RC:บทที่ 234 ฆ่า
หมาป่าสายฟ้านรกอีกห้าตัวที่เหลือกำลังล้อมหวังหานกับตู๋กังไว้แต่ไม่ได้เข้ามาใกล้ ทันใดนั้นก็มีเถาวัลย์ประหลาดหลายเส้นลงมาจากท้องฟ้าราวกับงูหลามที่มีความคิดเป็นของตัวเอง พวกมันพุ่งเข้ามาแทงหรือก็พันหมาป่าสายฟ้านรกทั้งห้าทีละตัว
เถาวัลย์ประหลาดพวกนี้ลงมาจากทางท้องฟ้าอย่างรวดเร็วจนหมาป่าสายฟ้านรกไม่ทันรู้สึกตัว สองในห้าถูกแทงทะลุเข้าไปในตัวแล้วตายลง
เถาวัลย์ของต้นไม้ปีศาจไม่เพียงแค่แหลมคมเท่านั้นแต่หนามของมันยังมีพิษอีกด้วย เมื่อใดที่หนามพิษได้แทงเข้าไปในร่างกาย พวกมันจะปล่อยพิษออกมาอย่างรวดเร็ว พิษของพวกมันร้ายแรงมากแม้แต่สัตว์วิญญาณระดับสูงทั่วไปยังไม่สามารถทนไหวจึงไม่ต้องพูดถึงสัตว์วิญญาณระดับกลางเลย
ดังนั้นทั้งสองตัวจึงตายลงทันที
อีกสามตัวที่เหลือชะงักเมื่อเห็นความผิดปกติที่เกิดขึ้น ถึงพวกมันจะไม่ถูกเถาวัลย์ลึกลับพวกนี้แทงเข้ามาแต่มันก็อยากจะรีบหนีออกมา ทันใดนั้นบรรดาเถาวัลย์ของต้นไม้ปีศาจก็บินออกไปพันพวกมันไว้อย่างแน่นหนาและรวดเร็วจนพวกมันไม่สามารถขยับเขยื้อนได้อีกต่อไป
แต่ละตัวที่ติดกับดักต่างก็ร้องโหยหวนเพราะทนรับไม่ไหวที่ถูกต้นไม้ปีศาจบิดตัวอย่างแรงอีกทั้งยังเอาหนามเจาะเข้าไปในร่างของมันอีกด้วย
เพียงชั่วครู่ ทั้งสามตัวก็ร่วงหล่นลงบนพื้นดินแม้จะยังไม่ตายแต่ก็ใกล้จะตายเต็มที
กรร!!!
ราชาหมาป่าสายฟ้านรกที่เห็นลูกน้องครึ่งกลุ่มตายไปในชั่วพริบตาจะทนไหวได้อย่างไร? มันจึงรีบเปลี่ยนเป้าหมายจากหลินเฟิงไปหาคนอื่นอย่างทันที
แต่หลินเฟิงจะยอมให้มันสมหวังได้อย่างไร? เขาพุ่งชนใส่มันที่ไม่ทันระวังตัว หากไม่ได้สวมเกราะอยู่บนตัวแล้วล่ะก็ทั้งเนื้อและหนังของเขาคงแทบไม่เหลือ
การแก้แค้นของหลินเฟิงยังไม่สำเร็จ เขาจะยอมปล่อยให้ราชาหมาป่าสายฟ้านรกไปช่วยลูกทีมของมันได้อย่างไร
"ย่ำเงา! ไฟโลกันต์
หลินเฟิงรีบกระตุ้นพลังวิญญาณแล้วเคลื่อนไหว เมื่อเขาหายตัวไปก็มาโผล่อยู่ตรงหน้าหมาป่าสายฟ้านรกแล้วจู่โจมด้วยหมัดไฟ
กรร!!
