CF:บทที่ 667 ห้องเก็บยา

นิยายลงทุกวัน เวลา 6.00 น. ส่วนเรื่องไหน จำนวนกี่ตอนนั้น สามารถดูได้ ที่นี่

ภายในโบราณสถาน เหล่าคนที่รอการออกมาของอู๋ฮ่าวเหรินต่างพากันพูดคุยเกี่ยวกับบางสิ่งบางอย่างด้วยเสียงเบา

“นายเคยได้ยินหรือยัง ที่เขาว่าโบราณสถานแห่งนี้ถูกเปิดขึ้นมาโดยฝีมือของคนที่ชื่อ อู๋ฮ่าวเหรินน่ะ”

“เคย แถมยังรู้ด้วยว่าคนๆนั้นได้เทคโนโลยีการตรวจสอบจากในโบราณสถานนี้ไปแล้วด้วย โชคดีจริงๆ เขาร่วมมือกับการทหารด้วย แล้วยิ่งไปกว่านั้น ชุดเกราะรุ่นล่าสุดที่เพิ่งออกก็สร้างมาจากเขาด้วยนะ”

“ความโชคดีของเจ้านี่มันไม่ใช่เรื่องดีแล้วแฮะ ฉันไม่รู้ว่าเจ้านี่ไปเอาข้อมูลของโบราณสถานแห่งนี้มาจากไหน”

“ฮ่าๆๆ ไม่ว่ามันจะเอามาจากไหน แต่มันก็ไม่สามารถเอาของมีค่าทั้งหมดออกจากโบราณสถานนี้ได้ ณ ตอนนี้แล้วล่ะ”

ยินตงและหลี่หยางเดินสบายๆในกลุ่มคนที่กำลังคุยกันพลางคิดไปด้วยว่า ตอนนี้น่ะ อู๋ฮ่าวเหรินคงจะออกจากโบราณสถานแห่งนี้ในสภาพที่มีชีวิตอยู่ไม่ได้แล้วหล่ะ

เมื่อทั้งสองมารวมกัน หลี่หยางก็เปล่งรอยยิ้มออกมา “ทุกคนเชื่อในข้อมูลที่เราปล่อยออกไป ยังไงๆเจ้านั่นก็ไม่รอดหรอก”

“ฮ่าๆๆ บางทีเราอาจจะได้เทคโนโลยีเกราะของเจ้านั้นมาใช้ตอนออกไปก็ได้นะ”

ตราบใดก็ตามหากอู๋ฮ่าวเหรินตายในโบราณสถานแห่งนี้ พวกเขาจะเริ่มงานในอุตสาหกรรมของอู๋ฮ่าวเหรินที่อยู่ภายในจักรวาลหลังจากออกจากโบราณสถานแห่งนี้ได้แล้ว

เมื่อเทียบกับการที่ต้องมาฟาร์มของในโบราณสถานนี้แล้ว ออกไปเรียนรู้การทำเกราะของอู๋ฮ่าวเหรินนั้นดีกว่าเป็นเห็นๆ

ในตอนนี้ สติงก์และคิล มนุษย์ผู้ถูกไล่ตามโดยสัตว์ประหลาดก็วิ่งตรงมาเรื่อย

พวกเขานั้นทรหดจริงๆ ชัดเจนแล้วว่าสัตว์ประหลาดตัวนั้นต้องการจะฆ่าทุกคนจริงๆ

คิลนั้นรู้สึกถึงอันตรายทุกครั้งที่ต้องหลบการโจมตีจากบนฟากฟ้าเพราะสัตว์ประหลาดตัวนั้นกระโดดลงมา มันดีที่เขานั้นคล่องแคล่ว ในตอนนั้นสติงก์ก็เข้ามาจากด้านข้างเพื่อรับช่วงต่อในการล่อลวงให้สัตว์ประหลาดตัวดังกล่าวหันไปสนใจเขาเพื่อให้เข้าสู่เส้นทางที่ได้วางไว้

