CF:บทที่ 495 เมืองมหัศจรรย์

นิยายลงทุกวัน เวลา 6.00 น. ส่วนเรื่องไหน จำนวนกี่ตอนนั้น สามารถดูได้ ที่นี่

CF:บทที่ 495 เมืองมหัศจรรย์

วันนี้ด้านนอกของเมืองทะเลทรายนั้นวุ่นวายมาก สนามบินที่เพิ่งสร้างไม่ได้หยุดทำงานมาสองวันแล้ว

นี่เป็นเมืองเล็ก ๆ ที่เพิ่งสร้าง อากาศร้อนของทะเลทรายทำให้เมืองนั้นร้อนมาก ในเมืองเช่นนี้ไม่ควรมีผู้ทรงความสามารถอยู่มากมาย

ทว่าในสองวันคนเกือบครึ่งล้านได้หลั่งไหลเข้ามาในเมืองนี้ ท่อส่งน้ำที่สร้างขึ้นใหม่ไม่เพียงพอต่อความต้องการของคนจำนวนมากได้

รถบรรทุกน้ำจากทะเลสาบที่อยู่ไกลออกไปมาที่นี่ ผู้ที่อาศัยอยู่ที่นี่ตลอดทั้งปีได้ขนผลไม้มากมายมาขายที่นี่

ด้านนอกเมือง สถานที่ซึ่งรายล้อมไปด้วยหุ่นยนต์ ในสถานที่นี้มีรถเหาะอยู่

มันสะดวกสบายกว่าในเมือง อุปกรณ์โลหะขนาดใหญ่บดบังแสงอาทิตย์ ภายใต้อุปกรณ์โลหะมีแถวอุปกรณ์ระบายความร้อนเพื่อให้ความเย็นกับคนด้านล่าง

ในทะเลทรายที่ร้อนระอุนี้มันเป็นความสะดวกและหรูหรา

คนไปนั่งใต้อุปกรณ์โลหะทีล่ะคน มองไปที่สิ่งอำนวยความสะดวกที่อยู่โดยรอบ ดวงตาเต็มไปด้วยความอยากรู้และความประหลาดใจ

"เทคโนโลยีของฟิวเจอร์กรุ๊ปสุดยอดมาก ขอถามหน่อยว่าพลังงานของอุปกรณ์เหล่านี้มาจากพลังงานแสงอาทิตย์ด้านนอกหรือ?"

"ไม่ ฉันมาที่นี่ก่อนนายหนึ่งวัน โรงแรมที่ดีที่สุดในเมืองไม่ค่อยสบายเท่าอุปกรณ์พวกนี้ เทคโนโลยีแบบนี้เห็นว่าสำหรับฟิวเจอร์กรุ๊ปมันเป็นเพียงสิ่งที่ใช้กันชั่วคราวเท่านั้น"

"ไม่สงสัยเลย ฟิวเจอร์กรุ๊ปที่สามารถสร้างเมืองในใจกลางทะเลทรายได้ และสร้างเทคโนโลยีนี้ได้อีก"

“ฉันเพิ่งรู้ว่าในเมือง คนเหล่านั้นต้องการตามเราไปยังเมืองทะเลทราย ทว่าดูเหมือนว่าพวกเขาจะถูกปฏิเสธโดยฟิวเจอร์กรุ๊ป พวกเขาก็เลยคิดว่าจะขับรถตามพวกเรามา”

“นั่นมันรนหาที่ตายชัด ๆ พวกเราบินได้เร็วแค่ไหนพวกเขาเขาไม่รู้หรือ พวกเขาตามรถเหาะมาไม่ได้หรอก ยกเว้นแต่จะขับเครื่องบินมา และสภาพแวดล้อมของทะเลทรายนั้นยากต่อการบินมากจนไม่สามารถบินได้อย่างปลอดภัยเลย"

คนเหล่านี้คิดว่าคนรวยไม่สามารถเข้าเมืองทะเลทรายมาพร้อมกับพวกเขาได้ จึงเกิดความรู้สึกภาคภูมิขึ้นในใจ

แต่ก่อนอิจฉาชีวิตคนรวยพวกนั้น แต่ตอนนี้พวกคนรวยต้องอิจฉาพวกเขา ในตอนนี้พวกเขาจึงมุ่งมั่นที่จะเข้าฟิวเจอร์กรุ๊ปและเปลี่ยนชีวิตของพวกเขา

