CF:บทที่ 551 การค้นหาในโลกอนาคต

นิยายลงทุกวัน เวลา 6.00 น. ส่วนเรื่องไหน จำนวนกี่ตอนนั้น สามารถดูได้ ที่นี่

CF:บทที่ 551 การค้นหาในโลกอนาคต

 

"เร็วเข้า, เร็วเข้า หมอนั่นออนไลน์แล้ว"

 

"พวกแกอย่ามาเรียกตัวเองว่าอัจฉริยะ, ถ้ายังหาที่อยู่ของหมอนี่ไม่ได้, แล้วก็พวกคุณทั้งๆที่ทำการศึกษามาเป็นเวลานานแล้วแท้ๆ, แต่กลับยังไม่รู้เศษซากพวกนี้คืออะไรอีกเรอะ"

 

เหล่าผู้ทรงพลังที่ได้บุกยึดสำนักงานใหญ่เทียนหยูกรุ๊ปเอาไว้นั้น, พนักงานทุกคนล้วนอยู่ภายใต้การควบคุมของพวกเขา, และไม่มีอนุญาตให้ใครออกไปจากเทียนหยูกรุ๊ปได้เลย

 

ชิ้นส่วนหัวใจของกาล-อวกาศที่ถูกใช้เป็นแกนกลางของระบบซองแดงนั้นก็ถูกพวกเขาพบเข้าเสียแล้ว, และในเวลานี้ก็ได้มีกลุุ่มอัจฉริยะมาจากอารยธรรมต่างๆมาช่วยกันศึกษาชิ้นส่วนพวกนี้

 

 นอกจากนี้ยังมีคนอีกกลุ่มหนึ่งที่เชี่ยวชาญด้านการค้นหาด้วยเทคโนโลยีการค้นหา, พวกเขาต้องการที่จะค้นหาที่อยู่ของอู๋ฮ่าวเหรินให้ได้

 

เพื่อที่จะให้ได้แผนที่ดวงดาวมา, คนเหล่านี้สามารถทำได้ทุกอย่าง, ความแข็งแกร่งของพวกเขานั้นไม่เพียงพอที่จะผ่านผู้พิทักษ์พรหมแดนไปได้, พวกเขาทำได้เพียงแค่หาทางอื่นจากในแผนที่ดวงดาวเท่านั้น

 

ในระบบซองแดง, อู๋ฮ่าวเหรินที่เพิ่งออนไลน์เข้ามา, แล้วทุกคนต่างก็พลันหยุดสนทนากันทันที

 

"หมายความว่าอย่างไรเนี่ย?"

 

มองดูซองแดงที่ถูกส่งมาพวกนี้, อู๋ฮ่าวเหรินรู้สึกเหมือนกำลังฝันไปในเวลานี้, ซองแดงเหล่านี้ล้วนแล้วแต่เป็นของดีทั้งหมด, แต่น่าแปลกที่ว่าของพวกนี้ไม่จำเป็นต้องเสียเหรียญพลังงานเพื่อฉกซองด้วย

 

ที่น่าแปลกยิ่งกว่าคือวันนี้ทุกคนในกลุ่มล้วนออนไลน์และยังพูดคุยกันอย่างสุภาพด้วย, แม้แต่คนจากอารยธรรมชั้นสูงที่มีไม่กี่คนก็ดูกระตือรือร้นมากในวันนี้ด้วย

 

"น้องชาย, ในที่สุดก็ออนไลน์มาจนได้นะ, แต่นายรีบออฟไลน์เดี๋ยวนี้เลย, ผู้คนจากสหพันธรัฐจักรวาลกำลังตามหาตัวนายอยู่" สุดหล่อโคตรเจ๋งที่จู่ๆก็พูดขึ้นมา

 

แม้แต่ชาวไร่ยังพูดขึ้นมา "ใช่, รีบออฟไลน์ออกไปเดี๋ยวนี้เลย, แล้วจะดีมากถ้าไม่กลับมาออนไลน์อีกเลย, ไม่อย่างนั้นถ้าปล่อยให้พวกเขารู้ที่อยู่คุณได้ล่ะก็, คุณเสร็จแน่"

 

