CF:บทที่ 568 การต่อสู้ในอวกาศ
ดาวเทียมสอดแนมที่ขยับเข้าไปใกล้ๆก็พบ, ซากยานรบจำนวนมากมาย, อู๋ฮ่าวเหรินก็ต้องประหลาดใจเมื่อได้เห็นความเสียหายนี้
เพราะเขาพบว่าซากยานรบส่วนใหญ่เหล่านี้เป็นของยานรบสหพันธรัฐจักรวาล, ซึ่งน่าจะเป็นฝ่ายที่ได้เปรียบแท้ๆ, แต่กลับมีแต่ซากยานรบของสหพันธรัฐอวกาศที่โดนจม
อู๋ฮ่าวเหรินทำการเปรียบเทียบข้อมูลที่เขาได้รับมาจากอนาคต, และพบว่าอารยธรรมที่ทรงพลังมากมายนั้นเพิ่งจะมาพัฒนาขึ้นมาในอนาคตหลังจากนี้
"แปลก, แล้วเป็นอารยธรรมไหนกันที่ทรงพลังได้ขนาดนี้?"
ในตอนแรก, เขาสงสัยว่าจะเป็นฝีมือของอารยธรรมพาลอส, แต่จากสถานการณ์นี้, ถ้าจะเป็นฝีมือของพาลอสจริง ก็จะดูทรงพลังมากเกินไป
ในขณะที่อู๋ฮ่าวเหรินได้ทำการตรวจเช็คภาพจากดาวเทียมสอดแนมอยู่นั้น, ผู้คนบนยานรบทั้ง 5 ลำที่กำลังจอดอยู่รู้สึกเหมือนอยากจะกระอักเลือด
พวกเขาไม่รู้ว่าจะต้องทำอย่างไร, พวกเขากำลังรอให้อู๋ฮ่าวเหรินโผล่ออกมาหรือสู้จนกว่าจะตายไปข้าง
แต่ในเวลานี้, อารยธรรมนั้นกลับไม่ปรากฏตัวออกมา, การต่อสู้ที่กำลังรออยู่ก็ไม่เกิดขึ้นด้วย, การอดทนรอในสถานการณ์เช่นนี้ มันทำให้พวกเขารู้สึกกระวนกระวายอย่างมาก
"ทำอย่างไรต่อไปดี? พวกเราอดทนรอต่อไปไม่ไหวแล้วนะ ไม่อย่างนั้นพวกเรานี่แหละที่จะมีปัญหา"
"ถ้าอย่างนั้นก็ลองค้นหาดูกันเถอะ, แต่อย่าแยกย้ายกันออกไป เกาะกลุ่มกันเอาไว้ไม่งั้นจะถูกกำจัดทีละลำได้"
พวกเขาไม่รู้อะไรเกี่ยวกับอารยธรรมนี้เลย, ถึงแม้จะรู้ว่าเทคโนโลยีของอารยธรรมนี้ล้ำหน้ามากก็ตาม แต่ก็อาจจะมีกำลังรบไม่แข็งแกร่งมากก็เป็นได้
ถึงแม้พวกเขาจะไม่แข็งแกร่งมาก, แต่ก็ยังมีโอกาสสู้, ปัญหาในตอนนี้คือจะต้องตามหาอารยธรรมนี้ให้พบ
อีกทางด้านหนึ่ง, ยานอวกาศทั้ง 3 ลำ ที่ฉวยโอกาสแอบเข้ามาทางช้างเผือกนั้นก็กำลังมุ่งหน้ามายังโลกด้วยความเร็วสูงมาก
"เป็นอย่างไรบ้าง?"
"ปกติดีครับ, ไม่มียานรบตามหลังเรามาด้วยครับ"
"อีกนานแค่ไหน ถึงจะถึงดาวดวงนั้น?"
