CF:บทที่ 413 ยานทะเลทราย

นิยายลงทุกวัน เวลา 6.00 น. ส่วนเรื่องไหน จำนวนกี่ตอนนั้น สามารถดูได้ ที่นี่

CF:บทที่ 413 ยานทะเลทราย

ทรายสีเหลืองที่ทอดยาวออกไปไม่มีสิ้นสุด ในตอนเช้านั้น พื้นที่ทั้งหมดถูกปกคลุมไปด้วยหิมะ แต่ในตอนนี้กลับร้อนระอุราวกับอยู่ในเตาเผา

รถชัตเติ้ลบัสของ อู๋ ฮ่าวเหรินวิ่งผ่านเนินทราย ตามมาด้วยฝูงหุ่นยนต์ ทุกตัวล้วนแต่เป็นวัสดุที่หลากหลายรวมกัน

“ช่างห่างไกลผู้คนจริงๆด้วย”

แต่อย่างพวกโจรทะเลทรายและพ่อค้าขี่อูฐก็มีแค่ในหนังกับโทรทัศน์เท่านั้น เพราะทะเลทรายจริงๆนั้นเป็นสถานที่ต้องห้าม

หลังจากที่รถจอด เขาก็เดินลงมา อู๋ ฮ่าวเหรินอยู่อยู่บนเนินทราย มองไปรอบๆ เขาไม่พบพืชใดๆและต่อให้มองสักแค่ไหน มันก็ดูเหมือนไม่ได้มีแค่ทราย แต่ก็มีแต่ทรายนั่นแหละ

“จี้ มาเริ่มกันเลย เราจะเริ่มกันจากตรงนี้ อันดับแรก ให้สร้างส่วนที่เป็นกำแพงป้องกัน เดี๋ยวฉันจะไปที่กลางทะเลทรายและเลือกสถานที่”

เมื่อได้รับคำสั่งจาก อู๋ ฮ่าวเหรินหุ่นยนต์จึงขนส่งวัสดุจากอุปกรณ์ขนส่งนั้นไปอย่างรวดเร็ว

อู๋ ฮ่าวเหรินจะสร้างกำแพงทรายที่นี่ เพราะการปลูกพืชบนผืนทรายนั้นเป็นไปไม่ได้

แน่นอนว่า กำแพงจะเป็นสิ่งขัดขวางเพื่อบอกใครต่อใครว่าที่แห่งนี้มีเจ้าของ

แผ่นเหล็กสูงกว่าห้าเมตรที่สร้างขึ้นบนเนินทรายนั้น ทรายโดนลากไปกองตรงกลางแผ่นเหล็กด้วยอุปกรณ์ ก้านเหล็กลักษณะแปลกๆถูกเสียบเข้าไปในแผ่นเหล็กนั้น

อุปกรณ์ฟิวชันได้รับการเชื่อมต่อเรียบร้อย แต่ถ้าคุณต้องการเปลี่ยนทรายเป็นกำแพงของเหลวล่ะก็ ถ้าไม่มีพลังงานก็ทำไม่ได้

เพราะเหตุผลนี้ อู๋ ฮ่าวเหรินจึงสร้างวัสดุบางตัวจากในประเทศและอุปกรณ์ฟิวชันนิวเคลียร์ชิ้นเล็กๆเพื่อจ่ายพลังงาน

ไม่กี่นาทีต่อมา กำแพงทรายกว้างสี่เมตรจากด้านล่างและสองเมตรจากด้านบน ยาวสิบเมตรสูงห้าเมตรก็ปรากฏขึ้นในทะเลทราย

ซิลิโคนไดออกไซด์ซึ่งเป็นส่วนประกอบหลักของทรายนั้นเป็นวัตถุดิบหลักสำหรับทำแก้ว แต่สิ่งที่อู๋ ฮ่าวเหรินทำจริงๆก็คือละลายมัน

แต่อย่างไรก็ตาม เพราะยังมีสิ่งปนเปื้อนมากมายอยู่ในสารตัวดังกล่าว สีของตัวสารจึงไม่โปร่งใส แต่กลับปรากฎสีลักษณะแปลกๆ

ในอนาคต กำแพงพวกนี้จะกลายเป็นทิวทัศน์ของทะเลทราย

แต่ถ้าเป็นเพียงแค่กำแพงใหญ่กำแพงหนึ่งก็จะไม่สามารถหยุดพายุทะเลทรายได้

อย่างไรก็ตาม เมื่อได้เชื่อมกำแพงเข้าด้วยกันแล้วนั้น กำแพงนี้จึงมีขนาดใหญ่มาก แม้แต่ลมก็ยังไม่ทำให้กำแพงพวกนี้สะเทือน