เวลานี้ราชาหมาป่าสายฟ้านรกโกรธเกรี้ยวขึ้นมาแล้ว มันจึงรีบชักกรงเล็บของมันขึ้นมาปะทะเข้ากับหมัดของหลินเฟิง หลินเฟิงตกเป็นฝ่ายเสียเปรียบเพราะราชาหมาป่าสายฟ้านรกเป็นสัตว์วิญญาณระดับสูง แน่นอนว่าพละกำลังของมันจึงแข็งแกร่งกว่าหลินเฟิง หลินเฟิงไม่ถือว่าเป็นคู่ต่อสู้ของมันได้เลย
ตามคาด เมื่อหมัดและกรงเล็บประสานกัน หมัดของหลินเฟิงก็หลั่งเลือดออกมาเล็กน้อยอย่างทันที
"ช่างเป็นราชาหมาป่าสายฟ้านรกที่ทรงพลังอะไรอย่างนี้ ความแข็งแกร่งของสัตว์วิญญาณขั้นสูงทั่วไปไม่สามารถนำมาเทียบได้เลยจริง ๆ!" หลินเฟิงที่เพิ่งได้ยินเสียงมังกรดำกล่าวถึงหมาป่าสายฟ้านรกว่าทั้งฉลาดและโหดร้ายและทุกตัวที่ยังอยู่ก็ยังแข็งแกร่งเป็นอย่างมาก เวลานั้นเขาไม่ค่อยเชื่อเท่าไหร่นัก
ตอนนี้หลินเฟิงเชื่อแล้วอย่างหมดใจแต่ก็ไม่ได้คิดว่าจะมีอย่างอื่นซ่อนอยู่อีก
เมื่อราชาหมาป่าสายฟ้านรกล็อคเป้าไว้ได้ มันจึงรวมพลังขึ้นเป็นลูกบอลสายฟ้าสีน้ำเงินเข้มอยู่ในปาก ตอนนี้ทั้งคู่อยู่ใกล้กันมากจนหลินเฟิงรับรู้ถึงพลังงานอันน่ากลัวของลูกบอลสายฟ้านี้ได้
เมื่อบรรดาเส้นสีแดงที่พาดผ่านอยู่บนหน้าผากของราชาหมาป่าสายฟ้านรกสว่างวาบ ลูกบอลสายฟ้าที่น่ากลัวก็ถูกปล่อยออกมาจากปากของมันทันที
"โล่หินยักษ์!" หลินเฟิงตกใจ เขารีบกางโล่หินยักษ์ออกมาอย่างรวดเร็วแล้วนำใบมีดเงาเลือดมากันไว้ตรงหน้าอก
ทั้งสองอยู่ใกล้กันเกินไป ในช่วงเวลาแสนสั้น หลินเฟิงจึงทำได้มากสุดแค่นี้
วินาทีต่อมา ผิวหน้าของลูกบอลสายฟ้าที่น่าสะพรึงกลัวก็สัมผัสเข้ากับโล่หินของหลินเฟิง มันสามารถกล่าวอย่างสมเหตุสมผลได้ว่าแสงไม่สามารถส่งต่อผ่านหินได้ แต่ทว่าลูกบอลสายฟ้านี้กลับชนเข้ากับโล่หินของหลินเฟิงอย่างจัง
จากนั้นมันก็โจมตีใส่หลินเฟิงอย่างต่อเนื่อง โชคดีที่หลินเฟิงตั้งรับอยู่แล้วเพราะเขารู้ดีว่าโล่หินยักษ์คงไม่สามารถหยุดยั้งได้ เขาจึงรีบนำใบมีดเงาเลือดขึ้นมาตรงหน้าอกเพื่อเอาไว้ตั้งรับลูกบอลสายฟ้า
แต่ทุกอย่างก็ไม่ได้ง่ายอย่างทีหลินเฟิงคิดไว้ เมื่อลูกบอลสายฟ้าลูกนี้ปะทะเข้ากับโล่หินกลับไม่ได้ถูกลดทอนพลังลงไปมากนัก ดังนั้นเมื่อปะทะเข้ากับใบมีดเงาเลือดหลินเฟิงจึงรู้สึกเศร้าใจขึ้นมา
เพราะหลินเฟิงรับรู้ได้ว่าใบมีดเงาเลือดนั้นสั่นสะเทือน จากนั้นก็มีเสียงคลิกแล้วทั่วทั้งอาวุธวิญญาณนี้ก็เต็มไปด้วยรอยแตก
"นี่มันเป็นไปได้อย่างไร?" หลินเฟิงเสียใจขึ้นมาทันที
กริชอันนี้เป็นอาวุธวิญญาณที่หากยากมากแต่มันกลับมาพังลงแบบนี้
ปัง! ครู่ถัดมา ด้วยเสียงที่ดังเบา ๆ ใบมีดเงาเลือดแตกออกเป็นเสี่ยง ๆ แล้วร่วงหล่นลงบนพื้น และลูกบอลสายฟ้าของราชาหมาป่าสายฟ้านรกก็หายไป
ขณะเดียวกัน การเคลื่อนไหวของราชาหมาป่าสายฟ้าแห่งนรกก็ลดลงไปอย่างมาก ดูเหมือนการขยับตัวในแต่ละครั้งของมันจะสิ้นเปลืองพลังวิญญาณเป็นอย่างยิ่ง
พรึ่บ!!!
ทันใดนั้นเสียงของมังกรตัวหนึ่งก็ดังขึ้น มังกรดำปรากฏตัวขึ้นที่ด้านข้างของหลินเฟิง หางของมันปัดไปที่ราชาหมาป่าสายฟ้านรก!