ตอนนี้พวกเขาได้ยินเสียงจากวิทยุว่า "ทุกคนเข้าไปในรถเรากำลังจะออกไปแล้ว"

เห็นประตูรถเปิด คนเหล่านี้ก็เดินเข้าไปในรถอย่างตื่นเต้น พวกเขาคุ้นชินกับสภาพของรถและหาที่นั่งของตัวเองในรถได้อย่างรวดเร็ว

จากนั้นก็เปิดคอมพิวเตอร์เสมือนในรถเหาะและตรวจสอบการเดินทางรวมถึงข้อควรระวัง

หลังจากการอธิบายเมืองทะเลทราย คนเหล่านี้จริงจังกับมันมาก พวกเขามีแนวโน้มที่จะได้อาศัยอยู่ในเมืองนี้ในอนาคต การรู้จักเมืองนี้ล่วงหน้าจะทำให้พวกเขาปรับตัวเร็วขึ้นและอาจช่วยพวกเขาในการประเมินครั้งต่อไป

ในเมืองมีกลุ่มขบวนรถ เฝ้าดูรถเหาะเริ่มติดเครื่องยนต์ แล้วพวกเขาก็เริ่มติดเครื่องยนต์ด้วย คนเหล่านี้ต้องการขับตามรถเหาะไปยังเมืองทะเลทรายด้วยกัน

ทว่าในไม่ช้าพวกเขาก็ได้แต่มองรถเหาะที่บินหายไปในท้องฟ้า คนเหล่านี้ดับเครื่องรถแล้วเดินออกมา

"เฮ้ย มันบินได้เร็วขนาดนี้เลยรึ ไม่เหมือนกับที่เรารู้มาได้ยังไง?"

ชายวัยกลางคนที่ร่ำรวยเล็กน้อยพูดว่า: "มันไม่เหมือนกันเลย ฉันเกรงว่ามันจะเร็วกว่าเครื่องบินเสียอีก ดูเหมือนว่าตอนที่รถพวกนั้นเข้ามา พวกเขาไม่ใช่มนุษย์ขับรถมา ตลอดทาง มันไม่มีสิ่งกีดขวางในทะเลทรายเลยไม่ต้องกังวลกับอะไร"

"แบบนี้มันก็เป็นไปไม่ได้ที่เราจะตามรถเข้าไปในเมืองทะเลทราย ไม่งั้นเราก็คงต้องตั้งทีมเพื่อเข้าไปแล้ว"

คนอายุน้อยอยากเข้าไปเสี่ยงในทะเลทรายแน่นอน แต่น่าเสียดายที่ชีวิตของคนเหล่านี้มีมูลค่ามากกว่า 100 ล้าน พวกเขาไม่อยากตายในทะเลทราย

"กลับไปหาวิธีที่ฟิวเจอร์กรุ๊ปจะพาพวกเราเข้าไปด้วยรถนั่นดีกว่านะ"

"ก็คงทำได้แค่นั้นแหละ"

คนเหล่านี้หมดหนทาง แต่ไม่ไกลจากพวกเขาก็มีอีกกลุ่มที่กำลังหมดหนทางเช่นกัน

พวกนี้ล้วนเป็นผู้สังเกตการณ์ที่ส่งมาจากหลายประเทศ แต่พวกเขาไม่กล้าเข้าไปในทะเลทรายหลังจากที่พวกเขามาถึงที่นี่

พวกเขาอยากจะขอความช่วยเหลือจากรัฐบาลจีน โชคร้ายที่พวกเขารู้ว่าแม้แต่คนจากรัฐบาลจีนเองก็ยังต้องหาวิธีเข้าไปเยี่ยมชมเมืองทะเลทรายเองเหมือนกัน

ฟิวเจอร์กรุ๊ปไม่คิดจะเปิดเมืองสู่โลกภายนอกเลย

อีกหนึ่งชั่วโมงครึ่งต่อมาผู้คนที่นั่งอยู่ในรถเหาะมองไปที่เมืองด้านนอกใบหน้าของพวกเขามีแต่ความตื่นเต้น

"นี่คือเมืองทะเลทราย!"

"ฉันต้องฝันไปแน่ ๆ มีเมืองแบบนี้อยู่บนโลกได้ยังไง? มันบ้าไปแล้ว"

"ฉันต้องผ่านทดสอบแล้วทำงานในเมืองนี้ฉันต้องทำให้ได้... "

"..."