ส่วนหุ่นยนต์ตัวใหญ่นั้น

ก็เริ่มย้ายแผ่นเหล็ก สร้างกำแพงอันต่อไป นี่เป็นกำแพงทรายที่คล้ายกับกำแพงเมืองจีน เมื่อสร้างเสร็จแล้ว กำแพงก็จะครอบคลุมพื้นที่ถึง 50000 ตารางกิโลเมตร

พลังงานที่ใช้สร้างกำแพง ถ้าคนอื่นรู้เข้าก็จะหาว่าอู๋ ฮ่าวเหรินเป็นแกะดำ

หุ่นยนต์ทุกตัวที่เขานำมานั้นต่างเข้าจัดการ นอกเหนือจากการปลูกพืชแล้วนั้น เขายังได้สร้างฐานลับที่นี่ด้วย

วัตถุดิบทั้งหมดที่ยานอวกาศนำกลับมาจากท้องฟ้าจะต้องนำมาไว้ที่นี่ อู๋ ฮ่าวเหรินกำลังจะสร้างฐานยานอวกาศขนาดใหญ่ใต้เนินทรายแห่งนี้

สำหรับประเทศพวกนั้น พวกเขาต้องการใช้ดาวเทียมจับตาดูเขา อู๋ ฮ่าวเหรินขอให้จี้ปล่อยข้อมูลเท็จไปกับดาวเทียมสอดแนมทุกตัวในบริเวณนี้ผ่านดาวเทียมที่เขาเป็นคนปล่อยออกไป

แผนกดาวเทียมของประเทศ กลุ่มพนักงานต่างกำลังตรวจสอบสถานการณ์ของอู๋ ฮ่าวเหรินในทะเลทรายผ่านทางเทคโนโลยีดาวเทียม

แต่พวกเขากลับตามรอยตัวอู๋ ฮ่าวเหรินไม่ได้ ทำได้แค่ดูผ่านเทคโนโลยีตัวนี้เท่านั้น

“เป็นยังไงบ้าง”

“ไอ้ผู้ชายคนนี้มันพวกขี้แพ้ เขาใช้เทคโนโลยีฟิวชันนิวเคลียร์เพื่อละลายทรายและสร้างกำแพงขึ้นมา เห็นไหม นี่เป็นภาพของพวกเรา จากสถานการณ์ที่เกิดขึ้น เขาต้องการจะสร้างกำแพงเมืองประมาณ 50000 ตารางกิโลเมตร”

 “บ้าไปแล้ว แต่ฉันขอพูดเลยนะว่า วิธีการของเขานั้นดีมากจริงๆ และมีแค่คนนี้คนเดียวที่กล้าทำแบบนี้ พวกเรามีเทคโนโลยีฟิวชันนี้มานานแล้ว และยังมัวแต่ทดลองอยู่ในห้องแล็บกันอยู่เลย แต่นี่พวกเขากลับเอาไปใช้เสียแล้ว”

“ยังกับว่าเทคโนโลยีนี้จะมาจากองค์กรลับที่อยู่เบื้องหลังของเขาอย่างไรอย่างงั้นแหละ เพราะเทคโนโลยีนี่ทั้งทรงพลังและน่ากลัว”

กลุ่มคนดังกล่าวรู้สึกหมดหวังเพราะไม่สามารถใช้เทคโนโลยีฟิวชันนิวเคลียร์ได้ แต่พวกนั้นกลับใช้เทคโนโลยีตัวนี้สร้างตึกในทะเลทรายได้ซะอย่างงั้น

ในตอนนี้ อู๋ ฮ่าวเหรินมายังจุดศูนย์กลางของทะเลทรายแล้ว หลังจากเตือนให้จี้ป้องกันดาวเทียมที่นี่ เขาก็ได้นำยานอวกาศลำใหญ่ขับไปนอกอวกาศ

เพราะระดับที่มีขนาดใหญ่อย่างเห็นได้ชัด ความเร็วในการเปลี่ยนระบบของยานจึงไปได้ช้าเล็กน้อย

ยานอวกาศทั้งลำใช้เวลามากกว่าสิบนาทีในการพุ่งออกไป  อู๋ ฮ่าวเหรินรู้สึกกังวลในเรื่องนี้ เพราะถ้ามันยังไม่เสถียร คงเป็นโศกนาฏกรรมครั้งใหญ่ที่จะออกจากที่นี่ไปเพียงครึ่งทาง

เมื่อมองไปที่ยาน ดวงตาของอู๋ ฮ่าวเหรินก็ลุกโชนจนในที่สุดเขาก็ได้เห็นยานอวกาศที่แท้จริง

หลังจากเดินวนดูสักสองรอบได้ อู๋ ฮ่าวเหรินก็เอ่ยถามด้วยความกดดัน “แล้วจะเข้าไปได้ยังไง”

