CF:บทที่ 387 ถูกตัดสิทธิ

นิยายลงทุกวัน เวลา 6.00 น. ส่วนเรื่องไหน จำนวนกี่ตอนนั้น สามารถดูได้ ที่นี่

CF:บทที่ 387 ถูกตัดสิทธิ

 

3 วันต่อมา, อู๋ฮ่าวเหรินที่คิดว่าเหตุการณ์เรื่องของการรับรางวัลนั้นน่าจะจบลงไปแล้ว, แต่เขาไม่คิดว่าจะมีบางคนที่ดูเหมือนจะคิดว่าเขานั้นหยิ่งที่ไม่ไปเข้าร่วมงาน

 

สมาพันธ์คณิตศาสตร์ระหว่างประเทศได้มีประกาศแจ้งว่าทำการตัดสิทธิการเข้ารับเหรียญฟิลด์ของฟิวเจอร์กรุ๊ป, และได้ถูกเผยแพร่ออกไปผ่านสื่อต่างๆ

 

ในตอนแรก พวกเขาก็ไม่ได้คิดจะประกาศออกไป, แต่แค่แจ้งเตือนผ่านทางอีเมล์ แต่อู๋ฮ่าวเหรินนั้นกลับไม่ได้สนใจเรื่องของการตัดสิทธิเลย, พวกเขาจึงได้เอาเรื่องนี้ไปเผยแพร่ในพวกสื่อรู้ ถ้าฟิวเจอร์กรุ๊ปไม่ปรากฏตัวออกมา, ก็เท่ากับว่าฟิวเจอร์กรุ๊ปนั้นไม่ได้สนใจรางวัลของพวกเขาเลย

 

ในห้องออฟฟิศ, หวังหลานได้เข้ามาอธิบายสถานการณ์ในอู๋ฮ่าวเหรินฟัง

 

"ท่านประธานคะ, พวกเขาส่งอีเมล์มาแจ้งพวกเราเรื่องของการตัดสิทธิการรับรางวัลค่ะ, ส่วนเรื่องของสื่อนั้น พวกเขาบอกว่าไม่มีส่วนเกี่ยวข้องอะไรกับพวกเขาค่ะ"

 

อู๋ฮ่าวเหรินมองดูอีเมล์แล้วก็พูดพร้อมกับยิ้ม "พวกเขาคิดว่าผมเป็นคนโง่งั้นเหรอ?, ถ้าพวกเขาไม่ได้เป็นคนแจ้งพวกสื่อเกี่ยวกับเรื่องนี้, แล้วพวกสื่อจะเอาเรื่องนี้ออกมารายงานตั้งหลายช่องทางได้อย่างไร?"

 

"ก็ได้, พวกเราก็ประกาศออกไปว่า บริษัทของเราขอปฏิเสธการรับรางวัลอย่างถาวร, พวกเราไม่ต้องการรางวัลเพื่อยืนยันความสำเร็จของฟิวเจอร์กรุ๊ป"

 

หวังหลานผงกหัว, ก่อนจะเก็บเอกสารที่วางบนโต๊ะออกแล้วพูดขึ้น "ถ้าเช่นนั้นเดี๋ยวฉันจะไปแจ้างผู้จัดการหลิวที่แผนกใหม่และให้ประกาศข่าวออกไปนะคะ"

 

ในเรื่องของการตัดสิทธิการเข้ารับรางวัลของฟิวเจอร์กรุ๊ปโดยสมาพันธ์คณิตศาสตร์ระหว่างประเทศนั้น ได้มีการถกเถียงกันอย่างหนักบนโลกอินเตอร์เน็ท, โดยที่ทุกคนต่างพุ่งเป้าไปที่เรื่องของความสำเร็จด้านAI.นั้น ไม่ถูกนับรวมเป็นผู้พัฒนาAI.

 

ในเว็บไซต์ของฟิวเจอร์กรุ๊ปเอง, ก็ได้มีใครบางคนที่ถามว่าเกิดอะไรขึ้นกับฟิวเจอร์กรุ๊ปกันแน่

 

"ฉันคิดว่าก็ปกติแล้วน่ะที่จะถูกตัดสิทธิ, ในเมื่อฟิวเจอร์กรุ๊ปไม่ตั้งใจที่จะเข้าร่วมเอง, มันก็เป็นสิทธิของเขาที่เขาจะเลือกอยู่แล้วว่าจะไปหรือไม่ไป, นอกจากนี้ปัญหาทางคณิตศาสตร์ถูกแก้โจทย์โดยAI.ชั้นว่ามันฟังดูขัดๆอยู่นะ"

 

"พวกนั้นมันโง่, เรื่องแบบนี้มันปกติอยู่แล้ว, ถ้าไม่มีใครพูดอะไร, ใครจะรู้ว่ามีรางวัลนี้ด้วยซ้ำ, ตอนนี้สื่อใหญ่ๆเอาข่าวนี้ไปเผยแพร่กันหมดละ, เห็นได้ชัดเลยว่าคนพวกนั้นตั้งใจที่จะเผยแพร่ข่าวนี้ เพราะรังเกียจฟิวเจอร์กรุ๊ป"

