CF:บทที่ 699 ส่งมอบสิ่งตอบแทน
ครึ่งเดือนผ่านไปหลังจากที่อู๋ฮ่าวเหรินได้เคลื่อนไหวเป็นครั้งสุดท้าย และครึ่งเดือนที่ผ่านมานี้ ก็เปรียบเสมือนนรกของอารยธรรมคาร์ลด้วย
อารยธรรมทั้งหมดที่อยู่รอบๆโหยวโรหลานได้เข้าร่วมในสงครามครั้งนี้เพื่อต่อต้านพวกเขา หรือแม้แต่ภายในเขตแดนที่พวกเขาปกครองอยู่เองก็มีกองกำลังติดอาวุธหนักกว่าโหลที่ปรากฏตัวขึ้นและเข้าโจมตีดวงดาวที่พวกเขาปกครองอยู่
นี่ไม่ใช่สิ่งที่เจ็บปวดที่สุด เพราะมันมีอารยธรรมระดับกลางกว่าอีกหลายโหลที่ประกาศชัดเจนแล้วว่าได้ส่งทหารเข้าไปร่วมกับสงครามในครั้งนี้ด้วย
ส่วนที่ลึกที่สุดของของอารยธรรมคาร์ลนั้นอยู่ใกล้กับดาวที่เป็นศูนย์กลางของเขตแดนโหยวโรหลาน และบลูแมนถูกส่งตัวไปเก็บไว้ที่ดาวแห่งนี้โดยพวกคาร์ลเหล่านั้น
ในช่วงเริ่มต้นของอารยธรรมคาร์ลนั้น พวกเขาได้ถามคำถามไว้มากมายหลายข้อ และในช่วงนั้นพวกเขาเองก็อยู่อาศัยภายในที่แห่งนี้ด้วยความสะดวกสบาย
ในตอนนี้มีคนมากกว่า 2 พันล้านคนที่อยู่ภายในโหยวโรหลานใน การปลุกระดมของอู๋ฮ่าวเหรินทำให้คาร์ลข่มขู่คนเหล่านี้ว่าถ้าหากใครก็ตามที่ส่งตัวประกันออกไป ได้มีปัญหากับพวกเขาแน่ๆ
“เกิดอะไรขึ้นด้านนอกน่ะ เลนตี้?”
“ลุงร้อด เป็นเรื่องที่ดีมากๆเลยครับ ตอนนี้บลูแมนอย่างพวกเราไม่ต้องทำอะไรแล้ว ฮ่าๆๆ มันเป็นเรื่องที่ดีจริงๆที่ผมได้เข้าร่วมกับฟิวเจอร์กรุ๊ปและบอกบอสไว้ว่าผมตั้งใจจะอพยพชาวบลูแมนไปยังเขตแดนที่เขาดูแลอยู่เพื่อใช้ชีวิตต่อ”
เลนตี้นั้นรู้สึกโชคดีมากๆ ถ้าเขาสมัครเข้าทำงานในฟิวเจอร์กรุ๊ปช้ากว่านี้ โชคชะตาของชาวบลูแมนคงได้เจอวิบากกรรมหนักกว่านี้แน่
ลุงร้อดลูบเคราของตนเองและพูดขึ้น “ขอบคุณบอสมากๆ เขาเอาแผนที่ดวงดาวของเขตแดนที่ยังไม่ได้พัฒนาออกมาเพื่อช่วงเผ่าพันธุ์บลูแมนของเรา เราจะสามารถตอบแทนอะไรเขาได้ไหม?”