"จากการคาดคะเนน่าจะใช้เวลา 1 วันจักรวาลครับ (เท่ากับ 2 วันครึ่งบนโลก)"
"ดีมาก, มุ่งหน้าด้วยความเร็วสูงสุด, คอยเฝ้าระวังสถานการณ์โดยรอบไว้ให้ดี, และพยายามหลีกเลี่ยงตลอดเวลา"
พวกเขารู้ดีว่าจากสถานการณ์ในปัจจุบัน, การต่อสู้กับคนอื่นในเวลานี้ ไม่ต่างอะไรไปจากการไปรนหาที่ตาย
อู๋ฮ่าวเหรินไม่ได้สนใจยานอวกาศทั้ง 3 ลำนั้นต่อ, แต่ปล่อยให้จี้คอยจับตายานอวกาศไว้แทน, เมื่อไรที่พวกเขามาถึงโลกก็จะถูกล้อมจับทันที
อารยธรรมพาลอสนั้นบางทีอาจจะมาจากจักรวาลอื่นที่มีอยู่ในแผนที่ดวงดาวก็เป็นได้, และอาจจะอยู่จักรวาลเดียวกันกับที่อยู่เบื้องหลังผู้พิทักษ์พรหมแดนในโลกอนาคตก็เป็นได้
ถ้าเราจับพวกเขาได้, พวกเราก็อาจจะรีดเร้นข้อมูลเกี่ยวกับจักรวาลนั้นมาบ้างก็ได้, ซึ่งมันจะสำคัญมากสำหรับเขา, บางทีอาจจะสามารถเอาข้อมูลนี้ไปใช้แลกเปลี่ยนเอาเทคโนโลยีมาจากคนอนาคตได้
เขาพอจะเข้าใจแล้วว่าการเอาเทคโนโลยีต่างๆมาจากในอนาคตนั้นจะไม่ทำให้เกิดกฏที่โหดร้ายขึ้นมา, แต่ทว่าถ้าเป็นทรัพยากรแล้วล่ะก็ อาจจะเกิดผลร้ายที่อาจจะเป็นปัญหาตามมาได้
ถ้าเขาต้องการที่จะรักษาสมดุลของพลังแห่งกฏนี้เอาไว้, เขาจำเป็นที่จะต้องหาทรัพยากรอย่างอื่นมาทดแทนเป็นการแลกเปลี่ยน, ซึ่งจะทำให้ขาดทุนมาก
เพราะการใช้ระบบซองแดงนั้นใช่ว่าจะไม่เสียอะไร, มันจำเป็นต้องจ่ายค่าพลังงานเป็นค่าขนส่งด้วย
เดิมทีค่าใช้จ่ายส่วนใหญ่นี้จะเป็นของเทียนหยูกรุ๊ป, แต่ในเวลานี้ระบบซองแดงถูกยึดครองโดยเหล่าปรมาจารย์เหล่านั้น, พวกเขาจำเป็นที่จะต้องจ่ายค่าพลังงานนี้แทน
แน่นอนว่า, อู๋ฮ่าวเหรินเองก็ได้เตรียมทรัพยากรจำนวนมากเอาไว้แลกเปลี่ยนยานรบกับอารยธรรมในอนาคต
อู๋ฮ่าวเหรินคงไม่คิดจะทำเช่นนี้ถ้าไม่ใช่เพราะการเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นรอบนอกของดาวช้างเผือก, ซึ่งในเวลานี้มันแย่มาก เขาจึงจำเป็นต้องทำมัน
ในเวลานี้บริเวณชายแดนของทางช้างเผือก, การต่อสู้ยังคงดำเนินต่อไป และกลุ่มของพาลอสอีกกลุ่มก็ได้ล่อกองยานของสหพันธ์ที่ตามหลังมาให้มาติดกับ
"เอาล่ะ เริ่มการตอบโต้ได้, หลังจากที่พวกเรากำจัดพวกมันได้แล้ว, พวกเราจะมุ่งหน้าไปยังโลกเพื่อค้นหาแผนที่ขุมทรัพย์ดวงดาวและรีบออกจากจักรวาลแห้งแล้งนี้โดยไว"
"รับทราบครับ, จะรีบจัดการเดี๋ยวนี้"
ยานรบของสหพันธรัฐจักรวาลที่ตามหลังมาก็ได้พบว่ามีอะไรไม่ชอบมาพากล, พวกเขาจึงเริ่มระวังตัว
"เกิดอะไรขึ้น? ทำไมคนพวกนั้นถึงได้หยุดหนีแล้ว?"
