CF:บทที่ 599 พบกับผู้การ

นิยายลงทุกวัน เวลา 6.00 น. ส่วนเรื่องไหน จำนวนกี่ตอนนั้น สามารถดูได้ ที่นี่

บนยานแม่ขนาดมหึมาของกองยานที่ 3, ฮาสเทลล่าร์ได้มองดูอู๋ฮ่าวเหรินอย่างสงสัย, เขามีความรู้สึกว่าเจ้าหนุ่มน้อยคนนี้น่าจะไม่ธรรมดาแน่

คนทั่วไปจะต้องตกใจเมื่อได้เห็นยานรบมากมายขนาดนี้, โดยเฉพาะยานแม่ขนาดยักษ์ของท่านผู้การ, แต่กลับแสดงสีหน้าที่ที่เหลือเชื่อออกมา

เพราะอู๋ฮ่าวเหรินนั้นได้เจอกับยานรบมามากมายแล้ว, และยานแม่ขนาดหมึมานี้แค่มองดูด้วยความรู้สึกน่าสนใจเล็กน้อย

แน่นอนว่า, เขาไม่ถามอะไรมาก, แค่คิดว่าอู๋ฮ่าวเหรินนั้นอาจจะเป็นคนที่เก็บความรู้สึกเก่งก็ได้

แน่นอนว่า, เพราะเขาไม่รู้ว่ายานรบขนาดมหึมานี้, ในระบบซองแดงนั้นอู๋ฮ่าวเหรินสามารถเข้าไปดูได้จากในวิดีโอทุกวัน, ซึ่งบางลำก็มีขนาดใหญ่กว่ายานแม่ของผู้การมิสต์หลายเท่านั้น, บางลำมีขนาดเท่าเกือบเท่าโลกด้วยซ้ำ

และกองยานรบนี้ยิ่งไม่ทำให้อู๋ฮ่าวเหรินตกใจเข้าไปใหญ่, เพราะเขาได้เห็นจากสงครามอวกาศในอนาคตมาแล้ว, ลำพังยานรบแค่นี้เลยเฉยๆ

โม่เก๋อกระตือรือร้นช่วยอู๋ฮ่าวเหรินแนะนำเรื่องของที่นี่, และชี้ให้ดูยานแม่ขนาดมหึมาและพูดขึ้น "นี่คือยานของท่านผู้การมิสต์ที่พบมาจากซากโบราณสถาน, หลังจากที่ได้รับการดัดแปลงแล้ว, มันก็กลายมายานแม่ของท่านผู้การโดยเฉพาะ, หรือให้พูดอีกอย่างก็คือ มันเป็นของส่วนตัวของท่านผู้การมิสต์นั่นเอง"

"ดูเหมือนว่าท่านผู้การมิสต์จะยอดมากเลยสินะ"

"แน่นอน, ท่านผู้การนั้นต้องลงทุนลงแรงไปอยากมากเพื่อให้ได้ตำแหน่งนี้มาทั้งๆทีเป็นแค่คนธรรมดาสามัญเท่านั้น"

อู๋ฮ่าวเหรินไม่ได้พูดอะไรต่อ, เพราะเขารู้จักชายที่ชื่อมิสต์ดีอยู่แล้วจากในข้อมูลที่เขาได้มาจากในอนาคต

และส่วนที่สำคัญที่สุดที่ทำให้เขาประสบความสำเร็จดั่งเช่นทุกวันนี้ก็เพราะโอกาสที่ร็อดแมนได้มอบให้เขา, ถ้าปราศจากโอกาสนั้น, บางทีเขาอาจจะเป็นแค่ทหารชั้นผู้น้อยหรือเสียชีวิตในสนามรบที่ใดที่หนึ่งไปแล้ว

อย่างไรก็ตาม, ผู้การมิสต์คนนี้ก็ไม่ใช่คนไม่ดี, เขานั้นไม่มีนิสัยที่แย่ และยังเป็นผู้การที่มีชื่อเสียงอีกต่างหาก

