CF:บทที่ 596 มอบแผนที่ให้ใคร?

นิยายลงทุกวัน เวลา 6.00 น. ส่วนเรื่องไหน จำนวนกี่ตอนนั้น สามารถดูได้ ที่นี่

CF:บทที่ 596 มอบแผนที่ให้ใคร?

 

เมื่อได้ยินว่ากองยานที่ 2 ได้มาเชิญเขาไป, อู๋ฮ่าวเหรินก็ได้ออกมาจากยานอวกาศ, เขานั้นรู้สึกผิดหวังเล็กน้อยที่เป็นกองยานที่ 2 มา, ทำไมถึงไม่เป็นกองยานที่ 3 มานะ

 

ถ้ากองยานที่ 3 ไม่ส่งคนมา, มันก็จะเป็นการยากที่เขาจะได้พบกับผู้การมิสต์น่ะสิ

 

"นั่นคือคนที่มีแผนที่แถบกลุ่มดาวเคราะห์น้อยอย่างงั้นเหรอ? น่าเสียดายแฮะ, ถ้ากองยานที่ 2 ส่งคนมาแล้วแบบนี้ พวกเราก็หมดโอกาสแล้วล่ะ"

 

"บางที, ข้าไม่คิดว่ากองยานที่ 2 จะได้แผนที่มาหรอก"

 

"อ่อนหัดน่า, นั่นน่ะกองยานที่ 2 ของสหพันธรัฐนะ, ไม่ใช่กองกำลังเอกชนที่ไหน, ต่อให้พวกเขาหาของมาแลกไม่ได้, พวกเขาก็ยังสามารถบีบบังคับเพื่อให้ได้แผนที่มาอยู่ดีนั่นแหละ"

 

"บ้าน่า, กองยานที่ 2 จะชิงแผนที่มาดื้อๆเลยอย่างงั้นเหรอ?"

 

จริงๆแล้ว, ถึงเขาจะพูดเช่นนั้น, แต่เขาเองก็มีคำตอบในใจอยู่แล้ว, จากสถานการณ์ในปัจจุบันแล้ว กองยานที่ 2 คงคิดที่จะชิงแผนที่มาแน่นอน

 

แล้วหลังจากเหตุการณ์นี้ผ่านไป, อู๋ฮ่าวเหรินก็จะได้ค่าตอบแทนเพียงเล็กน้อย, แล้วเหตุการณ์นี้ก็จะจบลงแบบไม่มีอะไร

 

แน่นอนว่า, ถ้ามีคนที่อยู่เบื้องหลังอู๋ฮ่าวเหรินและแข็งแกร่งมากล่ะก็, กองยานที่สองก็คงไม่กล้าที่จะทำเช่นนี้, แต่จากการตรวจสอบของพวกเขาแล้ว, คนๆนี้เป็นคนที่มาใหม่ในสถานี้อวกาศนี้ และเป็นแค่นักท่องอวกาศ

 

โดยทั่วไป, คนอาชีพนี้มักจะไม่ค่อยมีผู้อิทธิพลหนุนหลังอยู่แล้ว, นักท่องอวกาศและนักสำรวจอวกาศ, ซึ่งทั้งสองอาชีพนี้ เป็นอาชีพที่หลายๆคนให้ความนับถือและเกลียดชัง

 

เพราะว่าทั้งสองอาชีพนี้นั้นมักจะค้นพบซากโบราณสถานหรือเขตดาวแปลกๆก่อนคนอื่นเสมอ

 

และด้วยเหตุนี้, สมบัติหรือของมีค่าต่างๆในอวกาศนั้นมักจะถูกเอาไปโดยคนพวกนี้เสมอเช่นกัน

 

อู๋ฮ่าวเหรินเดินตามทางมาเรื่อยๆ, ก็ได้ยินที่ผู้คนรอบๆพูดถึงเขากัน, และรู้สึกเหมือนว่าตัวเขานั้นไม่สามารถหลีกหนีจากเหตุการณ์นี้ได้แล้ว

 

ถ้าเขาหมดสิ้นหนทางแล้วจริงๆ, เขาจะต้องยอมยกแผนที่ให้ไปและแลกเปลี่ยนผลประโยชน์บางอย่างกับกองยานที่ 2 แทนแล้วล่ะ

 

เมื่ออู๋ฮ่าวเหรินเดินมาถึงสถานที่ๆเขาจะต้องเจรจากับกองยานที่ 2 แล้ว, เขาก็พบว่าที่นี่ไม่ได้มีแค่คนจากกองยานที่ 2 เท่านั้น, แต่ยังมีโม่เก๋อซึ่งอยู่ที่นี่้เมื่อวานนี้แล้วด้วย