เลนตี้นั้นเองก็ปวดหัวขึ้นมาเลยหลังจากได้ยินคำพูดของลุงร้อด ต่อให้เอาชาวบลูแมนมาทั้งหมดแล้วเพิ่มจำนวนขึ้นอีกซัก 1000 คนก็ไม่สามารถเทียบเท่ากับแผนที่ดวงดาวที่อู๋ฮ่าวเหรินใช้ได้
บอสนั้นเป็นฝ่ายที่ช่วยอยู่ฝ่ายเดียว เขายอมเอาแผนที่ดวงดาวเข้าแลกกับชาวบลูแมนทั้งหมดเพียงเพราะคำขอร้อง มันทำให้เขาไม่รู้จะตอบแทนยังไงดีเลย
“ถ้าเช่นนั้น พวกเราชาวบลูแมนจะเป็นของบอส หลังจากที่คาร์ลปล่อยพวกเราไปแล้ว เราจะเข้าไปอยู่ยังเขตแดนที่บอสกำลังพัฒนาอยู่และช่วยเขาพัฒนาเขตแดนนั้นให้สำเร็จลุล่วงจนได้”
ลุงร้อดพยักหน้า รวมไปถึงชาวบลูแมนกว่า 80% ก็เห็นด้วยกับความคิดนี้ด้วยเช่นกัน
คังเชนและจิลเลียดเข้ามายังที่อยู่อาศัยชั่วคราวของชาวบลูแมนบนดาวทามัคด้วยอารมณ์หลายๆอย่างที่ผสมกัน
มันควรจะเป็นสิ่งที่น่ายกย่องสำหรับเขาที่จับตัวชาวบลูแมนได้ แต่ก็ไม่คาดคิดเลยว่ามันจะกลายเป็นโศกนาฏกรรมขนาดใหญ่นี้ไปได้
หากเขาไม่ได้มีความแข็งแกร่งเพียงพอ เขาอาจจะไม่สามารถรักษายศนายพลนี้ไว้กับตัวก็ได้
“ไปพบบลูแมนที่ระดับสูงๆกันเถอะ”
จิลเลียดมองไปยังนายพลของเขาที่กำลังแสดงใบหน้าน่ารังเกียจอยู่ พวกเขามาที่นี่กันเพื่อขยายเวลาตาย
ตราบใดก็ตามที่ปล่อยชาวบลูแมนออกไปจากเขตนี้ได้ ขออะไรก็ได้หมด
เจ้าพนักงานชั้นสูงของบลูแมนต่างก็พากันงุนงงเมื่อได้ยินว่านายพลคังเชนและจิลเลียดผู้ที่ซึ่งจับพวกเขามา ได้เข้ามาที่นี่ เขาไม่รู้ว่าทั้ง 2 คนนี้มาพบพวกเขาด้วยเหตุผลอะไรกันแน่?
ณ ห้องประชุมชั่วคราว คังเชนมองไปยังตัวแทนทั้ง 3 ของทางฝั่งบลูแมน และ 1 ในนั้นก็มีเลนตี้อยู่ด้วย
“ในเมื่อพวกนายอยากจะออกจากที่นี่ด้วยยานอวกาศ เพราะงั้นคาร์ลก็จะจัดยานอวกาศให้พวกนายได้ใช้หนีออกไปจากที่นี่”
หลังจากที่ได้ยินคำพูดของคังเชน ทุกคนยกเว้นเลนตี้ต่างพากันยิ้มออกมา
พวกเขากำลังจะตกลงยินยอม หากแต่เลนตี้ก็พูดขึ้นมาก่อน “ปล่อยพวกเราไปงั้นเหรอ? จับพวกเราน่ะมันง่ายนะ แต่ดูเหมือนที่ยากจะเป็นปล่อยไปซะมากกว่าล่ะมั้ง”
“อืม”
คังเชนมองเลนตี้ ตั้งแต่ที่เขาเข้ามา เขาก็รับรู้ได้เลยว่าคนๆนี้แหละที่ทำให้บลูแมนกลายเป็นระเบิดเวลาขึ้นมาจริงๆ
ถ้าไม่ใช่เพราะคนๆนี้ที่ไปเข้าร่วมกับฟิวเจอร์กรุ๊ปพร้อมกับบอกอู๋ฮ่าวเหรินว่าอยากจะย้ายชาวบลูแมนทั้งหมดไปยังเขตแดนที่เขาพัฒนาอยู่แล้วล่ะก็ ตอนนี้ชาวบลูแมนจะอยู่ที่ไหนกันก็ไม่รู้
สำหรับคนๆนี้ ถึงแม้เข้าจะโหดร้ายเพียงใด แต่เมื่อเผชิญหน้ากันแล้วก็คงต้องยิ้ม
“คนที่จับตัวพวกนายมาคือจิลเลียด ฉันยกให้พวกนายจัดการเลย แล้วมีข้อตกลงอะไรอยากจะเสนออีกมั้ย?”