“โชคดีที่เจ้านี่มันโง่นะ ไม่งั้นคงได้กลายเป็นศพกันไปแล้ว”

“เรายังต้องไปกันต่ออยู่นะ เพราะงั้นอย่าเพิ่งประมาทล่ะ ฉันมองเห็นยานเหาะกำลังเข้ามา แล้วก็มีคนพวกนั้นโผล่มาแว้บๆด้วย”

ไม่นานนักพวกเขาเองก็คงจะถึงที่แห่งนั้นพร้อมๆกับสัตว์ประหลาดตัวนี้แล้วหล่ะ

“รีบไปกันเถอะ มหรสพบทต่อไปกำลังจะเริ่มแล้ว”

มองไปยังสัตว์ประหลาดตัวนั้นที่เข้าสู่พื้นที่ชุมนุม ทั้งสองก็ติดตามเข้าไปอย่างระมัดระวัง

…

อู๋ฮ่าวเหรินที่มีหลูวหยู่และอูริสอยู่ด้วยเดินอย่างระมัดระวังตรงเข้าไปด้านใน ถึงแม้ว่าพวกเขาจะตื่นเต้นขนาดไหนก็ตาม แต่ก็ยังตามหลังอู๋ฮ่าวเหรินด้วยความซื่อสัตย์

แต่แล้วจู่ๆอูริสก็หยิบอะไรขึ้นมาบางอย่าง ซึ่งนั่นถ้าอู๋ฮ่าวเหรินไม่เร็วพอล่ะก็ เขาคงได้กลายเป็นผีเฝ้าโบราณสถานไปแล้ว

“ปัง!”

ดูอำนาจอำนาจการทำลายล้างของการโจมตีจากปราการ อู๋ฮ่าวเหรินก็พูดขึ้น “เอาล่ะ ต่อไปก็ช่วยระวังด้วยละกัน ถ้าไม่ซนก็จะไม่มีอันตรายนะ”

พวกเขาพยักหน้ารับและมองไปรอบๆก่อนจะเริ่มมองหาสิ่งที่คิดว่ามีค่าภายในนั้น

อู๋ฮ่าวเหรินไม่ได้สนใจทั้งสองมากนัก เขารีบตรงไปข้างหน้า ซึ่งจุดนั้นดูเหมือนจะเป็นคอมพิวเตอร์ขนาดใหญ่

เมื่อเขาเดินเข้าไปด้านใน เขาก็กดปุ่มรูปทรงประหลาดที่อยู่ด้านข้างจากนั้นอุปกรณ์ทั้งหมดก็เปล่งแสงขึ้นมา

ในอนาคต มันยังคงมีอุปกรณ์บางอย่างและพลังงานบางส่วนถูกสำรองไว้ในที่แห่งนี้ มันเอาไว้สำหรับเหตุผลบางอย่าง นั่นก็คือมีวัตถุดิบชั้นยอดถูกเก็บไว้ในที่แห่งนี้

มองไปยังจอที่เปล่งแสงจ้า ไม่นานนักก็ปรากฏวีดีทัศน์ขึ้นมา

“มันเป็นเรื่องจริงที่ไม่มีสิ่งมีชีวิตจากอารยธรรมดั้งเดิมปรากฏขึ้นในวีดีโอนี้...”

ครั้งหนึ่งที่อู๋ฮ่าวเหรินเคยได้ยินมาจากนักวิจัยเกี่ยวกับเรื่องนี้ เขานั้นยังคงไม่เชื่อ และตอนนี้ พอได้มาดูวีดีโอดังกล่าว เขาจึงได้เข้าใจว่ามันเป็นเรื่องจริง

มันเป็นอะไรที่ค่อนข้างน่าสับสนมาก คนที่สร้างวีดีโอนี้ขึ้นมาน่าจะกำลังสร้างตัวยาอะไรซักอย่างอยู่และได้บันทึกผลต่างๆเอาไว้