บางคนตื่นเต้นเกินกว่าจะพูด ก่อนพวกเขาจะมา พวกเขาใช้จินตนาการอย่างเต็มที่เพื่อจินตนาการถึงเมืองทะเลทราย

แต่หลังจากที่ได้เห็นเมืองแล้ว พวกเขาตระหนักได้ว่าจินตนาการของพวกเขายังไม่ถึงขั้น

เมืองนี้เป็นสิ่งมหัศจรรย์สำหรับพวกเขา เมืองใหญ่ไร้ที่สิ้นสุด อาคารขนาดใหญ่ที่ลอยอยู่บนท้องฟ้าราวกับเป็นเนินเขา

อาคารลอยฟ้าเหล่านี้เชื่อมต่อกันก่อตัวเป็นเมืองใหญ่ลอยอากาศ มองไปในเมืองก็สามารถมองเห็นหุ่นยนต์และยานพาหนะขับเข้า - ออกเพื่อสร้างเมืองมหัศจรรย์นี้อย่างต่อเนื่อง

เดิมทีพื้นดินที่ควรจะเต็มไปด้วยทรายสีเหลือง บัดนี้ได้กลายเป็นโอเอซิสและป่าไปแล้ว ในบรรดาพืชสีเขียวเหล่านี้จะเห็นอาคารแปลก ๆ ตั้งอยู่บ้าง

ในบรรดาพืชพรรณสีเขียวก็จะเห็นทะเลสาบด้วย แสงแดดที่ส่องผ่านอุปกรณ์ของเมือง ท้องฟ้าด้านบนส่องสว่างในทะเลสาบนั้นราวกับเป็นแม่น้ำส่องประกายสีเงิน

ภาพที่แปลกตานี้ทำให้ผู้คนบนรถตกอยู่ในความประหลาดใจ ความตื่นเต้นและความรู้สึกเหลือเชื่อ

เมื่อความเร็วของรถช้าลงพวกเขาก็เริ่มเห็นว่ามีสัตว์ประหลาดวิ่งอยู่ในโอเอซิสด้านล่างนั่น

สัตว์เหล่านี้หลายตัวที่ไม่เคยเห็นมาก่อน มันมีขนาดใหญ่กว่าไดโนเสาร์ในยุคจูราสสิค

"นี่เรายังอยู่บนโลกรึเปล่า?"

“ก็น่าจะยังอยู่บนโลกไม่ได้ไปไหนนะ ถ้าภาพของที่นี่กระจายออกไปโลกจะต้องวุ่นวายแน่ ๆ”

"ฮ่า ๆ เราควรจะมีความสุขเพราะตราบใดที่เราผ่านการประเมินเราก็จะเป็นคนกลุ่มแรกที่อยู่อาศัยในเมืองนี้"

“คงจะมีความสุขแน่ ๆ ที่ได้อยู่ในเมืองแบบนี้ หวังไว้แบบนั้นจริง ๆ”

ทีมงานของฟิวเจอร์กรุ๊ปที่นั่งอยู่ด้านหน้าพูดขึ้นว่า "งั้นก็ทำงานให้หนัก ตราบใดที่คุณมีแต้มเครดิตเพียงพอ คุณก็สามารถพาครอบครัวของคุณมาอาศัยอยู่ในเมืองนี้ได้ด้วยนะ"

"จริงรึ?"

"จะโกหกไปทำไม? อีกสองเดือนเครดิตของฉันก็จะเพียงพอที่จะพาครอบครัวของฉันมาอยู่ที่นี่ แล้วก็ขอแนะนำอะไรอย่างหนึ่ง อย่าใช้แต้มเครดิตไปแลกเปลี่ยนจากข้างนอกล่ะ"

หลายคนพยักหน้า หลังจากได้เห็นเมืองแล้วพวกเขาจะไม่โง่ใช้แต้มเครดิตไปแลกเปลี่ยนกับเงินข้างนอกแน่

เมื่อเร็ว ๆ นี้มีรายงานมาว่าอัตราส่วนการแลกเปลี่ยนระหว่างแต้มเครดิตและเงินนอกได้ไปถึง 1: 100,000 แล้ว

"เมื่อคุณลงจากรถแล้วให้เดินตามหุ่นยนต์ไปยังพื้นที่พักผ่อนชั่วคราว การประเมินจะเริ่มขึ้นในวันถัดไป"