เลนตี้มองไปยังจีลเลียด คนๆนี้คือคนที่ฆ่าประชากรไปมากมายขณะจับชาวบลูแมนมา
เพราะงั้นแล้วสำหรับชาวบลูแมนก็คือคนที่เปี่ยมไปด้วยความเกลียดชัง ไม่คิดเลยว่าคาร์ลจะปล่อยมาให้จัดการตรงๆแบบนี้
“พวกนายทำลายบ้านเกิดของพวกเรา แถมยังปล้นทรัพย์สินไปจากเราอีก...”
“อย่าพูดเรื่องนั้น พวกนายไม่สามารถกลับไปที่ดาวนั้นได้อีกแล้ว เพราะงั้นพวกเราจะชดเชยทรัพย์สินเหล่านั้นทั้งหมดที่พวกนายมีบนบลูสตาร์ ในส่วนที่พวกเราปล้นมา แล้วก็เราจะเพิ่มสิ่งของทดแทนให้ 2 เท่าจากของเดิมเลยด้วย”
ก่อนที่เขาจะมา คังเชนเตรียมตัวที่จะโดนขูดเลือดขูดเนื้อมาแล้ว ตราบใดก็ตามที่สามารถส่งชาวบลูแมนออกไปจากพื้นที่นี้ได้ เขาทำได้ทุกอย่าง
ทำยังไงก็ได้ให้คาร์ลรอดพ้นจากการโจมตีได้ พวกเขา...จะปล่อยให้คาร์ลหายไปจากอวกาศแห่งนี้ไม่ได้!
“รอก่อนนะ พวกเราจะไปปรึกษากันเรื่องของชดเชย”
ไม่นานนัก ผู้จัดการอาวุโสของชาวบลูแมนก็เข้ามาพร้อมกับรายการของชดเชย เมื่อคังเชนรับไปและอ่านจนเสร็จ ใบหน้าของเขาก็เล็กลงไปจนเหมือนจุดเล็กๆ
รายการของชดเชยในใบนั้นมันมากพอๆกับการซื้อบลูสตาร์ได้ 10 ดวงเลยนะ!
“ฉันจะรายงานกลับไป ถ้าไม่มีปัญหาอะไร พวกของที่ขอมาจะจัดไว้ให้ในยานเลย”
คังเชนนั้นไม่ได้ทำตัวไร้สาระอะไรทั้งสิ้น เขารู้ดีว่าการยืดเยื้อเหตุการณ์ไปมากกว่านี้มันจะทำให้คาร์ลตกอยู่ในอันตรายมากขึ้น
เมื่อคนเหล่านี้เดินทางออกไปแล้ว พวกเขาก็ไม่จำเป็นต้องสูญเสียอะไรอีก
ทางฝั่งของคังเชนนั้นทำให้เลนตี้และกลุ่มของชาวบลูแมนรู้สึกว่าสิ่งที่ขอนั้นไปนั้นน้อยนิดมากๆ
แถมในความคิดของพวกเขายังคิดด้วยว่าทางคาร์ลต้องไม่ยอมรับข้อตกลงเรื่องของชดเชยนั้นแน่ๆ
แต่ไม่มีใครคาดคิด คังเชนยอมรับโดยตรงแบบไม่ต่อรองใดๆทั้งสิ้นจนพวกเขาเริ่มระวังตัวขึ้นมา
“รู้งี้ขอเพิ่มไปอีก 5 เท่าก็ดีแหละ”
“มาเร็ว รีบออกจากที่นี่กัน นี่คือสิ่งที่สำคัญที่สุด ยิ่งไปกว่านั้นถ้าพวกเรารีบออกจากคาร์ลได้โดยเร็วที่สุดและไปถึงเขตแดนของบอสก่อน บอสก็จะไม่ต้องเสียแผนที่ดวงดาวไปด้วย”
“ใช่แล้ว เราสามารถช่วยผู้มีพระคุณได้ อย่างน้อยๆก็ไม่ให้เขาเสียทรัพย์ไปมากกว่านี้ รีบๆชิ่งออกไปแล้วไปยังเขตแดนของบอสกัน!”