"นายท่าน! ไม่เป็นอะไรใช่ไหม! " มังกรดำถาม
"ไม่เป็นไร แค่เจ็บนิดหน่อย!" หลินเฟิงมองดูใบมีดเงาเลือดในมือที่ตอนนี้เหลืออยู่แค่ด้ามจับ ส่วนใบมีดแตกหักและร่วงลงบนพื้นหมดแล้ว
อีกด้าน ยังเหลือหมาป่าสายฟ้าระดับกลางอีกสองจากทั้งหมดแปดตัว พวกมันกำลังสู้กับหวังหานและตู๋กัง
กรร!!
เมื่อเห็นภาพอย่างนี้ ราชาหมาป่าสายฟ้านรกก็โกรธอย่างที่สุด มันเข้าโจมตีใส่หลินเฟิงโดยไม่สนใจว่าจะมีมังกรดำที่ยังคงอยู่ข้าง ๆ เขา
"นายท่าน ระวัง!" มังกรดำเตือนเขาให้หยุดราชาหมาป่า
"นายไม่ต้องก้าวก่าย วันนี้ฉันจะจัดการกับราชาหมาป่าสายฟ้านรกด้วยตัวฉันเอง!" หลินเฟิงมองไปที่ราชาหมาป่าสายฟ้าจากนรกแล้วกล่าวด้วยเสียงต่ำ
"ทักษะเวทมนต์ หมัดผ่าภูเขา!" หลินเฟิงใช้สองทักษะพร้อมกันในครั้งเดียว เห็นได้จากเถาวัลย์มากมายที่แผ่อยู่ตรงด้านหลังของเขาอย่างทันที เถาวัลย์พวกนี้แผ่ไปตามพื้นอย่างรวดเร็ว จากนั้นการเคลื่อนไหวของเขาก็เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วอีกทั้งพลังกำลังก็สูงขึ้นเช่นกัน
หลินเฟิงบีบหมัดขวาอย่างแน่นแล้วก็พ่นลมหายใจยาวออกมา จากนั้นบรรดาเงาภูเขาก็ปรากฏขึ้นด้านหลังเขา
แม้แต่มังกรดำก็ยังรับรู้ถึงพลังที่หนักหน่วง, อ้างว้าง และไร้ขอบเขต ซึ่งถือเป็นแนวคิดวิจิตรของโลกที่หลินเฟิงเข้าใจ เขานำมันมาใช้อีกครั้ง
กรร!!
ราชาหมาป่ารู้สึกระแวดระวังขึ้นมาเล็กน้อยแต่มันก็ยังคงพุ่งเข้าหาเขาโดยไม่หยุด เส้นสีแดงที่พาดผ่านอยู่บนหน้าผากของมันต่างก็เปล่งแสงสีแดงสว่างวาบออกมา
จากความช่วยเหลือของแสงแดง สายฟ้าและแสงไฟบนร่างของราชาหมาป่าสายฟ้านรกก็เข้มมากขึ้นเรื่อย ๆ จากนั้นทั้งหมดก็มารวมกันอยู่ในปากของมันจนกลายเป็นลูกบอลสายฟ้าขนาดมหึมาที่มีพลังมากกว่าคราวก่อนจนเอามาเทียบกันไม่ได้เลย
การต่อสู้ของทั้งสองฝ่ายปล่อยบรรยากาศอันทรงพลังออกมา เมื่อการโจมตีที่แข็งแกร่งปะทะกัน แน่นอนว่าย่อมก่อการระเบิดใหญ่ที่น่าสะพรึงกลัวจนมังกรดำแทบจะต้านทานไม่ไหว
ดังนั้นขณะที่หลินเฟิงกับราชาหมาป่าสายฟ้านรกกำลังปะทะกัน มังกรดำจึงรีบไปซ่อนตัวแม้แต่ต้นไม้ปีศาจก็ต้องรีบหลบออกไป
ปัง!!!
วินาทีถัดมา ก็มีเสียงระเบิดอย่างแรงดังขึ้นและเกิดพายุคลื่นลมทำลายบริเวณรอบ ๆ จนต้นไม้ในรัศมี 20-30 เมตรต่างก็ราบเป็นหน้ากลอง
เมื่อทุกอย่างสงบลงทั้งหมดต่างเงียบสงัด หลินเฟิงยังคงยืนอยู่ที่เดิมตรงหน้าของเขาก็ยังมีราชาหมาป่าสายฟ้านรกยืนอยู่แต่กลับเป็นราชาหมาป่าสายฟ้านรกที่ไร้หัว
เมื่อหลินเฟิงดึงมือที่เต็มไปด้วยเลือดกลับมา ร่างของราชาหมาป่าสายฟ้าก็ล้มลงตรงหน้าเขาและมีเลือดหลั่งไหลออกมา
0 ความคิดเห็น