CF:บทที่ 514 เมื่อทุกคนออนไลน์

นิยายลงทุกวัน เวลา 6.00 น. ส่วนเรื่องไหน จำนวนกี่ตอนนั้น สามารถดูได้ ที่นี่

ณ ฟิวเจอร์กรุ๊ป, ในออฟฟิศของอู๋ฮ่าวเหริน, มีพนักงานเก่าจำนวนหนึ่งกำลังมองอู๋ฮ่าวเหรินด้วยแววตาสงสัย

ลู่เผิงเฟยที่กำลังสงสัยอยู่ก็ถามขึ้นมา "หัวหน้าครับ, เรื่องของรางวัลตอบแทนจะเอาแบบนี้จริงๆเหรอครับ?"

"ใช่, ตราบเท่าที่มีใครสามารถทำเสร็จได้แบบแปลนที่วางไว้, รางวัลเหล่านี้ก็จะมอบให้ทันที"

"ถ้าอย่างนั้น, พวกเรา....."

"แน่นอน พวกคุณจะเข้าร่วมก็ได้, เพราะผมได้บอกไปแล้วว่าใครก็ได้ในโลกสามารถเข้าร่วมได้หมด, แต่ทว่า ถ้าพวกคุณเข้าร่วมผมจะไม่ช่วยพวกคุณหรอกนะ"

"รู้หรอกน่า, ใครขอให้คุณช่วยกัน" โจ้วหลานพูดด้วยเสียงค่อยๆ ราวกับพูดอยู่กับตัวเอง

หวังหลานมองดูชาของอู๋ฮ่าวเหรินบนโต๊ะที่เพิ่งดื่มไป, แล้วเธอก็รีบเติมน้ำร้อนลงไป, ดูเหมือนเธอจะไม่สนใจกิจกรรมนี้เท่าไร

"พี่เหมยหรู, เรามาฟอร์มทีมกันร่วมแข่งผลิตชิ้นส่วนพวกนั้นกันเถอะค่ะ" หลิวหมิงเยว่พูดกับหลิวเหมยหรู

หลิวเหมยหรูที่กำลังนั่งอย่างสง่างาม, มองดูผู้คนในห้องและจิบชาชั้นดีที่อู๋ฮ่าวเหรินนำมา

เมื่อได้ฟังที่หลิวหมิงเยว่พูด, เธอก็พูดขึ้น "ไม่เอาล่ะ, ชีวิตตอนนี้ก็ดีอยู่แล้ว, ถ้าเธออยากจะย้ายไปอยู่ดาวอื่นจริงๆ, ทำไมเธอไม่ขับยานอวกาศของตัวเองและตามหาดาวที่เหมาะจะให้คนอยู่ได้เอาเองล่ะ"

เฝ้ามองดูดาวอพยพของอู๋ฮ่าวเหรินอยู่ที่ท่ายานอวกาศ, หลิวเหมยหรูก็หมดความสนใจกับสิ่งเหล่านี้ไปแล้ว

และสิ่งที่เธอทำอยู่ทุกวันนี้ก็ไม่มีอะไรมาก, ทุกๆวัน เธออ่านหนังสืออยู่ในโรงเรียนและทำความคุ้นเคยกับข้อมูลเรื่องของอารยธรรมต่างๆของสหพันธรัฐจักรวาล, เพื่อหวังว่าสักวันหนึ่งเธอจะช่วยเหลืออู๋ฮ่าวเหรินได้

"พี่เหมยหรูคะ, ฉันไม่ได้อยากย้ายที่อยู่หรอกนะคะ, แต่ฉันคิดว่ามันดูน่าสนใจดีออกนะคะ"

เธอมองดูคนอื่นๆ ในห้องออฟฟิศแล้วก็ถามความคิดเห็นจากคนอื่น

"ผมไม่คิดอย่างนั้นหรอก, และตอนนี้ผมก็ไม่ค่อยมีเวลาด้วย, ผมต้องเฝ้าดูแลพันธุ์ไม้ทุกวัน นอกจากนี้ก็ศึกษาเพิ่มเติมในโรงเรียน, แล้วก็ในเกมอารยธรรมเอง, ผมก็จำเป็นเข้าเกมไปขุดแร่ด้วย" เว่ยหมิงกล่าว

เขาไม่ได้สนใจในเรื่องของรางวัลเหล่านี้, เพราะเขารู้ดีว่าตราบเท่าที่เขายังคอยติดตามอู๋ฮ่าวเหรินอยู่, เขาก็จะได้ของพวกนี้ในอนาคตแน่นอน

มองดูไม่มีใครที่คิดจะบ้ากับเธอ, หลิวหมิงเยว่จึงนั่งลงไปแล้วไม่พูดอะไรต่อ

ในเวลานี้, อู๋ฮ่าวเหรินที่นั่งจิบชาอยู่ก็พูดขึ้น "ช่วงเวลานี้ พวกคุณไม่ควรที่จะไปสนใจทำอย่างอื่นหรอก, มันจะดีกว่าถ้าพวกคุณจะไปเร่งศึกษาวิชา, บางทีพวกคุณอาจจะจำเป็นต้องจัดการงานบางอย่างเร็วๆนี้"