หลังจากที่ตัดสินใจกันได้แล้ว เหล่าบลูแมนทั้งหมดก็เริ่มเคลื่อนไหว พวกเขานั้นไม่มีอะไรติดตัวมากเพราะส่วนใหญ่ถูกพวกคาร์ลยึดไปหมดแล้ว
ทางฝั่งคาร์ลเองก็ไม่ชักช้า เพราะพวกเขาไม่รอให้คังเชนกลับไป ยานอวกาศก็มาหยุดอยู่ที่หน้าดาวเคราะห์แล้ว
จากนั้นพวกเขาก็ส่งบลูแมนทั้งหลายขึ้นยานไปและตามด้วยเจ้าหน้าที่จากคาร์ล และแน่นอนว่าชาวบลูแมนชั้นสูงก็ได้ตรวจสอบของชดเชยที่ขอไปด้วย
และถ้าหากยึดตามคำพูดของเจ้าหน้าที่ระดับสูงของคาร์ลแล้ว ยานลำนี้ก็ถือเป็นส่วนหนึ่งของสิ่งของชดเชยเช่นกัน
นั่นเพราะว่านี่เป็นสงครามที่เกิดในเขตแดน เพื่อไม่ให้เกิดปัญหาตามมา เหล่าชาวบลูแมนขอให้ออกไปทางด้านอื่นเพื่อใช้เส้นทางที่ปลอดภัยกว่า
เมื่อคาร์ลรับรู้ถึงสถานการณ์ เขาก็ยอมเพื่อให้มันเกิดความเป็นไปได้มากที่สุด พวกเขายังกลัวด้วยซ้ำว่ายานอวกาศที่ขนเหล่าบลูแมนไปจะถูกโจมตีโดยอารยธรรมอื่น
ถ้ามีอะไรเกิดขึ้นกับบลูแมนขณะที่ยังอยู่ในมือพวกเขาแล้วข่าวเข้าถึงอู๋ฮ่าวเหริน เขาต้องโกรธมากแน่ๆ และสำหรับคาร์ล นั่นหมายถึงระเบิดทำงาน
ดังนั้นแล้ว ภายใต้การดูแลและจัดการ ชาวบลูแมนจะถูกส่งย้ายออกไปเงียบๆด้วยเส้นทางลับ
ไม่นานหลังจากที่ส่งชาวบลูแมนออกไปแล้ว คาร์ลก็ไม่รอช้าที่จะประกาศข่าวออกไป
“ชาวบลูแมนได้ออกไปจากพื้นที่ของเราหมดแล้ว! ตอนนี้พวกเขาไม่ได้อยู่ในเงื้อมมือของคาร์ลแล้ว!”
เมื่ออู๋ฮ่าวเหรินได้ยินข่าว เขาก็ประหลาดใจมากๆ เขาไม่คิดเลยว่าคาร์ลจะยอมปล่อยชาวบลูแมนออกมาแบบนี้
แต่เมื่อคิดตามสถานการณ์ นี่อาจจะเป็นทางเดียวที่ดีที่สุดสำหรับคาร์ลที่จะผ่านพ้นภาวะกลืนไม่เข้าคายไม่ออกเช่นนี้
อย่างไรก็ตาม อู๋ฮ่าวเหรินก็เกือบจะได้หัวเราะกับเหตุการณ์ถัดไปแล้ว
0 ความคิดเห็น