"ไม่รู้เหมือนกัน, พวกเราไล่ตามพวกเขาราวกับหมาวิ่งหนีหางจุดตูดอยู่ดีๆ, แต่ตอนนี้กลับหยุดเฉย, หรือว่าพวกเขาจะคิดว่าหนีต่อไปก็ไม่รอด ก็เลยคิดจะสู้แบบหมาจนตรอกกันแน่นะ?"
ภายในยานรบลำยักษ์, เหล่าผู้บัญชาการก็ได้หัวเราะออกมา, พวกเขาไม่ได้กังวลเลยว่าคนพวกนั้นกำลังวางกับดักพวกเขาอยู่, เพราะด้วยความแข็งแกร่งของพวกเขา, กับดักแบบไหนก็ไร้ประโยชน์
"ในเมื่อพวกมันหยุดหนีแล้ว, พวกเราจับพวกเขามาเค้นหาคำตอบกันเถอะว่าพวกเขาต้องการอะไรกันแน่, ข้าไม่คิดหรอกว่าเหตุผลของพวกคนในกลุ่มนี้จะไม่ซับซ้อนอะไรเลย"
ทันทีที่เขาพูดจบ, เสียงสัญญาณเตือนก็ดังลั่นขึ้นมา, และยานรบลำหนึ่งก็เกิดระเบิดในทันที, แล้วแสงขนาดมหึมาก็ได้สาดส่องไปทั่วอวกาศ
"ศัตรูโจมตี, ศัตรูโจมตี, นี่เป็นกับดัก..."
"บ้าจริง, มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่?"
การต่อสู้เริ่มขึ้นด้วยการระเบิดนี้, ยานรบของอารยธรรมพาลอสได้ออกจากมุมมืดในทุกทิศทางและรุมโจมตียานรบของสหพันธ์ด้วยอาวุธที่ทรงประสิทธิภาพ
การต่อสู้ในจักรวาลนั้นช่างน่าอัศจรรย์และโหดร้าย, เมื่อใดที่โล่ห์พลังงานของยานรบหมดลง, ผู้คนบนยานรบก็หมดโอกาสรอดชีวิต
ด้วยการโจมตีระลอกนี้, ยานรบหลายลำของสหพันธรัฐจักรวาลถูกทำลายในชั่วพริบตา, ในเวลานี้ยานรบของสหพันธ์เองก็เริ่มยิงตอบโต้กลับไป, ปืนเลเซอร์ที่ทรงพลังของพวกเขาติดเข้ากับสะเก็ดดาวที่อยู่รอบๆ
พวกเขาไม่มีทางเลือกนอกจากใช้แผนการกราดยิงกดดัน, เพราะว่าพวกเขามองไม่เห็นยานรบของอารยธรรมพาลอสที่กำลังซ่อนตัวอยู่เลย
ถึงแม้ว่ามันจะใช้พลังงานเยอะมาก, แต่ก็ได้ผลดี, การกราดยิงชุดนั้นสามารถยิงโดนยานรบของอารยธรรมพาลอสไป 2 ลำ
จากนั้น, สหพันธรัฐอวกาศก็ได้ระดมยิงไปและจมยานรบสองลำนั้นโดยไม่ทันให้พวกเขาได้มีโอกาสตอบโต้ได้
การตอบโต้นี้ทำให้คนจากอารยธรรมพาลอสโกรธจัดและแค้นมาก, พวกเขาไม่คาดคิดว่ายานรบของพวกเขาจะโดนจมเช่นนี้
