CF:บทที่ 665 เข้าไปได้
“พวกนายจะทำอะไร?”
“ถ้าไม่ใช่เพราะนาย คนพวกนั้นก็คงไม่ต้องมาตาย! แต่ก็นะ ถ้าเกิดนายตายล่ะก็พวกนั้นก็คงจะไม่เจอในสิ่งที่นายเจอเหมือนกัน
“มานี่ให้เร็วเลย ไม่งั้นฉันจะฆ่านายเดี๋ยวนี้ ที่ที่ยิ่งอันตรายแสดงว่าสิ่งที่อยู่ด้านในนั้นต้องดีมากๆ และสถานการณ์นี้มันก็ต้องเป็นแบบนั้นแน่ๆ”
“ฮ่าๆๆ พวกนายทั้ง 3 คนก็แค่ต้องช่วยพวกฉันหาทางเข้าไป”
หลังจากพ้นช่วงแห่งการลังเล อูริสก็เข้าใจแล้วว่าสิ่งที่ทั้งสามพูดนั้นหมายถึงอะไร พวกเขาพร้อมที่จะพาตัวเองเข้าไปและช่วยสำรวจหาทางที่ปลอดภัยที่จะเข้าไปภายในนั้น
“นายมั่นใจนะว่าต้องการให้ฉันช่วยนายหาทางน่ะ” เขาถามพร้อมกับมองไปยังอู๋ฮ่าวเหริน
“ทำไมนายถึงอยากให้พวกนั้นไปหาเส้นทางแทนที่จะเป็นนายล่ะ”
1 ในพวกเขาชี้ไปทางอู๋ฮ่าวเหรินและหลูวหยู่ด้วยรอยยิ้มบนใบหน้าที่ซ่อนความเสียดสีไว้ในดวงตา
“สาวน้อยนี่ไม่มีทาง ฉันกลัวว่าเธอจะตายตั้งแต่เข้าไปซะด้วยซ้ำ กลับกัน เก็บเธอไว้น่าจะมีประโยชน์มากกว่า สำหรับเขา เขาดูไม่แข็งแกร่งซักเท่าไหร่ เพราะงั้นฉันถึงเลือกนายให้มาสำรวจไงล่ะ”
อูริสคิดตามแล้วก็รู้สึกได้ว่า สาวน้อยที่อีกฝ่ายพูดน่ะแท้จริงแล้วน่าจะเป็นปีศาจตัวน้อยมากกว่า ในฐานะพี่ใหญ่ ก็รู้ๆกันอยู่ผ่านการต่อสู้ก่อนหน้านี้
“บอสอู๋ ให้ฆ่าพวกมันเลยป่ะ”
“อย่าเพิ่งฆ่ากันตอนนี้ อย่างที่พวกนั้นพูด ถ้าอยากเข้าไปข้างใน นายต้องใช้ใครซักคนเพื่อช่วยพวกเราสำรวจหาทางที่ปลอดภัย”
อูริสที่ดูจะไม่สนใจคำสั่งพวกนั้นและหันไปคุยกับอู๋ฮ่าวเหริน นั่นทำให้ทั้งสามโกรธเอาเสียมากๆ
“ไปหักแขนเจ้านั่นซิ”
“มันคงลำบากไม่น้อยถ้าจะจับเจ้าพวกนี้ทั้งที่ยังมีชีวิต แต่ก็จำเป็นต้องให้พวกนี้สำรวจหาทางให้เรา”
อูริสมองไปยังคนที่กำลังเข้ามาหาเขาพร้อมทั้งเปิดอุปกรณ์ป้องกันที่อู๋ฮ่าวเหรินให้มาจากนั้นก็พุ่งเข้าใส่
ในมือของเขานั้นมีอุปกรณ์ถึง 2 ชิ้นและทันทีที่เข้าปะทะกันโดยไม่ต้องมองก็รู้ผล ก่อนที่อีก 2 คนที่วิ่งเข้ามาจะได้แสดงปฏิกริยาอะไร พวกเขาก็ถูกกดลงไปโดยอูริสแล้ว
“นี่มันเป็นเครื่องมือที่ดีจริงๆ ดูท่ามันจะทำอะไรได้มากกว่าโจมตีแฮะ”
ในตอนนี้ อู๋ฮ่าวเหรินนั้นได้รับข้อมูลวิเคราะห์จากแผนที่แห่งอนาคต
และตามข้อมูลนั้นแล้วมองไปด้านใน
สถานการในตอนนี้ มันเป็นไปไม่ได้เลยที่จะตัดการจ่ายพลังงานออก
โชคยังดีที่หากเราทำตามวิธีนี้ต่อไป เรายังสามารถเข้าไปด้านในได้
อย่างไรก็ตาม สำหรับปัจจุบัน พลังงานของโบราณสถานแห่งนี้เหลือไม่มากเท่าไหร่แล้ว ดังนั้นมันจะมีอะไรเปลี่ยนแปลงขึ้นมาอีกก็เดาไม่ได้แล้ว
อยู่ต่อหน้าสถานการณ์เช่นนี้ สิ่งที่ทำแล้วคิดว่าดีที่สุด ก็คือขอให้ทั้ง 3 ช่วยเขานั่นแหละ
หลังจากผ่านไปพักใหญ่ ทั้งสามก็ตื่นขึ้นมาอีกครั้ง และพบว่าร่างของพวกเขาถูกมัดติดกันไว้ยิ่งไปกว่านั้น ทุกสิ่งที่พวกเขาได้มาก็ถูกเอาไปหมดเลยด้วย
“ปล่อยพวกเราไปเดี๋ยวนี้นะ! หรือปล่อยเราออกจากที่นี่ไปเลยแล้วนายจะได้เห็นถึงความโกรธเกรี้ยวที่จะตามมา!”