 

นอกจากนี้, ยังมีกลุ่มคนจำนวนหนึ่ง, ซึ้งล้วนแล้วแต่ถูกส่งมาโดยผู้มีอิทธิพลใหญ่ๆ, ซึ่งคนเหล่านี้ต่างก็ยื่นข้อเสนอตกลงราคามา, แต่เขาก็ปฏิเสธทั้งหมดไป

 

อู๋ฮ่าวเหรินมองดูผู้คนที่อยู่ในห้องนี้, ก็พบว่าคนในห้องนี้ต่างก็มองมาทางเขา

 

อย่างไรก็ตาม, เนื่องด้วยความต่างของอารยธรรม, อู๋ฮ่าวเหรินจึงมองไม่เห็นอะไรจากด้านนอก

 

"แกคือคนที่บอกว่ามีแผนที่แถบกลุ่มดาวเคราะห์น้อยอย่างนั้นสินะ"

 

ก่อนที่อู๋ฮ่าวเหรินจะนั่งลง, ก็มีบางคนได้เปิดปากขึ้นมาและถามอย่างหยาบคาย

 

"ใช่แล้วล่ะ ผมมีแผนที่แถบกลุ่มดาวเคราะห๋น้อยของที่นี่, คุณมีของที่จะมาแลกกับผมอย่างงั้นเหรอ?"

 

คนนั่งอยู่ที่หัวโต๊ะเป็นชายรูปร่างสูงมีผิวสีม่วงแดงพูดขึ้นมาบ้าง "พวกเราไม่มีของที่คุณต้องการจะแลกเปลี่ยนหรอก, แต่พวกเราก็ยังต้องการแผนที่ที่คุณมีอยู่"

 

"พวกคุณหมายความว่าอย่างไร?"

 

ชายคนที่อยู่ใกล้ๆเขาก็พูดขึ้นมาบ้างว่า "หมายความว่าอย่างไร? ก็หมายความว่านายจะต้องส่งแผนที่นั่นมาให้พวกเราก่อน, แล้วพวกเราจะตอบแทนให้นายทีหลังยังไงล่ะ"

 

อู๋ฮ่าวเหรินนั้นไม่ใช่คนโง่, แน่นอนว่าเขารู้ดีว่าหากเขามอบแผนที่ให้ไป, มันก็จะเป็นไปได้ไม่ได้ที่จะได้ของที่เขาต้องการมาอย่างแน่นอน

 

ยิ่งไปกว่านั้น, ที่เขาเอาแผนที่ออกมานั้น ก็ไม่ใช่เพื่อที่จะทำการแลกเปลี่ยนของ, แต่เพื่อดึงความสนใจของผู้บัญชาการของกองยานที่ 3 ต่างหาก

 

แต่ไม่คิดว่า, กองยานที่ 3 นั้นจะไม่สนใจแต่กลับเป็นกองยานที่ 2 ที่สนใจแทน

 

ในเวลานี้, เขารู้แล้วว่าคนที่นั่งอยู่ฝั่งตรงข้ามกับเขานั้นคือรองผู้บัญชาการของกองยานที่สอง ผู้ที่มาพร้อมกับกองยานที่ 2 ในครั้งนี้,  และชื่อของเขานั้นยาวมาก ผู้คนจึงเรียกชื่อเขาแบบย่อๆว่า "โรรอม"

 

"ทำไมผมจะต้องส่งของๆผมให้คุณด้วย, ถ้าคุณอยากได้ล่ะก็คุณจะต้องเอาของที่ผมอยากได้มาแลกเปลี่ยนเท่านั้น"

 

เมื่อได้ยินที่อู๋ฮ่าวเหรินพูด, สีหน้าของคนทั้งห้องนั้นก็เปลี่ยนไปทันที

 

โรรอมไม่คิดว่าอู๋ฮ่าวเหรินนั้นจะปฏิเสธเขา, การปฏิเสธนี้ทำให้โรรอมรู้สึกหงุดหงิดขึ้นมา

 

ก่อนที่เขาจะมานั้น, เขาได้ให้สัญญาว่าเขาจะต้องเอาแผนที่นั้นมาให้ได้

 

"แผนที่ที่คุณมีอยู่นั้นจะต้องถูกยึดโดยพวกเรา, ได้ส่งมอบมาให้โดยไว, และไม่ต้องกังวลไป, เมื่อพวกเรากลับไปที่สหพันธรัฐแล้ว พวกเราจะตอบแทนคุณอย่างสมน้ำสมเนื้อแน่นอน"

 