ใช่แล้ว อู๋ ฮ่าวเหรินยังหาทางเข้าไปไม่ได้เลย ถึงยานอวกาศจะมีประตู แต่เขากลับเห็นว่าประตูดังกล่าวเปิดไม่ได้สักนิด

จี้ฉายฟังก์ชันพื้นฐานของยานอวกาศอย่างเงียบๆ อู๋ ฮ่าวเหรินรู้สึกอายเพราะคาดไม่ถึงว่าจะง่ายขนาดนั้น

เมื่อไปถึงหน้าประตู เขาก็เดินตรงไปข้างใน ในตอนนี้ ประตูเปิดแล้วอัตโนมัติ

ในเวลาเดียวกัน กลุ่มเทียนหยูกำลังสืบหาร่องรอยของ อู๋ ฮ่าวเหรินพลางมองสัญญาณที่ขาดหายไปด้วยความรู้สึกกดดัน

“ล้มเหลวอีกแล้ว”

“อืม สัญญาณขาดหายไป แปลกนะถ้าเมื่อไหร่ที่เขานำอะไรออกมาจากช่องซองแดง สัญญาณการติดตามที่เราตั้งไว้จะหายไป จนฉันสงสัยว่าเขาอาจจะไม่ได้อยู่ในจักรวาลใดๆอีกแล้ว”

“ลืมเรื่องเขาไปเถอะ ตอนนี้ มีอารยธรรมหลายอย่างเข้าร่วมสงคราม และสงครามอารยธรรมมนุษย์ก็อยู่อีกไม่ไกล เราควรต้องเร่งมือสะสมวัตถุดิบได้แล้ว”

แต่อู๋ ฮ่าวเหรินกลับไม่รู้ว่ามีใครบางคนต้องการจะติดตามเขาและหาตัวเขา

ในตอนนี้ เขาเข้าไปในห้องควบคุมของยานอวกาศและกำลังเรียนรู้เกี่ยวกับเงื่อนไขของยานอวกาศ

“ต่อไป คนจะเรียกนายว่าเป็นนักสำรวจและนักบุกเบิก แล้วนี่ส่งงานให้จี้ไปหรือยัง”

“ครับ ท่าน จี้ส่งข้อความมาหาผมแล้ว”

“อืม งานของนายคือหาพลังงานมาก่อน เมื่อนายมีพลังงานมาได้แล้ว ให้ไปดาวเคราะห์สักดวงและสร้างหุ่นยนต์ขุดเหมืองบนนั้น เพราะทรัพยากรบนโลกมีน้อยเกินไปและของหลายอย่างก็ไม่สามารถผลิตได้เพราะมีปัญหาเรื่องวัตถุดิบ”

“ครับ ท่าน ผมจะจบงานนี้ให้เร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้”

 “แต่ก็นะ หุ่นยนต์ที่นายจะนำไปด้วยรวมถึงพวกอุปกรณ์ดาวเทียม เมื่อนายส่งมันขึ้นไปบนท้องฟ้า ด้วยวิธีนี้ เราก็จะติดต่อกันได้โดยตรง”

อู๋ ฮ่าวเหรินไปที่ห้องเก็บของก่อนจะนำหุ่นยนต์และดาวเทียมทั้งหมดไว้ข้างใน จากนั้นเขาก็กลับไปห้องพลังงานอีกครั้งแล้วโยนหินพลังงานทั้งหมดเข้าไปข้างใน

เขาจะต้องแน่ใจว่ายานนั้นมีพลังงานมากพอ และแม้แต่ในยามฉุกเฉินก็จะไม่มีปัญหาเนื่องจากการขาดแคลนพลังงาน

จริงๆแล้วนี่ก็คือยานอวกาศส่วนตัว แต่ก็ยังไม่เหมาะสำหรับการสำรวจดวงดาวเพราะมีอุปกรณ์ให้ความบันเทิงสุดหรูหรามากเกินไปข้างในนั้น ถ้ามีเวลาเมื่อไหร่ อู๋ ฮ่าวเหรินก็อาจจะขับไปที่ดาวอังคารหรือดาวเสาร์

จากข้างในยานอวกาศ อู๋ ฮ่าวเหรินก็เริ่มใช้อุปกรณ์ที่ซ่อนไว้ในยานอวกาศก่อนจะดูยานที่หายลับไปในทะเลทรายด้วย

พวกเราจะต้องรู้สึกเศร้าใจว่าเทคโนโลยีอนาคตนั้นทรงพลังรวมถึงความเร็วแบบนี้ แม้ว่าประเทศพวกนั้นต้องการจะยิงยานอวกาศ ก็จะไม่สามารถทำได้

ตอนนี้ ยานอวกาศที่อยู่ในอวกาศนั้น ไม่นานก็หายวับเข้าไปในระบบสุริยะ