อู๋ฮ่าวเหรินเล็งไปยังคนที่กำลังพูดอยู่ “ให้เจ้านั่นเข้าไปก่อนละกัน นี่แผนที่ ให้เดินตามแผนที่ที่ให้นี้”
ชายผู้โชคร้ายนั้นเริ่มหวาดกลัวขณะมองดูสถานการณ์เขาเริ่มพยายามหาทางที่จะทำให้ตัวเองหลุดออกจากเชือกที่มัดเขาอยู่
“ไม่ต้องพยายามหรอก เสียเวลา นั่นเป็นสิ่งที่ฉันทำมาเป็นพิเศษ รีบๆลุกแล้วเดินตามภาพนี่ซะ ไม่งั้นฉันจะฆ่านายตอนนี้เลย”
“นายกล้าที่จะฆ่าฉันหรือไง!”
“นายตั้งใจมาฆ่าฉันอยู่แล้วนี่ ทำไมฉันจะฆ่านายไม่ได้? เร็วเข้า ไม่งั้นจะฆ่าทิ้งตอนนี้จริงๆด้วย”
“ถ้านายไม่ไป นายจะตายตรงนี้ แล้วก็ขอให้รู้ไว้ด้วยว่านายเป็นคนฆ่าพวกเขาที่เหลือ”
“เอาล่ะ คิดดีๆคราวนี้ นายยังเลือกเส้นทางชีวิตได้ว่าจะยอมไปสำรวจหรือถ้าไม่ไป ฉันก็จะฆ่านายตอนนี้เลย”
ขณะที่เขากำลังลังเลอยู่ เมื่อได้เห็นอูริสเข้ามาทางเขาพร้อมกับอาวุธ เขาจึงตัดสินใจพูดออกไป “ทำก็ได้”
ทั้งสองที่เหลือมองพวกพ้องที่เดินเข้าไปข้างใน ต่างคนก็ต่างภาวนาขอให้เขาทำสำเร็จ
ไม่เช่นนั้นแล้วความซวยจะตกมาเป็นของพวกเขาทั้งสองคน
พวกเขายังจำเหตุการณ์ก่อนหน้าที่ถูกโจมตีโดยพลังงานได้ แต่คราวนี้เขากลับไม่เห็นว่าพลังงานเหล่านั้นโจมตีผู้ที่เข้าไปเลย นั่นหมายถึงเขาปลอดภัยสินะ
ถ้ายึดตามภาพวาดนี้ เขาเดินตรงไปข้างหน้าอีกไม่กี่ก้าวและเขาก็พบว่าตรงนั้นไม่มีอันตรายใดๆ มันเลยทำให้ความกล้าเขาเพิ่มมากขึ้นกว่าเดิม
ถ้าตามแผนที่นี้ต่อไป ก็จะสามารถเข้าไปในห้องได้จากที่นี่ โอเค เขาจะยังไม่เข้าไปและยืนรอให้ทั้งหมดตามมา
เมื่อคิดได้ดังนั้นชายผู้กล้าหาญนี้ก็เริ่มเคลื่อนที่เร็วขึ้น
อู๋ฮ่าวเหรินนั้นโล่งอกขึ้นเมื่อเห็นว่าผู้ที่ส่งเข้าไปนั้นยังไม่เป็นอะไร โชคดีที่อย่างน้อยๆแผ่นที่ที่ได้มาจากพวกนั้นยังมีความน่าเชื่อถือบ้าง
แต่ทันใดนั้นเอง ความคิดที่ว่าปลอดภัยก็หายไปพร้อมๆกับขาของเขานั่นแหละ
“อั่ก!? เกิดอะไรขึ้น!! ฉันยังไม่อยากตาย! ช่วยฉันด้วย!!”