"ยึดงั้นเหรอ, คุณกำลังพูดอะไรอยู่? ผมจะไม่เห็นได้เลยว่า, ข้อมูลเช่นนี้สามารถยึดได้ด้วย"

 

อู๋ฮ่าวเหรินมองดูคนโง่ที่นั่งอยู่ตรงข้ามเขา, เขาคิดจริงๆเหรอว่าเขาจะไม่รู้เรื่องอะไรเกี่ยวกับสหพันธรัฐจักรวาลเลย

 

ตราบที่อยู่ในเขตที่อยู่ภายใต้กฏของสหพันธรัฐ, หรือแม้แต่คนที่ศึกษาเรื่องของกฏของสหพันธรัฐเองก็เกรงว่าพวกเขาจะไม่เคยได้ยินเรื่องนี้เช่นกัน

 

ไม่มีกฏข้อไหนที่บอกว่าสหพันธรัฐจักรวาลสามารถที่จะยึดข้อมูลไปได้, หรือก็คือข้อมูลต่างๆที่คนอื่นเป็นผู้ครอบครองอยู่ไม่สามารถริบไปได้โดยสหพันธรัฐจักรวาล

 

"ข้าบอกว่าจะยึดก็คือยึดสิ, ส่งแผนที่นั่นมา แล้วเมื่อสงครามนี้จบลงแล้ว พวกเราจะคิดค่าตอบแทนให้สมน้ำสมเนื้อกับแผนที่ของคุณแน่นอน"

 

เมื่อเขาได้แผนที่มา, โรรอมคิดว่าเขาจะให้อู๋ฮ่าวเหรินเป็นผู้ค้นหาเส้นทางก่อน

 

เมื่อถึงเวลานั้น เขาจะปล่อยให้อู๋ฮ่าวเหรินตายอยู่ในแถบกลุ่มดาวเคราะห์น้อย, แล้วค่อยจัดการเรื่องความดีความชอบไปตามนั้น

 

ในเวลานี้, โม่เก๋อนั้นไม่อาจอยู่นิ่งเฉยได้ต่อไป, ถึงแม้ว่าเขาจะร้อนรนมากแค่ไหน, เขาก็ไม่สามารถที่จะจัดการอะไรกับการมาถึงของกองยานที่ 3 ได้

 

ในเวลานี้ ถ้าเป็นเช่นนี้ต่อไปคนๆนั้นจะต้องยอมมอบแผนที่ให้อย่างแน่นอน

 

"ผู้การโรรอม, มันอาจจะพูดยากซักหน่อยนะ แต่ว่าการใช้วิธีข่มขู่เอาข้อมูลจากคนอื่นเช่นนี้, ถ้าคนอื่นรู้เข้าล่ะก็ พวกเขาจะคิดว่ากองทัพของสหพันธ์ไปแย่งชิงของคนอื่นมาก็ได้นะครับ, ผมคิดว่าพวกเราควรที่จะหารือกับเขาดีๆและแลกเปลี่ยนกันอย่างสมน้ำสมเนื้อดีกว่าครับ"

 

เมื่อได้ยินที่โม่เก๋อพูด, โรรอมก็หันไปมองเขา, แน่นอนว่าเขาเองก็รู้ถึงตัวตนของโม่เก๋อดี, ไม่อย่างนั้นคงเป็นไปไม่ได้ที่โม่เก๋อจะแทรกเข้ามาแบบนี้ได้

 

ผู้คนที่มาจากกองกำลังใหญ่ๆที่อยู่ใกล้ๆเองก็เห็นด้วย "มันควรที่จะแก้ปัญหาด้วยการเจรจานะ, กองทัพสหพันธ์ของพวกคุณไม่ควรที่จะซื้อขายของด้วยกำลังเช่นนี้นะ, แบบนี้มันจะไปต่างอะไรกับโจรกันล่ะ?"

 

โรรอมมองดูคนที่พูดเสริมขึ้นมาแล้วพูดขึ้น "ซื้อขายด้วยกำลังอะไรกันล่ะ, ตอนนี้มันเป็นเวลาอะไรอยู่? กำลังเผชิญกับอารยธรรมชั่วร้ายกันอยู่นะ, หากเป็นคนที่อยู่ในสหพันธรัฐแล้ว ก็ควรที่จะเสียสละกันบ้างสิ, หากข้าได้แผนที่มาก็จะจัดการอารยธรรมชั่วร้ายนั่นได้ และข้าก็ไม่ได้ให้ส่งมาเปล่าๆเสียหน่อย"

 