เมื่ออู๋ฮ่าวเหรินขึ้นมาบนยานแม่, เขาก็ไม่คิดว่าผู้การมิสต์คนนั้นจะกำลังรอเขาอยู่

"ตาเฒ่า, ผู้การบอกให้ฉันพาแขกของเราเข้าไปพบเอง, เพราะเขารู้ว่าคุณไม่ชอบที่จะเห็นฉากแบบนี้, ดังนั้นคุณควรจะกลับไปที่แผนกพลาธิการและกลับไปศึกษาอะไรแปลกๆของคุณต่อ"

"ชายๆคนหนึ่งที่ดูผอมมาก, เป็นคนที่ดูแปลกๆมากและมีสายตาที่ดูเย็นชา, กำลังพูดบอกฮาสเทลล่าร์

ฮาสเทลล่าร์เดาะลิ้น, และแสดงสีหน้าที่ไม่สบอารมณ์ให้อีกฝ่าย "คุณไม่ต้องมาสนใจเรื่องของข้าก็ได้"

เมื่อพูดจบ, เขาก็พาอู๋ฮ่าวเหรินเข้าไปยังข้างใน, คนๆนี้ได้แต่ยืนมองสถานการณ์โดยไม่ได้ห้ามปรามอะไร และมองดูอู๋ฮ่าวเหรินอย่างสงสัย

หลังจากที่มองดูชายคนนี้, โม่เก๋อที่ยืนอยู่ใกล้ๆก็รู้สึกกลัวขึ้นมา

"นั่นมันโม่เก๋อไม่ใช่เหรอ? ทำไมนายถึงมากับพวกเขาได้? ฉันจำได้ว่าฉันส่งนายไปประจำอยู่ที่สถานีอวกาศแล้วไม่ใช่เหรอ?"

"คุณลุงหวนครับ, ที่ผมกลับมาพร้อมกับคุณอู๋ ผมคิดว่ามันน่าจะช่วยแก้ปัญหาของผมในคราวนี้ได้ด้วยน่ะครับ"

เมื่อได้ยินที่โม่เก๋อพูดขึ้นมา, ชายคนที่โม่เก๋อเรียกว่า "คุณลุงหวน" นั้นก็จ้องมองมาทางอู๋ฮ่าวเหรินอีกครั้ง

เมื่อเห็นว่าทั้งโม่เก๋อและฮาสเทลล่าร์ต่างก็ไม่คิดจะแนะนำตัวให้เขา, และชายคนนั้นเองก็ไม่ได้คิดที่จะพูดคุยกับเขาด้วย, อู๋ฮ่าวเหรินจึงได้เดินตามฮาสเทลล่าร์เข้าไปยังด้านใน

ไม่นานนัก, อู๋ฮ่าวเหรินก็ได้พบกับผู้การมิสต์ ถึงแม้ว่าเขาจะเคยเห็นรูปคนๆนี้มาจากในอนาคตแล้ว, แต่อย่างไรก็ตาม, เมื่อได้เห็นผู้การ อู๋ฮ่าวเหรินก็สงสัยขึ้นมาว่าเขาจะเป็นมนุษย์

อย่างไรก็ตาม, ตลอดทางที่เดินมา, เขาพบกับสิ่งมีชีวิตที่มีภูมิปัญญาส่วนใหญ่ในจักรวาลนั้นมีความคล้ายคลึงกับมนุษย์, ถึงแม้หลายคนจะมีรูปร่างที่แปลกจากมนุษย์อยู่, แต่ก็มีความแตกต่างเพียงเล็กน้อยเท่านั้น

ดูเหมือนว่าน่าจะเป็นอิทธิพลมาจากกฏบางอย่างของจักรวาล

เมื่ออู๋ฮ่าวเหรินเข้ามา, เขาก็พบว่ามีผู้คนกลุ่มหนึ่งกำลังจ้องมองมาที่เขาอยู่, เขามองไปที่ด้านในสุดก็พบชายคนหนึ่งนั่งอยู่ด้านในและกำลังส่งผ่านความรู้สึกกดดันแผ่มาทางเขาอยู่ นั่นคือมิสต์

รู้สึกได้ถึงแรงกดดัน, อู๋ฮ่าวเหรินสามารถมั่นใจได้ว่าผู้การคนนี้นั้นแข็งแกร่งมากจริงๆ, ถ้าเกิดใส่เกราะร่วมด้วย, เขาจะต้องเป็นคนที่ทรงพลังมากแน่ๆ