"แล้วก็, ถ้าพวกคุณอยากที่จะไปดูดาวอพยพจริง, เอาไว้ผมจะพาพวกคุณไปดูเองทีหลังละกันนะ"

หลังจากที่ผู้คนออกไปแล้ว, อู๋ฮ่าวเหรินก็ได้นั่งอยู่ในออฟฟิศและคิดถึงบางอย่างก่อนที่จะลุกขึ้นยืนและเดินออกไป, เขาเดินทางไปรับหลิงเมิ่งเสวี่ยแล้วกลับบ้าน

------------------------------------------

ในสามวันที่ผ่านมา, ผู้คนบนโลกต่างก็พากันศึกษาชิ้นส่วนเหล่านี้ และอู๋ฮ่าวเหรินเองก็ปล่อยกองวัสดุที่มีค่าออกมา

ในเวลานี้, มีผู้คนที่เข้ามาเล่นเกมอารยธรรมมากขึ้นเรื่อยๆ, ยิ่งไปกว่านั้นผู้คนเหล่านี้ก็ผ่านเทคโนโลยีในเกมไปจุดหนึ่งแล้วด้วย, ตอนนี้พวกเขามีโรงงานพื้นฐานกันแล้ว

เมื่ออู๋ฮ่าวเหรินได้ปล่อยแผนการมอบของรางวัลให้ผู้ผลิตชิ้นส่วนออกไป, ก็ได้ทำให้ผู้คนที่เล่นเกมอารยธรรมเกิดคลั่งขึ้นมาทันที

กลุ่มผู้คนต่างพากันศึกษาชิ้นส่วนพวกนี้ทั้งในเกมและนอกเกมตลอดสามวันที่ผ่านมานี้

ใน 3 วันที่ผ่านมานี้, ต้องขอบคุณความเหนื่อยยากของผู้คนทั่วทั้งโลก ตอนนี้มีชิ้นส่วนที่เสร็จแล้วถึง 13 ชิ้น

ทันทีที่วัสดุมาถึง, ชิ้นส่วนเหล่านี้ก็ได้ถูกผลิตขึ้นมา

ในสายตาของอู๋ฮ่าวเหรินแล้ว, ถือว่าเป็นจุดเริ่มต้นที่ดีที่สามารถผลิตชิ้นส่วนทั้ง 13 ชิ้นนี้ด้วยเวลาแค่ 3 วัน

ในแผนการเดิมของเขา, คิดว่าจะต้องใช้เวลาอย่างต่ำเดือนนึงถึงจะเห็นผลด้วยซ้ำ เพราะชิ้นส่วนพวกนี้ต้องการความเที่ยงตรงมาก, จึงคิดว่าจะต้องใช้เวลาในการศึกษานานกว่านี้

เมื่อเจอเข้ากับสถานการณ์เช่นนี้, อู๋ฮ่าวเหรินก็ทำได้แต่รออย่างใจเย็น และหวังว่าจะมีข่าวดีกว่านี้ในอนาคต

หลังจากนั้นก็ได้เข้าระบบซองแดง และมองดูสถานการณ์ในวันนี้, วันนี้มีซองแดงมากมาย, รวมถึงซองแดงเลเวล 8 จำนวนมากด้วย

ก่อนที่อู๋ฮ่าวเหรินจะได้พูดอะไรออกมา, เจ้าแห่งเรดาร์ก็ได้โผล่มาคุยกับเขา "พ่อค้าโบราณ (พ่อค้าของเก่า), คุณปู่ของหลิงหยิ่งต้องการที่จะพบกับคุณ"

"เจ้าแห่งเรดาร์, ผมก็ไม่อยากจะพูดแบบนี้หรอกนะ, แต่ผมไม่สามารถไปพบกับเขาได้จริงๆ, ถ้าเทพสงครามอยากที่จะพบกับผมจริงๆ, เขาสามารถเข้ามาคุยกับผมได้แค่ในกลุ่มนี้เท่านั้นครับ"

"ก็ได้, งั้นฉันจะไปบอกเทพสงครามให้ทีหลังละกัน, แล้วก็ฉันได้ยินมาว่าคุณมีแร่หายากมากมายเลยอย่างงั้นเหรอ?"