ทุกคนมองดูโรรอมอย่างทึ่งๆ, และไม่คิดว่าเขาจะพูดแบบนี้ออกมาได้, อย่างไรก็ตามทุกคนก็รู้กันอยู่แล้วเขาจะต้องทำแบบนี้จริงๆ, เพื่อที่พวกเขาจะได้ไม่ลงโทษหลังจากที่กลับไปที่สหพันธรัฐ

 

อย่างน้อยหลังจากที่กลับไปแล้ว, ทางสหพันธรัฐก็จะต้องมอบสิ่งตอบแทนให้กับอู๋ฮ่าวเหรินอยู่ดีที่ช่วยแก้ไขเรื่องนี้ให้อยู่ดี

 

เพราะพวกเขาต่างก็รู้ถึงความสำคัญของการกำจัดอารยธรรมชั่วร้ายเหล่านี้เช่นกัน, เพราะตอนนี้ก็มีปัญหาภายในสหพันธรัฐอยู่แล้ว, ซึ่งกำลังรอให้กองยานเหล่านี้กลับไปจัดการปัญหานี้อยู่

 

"พูดได้ดี, ในฐานะที่เป็นคนของสหพันธรัฐ, ผมควรที่จะเสียสละให้จริงๆนั่นแหละ, มันเป็นความผิดของผมเองที่มาเอาเปรียบในสถานการณ์ที่กำลังเดือดเป็นไฟเช่นนี้, อืม ผมรู้สึกอยากที่จะมอบแผนที่ให้เลยจริงๆ"

 

อู๋ฮ่าวเหรินที่จู่ๆก็พูดขึ้นมาทำให้ทุกคนรู้สึกหน้ามืด, แม้แต่โรโรมเองยังมองอู๋ฮ่าวเหริยอย่างสงสัย, และคิดว่าคนๆนี้อาจจะใจอ่อนไปกับคำพูดของเขาจริงๆ

 

ในขณะที่คนอื่นได้แต่รู้สึกผิดหวัง, และคิดว่าถ้าพวกเขารู้ว่ามันจะง่ายถึงขนาดนี้, พวกเขาก็คงที่จะเอาแผนที่นี้มาได้ก่อนที่กองยานที่สองจะมาเอาไปแล้ว

 

โม่เก๋อมองดูอู๋ฮ่าวเหรินอย่างกระวนกระวาย, แต่ในเวลานี้เขาไม่มีสิทธิที่จะคัดค้านอะไรแล้ว

 

โรรอมมองดูอู๋ฮ่าวเหรินและพูดขึ้นอย่างเสียงดัง "ดีมาก, คุณทำดีมาก, สำหรับการเสียสละของคุณในครั้งนี้ ข้าจะต้องรายงานให้กับทางสภาของสหพันธรัฐอย่างแน่นอน, สหพันธรัฐจะเจริญต่อไปได้ก็เพราะมีคนอย่างคุณนี่แหละ"

 

ในความเป็นจริง, เขาแอบคิดว่าถ้าเพียงมีโง่แบบนี้่มากกว่านี้, บางทีในเวลานี้เขาอาจที่จะได้รับชื่อเสียงและผลประโยชน์มากกว่านี้

 

"ส่งแผนที่มาได้แล้ว"

 

"อืม, ผมก็อยากจะส่งแผนที่ให้จริงๆอยู่หรอกนะ, แต่คุณคงเข้าใจอะไรผิด, ผมยังไม่ได้บอกเลยว่าผมจะมันกับคุณ!"

 

"ทำไมล่ะ, ทำไมคุณถึงไม่ยอมส่งมาให้ข้า?, หรือว่าคุณต้องการที่จะตามข้าไปที่กองยานที่ 2 และส่งมองแผนที่ให้กับผู้บัญชาการของพวกเรา, ก็ได้ ข้าจะพาคุณไปที่สถานีอวกาศของกองยานที่ 2 เองเพื่อไปพบกับผู้บัญชาการของพวกเรา"

 

"ไม่, ไม่, ผมยังเข้าใจผิดอยู่, ผมยังไม่ได้บอกคุณเลยว่าผมจะมอบแผนที่นี้ให้กับกองยานที่ 2"

 

"ไม่ใช่กองยานที่ 2 แล้วจะให้ใคร?"

 

ผู้คนในห้องนี้ต่างก็พากันสงสัยขึ้น, และมองดูอู๋ฮ่าวเหรินอย่างสงสัย, พวกเขาไม่เข้าใจว่าเขาหมายถึงอะไรกันแน่

 

อย่างไรก็ตาม, อู๋ฮ่าวเหรินก็รู้แล้วว่าคนที่เขากำลังรออยู่นั้นได้เดินทางมาถึงแล้ว



แสดงความคิดเห็น

0 ความคิดเห็น