"ผู้การครับ, ผมกลับมาแล้ว, ถึงผมจะไม่ได้แผนที่กลับมา, แต่ผมก็ได้เจ้าของแผนที่กลับมาแทน, ดูเหมือนเขามีเรื่องที่อยากจะพูดกับท่านครับ"

ฮาสเทลล่าร์ไม่พูดอะไรที่นอกเรื่อง, ซึ่งระหว่างทางที่เดินมาเขาก็ได้อธิบายเรื่องต่างๆไปแล้ว, จากนั้นเขาก็เดินหลบออกข้างไปและมองหาที่นั่งลง

ผู้การมิสต์มองมาที่ฮาสเทลล่าร์แล้วถามขึ้น "ไม่ใช่ว่าคุณไม่ชอบการประชุมเช่นนี้ไม่ใช่เหรอ? แล้วทำไมคราวนี้คุณถึงร่วมประชุมด้วยล่ะ?"

ขณะที่พูดอยู่เขาก็หันสายตาของเขาไปหาลุงหวน

"ผู้การมิสต์, อย่าได้มามองผมเช่นนั้น, ผมไม่ได้ขัดคำสั่งท่านปล่อยให้ตาเฒ่ามาเข้าร่วมการประชุมครั้งนี้หรอกครับ"

"ฮ่าๆๆ, หวนมี่ไม่ได้ขัดคำสั่งท่านหรอก, แต่ที่ข้าเข้าร่วมมันเป็นเพราะชายที่ชื่ออู๋ฮ่าวเหรินคนนั้นต่างหาก"

อู๋ฮ่าวเหรินที่ยืนอยู่นิ่งๆ, ก็กลับมาเป็นที่ดึงดูดของสายตาผู้คนอีกครั้ง, แต่ในครั้งนี้พวกเขาพบว่าอู๋ฮ่าวเหรินนั้น, ตั้งแต่ที่เดินเข้ามาจนถึงตอนนี้, เขานั้นช่างดูไร้ตัวตนยิ่งนัก

ผู้คนดูเหมือนจะไม่สนใจเขาเลย, ในขณะที่ท่านผู้การของเขาก็กำลังมองดูสถานการณ์ในห้องประชุมนี้อยู่

"เจ้าคืออู๋ฮ่าวเหรินที่เอาแผนที่นั่นออกมางั้นสินะ?"

"ใช่แล้วครับ, ท่านผู้การมิสต์ ผมคิดว่าผมมาที่นี่เพื่อพบกับคุณด้วยจุดประสงค์ที่คุณก็น่าจะรู้อยู่แล้ว"

มิสต์มองดูอู๋ฮ่าวเหรินด้วยความประหลาดใจ, เขาไม่คิดว่าหนุ่มน้อยประหลาดคนๆนี้จะสงบเยือกเย็นได้ถึงขนาดนี้

ก่อนหน้านี้, เขาได้ตรวจสอบอู๋ฮ่าวเหรินก่อนแล้ว, แต่จากผลสำรวจก็พบอะไรเลย, ตัวตนของชายคนนี้นั้นกลับไม่พบข้อมูลก่อนหน้านี้อยู่เลย, ทั้งข้อมูลต่างๆจนถึงรูปพรรณสัณฐาน

ซึ่งเรื่องนี้ทำให้มิสต์รู้สึกสับสนขึ้นมาเล็กน้อย, แน่นอนว่าเขาไม่ได้ใส่ใจเรื่องนี้มากนักด้วย, เพราะว่าจักรวาลนั้นกว้างใหญ่ และสหพันธรัฐก็ไม่ได้รวมทุกอารยธรรมเข้าไว้ด้วยกันด้วย

แม้แต่ในเขตดาวโกลาหลเอง, ก็ยังมีความลับมากมายที่ทางสหพันธ์เองก็ยังไม่รู้

ไม่อย่างนั้น, คนพวกนั้นคงไม่กระตือรือร้นที่จะยึดเขตดาวโกลาหลเป็นของตัวเองหรอก

"ข้าจะคุยเรื่องของร็อดแมนทีหลัง, ตอนนี้คุยถึงเรื่องอุปกรณ์สำรวจที่เจ้ามีอยู่กันก่อนดีกว่า"