"อืม, ก็มีนะ, แต่ไม่เยอะมาก"

เจ้าแห่งเรดาร์ก็ได้โยนรายการมาให้แล้วพูดขึ้น "ถ้าคุณสามารถหาวัตถุดิบพวกนี้ให้ผมได้, ผมจะแลกเปลี่ยนของบางอย่างกับคุณ"

อู๋ฮ่าวเหรินเปิดดูรายการ, และมองดูชื่อวัตถุดิบที่อยู่ข้างใน, แล้วเขาก็เข้าใจได้ทันทีว่าวัตถุดิบพวกนี้หายากมาก, ซึ่งเป็นแร่ที่มีค่ามากในโลกอนาคต

เขาคิดอยู่พักหนึ่งก่อนจะตอบกลับไป "เรดาร์, วัตถุดิบพวกนี้มีค่ามากเลยนะ"

"เอาน่า, คุณจงวางใจว่าของที่ฉันจะเอามาแลกเปลี่ยนนั้นจะต้องพอใจคุณอย่างแน่นอน, รายการวัตถุดิบพวกนี้ไม่ใช่ของฉันด้วย แต่เป็นของกองทัพน่ะ, ฉันได้ยินมาว่าคุณสามารถขุดแร่ในช่วงยุคเริ่มแรกได้มากมาย ดังนั้นฉันจึงได้มาถามคุณว่ามีวัตถุดิบพวกนี้บ้างไหม?"

อู๋ฮ่าวเหรินไม่ได้สนใจหรอกว่าใครที่ต้องการวัตถุดิบพวกนี้, แต่ตราบเท่าที่เขาจะได้ผลประโยชน์ตอบแทนกลับมาอย่างเท่าเทียมก็พอ

เมื่อคิดถึงสถานการณ์ในปัจจุบันของเขาแล้ว, อู๋ฮ่าวเหรินเองก็ต้องการที่จะคุยกับเจ้าแห่งเรดาร์อยู่เหมือนกัน

"เจ้าแห่งเรดาร์, คุณพอจะหาทางที่จะได้เทคโนโลยีในการผลิตยานรบล้ำยุคบ้างไหม?"

"เทคโนโลยีผลิตยานรบล้ำยุคงั้นเหรอ, ค่อนข้างจะยากอยู่นะ, เพราะเทคโนโลยีนี้ไม่ว่าอารยธรรมไหนต่างก็ต้องเก็บไว้เป็นความลับและไม่เผยแพร่สู่สาธารณชน"

"แล้วพอจะมีข้อมูลของพวกยานรบที่โละไปแล้วหรือรุ่นก่อนหน้าของยานรบรุ่นล่าสุดบ้างไหม?"

"แปบนะ, ขอฉันเช็คให้คุณก่อน"

ผลการตรวจสอบของเจ้าแห่งเรดาร์นั้นออกมาในไม่กี่นาทีต่อมา "ถ้ารุ่นที่คุณต้องการไม่สูงมากนัก, แปลนการผลิตยานรบพวกนี้ก็น่าจะเพียงพอกับที่คุณต้องการนะ"

มองดูข้อมูลที่เจ้าแห่งเรดาร์ให้เขามา, อู๋ฮ่าวเหรินไม่คาดคิดว่ามันจะได้ง่ายถึงเพียงนี้

เขาคิดอยู่สักครู่นึง, ดูเหมือนว่าคนอื่นเองก็มองหาอยู่นานแต่ก็ยังไม่พบข้อมูลที่เกี่ยวข้องในเรื่องนี้, ดูเหมือนว่าจะมีคนที่มีความสัมพันธ์กับทางกองทัพอยู่บ้าง, เพราะข้อมูลพวกนี้จะต้องได้มาจากทางกองทัพอย่างเดียว

ในเวลานี้, นักธุรกิจพลังงานที่จู่ๆก็โผล่ออกมาและพูดขึ้น "พ่อค้าโบราณ การก่อสร้างดาวอพยพของคุณไปถึงไหนแล้ว?"

ในปัจจุบัน, เพิ่งจะสร้างโครงสร้างพื้นฐานบนดาวนั้นเอง, คงอาจจะต้องใช้เวลานานถึงจะอพยพได้ตามเป้าหมาย"

"เรื่องแบบนี้มันรีบร้อนไม่ได้, คุณจะต้องทำมันอย่างช้าๆ, เรดาร์, ไม่ใช่ว่าคุณต้องไปที่พาลอสเพื่อไปวางระบบเครือข่ายนำแสงหรอกเหรอ?"

"ไม่ต้องเป็นห่วงฉันหรอก, ระบบเครือข่ายนำแสงเกือบจะเสร็จสมบูรณ์แล้ว

ในเวลานี้เองที่ชาวไร่ได้ออนไลน์เข้ามาและได้ถามถึงพันธุ์ไม้ที่เขาได้ให้มาปลูก

อู๋ฮ่าวเหรินก็ได้ให้วิดีโอเขาไปดูเพื่อให้ดูว่าพันธุ์ไม้นั้นเติบโตดีมาก

ไม่นานนัก, ทุกคนก็ได้ออนไลน์เข้ามา, แม้แต่สุดหล่อโคตรเจ๋งและเจ้าแห่งศิลปะที่หายไปนานก็ได้ออนไลน์เข้ามา, และทันทีที่สองคนนี้ได้เข้ามา พวกเขาก็ได้แจ้งข่าวเดียวกันกับทุกคนที่ราวกับทิ้งระเบิดลูกใหญ่ไว้