"บ้าเอ๊ย, ทำไมยังไม่ออฟไลน์ไปอีก? ป่านนี้พวกเขาน่าจะจับที่อยู่คุณได้แล้วมั๊งเนี่ย" แม้แต่มนุษย์ชุดเกราะก็ยังโผล่เข้ามา

 

จากนั้นเขาก็เห็นพ่อค้าพลังงาน, คนขุดแร่, เจ้าแห่งรถบินได้, ชายขี้เมา, พ่อค้าอาวุธ, และคนอื่นๆ ต่างก็พากันส่งข้อความให้เขารีบหลบซ่อนตัวเป็นระยะๆ

 

อู๋ฮ่าวเหรินที่กำลังสับสนอยู่ก็ถามขึ้นมา "ใครก็ได้ช่วยบอกผมก่อนว่า นี่มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่?"

 

"ในเวลานี้ผู้คนทั่วทั้งสหพันธรัฐโลกต่างก็กำลังต้องการข้อมูลจากแผนที่ดวงดาวของคุณ, โดยเฉพาะต้นฉบับของแผนที่ดวงดาว, ถ้าเกิดคุณโดนจับได้ล่ะก็หายนะแน่"

 

"แผนที่ดวงดาว?"

 

อู๋ฮ่าวเหรินตกใจ, แผนที่ดวงดาวคู่นั้นยังไม่พอใจกันอีกเหรอ

 

"ใช่, ว่ากันว่าในแผนที่ดวงดาวนั้นมีเส้นทางสำหรับใช้ไปจักรวาลที่สูงกว่าอยู่, เพราะในเวลานี้พวกเหล่าปรมาจารย์ไม่สามารถฝ่าผู้พิทักษ์พรหมแดนไปได้ พวกเขาจึงได้เปลี่ยนมาค้นหาแผนที่ดวงดาวแทน"

 

"อ้า!, เป็นอย่างงี้นี่เอง"

 

มองดูอู๋ฮ่าวเหรินที่ยังไม่มีทีท่าว่าจะออฟไลน์, ผู้คนในกลุ่มต่างก็เร่งรีบพากันเกลี้ยกล่อมเขา

 

ในเวลานี้, เหล่าอารยธรรมชั้นสูงต่างก็พากันติดต่อกับอู๋ฮ่าวเหรินเพื่อหวังจะแลกเปลี่ยนแผนที่ดวงดาวกับเขา

 

อู๋ฮ่าวเหรินมองดูรายการสิ่งของต่างๆที่พวกเขาต้องการจะขอแลกกับเขาแล้ว, สายตาของเขาถึงกับพร่ามัวและยากที่จะควบคุมตัวเองได้

 

สิ่งของในรายการนี้ล้วนแล้วแต่เป็นของที่เขาเคยได้แต่ต่องอิจฉา, ถึงแม้มันจะเป็นของธรรมดาๆที่หาได้ทั่วไปของพวกเขาก็เถอะ

 

แน่น่าเสียดายที่ว่า, อู๋ฮ่าวเหรินนั้นรู้ดีว่าถ้าเกิดเขาฉกของพวกนี้มาล่ะก็, เขาจะต้องสูญเสียมากกว่าที่เขาได้รับมาแน่ๆ

 

บางที, ถ้าเกิดเขามีของพวกนี้ไว้ในมือของเขาล่ะก็, อาจจะเกิดหายนะที่ทำลายทั้งกาแล็คซี่เลยก็ได้

 

ผู้คนในกลุ่มที่รู้จักและคุ้นเคยกับอู๋ฮ่าวเหรินดีต่างก็รู้สึกกระวนกระวายที่ในเวลานี้อู๋ฮ่าวเหรินก็ยังไม่ทำตัวเป็นทองไม่รู้ร้อนอยู่

 

ในฐานะเพื่อน, พวกเขาย่อมไม่ต้องการให้อู๋ฮ่าวเหรินถูกจับโดยคนเหล่านั้น, และในฐานะมนุษยชาติด้วยกัน, พวกเขาย่อมไม่ต้องการที่จะให้แผนที่ดวงดาวของอู๋ฮ่าวเหรินตกไปอยู่ในมือของอารยธรรมอื่นด้วย

 

"เฮ้, พี่ชายมัวแต่ทำอะไรอยู่? รีบออฟไลน์ไปได้แล้ว!"

