CF:บทที่ 515 โศกนาฏกรรม

นิยายลงทุกวัน เวลา 6.00 น. ส่วนเรื่องไหน จำนวนกี่ตอนนั้น สามารถดูได้ ที่นี่

หลังจากสงคราม, สุดหล่อโคตรเจ๋งกับเจ้าแห่งศิลปะก็ไม่ได้โผล่มาเป็นเวลานานแล้ว, อู๋ฮ่าวเหรินก็เคยถามถึงพวกเขาเช่นกัน, และทราบว่าพวกเขานั้นได้เดินทางไปยังเขตดวงดาวในแผนที่ขุมทรัพย์ดวงดาวเพื่อค้นหาสมบัติ

เมื่อเห็นคนขุดและมนุษย์ชุดเกราะได้ออนไลน์เข้ามา, แม้แต่พ่อค้าอาวุธที่ไม่ได้ออนไลน์เป็นเวลานานแล้วก็โผล่เข้ามาด้วย, เขาไม่รู้ว่าวันนี้เป็นวันอะไร, แต่คนในกลุ่มนี้ออนไลน์กันพร้อมหน้าพร้อมตา

"ทุกคนมากันหมดเลยแฮะ, ไม่ได้มีคนออนไลน์มากขนาดนี้มานานแล้วนะ" นักธุรกิจพลังงานพูดอย่างประหลาดใจ

พ่อค้าอาวุธเองก็พูดด้วยอารมณ์เดียวกัน "ใช่, หลังจากสงครามจบลง ผมก็วุ่นอยู่กับเรื่องของอาวุธ ไม่มีเวลาว่างเข้ามาคุยกับพวกคุณเลย, ว่าไงพี่ชายพ่อค้าโบราณ คุณกลายเป็นข่าวใหญ่อีกแล้วนะ"

"ฮ่าๆ, ข่าวใหญ่อะไรกัน? ก็แค่ผมบังเอิญไปเจอแผนที่บางอย่างเท่านั้นเอง, ว่าแต่คุณเองเถอะ, มีของดีอะไรจากสงครามในครั้งนี้มาโชว์ให้พวกเราดูไหม?"

อู๋ฮ่าวเหรินไม่ใช่คนโง่, การที่ ID ของคนๆนี้ยังใช้การได้, ก็แสดงให้เห็นว่าเบื้องหลังของหมอนี่นั้นดีมาก, ถึงเขาจะไม่ได้เห็นพวกคนที่มีเบื้องหลังที่ไม่ดีพอโดนหิ้วตัวไปโดยกองทัพก็เถอะ

"แน่นอน, มีเรื่องดีอยู่แล้ว, เดี๋ยวจะเอามาโชว์ให้คุณดูทีหลัง, แต่ว่านะ ผมได้ยินมาว่าผู้บัญชาการสุดเจ๋งของเราได้ผลประโยชน์มากมายจากสงครามคราวนี้"

สุดหล่อโคตรเจ๋งได้ยินที่พ่อค้าอาวุธพูด ก็ออกมาพูดอย่างช่วยไม่ได้: "ผมได้รับมาเยอะก็จริง, แต่ส่วนใหญ่ผมก็ได้ยกให้ทางกองทัพหมดแล้ว, ส่วนที่เหลือผมก็แบ่งให้กับพี่น้องของผมหมดแล้ว จะมีเหลือก็แต่อะไรที่คนอื่นไม่ต้องการเท่านั้นแหละ, ได้ยินเขาพูดกันว่าคนในแผนกสรรพาวุธของคุณได้อาวุธดีๆมามากมายเลยนี่คราวนี้"

แผนกสรรพาวุธงั้นเหรอ, ดูเหมือนเบื้องหลังของพ่อค้าอาวุธนี้จะแข็งแกร่งจริงๆ, แผนสรรพาวุธคือแผนกที่มีหน้าที่ดูแลจัดการเกี่ยวกับอาวุธในกองทัพ

"คุณก็พูดไป, อาวุธพวกนั้นแผนกสรรพาวุธเป็นคนหามาต่างหาก, ไม่ใช่ผมเป็นคนหามาซักหน่อย, ผมไม่ได้สุดยอดแบบผู้บัญชาการสุดเจ๋งซักหน่อย"