แต่ภายในวีดีโอกลับมีเพียงแค่ขั้นตอนการเตรียมยา ไม่มีอะไรที่เกี่ยวกับชีววิทยาเลย ซึ่งมันน่าแปลกมากๆ

“วีดีโอนี้...ทำไมรู้สึกเหมือนคนที่สร้างจงใจลบมันจังเลยนะ“

“นายพูดแบบนี้มาหลายครั้งแล้วนะ” นักธุรกิจพลังงานพูดขึ้น “พวกเราได้เรียนรู้หลายสิ่งหลายอย่างมากมายเกี่ยวกับโบราณสถาน และพบว่าข้อมูลมากมายเกี่ยวกับยุคนั้นถูกทำลายไปเกือบหมด เหมือนกับว่าใครบางคนจงใจจะลบ และไม่อยากให้คนรุ่นหลังได้รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นในยุคนั้น”

อู๋ฮ่าวเหรินตระหนักไปอยู่ครู่หนึ่ง ถ้าเป็นแบบนั้นจริงล่ะก็

มันก็เป็นไปได้ว่าบางสิ่งบางอย่างทำลายอารยธรรมโบราณและสิ่งๆนั้นไม่ต้องการให้ข้อมูลเหล่านี้ถูกแพร่ออกไป

เขาส่ายหัว นี่ไม่ใช่สิ่งที่ต้องกังวลในตอนนี้ อู๋ฮ่าวเหรินบันทึกวีดีโอทั้งหมดและตรวจดูมันอีกครั้ง เขาเปิดอุปกรณ์ดังกล่าวและตรวจสอบให้ดีว่าไม่มีอะไรผิดพลาด

จากนั้นเขาจึงเริ่มจัดการแยกชิ้นส่วนมันออกมา

เมื่ออูริสและหลูวหยู่เดินเข้ามา อุปกรณ์ทั้งชิ้นก็ถูกแยกส่วนโดยอู๋ฮ่าวเหรินไปแล้ว ชิปที่เป็นใจกลางถูกส่งเข้าไปในระบบซองแดง ถ้าอยากจะได้ข้อมูลเทคโนโลยีของเจ้าพวกนี้ล่ะก็ คงต้องขอจากเขาเท่านั้น

“แปลก ที่นี่ดูไม่มีสมบัติล้ำค่าอะไรเลย” อูริสพูด

หลูวหยู่มองอู๋ฮ่าวเหรินที่แยกชิ้นส่วนอุปกรณ์ไว้ก่อนที่เธอจะเดินเข้าไปหยิบเอาชิ้นส่วนพวกนั้นมาดู

“นี่มันเครื่องอะไรกันน่ะ? แล้วนายแยกส่วนเจ้านี่ได้ยังไง?”

“ชิ้นส่วนพิเศษของเครื่องมือพวกนี้ ฉันต้องการแค่นั้นแหละ เลยต้องแยกชิ้นส่วนมันออกมา ไปกันเถอะ ของมีค่าน่าจะอยู่ในนั้น ฉันจะพาไปเก็บละกัน”

อู๋ฮ่าวเหรินยืนขึ้นและเดินตรงเข้าไปด้านใน ซึ่งนั่นยังมีห้องเก็บของที่มีการเฝ้าระวังอยู่ซึ่งน่าจะเป็นห้องที่เก็บพวกวัตถุดิบทำยาเอาไว้

ในอนาคต เมื่อโบราณสถานแห่งนี้ถูกค้นพบ ยาส่วนมากในนี้ถูกทำลายไปหมดแล้ว

อย่างไรก็ตาม พลังงานที่ยังหลงเหลืออยู่ในนี้ยังไม่ได้ถูกใช้ไป เพราะงั้นแล้วยาพวกนี้จึงเหมือนถูกปกป้องเอาไว้

“ประตูนี่ดูเหมือนจะต้องใส่รหัสนะ”

“พวกนาย ถอยไปก่อน”

อูริสถอยออกมาเป็นจังหวะเดียวกับที่อู๋ฮ่าวเหรินหยิบเอาอาวุธขึ้นมาและโจมตีประตูไป 2 ครั้ง