 

"ไม่เป็นไรหรอก, ไม่เป็นไร, ปล่อยให้พวกเขาหาผมเลย, ถ้าพวกเขาหาผมเจอล่ะก็ผมจะยอมยกแผนที่ดวงดาวให้พวกเขาเลย"

 

เมื่อพบว่าอู๋ฮ่าวเหรินนั้นพูดจาท้าทายเช่นนี้, พวกคนที่กำลังตามหาอู๋ฮ่าวเหรินอยู่นั้นอยู่ก็รู้สึกเหมือนดูถูกอย่างมาก

 

เดิมทีเพราะคนเหล่านี้ถูกใช้ให้มามาตามหาตัวของอู๋ฮ่าวเหรินเท่านั้น, แต่พอเจอพูดท้าทายแบบนี้พวกเขาจึงได้ใช้ทุกวิธีเพื่อตามหาเขาให้ได้

 

"บ้าเอ๊ย, นี่มันเรื่องบ้าอะไรกันเนี่ย? ทำไมถึงไม่มีร่องรอยอะไรอยู่เลย, มันไม่น่าจะเป็นแบบนี้ไปได้!"

 

"ของฉันก็ด้วย, ไม่พบร่องรอยอะไรทิ้งไว้เลย, ดูเหมือนว่าจะไม่มีบันทึกข้อมูลของเขาอยู่เลยด้วย, หรือเป็นไปได้ว่าพวกเทียนหยูกรุ๊ปใช้ลูกเล่นอะไรรึเปล่า?"

 

"เป็นไปไม่ได้หรอก, ตอนที่พวกเรามาถึงที่นี่ พวกเขาก็ได้เอาข้อมูลให้พวกเราดูหมดแล้ว, และพวกเขาเองก็ได้ตามหาตัวหมอนี่อยู่เหมือนกัน, ดูเหมือนว่างานนี้ดูท่าจะไม่ง่ายอย่างที่คิดซะแล้ว, ผมรู้สึกน่าสนใจขึ้นมาซะแล้วสิ"

 

ไม่นานนักกลุ่มนี้ก็พบว่า ไม่ว่าพวกเขาจะใช้วิธีการอะไร, พวกเขาก็ไม่สามารถแกะรอยตามตัวของอู๋ฮ่าวเหรินได้เลย, แม้แต่ข้าวของที่เขาใช้แลกเปลี่ยน, ก็ไม่สามารถแกะรอยจากพวกข้าวของพวกนี้ได้อยู่ดี

 

ดูเหมือนข้อมูลพวกนี้พังทันทีที่อู๋ฮ่าวเหรินเข้าระบบซองแดงไป, ทำให้ไม่มีข้อมูลอะไรเหลืออยู่เลย

 

หลังจากที่ได้ทราบว่าเหล่าปรมาจารย์นั้นในโลกอนาคตนั้นไม่สามารถฝ่าผู้พิทักษ์แห่งพรหมแดนไปได้แล้ว, เขาก็พอจะเข้าใจถึงความแข็งแกร่งของผู้พิทักษ์พรหมแดนขึ้นมาบ้างแล้ว

 

ในขณะเดียวกัน, เขาก็เข้าใจถึงความสำคัญของแผนที่ดวงดาวที่อยู่ในมือเขาเหล่านี้ขึ้นมา, ดูเหมือนว่านี่อาจจะเป็นเหตุผลให้อารยธรรมพาลอสออกตามหายานอวกาศลำนี้ก็เป็นได้

 

ตอนนี้อู๋ฮ่าวเหรินเริ่มเข้าใจหลายๆสิ่งหลายๆอย่างแล้ว, อารยธรรมพาลอสที่ออกตามล่ามนุษยชาตินั้น, บางทีอาจจะเป็นเพราะแผนที่ดวงดาวพวกนี้เป็นแน่

 

พวกเขาน่าจะรู้เรื่องเกี่ยวกับเขตแดน, และรู้ถึงเรื่องเส้นทางไปยังจักรวาลอื่นๆในแผนที่ดวงดาว, แต่สิ่งที่เขาไม่เข้าใจคือ ทำไมผู้คนถึงได้เอาของสำคัญเช่นนี้ติดตัวมาด้วย

 

จริงๆแล้ว, สิ่งเขาสงสัยมากที่สุดก็คือ, แล้วแผนที่ดวงดาวในอนาคตนั้นหายไปอยู่ที่ไหนกัน?