โชคร้ายที่บ่นยังไม่ทันจบร่างของเขาก็หายไปอย่างรวดเร็ว เร็วเกินกว่าที่จะเข้าไปช่วยได้
ทั้งสองที่รอด้านนอกนั้นรับรู้ได้ว่าสายตาของอูริสนั้นกำลังมองพวกเขาอยู่ นั่นทำให้พวกเขารีบหลบสายตาในทันที
“ฉันจะไม่ไปไหนทั้งนั้น แม้นายจะฆ่าฉันตอนนี้ มันก็ดีกว่าเข้าไปตายในนั้นเพื่อให้นายได้ไปต่อ”
อู๋ฮ่าวเหรินมองไปยังตำแหน่งที่ชายผู้โชคร้ายตายไปสลับกับมองบนแผนที่ ก่อนจะยิ้มขึ้นมา
“ดีล่ะ อูริส มัดเจ้าพวกนี้ให้แน่นๆแล้วโยนออกไปไกลๆ เราไม่ต้องกังวลอะไรอีกต่อไปแล้ว เข้าไปกันเถอะ”
“อ่า!?”
เมื่อได้ยินดังนั้น อูริสก็พูดขึ้นมาด้วยความกังวลนิดหน่อย “พวกเราจะไม่โดนฆ่าตายด้วยพลังงานเหมือนกับเจ้าพวกนั้นใช่ไหม?”
“ฉันเจอทางที่ไปได้แล้ว นายกับหลูวหยู่ตามมาละกัน”
มองไปยังอู๋ฮ่าวเหรินที่เดินตรงเข้าไปอย่างไม่ลังเล หลูวหยู่เองก็ตามไปด้วย อูริสจึงได้แค่กัดฟันแล้วรีบตามไปปิดท้าย
เมื่อทั้งสามเข้ามาภายในสถานที่ที่คนๆนั้นเพิ่งจะตายไป อูริสก็มองไปยังอู่๋ฮ่าวเหรินด้วยความกังวล
เขาเห็นอู๋ฮ่าวเหรินหยิบเอาก้อนเหล็กออกมาและโยนมันไปด้านหน้า ก้อนเหล็กนั้นไม่ถูกโจมตีใดๆทั้งสิ้น เขาทำแบบนี้ซ้ำๆจนกระทั่งไปถึงหน้าประตู
“ระวังนะ ฉันจะกระโดด ห้ามเหยียบพวกนี้ล่ะ”
เมื่อได้ยินอู๋ฮ่าวเหรินพูดดังนั้น อูริสก็เข้าใจได้ทันทีเลยว่าเกิดอะไรขึ้น เขามองอู๋ฮ่าวเหรินและหลูวหยู่ข้ามผ่านไปได้โดยปลอดภัย ดังนั้นแล้วเขาจึงตามไปด้วยอย่างรวดเร็ว
ทั้งสองที่โดนมัดอยู่นั้นมองทั้ง 3 คนที่เดินเข้าไปถึงห้องได้อย่างปลอดภัยก็แสดงสีหน้าน่าเกลียดออกมา
“หาทางแกะเชือกนี่ ไม่งั้นล่ะก็ ถ้าพวกนั้นออกมาพวกเราคงไม่มีทางรอดแล้ว”
“ฮ่าๆๆ คิดว่าเจ้าพวกนั้นจะเอาของๆฉันออกไปได้หมดหรือไง?”
คนๆนั้นหยิบเอาบางอย่างออกมาจากแขนและใช้มันแก้เชือกออกจากตัวเขา
“แล้วพวกเราจะทำยังไงกันต่อ? เดินตามพวกนั้นเหรอ?”
“ไม่ เราจะไม่เข้าไป มาวางกับดักกันดีกว่า เมื่อพวกนั้นออกมา มันจะต้องเสียใจ”
“ตอนนี้เจ้านั่นดูเหมือนจะรู้หลายอย่างเกี่ยวกับโบราณสถานแห่งนี้ มันต้องมีข้อมูลอะไรซักอย่างอยู่ในมือมัน แล้วถ้าพวกเราเอาสิ่งนั้นมาได้ เชื่อได้เลยว่าเราจะต้องหาของดีๆได้อีกหลายชิ้นเลย”
ทั้งสองคิดเกี่ยวกับแผนที่ของอู๋ฮ่าวเหริน หัวใจมันก็ตื่นเต้นขึ้นมา ไม่ว่าใครจะตาย พวกเขาก็จะทำเป็นว่ามันเกิดจากอุบันติเหตุ จากนั้นก็จะไม่แคร์เกี่ยวกับการตายของเจ้าพวกนี้อีกต่อไป
อู๋ฮ่าวเหรินผู้ที่ได้เข้ามาภายในแล้วไม่ได้รีบที่จะตรงดิ่งไปยังด้านใน กลับกัน เขาเริ่มใช้หุนยนต์กระจายตัวไปสำรวจสถานกรณ์ภายในแทนก่อน
0 ความคิดเห็น