"อย่าถ่อมตัวไปหน่อยเลยน่า, เจ้าแห่งศิลป์, ผมได้ยินมาว่าคุณได้บุกเข้าไปลึกถึงแนวหลังข้าศึกเลยไม่ใช่เหรอ, ไม่ได้ของดีอะไรติดมากลับมาบ้างเลยเหรอ" มนุษย์ชุดเกราะพูดขึ้นมาอย่างกะทันหัน

"เฮ้, ไอ้หนู, ข้าเข้าไปที่แนวหลังข้าศึกเพื่อไปสร้างความเสียหายแล้วก็กลับนะ, จะไปมีเวลาเก็บรวบรวมของได้ยังไงเล่า, แต่ก็เถอะ, ข้าก็พอจะได้อุปกรณ์บางอย่างติดตัวกลับมาเหมือนกัน, เอาไว้เดี๋ยวข้าจะส่งซองแดงให้พวกนายทีหลังละกัน"

"เจ้าแห่งศิลป์, ผมได้ยินมาว่าหลังจากที่สงครามจบ, พวกคุณได้เข้าไปยังเขตดวงดาวตามในแผนที่ขุมทรัพย์ดวงดาวมาสินะ, คุณได้ไปเจออะไรที่นั่นบ้างไหม?"

ทุกคนต่างก็สนใจขึ้นมาทันที, แม้แต่สุดหล่อโคตรเจ๋งเองที่ปกติไม่ค่อยทำตัวจริงจัง กลับจริงจังขึ้นมา

ในตอนนี้ทั่วทั้งสหพันธรัฐจักรวาลต่างก็ตั้งเป้าไปที่เขตดวงดาวนั้น, และสงครามระหว่างสหพันธรัฐจักรวาลเองก็ได้ย้ายไปที่นั่นด้วย

มันได้กลายเป็นการแข่งขันกันอย่างลับๆ

หลายอารยธรรมต่างก็พบขุมทรัพย์มากมายในเขตดวงดาวนั้น, รวมถึงสมบัติแห่งสวรรค์และปฐพีที่ว่ากันว่าช่วยยืดอายุขัย, หรือสมุนไพรที่ช่วยในการฝึกยุทธ และวัตถุดิบหายากมากมาย

เจ้าแห่งศิลป์ไม่ได้ปฏิเสธคำถาม, แต่กลับตอบมาตรงๆ "เขตดวงดาวนั้นถือว่าเป็นดินแดนแห่งขุมทรัพย์ของจริง, ซึ่งมีของดีหลายอย่างที่ทำให้หลายคนต้องอิจฉา, มีผู้คนมากมายที่พบสมบัติที่จะช่วยยืดอายุขัยและวัสดุสำหรับทำอาวุธวิเศษมากมาย, แต่ว่าเขตดวงดาวนั้นอันตรายแบบสุดๆ, มีคนที่แข็งแกร่งมากมายที่ต้องเอาชีวิตไปทิ้งที่นั้น แม้แต่ข้าเองก็ยังเกือบเอาตัวไม่รอด"

อู๋ฮ่าวเหรินรู้สึกสนใจขึ้นมา, เขานั้นสงสัยเรื่องของจักรวาลมากกว่าใครๆและต้องการที่จะรู้จักมันให้มากขึ้น, เพราะเขานั้นคิดไว้ว่าสักวันหนึ่ง เขาจะได้ออกไปผจญภัยในอวกาศบ้าง

ยิ่งเขารู้ข้อมูลในตอนนี้มากขึ้นเท่าไร, เขาก็จะยิ่งปลอดภัยในตอนที่เขาได้ออกไปผจญภัยมากขึ้นเท่านั้น

"เจ้าแห่งศิลป์, ช่วยเล่าต่อหน่อยสิ, ผมอยากจะรู้ว่ามันมีอันตรายแบบไหนบ้าง?"

"เอาเป็นว่าข้าจะเล่าถึงอันตรายของที่นั้นและสิ่งที่ข้าได้ไปเจอมาก่อนจะออกมาจากที่นั่นละกัน, มันเรียกได้ว่าเป็นโศกนาฏกรรมเลยล่ะ, บนดาวดวงนั้น มีคนที่มีผลต้นกำเนิดอยู่

"ผลต้นกำเนิด! เจ้าแห่งศิลป์คุณมั่นใจนะว่ามันเป็นผลต้นกำเนิดจริงๆน่ะ?" ชาวไร่ถามอย่างตกใจ

"บ้าเอ๊ย, ผลต้นกำเนิดงั้นเหรอ, มันสามารถทำให้คนหลายคนแข็งแกร่งขึ้นมาอย่างบ้าคลั่งได้เลยนะ!"