 

แต่เท่าที่รู้คือแผนที่ดวงดาวที่อยู่ในมือของเขาพวกนี้ น่าจะไม่มีส่วนเกี่ยวข้องอะไรกับโลกอนาคต, แต่เมื่อคิดถึงอารยธรรมย่าเถอแล้ว, เขาก็ชักไม่มั่นใจขึ้นมาเหมือนกัน

 

"พวกคุณไม่ต้องเป็นห่วงผมมากก็ได้, สถานการณ์ของผมมันค่อนข้างพิเศษมากอยู่, ไม่มีใครตามหาผมได้แน่, เพราะถ้าไม่ใช่เหตุผลพิเศษนี้ ผมคงไม่กล้าท้าที่จะยกแผนที่ดวงดาวให้คนที่หาผมพบได้หรอก"

 

"อย่าเลย!"

 

"พี่ชาย, ทำไมคุณถึงคิดแบบนั้นล่ะ? แผนที่นั่นน่ะบอกทางไปจักรวาลที่สูงกว่าได้เลยนะ"

 

"ถ้าคุณคิดจะให้พวกเขาจริงๆล่ะก็, ข้าว่านายควรจะต่อรองกับพวกเขาเพื่อให้ได้ผลประโยชน์ให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้จะดีกว่า, พวกตาแก่พวกนั้นน่ะมีของดีอยู่ในมือมากมายเลยล่ะ"

 

"....."

 

อู๋ฮ่าวเหรินมองดูข้อมูลที่คนพวกนั้นส่งมา, และหัวใจของเขาก็รู้สึกอบอุ่นขึ้นมา, แม้พวกเขาจะไม่ได้รู้จักหน้าค่าตากัน, แต่พวกเขาก็ยังเป็นห่วงเขามาก

 

หลังจากจบเรื่องนี้, อู๋ฮ่าวเหรินคิดที่จะบอกความจริงกับพวกเขา, ว่าสถานการณ์ที่พิเศษของเขานี้ การจะก้าวข้ามกาลเวลานั้นค่าใช้จ่ายมันมหาศาลมาก

 

ในโลกอนาคตเวลานี้, ซึ่งไม่รู้ว่ามีใครที่ไปปล่อยข่าวลือ, กลายเป็นที่รู้กันไปทั่วว่าคนที่ชื่อพ่อค้าโบราณนั้นมีสมบัติที่น่าทึ่งอยู่

 

และถ้าได้สมบัตินั้นมา, ก็จะได้ผลประโยชน์มหาศาลจากเหล่าปรมาจารย์แห่งจักรวาล และเหล่าอารยธรรมชั้นสูง

 

หลังจากนั้นไม่นาน, ทุกคนก็ได้ละสายตาจากเรื่องของผู้พิทักษ์พรหมแดนแล้วมาตามหาพ่อค้าโบราณแทน

 

เรื่องของผู้พิทักษ์พรหมแดนนั้นมันไกลเกินเอื้อมไปสำหรับพวกเขา, แต่ถ้าเป็นตามหาพ่อค้าโบราณขอแค่รู้ตำแหน่ง พวกเขาก็จะได้รับผลประโยชน์มากมายแล้ว

 

จึงได้เป็นเรื่องบ้าคลั่งขึ้นมา, ทั้งสหพันธรัฐจักรวาล, แม้แต่พวกอารยธรรมชั่วร้ายพวกนั้น, ต่างก็มาเข้าร่วมในการตามหาอู๋ฮ่าวเหรินด้วย

 

แม้แต่ในสมาคมล่าค่าหัวของจักรวาล, ก็ยังมีรางวัลตามล่าอู๋ฮ่าวเหรินอยู่ในอันดับต้นๆด้วย

 

ยิ่งไปกว่านั้น, เงินรางวัลที่จะมอบให้นั้นก็ยังเป็นที่ต้องตาต้องใจอย่างมากอีกด้วย, ทำให้จำนวนผู้คนที่ออกตามหาอู๋ฮ่าวเหรินนั้นเพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ, และน่าจะใช้เวลาไม่นานที่จะตามล่าทั่วทุกอารยธรรมในสหพันธรัฐจักรวาล



แสดงความคิดเห็น

0 ความคิดเห็น