RC:บทที่ 235 พบเจอผู้คนอีกครั้ง

นิยายลงทุกวัน เวลา 6.00 น. ส่วนเรื่องไหน จำนวนกี่ตอนนั้น สามารถดูได้ ที่นี่

RC:บทที่ 235 พบเจอผู้คนอีกครั้ง

วินาทีที่ราชาหมาป่าสายฟ้านรกยิงลูกบอลสายฟ้าออกมาก็ถูกหลินเฟิงโจมตีไปอย่างจังแล้ว ลูกบอลสายฟ้าจึงระเบิดขึ้นในปากแล้วเป่าหัวของมันกระจุยหายไป

อ๊อก! อ๊อก!!!

หมาป่าสายฟ้านรกที่ยังเหลืออีกสองตัวก็ถูกผลพวงจากการต่อสู้ของเขาพัดกระเด็นออกไป เมื่อพวกมันลุกขึ้นมาจึงได้เห็นว่าราชาหมาป่าสายฟ้านรกถูกฆ่าตายไปแล้วจึงรู้สึกกลัวจึงหันหลังแล้ววิ่งหนีไป

"ต้นไม้ปีศาจ! มังกรแสง" หลินเฟิงชี้นิ้วไปที่หมาป่าสายฟ้านรกที่วิ่งหนีไป

"รับทราบ!"

หลังจากที่หมาป่าสายฟ้านรกวิ่งไปได้ไม่กี่ก้าวก็มีเถาวัลย์ยักษ์สองเส้นโผล่ออกมาจากด้านหลังแล้วมัดตัวพวกมันไว้อย่างแน่นหนา

ปัง!!

หลังจากที่เถาวัลย์ของต้นไม้ปีศาจจับหมาป่าสายฟ้านรกทั้งสองที่หนีไปได้แล้ว ก็ปรากฏเสียงแตกหักดังอยู่ใต้คางของพวกมันซึ่งก็คือมีงกรแสงที่โผล่ออกมาจากพื้นดิน

กรงเล็บอันแหลมคมของมังกรแสงตวัดเข้าใส่ช่วงท้องของสัตว์วิญญาณทั้งสองอย่างจังจึงทำให้เลือดไหลออกมาซึ่งหนึ่งในนั้นเลือดแทบจะเทลงมา แล้วทั้งสองก็ล้มลงบนพื้นตัวสั่นระริก

"ฟู่ว์ เอาล่ะ!" หลินเฟิงถอนหายใจยาวและเอ่ย" ดูเหมือนว่าป่าดึกดำบรรพ์แห่งนี้จะไม่ปกติธรรมดา ไม่เพียงแต่มีคนที่ซุ่มโจมตีสัตว์วิญญาณเท่านั้นแต่ยังมีสัตว์วิญญาณที่คอยซุ่มโจมตีคนอีกด้วย!"

"ใช่ ดีนะที่ตอนนี้เราสามารถต่อสู้กับสัตว์วิญญาณได้แล้ว ถ้ามันแข็งแกร่งมากกว่านี้นิดนึงคงจะจัดการยากแน่!" หวังหานกล่าวเสริมด้วยความหวั่นเกรง

ที่จริงหวังหานและตู๋กังไม่ได้ช่วยทำอะไรเลย ทั้งหมดถูกจัดการโดยต้นไม้ปีศาจ, หลินเฟิง และมังกรดำ

เพราะพลังของหวังหานนั้นอ่อนแอนิดหน่อย ระดับของเขาในตอนนี้อยู่ที่ C กลางเท่านั้นจึงไม่สามารถช่วยเหลือหลินเฟิงได้เลย เพราะแบบนั้นเวลานี้เขาจึงเศร้าใจมาก

"ไม่เป็นไรหรอก แค่ตั้งใจเพิ่มอีกนิด! มังกรดำขุดแก่นวิญญาณออกมาจากสัตว์วิญญาณพวกนี้แล้วเคลียร์พื้นที่เพื่อเดินทางต่อ! " หลินเฟิงสั่งการ

ตรงนี้มีซากสัตว์วิญญาณอยู่เก้าตัว หนึ่งสัตว์วิญญาณระดับสูงและแปดระดับกลางสูงสุด คงเสียดายหากสัตว์วิญญาณพวกนี้ไม่ถูกขุดแก่นวิญญาณออกมา

ในเวลาสั้น ๆ มังกรดำก็ส่งแก่นวิญญาณระดับสูงหนึ่งอันและแก่นวิญญาณระดับขั้นกลางอีกแปดอันให้แก่หลินเฟิง

"ดีมาก ไปได้! เดินทางกันต่อ! " หลินเฟิงเก็บแก่นวิญญาณและพร้อมเดินทางต่อ!