"ถ้าเพียงแต่ฉันมีผลต้นกำเนิดบ้างนะ, คุณปู่ของฉันก็คงจะมีชีวิตอยู่ต่อไปได้อีก 300 ปี"

"....."

เมื่อได้ยินแต่ละคนพูดถึง, อู๋ฮ่าวเหรินก็เข้าใจได้ทันทีว่าผลไม้นี้จะต้องสุดยอดมากแน่ๆ, บางทีอาจจะสุดยอดกว่าสมบัติสวรรค์และปฐพีอีกก็ได้

อู๋ฮ่าวเหรินยังไม่ทันที่จะได้ถามอะไร, ชาวไร่ก็ได้ส่งข้อมูลเกี่ยวกับผลต้นกำเนิดมาให้, เมื่อดูข้อมูลที่ให้มาแล้ว, อู๋ฮ่าวเหรินก็ถึงกับเกือบลืมหายใจ

เขาไม่รู้ว่าจะต้องตอบสนองอย่างไรดี, แต่ถ้าเขาได้เจอเจ้าสิ่งนี้ที่ไหนแล้ว, เขาก็จะต้องพยายามอย่างสุดความสามารถที่จะทำให้ได้มันมาอย่างแน่นอน

ผลไม้ที่สามารถเพิ่มอายุขัยได้ถึง 300 ปี, และสามารถที่ให้สภาพร่างกายของผู้คนสามารถพัฒนาไปได้สูงสุดทุกด้าน, ยิ่งทานผลได้ไวเท่าไร ก็จะส่งผลได้ดียิ่งขึ้นเท่านั้น, แต่น่าเสียดายที่, ผลลูกหนึ่งสามารถทานได้แค่คนเดียวเท่านั้น, ถ้าเกิดมีใครที่ทานเข้าไป 2 ลูก ตัวของพวกเขาก็จะระเบิดออกและตายทันที

มีบางคนได้บอกไว้ว่าขุมทรัพย์แห่งจักรวาลนั้นสามารถชะล้างมลทินของชีวิต, และถ้าได้กินผลไม้นี้ก็จะสามารถชะล้างมลทินออกจากร่างกายได้

ในเวลานี้, เจ้าแห่งศิลป์ได้ถอนหายใจและพูดขึ้น "ของดีย่อมเป็นของดี, แต่ทว่าหากเมื่อได้ครอบครองของดีแล้วก็ต้องเก็บซ่อนมันให้ดีที่สุดเท่าที่จะทำได้, โดยปราศจากซึ่งความโลภ ไม่เช่นแล้ว มันจะกลายเป็นของที่ไม่ดีไป หรืออาจจะต้องเสียชีวิตไปเลยก็ได้"

ชาวไร่ที่จู่ๆก็ถามขึ้นมา "คุณลุง, ผู้คนที่พยายามจะเข้าไปแย่งผลต้นกำเนิดนั้นตายหมดเลยงั้นเหรอ?"

"ชายผู้คู่ควรแก่การเป็นชาวไร่เอ๋ย ข้าว่านายก็น่าจะรู้คำตอบอยู่แล้ว, แม่นแล้ว ไม่มีผู้ที่โลภคนไหนรอดกลับมาได้เลย ทั้งหมดล้วนตายอยู่ที่นั่น, มีคนที่แข็งแกร่งมากมายจากพวกอารยธรรมชั้นสูงและกลุ่มชายชราที่ใกล้จะลงโลง, ถ้าข้าไม่ได้ไปถึงที่นั่นสายล่ะก็ บางที่ข้าก็อาจจะเป็นหนึ่งในพวกนั้นแล้วก็ได้, นี่คือวิดีโอที่ข้าได้ไปถ่ายมา, ดูซะ แต่ภาพอาจจะชวนแหวะนิดหน่อยนะ!"

