่าเร็วที่สุด พวกเขาไปจองที่หน้าๆของแถวไว้โดยมีหวังฮ่าวหมิงเป็นคนแรก 

 

หลังจากที่ส่งหินโบราณไปผ่าแล้ว เขาก็ได้อะไรบางอย่างมา มันเป็นแกนวิญญาณ ที่ซึ่งชัดเจนเลยว่าเป็นแกนวิญญาณของสัตว์วิญญาณโบราณ 

 

และท้ายสุดชายชราก็ตีราคามันไว้ถึง 6000 หินวิญญาณ ในขณะที่เขาจ่ายไป 5000 หินวิญญาณ นั่นหมายถึงอย่างน้อยๆเขาก็ได้กำไลแล้ว 1000 หินวิญญาณ

 

คนถัดมาคือเติ้งเทียนฟู ภายในหินโบราณของเขานั้นคือ ปิ่นปักผมสีฟ้าที่สลักรวดลายปริศนาไว้ที่ผิวของมัน เห็นได้ชัดเลยว่าไม่ใช่ธรรมดา 

 

และมันถูกตีราคาไว้สูงถึง 8000 หินวิญญาณเลยทีเดียว! 

 

ท้ายสุดเป็นคราวของหลินเฟิง เมื่อชายชราเห็นหินโบราณที่หลินเฟิงส่งมา เขาก็ส่ายหน้าแบบผิดหวัง ชัดเจนเลยว่าแม้แต่ชายชราเองก็ไม่คิดว่ามันจะมีสิ่งดีๆอยู่ด้านในหินโบราณก้อนนี้ 

 

นั่นก็เพราะว่าไม่เพียงแค่ขนาดของมัน แต่สีหรือจุดอื่นๆเองก็ดูไม่น่าจะเป็นหินโบราณที่เก็บของดีๆไว้ด้านในได้เลย 

 

แต่กระนั้นหลินเฟิงก็มั่นใจและท้ายสุดชายชราก็ยอมตัดหินก้อนนี้ให้เขา 

 

เมื่อกดมีดลงไปเพียง 1 ครั้ง หินโบราณของหลินเฟิงก็เล็กลงมา และมันดูจะไม่มีอะไรอยู่ภายในจริงๆ 

 

และเมื่อกดมีดลงไปอีก หินโบราณของเขาก็เหลือขนาดเพียงแค่ครึ่งเดียว และเช่นเดิม มันยังคงไม่มีอะไรออกมาเช่นเดิม 

 

“เสียใจด้วยนะ หินของนายไม่มีอะไรเลย” ชายชราพูดออกมาอย่างชัดเจน 

 

“โอ้? จริงเหรอ? แต่ฉันไม่คิดแบบนั้นนะ…”