"รอเดี๋ยวนายท่าน ดูเหมือนมีบางคนที่แข็งแกร่งกำลังเข้ามาหาเราอย่างเร็วมาก! และยังมีคนเป็นอีกเป็นจำนวนมาก! " ขณะที่หลินเฟิงกำลังเดินทาง ต้นไม้ปีศาจก็เอ่ยเตือนเขา

"ไม่ดีแล้ว ต้องหาที่ซ่อน!" หลินเฟิงไม่คิดว่าในป่าบรรพกาลจะมีคนเยอะขนาดนี้ ไม่ใช่เขากล่าวกันว่าป่าบรรพกาลจะถูกป้องกันอย่างแข็งแกร่งและเป็นที่ต้องห้ามหรอกเหรอ?

"นายท่าน เข้ามาซ่อนในลำต้นของข้า ข้าสามารถปกปิดลมหายใจของท่านได้!" ต้นไม้ปีศาจที่แฝงอยู่บนต้นไม้ใหญ่ซึ่งสามารถอาศัยการปกป้องจากสิ่งแวดล้อมกล่าว จากนั้นก็เปิดช่องว่างออกเพื่อให้หลินเฟิง หวังหานและตู๋กังเดินเข้าไปข้างใน!

เมื่อพวกเขาเดินเข้าไปถึงกลางลำต้น เถาวัลย์มารก็ปิดทางเข้าออกแล้วเก็บเถาวัลย์ทั้งหมดออกไปเผยให้เห็นต้นไม้เก่าแก่ที่อยู่มายาวนานถึงร้อยปี

มองจากภายนอกดูเหมือนเป็นต้นไม้ที่โตตามธรรมชาติมาหลายร้อยปี คงไม่มีใครคาดคิดว่าจะมีคนอยู่ด้านในถึงสามคน คิดได้เพียงว่าต้นไม้นี้สามารถเคลื่อนไหวได้

พวกเขาเข้าไปในนั้นได้ไม่นาน กลุ่มคนกลุ่มหนึ่งก็มาถึง หลิงเฟิงมองผ่านสายตาของต้นไม้ปีศาจก็เห็นคนประมาณเจ็ดถึงแปดคน หนึ่งในนั้นเป็นผู้นำระดับ A สูงสุด 

อย่างไรก็ตาม สิ่งที่ทำให้หลินเฟิงสนใจมากขึ้นก็เพราะดูเหมือนเขาจะเคยเห็นบางคนในกลุ่มนั้นมาก่อน โดยเฉพาะคนที่ยืนอยู่ด้านในซึ่งติดตาของเขามาก

หลังจากที่นึกอยู่นาน ในที่สุดหลินเฟิงก็จำได้ว่าเคยเจอพวกเขาที่ไหน

หลายคนในนั้นหลินเฟิงเคยเห็นที่สถานีตำรวจของเมืองจิ้งเฟิ่ง เมื่อครั้งที่มู่ซินซินพาหลินเฟิงมาขึ้นทะเบียนเป็นผู้มีพลัง เขาเลยได้เจอคนกลุ่มนี้ 

เวลานั้น มีชายที่เป็นผู้นำชื่อ "เฉียว" ดูเหมือนจะเป็นเย่เฉียว มู่ซินซินยังบอกอีกว่าผู้ชายคนนี้มารบกวนเขา มู่ซินซินเลยบอกปฏิเสธไป

ตอนนั้นหลินเฟิงได้ทำลายความสำเร็จของเขาลงอย่างไม่รู้ตัว จึงทำให้ชายคนนั้นโกรธขึ้นมาจึงมาหาเรื่อง

เวลานั้นความแข็งแกร่งของชายคนนี้อยู่ในระดับ B ขั้นสุดท้าย ตอนนี้เขามาถึงระดับ B สูงสุดแล้ว ตอนนั้นมู่ซินซินยังบอกหลินเฟิงว่าเขายังมีพี่ชายระดับ S อยู่อีกคนหนึ่งด้วย

"พวกเขามาทำอะไรที่นี่?" หลินเฟิงสงสัย

ด้านนอกต้นไม้:

"ไป! ทางนี้ การต่อสู้เพิ่งเกิดขึ้นที่นี่! " กลุ่มคนรีบเดินเข้ามา

กลุ่มคนพวกนี้มาที่นี่เพื่อตรวจดูสถานการณ์ เมื่อพวกเขาได้เห็นภาพที่เกิดขึ้นต่างก็ตกตะลึง

เพราะตรงหน้านั้นเละเทะไปหมด มันเต็มไปด้วยเลือดและซากสัตว์วิญญาณ สิ่งที่ทำให้พวกเขาช็อกมากไปกว่านั้นคือสัตว์วิญญาณพวกนี้ไม่ได้อ่อนแอเลย พวกมันคือหมาป่าสายฟ้านรกที่ทั้งร้ายกาจ ฉลาดและโหดร้าย

"พระเจ้า ตรงนี้มีสัตว์วิญญาณทั้งหมดเก้าตัว ราชาหมาป่าสายฟ้านรกระดับสูงหนึ่งกับแปดหมาป่าสายฟ้านรกที่แต่ละตัวอยู่สูงสุดขั้นกลาง เหล่าผู้ร้าย ถึงกับมาล่าสัตว์วิญญาณที่นี่จะเป็นผู้ที่ทรงพลังมากขนาดไหนนะ?" หนึ่งในกลุ่มพูดขึ้น

"ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน แต่ต้องใช้เวลาไม่เกินสามนาทีแน่นอน ฉันไม่อยากจะเชื่อเลย นายแตะเลือดดูสิ ยังอุ่นอยู่เลย!" ชายอีกคนเอ่ยขึ้นมาทันที

"จริงด้วย โดยเฉพาะเจ้าสองตัวนี้ เลือดกำลังไหลอยู่เลย เพิ่งตายแน่นอน!" ชายคนหนึ่งมองดูแล้วกล่าว

"ใครมันช่างกล้าบุกเข้ามาในป่าของตระกูลเราเพื่อล่าสัตว์วิญญาณแล้วขุดแก่นวิญญาณออกมา?" ผู้มีพลังระดับ A เอ่ยเสียงต่ำ

ผู้มีพลังระดับ A มีฉายานามตงฟาง เหลียน เขาเป็นชายวัยกลางคนไว้หนวดที่ดูเหมือนคนเอาจริงเอาจังและควบคุมตัวเองได้ดี  

ลูกทีมของเขามีทั้งหมดเจ็ดคน ผู้ชายสี่และผู้หญิงสาม

นอกจากตงฟาง เหลียน ผู้นำพลังระดับ A สูงสุดที่หลินเฟิงเคยเจอแล้ว ยังมีเย่เฉียวระดับ B สูงสุดที่หลินเฟิงยังจำคำพูดท้าทายของเขาได้ดี

ถ้าไม่เห็นว่ามีคนมาเยอะ หลินเฟิงคงสั่งสอนชายคนนี้เป็นอย่างดีไปแล้ว

จากสายตาของหลินเฟิง พลังของคนพวกนี้ไม่ได้แข็งแกร่งมากถือว่าธรรมดามาก ๆ ยกเว้นตงฟาง เหลียนที่อยู่ระดับ A สูงสุด ในกลุ่มมีผู้หญิงสามคน คนหนึ่งอยู่ระดับ B สูงสุดและอีกสองคนอยู่ระดับ B กลาง หลินเฟิงไม่สนใจพวกเธอมากนัก

ส่วนชายอีกสองคนอยู่แค่เพียงระดับ B กลางเท่านั้น การจัดทีมของพวกเขาไม่ดีเท่าหมาป่าสายฟ้านรกกลุ่มที่เพิ่งเจอมา ถ้าหลินเฟิงกับลูกทีมของเขาลงมือก็คงจะชนะได้แน่นอนแต่ติดอยู่ที่ตงฟาง เหลียนระดับ A ที่จัดการได้ค่อนข้างยากนิดหน่อย

แต่หลินเฟิงก็ไม่ได้ต้องการฆ่าพวกเขา ข้อแรกเป็นเพราะพวกเขาเพิ่งสูญเสียพลังวิญญาณจากการต่อสู้เมื่อสักครู่ไปเป็นอย่างมากดังนั้นคงไม่เหมาะหากจะลงมือสู้ต่อ

อย่างที่สอง หลินเฟิงอยากรู้จุดประสงค์ของคนพวกนี้ พวกเขาไม่ได้มาท่องเที่ยว หากมีเรื่องที่ดี หลินเฟิงก็อยากจะเป็นนกขมิ้นและรอให้ตั๊กแตนตำข้าวจับจักจั่น