อู๋ฮ่าวเหรินรู้สึกสงสัย, เขาจึงได้เปิดวิดีโอที่เจ้าแห่งศิลป์เป็นคนอัพขึ้นมา เพราะอยากจะรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกันแน่

วิดีโอนี้ค่อนข้างชวนเวียนหัวเล็กน้อย, ดูเหมือนว่าช่วงเวลานั้น เจ้าแห่งศิลป์กำลังวิ่งหนีเอาชีวิตรอดอยู่, ภาพที่ถ่ายออกมาจึงค่อนข้างชวนเวียนหัว

ในตอนแรกนั้นเป็นภาพของดาวเคราะห์ที่มีขนาดใหญ่, รูปทรงของดาวเคราะห์นี้ดูแปลกๆ, มันไม่ได้เป็นทรงกลม แต่กลับเป็นทรงรูปไข่

ก่อนที่อู๋ฮ่าวเหรินจะได้มองดูดวงดาวนั้นอย่างตั้งใจนั้น, ก็มีหมอกเลือดระเบิดออกมาไม่ไกลจากดาวเคราะห์นั้น, เหมือนกับเป็นการเริ่มต้น, แล้วรอบๆดาวเคราะห์นั้นทุกๆวินาทีจะมีหมอกเลือดปรากฏขึ้นมา ราวกับว่าดาวเคราะห์นั้นกำลังพ่นหมอกเลือดออกมายังไงอย่างงั้น

เมื่อกล้องไอ้ซูมเข้าไปชัดๆ, อู๋ฮ่าวเหรินก็ได้เห็นว่าหมอกเลือดนั้นมันคืออะไร? มันคือก้อนเมฆที่ชุ่มด้วยเลือดที่เกิดจากการระเบิดของสิ่งมีชีวิต

ในบรรดาสิ่งมีชีวิตเหล่านี้, ล้วนแล้วแต่มีรูปร่างแปลกๆ, อู๋ฮ่าวเหรินก็พบเห็นกลุ่มคนที่ดูมีอายุมากแล้ว, พวกเขาน่าจะเป็นกลุ่มของของชายชราที่เจ้าแห่งศิลป์เล่าเอาไว้

คนเหล่านี้พยายามหนีเอาชีวิตรอดจากดาวเคราะห์ดวงนั้น, พวกเขาหนีกันอย่างสุดชีวิต, ราวกับว่าพวกเขากำลังจะตายหลังจากนี้

แต่ทว่าจากในวิดีโอนั้น, พวกคนที่ล้าหลังก็ได้พากันตาย, เขาไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับ ผู้คนที่กำลังพากันหนีเหล่านี้

ในไม่กี่นาทีต่อมา, อู๋ฮ่าวเหรินก็ได้พบว่าเมฆสีแดงขนาดใหญ่ที่อยู่รอบดาวเคราะห์นั้นมันทำมาจากเลือด, มีเพียงคำเดียวที่พูดได้ตั้งแต่เริ่มจนจบวิดีโอนี้: โศกนาฏกรรม

มีเพียงไม่กี่คนเท่านั้นที่หนีรอดมาได้, ราวๆ 1,000 คน บวกกับสิ่งมีชีวิตที่ไม่รู้จัก 10,000 ชีวิต ตายอยู่บนดาวเคราะห์ดวงนั้น

ไม่รู้ว่ามีอีกกี่ชีวิตที่ได้ตายอยู่ในดาวเคราะห์นั้น, อู๋ฮ่าวเหรินไม่อาจทราบได้, แต่ทว่า เมื่อดูจากภายนอกแล้ว มันก็เดาได้ไม่ยากถึงโศกนาฏกรรมบนดาวเคราะห์ดวงนั้น

เมื่อมองดูความแข็งแร่งของพวกคนที่หนีรอดออกมาและยานรบที่พังเสียหาย, อู๋ฮ่าวเหรินถึงกับสีหน้าถอดสี, เพราะคนเหล่านี้แข็งแกร่งมาก จนทำให้อู๋ฮ่าวเหรินรู้สึกได้ถึงอันตราย, แต่ปราศจากการต่อต้าน พวกเขาถูกฆ่าเรียบ

แล้วเมื่อมานึกถึงความแข็งแกร่งของสิ่งที่ฆ่าพวกเขาแล้ว, ทำให้เขานั้นรู้สึกกลัวขึ้นมา