“ตอนนี้ไม่ต้องใส่แล้ว”

มองอู๋ฮ่าวเหรินที่ผลักประตูเข้าไป ในใจอูริสก็นึกว่าคนๆนี้จะรู้รหัสซะอีก

หลังจากที่เข้ามาแล้ว อู๋ฮ่าวเหรินก็พบว่ามันเหมือนกับที่ตัวเขาเองคิดไว้ แต่ยาบางตัวก็ได้รับความเสียหายไปบ้าง

เขาเดินเข้าไปอย่างรวดเร็วท่ามกลางยาที่ถูกทำลายบ้างสมบูรณ์บ้างจนกระทั่งจุดที่ลึกที่สุด จากนั้นเขาก็โบกมือและเก็บขวดยาหลายขวดเข้าไปยังห้องเก็บของของซองแดง

ขวดพวกนั้น ในอนาคตจะถูกพิจารณาว่าเป็นยาที่ดีที่สุดภายในห้องเก็บของแห่งนี้

มันมียาอายุวัฒนะ 2 ขวด ยาอายุวัฒนะระดับเพอร์เฟ็ค 3 ขวด ยาอายุวัฒนะระดับดีมาก 5 ขวด ยิ่งไปกว่านั้นเพราะวิธีการเก็บแบบพิเศษของยาเหล่านี้ ผลลัพธ์ของมันยังสูงกว่าตัวยาอื่นๆด้วย

อย่ามองมาทางนี้นะ พวกนาย เลือกเอาตามที่ชอบเลย พวกนี้เป็นยาเสริมสมรรถนะก็จริงแต่มันก็ถือว่ามีค่ามาก“

อูริสนั้นชัดเจนเลยว่าไม่พอใจนัก เขาไม่เห็นอย่างอื่นภายในห้องนี้นอกจากยา แล้วก็ยาเต็มไปหมด แต่กระนั้นเขาก็ยังเลือกเอาไปบางส่วน

แนวคิดของเขานั้นคือ ต่อให้เขาไม่ได้หวังยาเสริมสมรรถนะพวกนี้ก็ตาม แต่ในเมื่อเขาลงทุนยอมฝ่าอุปสรรคต่างๆเข้ามาได้ขนาดนี้แล้ว เขาจะกลับออกไปมือเปล่าไม่ได้

ทางด้านหลูวหยู่เองก็เลือกอย่างดิบดีไป 1 ขวด เธอเลือกไปแค่ขวดเดียวเท่านั้นและไม่เอาอะไรไปเพิ่ม

“พวกนายออกไปรอข้างนอกซักแปปนึงนะ ฉันจะจัดการยาพวกนี้ก่อน”

อู๋ฮ่าวเหรินไม่ต้องการที่จะเอาอย่างอื่น เขาเพียงแค่จะเอายาทั้งหมดในห้องนี้ไป นั่นก็เพราะว่ามันยากสำหรับเขาที่จะสร้างตัวยาขึ้นมาก่อนที่จะได้มาซึ่งอุปกรณ์ที่ครบครันกว่านี้

หลังจากที่ทั้งสองเดินออกไปแล้ว อู๋ฮ่าวเหรินก็กวาดเอายาทั้งหมดไป ยิ่งไปกว่านั้น เมื่อเขาออกมาจากห้อง เขาก็แอบติดตั้งระเบิดขนาดเล็กไว้ภายในห้องนั้นเพื่อใช้ทำลายหลักฐานทุกอย่างที่อาจจะหลังเหลือรวมถึงยาบางตัวที่ไม่ได้เอามาด้วย

“เรียบร้อย ไปกันได้แล้วล่ะ”

ทั้งสามเดินออกไปโดยที่ไม่รู้เรื่องนี้เลยรวมถึงไม่รู้ด้วยว่าด้านนอกนั้นมีความโกลาหลอะไรกำลังเกิดขึ้นอยู่