เดิมที, ยานรบของพวกเขาก็มีไม่มากอยู่แล้ว, ในตอนนี้ยังต้องมาเสียไป 2 ลำอีก, ซึ่งหมายความว่าพวกเขาจะต้องสูญเสียกำลังรบลงไปอีก
"เริ่มแผนการทำล้ายล้าง, ใช้พลังงานทั้งหมดที่มี"
เดิมพวกเขาไม่จำเป็นที่จะต้องใช้แผนซุ่มโจมตีเลย, แต่พวกเขาต้องการที่จะเก็บพลังงานเอาไว้, แต่ดูเหมือนว่าพวกเขาจะคิดผิด
ทันใดนั้นในอวกาศก็เงียบสงบลง, ทำให้ฝ่ายสหพันธ์มองหาอารยธรรมพาลอสได้ยากขึ้นไปอีก, พวกเขาจึงได้ปล่อยอุปกรณ์ตรวจจับออกไปเพื่อทำการตรวจเช็คโดยรอบ
"บ้าเอ๊ย, ทุกลำยกเกราะพลังงานขึ้นถึงขีดสุด, ย้ำทุกลำยกเกราะพลังงานขึ้นถึงขีดสุด, นี่คือคำสั่งจากกองบัญชาการ, ย้ำนี่เป็นคำสั่งจากกองบัญชาการ"
ทางด้านหลังของยานรบขนาดใหญ่, กลุ่มผู้บัญชาการก็มองดูสถานการณ์จากอุปกรณ์ตรวจจับแล้วก็รู้สึกไม่ค่อยดี, พวกเขารู้ว่าพวกเขานั้นไม่อาจต้านทานการโจมตีแบบนี้ได้เลย, แต่สถานการณ์จะกลับกันทันทีถ้าพวกเขาสามารถรอดไปได้
แต่ก็น่าเสียดายที่ทุกอย่างนั้นสายเกินไป, และการโจมตีฉับพลันนี้มาอย่างรวดเร็วและโหดเหี้ยม
ยานรบหลายลำถูกโจมตีในขณะที่พวกเขาได้รับคำสั่งและก่อนที่พวกเขาจะทันได้ลงมือ, โล่ห์พลังงานก็ถึงกับแตกและแสงสีขาวก็โจมตีเข้ามาที่ยานอวกาศเหล่านั้น
ในพริบตาเดียว, กองยานรบก็ถูกทำลาย ยานรบของสหพันธ์จำนวน 4 ใน 5 ของทั้งหมดได้ถูกทำลาย
"บ้าเอ๊ย, ถอนทัพ, ถอนทัพ"
เมื่อรู้ว่าพวกเขาไม่สามารถที่จะสู้หรือจับคนเหล่านั้นได้แล้ว, พวกเขาจึงคิดที่จะถอนทัพก่อนเพื่อรอให้ยานรบของสหพันธรัฐมาเสริมพวกเขา
หลังจากการโจมตีครั้งนี้, อารยธรรมพาลอสเองก็ไม่ได้ใช้โอกาสนี้ในการซ้ำการโจมตี, เพราะว่าพลังงานที่เหลือนั้นไม่เพียงพอที่เขาจะใช้การโจมตีต่อได้อีก
มองดูกองยานที่ไล่ล่าพวกเขาได้ถอนทัพออกไป, พวกเขาก็รีบรวมกลุ่มกองยาน, แล้วมุ่งหน้าไปยังโลก, โดยไม่สนใจว่าโลกจะเป็นอย่างไร
ซึ่งมันได้กลายเป็นเหตุให้พวกเขาต้องพบกับโศกนาฏกรรม
0 ความคิดเห็น