มิสต์นั้นรู้ดีว่าเรื่องของร็อดแมนนั้นเป็นเรื่องส่วนตัว, ถึงแม้ในเวลานี้เขาอยากที่จะรู้เรื่องของร็อดแมนมากก็ตาม, แต่ก็ไม่เหมาะสมกับการประชุมนี้

"อืม, ฟังจากที่ท่านผู้การพูด, ผมไม่รู้เลยว่าท่านผู้การนั้นต้องการอุปกรณ์ที่ผมมีหรือว่ามีความคิดอื่นอยู่ในใจกันแน่"

มิสนั้นมองอู๋ฮ่าวเหรินอย่างประหลาดใจ, ไม่คาดคิดว่า หนุ่มน้อยคนนั้นจะเข้าว่าเขาต้องการอะไรจริงๆ

"เจ้ามีอะไรที่ต้องการจะพูดถึงอุปกรณ์นี้อย่างงั้นเหรอ?, และอะไรที่เจ้าบอกว่าข้านั้นมีความคิดอื่นอยู่อีก?"

"ถ้าท่านผู้การแค่ต้องการอุปกรณ์นี้, ผมจะยกให้ท่านผู้การก็ได้, ผมเชื่อว่าถ้ามีอุปกรณ์นี้, ท่านผู้การจะสามารถฆ่าพวกคนที่อยู่ในแถบกลุ่มดาวเคราะห์น้อยนี้ได้เร็วขึ้นแน่, และถ้าคุณต้องการอะไรอย่างอื่นอีก, หลังจากที่จบสงครามนี้ผมจะอยู่คุยกับท่านผู้การเอง"

"เจ้าหนูนี่มันช่างโอหังยิ่งนัก, แกได้ชุดอุปกรณ์สำรวจมาจากในซากโบราณสถานแท้ๆ, มีอะไรให้น่าอวดนักหนา?"

อู๋ฮ่าวเหรินมองดูคนที่พูดขึ้นมาอย่างสงสัย, เขายังไม่ได้พูดใครที่นี่โกรธเคืองเลยตั้งแต่เขาเข้ามาที่นี่, แล้วที่คนๆนี้พูดหมายถึงอะไร? จับผิดอย่างงั้นเหรอ?

เขาจึงไม่ได้พูดอะไรต่อแล้วหันหน้าไปทางมิสต์

ก่อนที่จะมิสต์จะได้พูดอะไร, ชายที่อยู่ข้างๆเขาก็ได้ลุกขึ้นยืนและพูดขึ้นมา "จางตงเฉิง, หากยังไม่ได้อนุญาติให้พูด จงอย่าพูด, และอย่าโกรธอะไรนะครับคุณอู๋, คนๆนี้นั้นมีปัญหาด้านสมองด้วยเหตุผลบางประการน่ะครับ"

คนๆนั้นต้องการที่จะโต้แย้ง แต่หลังจากที่เห็นมิสต์ เขาจึงได้แต่จ้องมองอู๋ฮ่าวเหรินและนั่งลงไป

"งั้นเรามาคุยถึงเรื่องการโจมตีแถบกลุ่มดาวเคราะห์น้อยกันต่อ, และเมื่อเรื่องของแถบกลุ่มดาวเคราะห์น้อยสะสางเสร็จแล้ว, พวกเราค่อยมาคุยกันถึงเรื่องอื่นกัน"

"ตกลงครับ, เรามาจัดการปัญหาของแถบกลุ่มดาวเคราะห์น้อยกันครับ"

อู๋ฮ่าวเหรินรู้ดีว่าด้วยความสามารถของอุปกรณ์ของเขานั้นก็เพียงพอที่จะทำให้เขาหาเงินได้เลย จึงได้หันไปคุยกับผู้การมิสต์

อีกทางด้านหนึ่ง, โรรอมที่อยู่กองทัพ 2 นั่น, ในเวลานี้เขากำลังเดินทางกลับมายังกองยานที่ 2 อยู่

และทันทีที่โมรอนเดสได้แผนที่มาแล้ว, เขาก็จะส่งคนของเขาเข้าไปสำรวจความแม่นยำของแผนที่ทันที