 

"มันช่างน่ารังเกียจจริงๆ, ถ้าคุณไม่อยากให้ ก็ไม่ต้องให้สิ, ทำไมต้องเอามาเผยแพร่กันด้วย พวกคนต่างชาติพวกนี้ไม่มียางอายกันจริงๆ"

 

"พวกคนบนๆน่ะ, ดูเหมือนจะมีคนจีนอยู่ในองค์กรนั้นด้วยนะ, อย่าไปด่าเหมารวมหมดสิ"

 

"ยิ่งมีคนจีนเนี่ย ยิ่งต้องด่าเลย, เป็นเรื่องดีขนาดไหนแล้วที่ประเทศของเรามีบริษัทอย่างฟิวเจอร์กรุ๊ป, คนพวกนี้ไม่เคยเห็นหัวจีนหรอก, โดยเฉพาะพวกอเมริกา, แรกๆก็ดูซื่อสัตย์ที่อยู่หรอก, ดูตอนนี้สิเอาเรือรบออกมาแล่นรอบๆน่านน้ำเราอีกแล้ว"

 

"ทำไมฟิวเจอร์กรุ๊ปถึงไม่ตอบโต้อะไรกลับไปบ้างนะ,

นี่มันไม่ปกติเลยนะ!"

 

"ลองไปดูที่หมวดข่าวของฟิวเจอร์กรุ๊ปสิ, เหมือนจะเริ่มมีการตอบโต้แล้วนะ, ผมคิดอยู่แล้วว่าฟิวเจอร์กรุ๊ปเองคงไม่ยอมอยู่เงียบเฉยแล้วปล่อยให้พวกนั้นตะโกนอยู่ฝ่ายเดียวแน่"

 

เมื่อพวกเขาเห็นการประกาศในหมวดข่าวของฟิวเจอร์กรุ๊ป, พวกเขาก็ค่อยรู้สึกโล่งอกขึ้นมา, แบบนี้สิถึงจะเป็นสไตล์ของฟิวเจอร์กรุ๊ป

 

มันอาจเรียกได้ว่า ชื่อเสียงของฟิวเจอร์กรุ๊ปนั้นยิ่งใหญ่กว่าสมาพันธ์คณิตศาสตร์ระหว่างประเทศเสียอีก, ทันทีที่มีประกาศออกมาได้ประมาณ 10 กว่านาที, ก็ดีมีคนนำข่าวนี้ออกไปแพร่บนโลกอินเตอร์เน็ท

 

เนื้อความของข่าวนี้ไม่มีมากแค่บอกว่า, ฟิวเจอร์กรุ๊ปนั้นจะไม่ขอเข้าร่วมงานรับรางวัลนี้, ความสำเร็จของฟิวเจอร์กรุ๊ปนั้นไม่จำเป็นต้องได้รับการยอมรับจากสมาพันธ์คณิตศาสตร์ระหว่างประเทศ

 

เมื่อทางสมาพันธ์คณิตศาสตร์ระหว่างประเทศได้ทราบถึงข่าวการประกาศของฟิวเจอร์กรุ๊ป, โดยเฉพาะการปฏิเสธรางวัลของสมาพันธ์คณิตศาสตร์ระหว่างประเทศของฟิวเจอร์กรุ๊ปนั้น, ทำให้สมาพันธ์คณิตศาสตร์ระหว่างประเทศต้องรู้สึกอับอาย

 

"นี่มันเกิดอะไรขึ้น? ทำไมถึงมีข่าวแบบนี้ออกมาได้?"

 

เมื่อเจอเข้ากับข่าวนี้ของฟิวเจอร์กรุ๊ป, หัวหน้าของสมาพันธ์คณิตศาสตร์ระหว่างประเทศในเวลานี้ถึงกับมีสีหน้าบูดเบี้ยวขึ้นมาทันที

 

"คุณมาร์ตินครับ, นี่มันไม่ใช่ปัญหาของเรานะครับ, พวกเราได้อีเมล์แจ้งไปยังฟิวเจอร์กรุ๊ปแล้วครับ"

 

"มึงมันโง่รึไง? ทำไมข้อตกลงภายในของพวกเราถึงได้ออกไปอยู่พาดหัวข่าวใหญ่ในวันถัดมาได้? และเรื่องของการรับรางวัล, พวกเรายังไม่ได้ประกาศรายชื่อออกไป, แล้วพวกเขารู้ได้ยังไงกัน?"

 

สีหน้าของมาร์ตินตอนนี้มีแต่คำถาม, ทุกคนต่างก็เงียบกันไปหมด, เพราะพวกเขารู้ว่าจะต้องมีใครที่อยู่เบื้องหลังเรื่องนี้, มิเช่นนั้นแล้ว มันเป็นไปไม่ได้สำหรับข่าวนี้จะถูกแพร่ออกไปได้ในคืนเดียว

 

"คุณมาร์ติน, แย่แล้วครับ, เมื่อซักครู่ทางมูลนิธิวูลฟ์ได้ประกาศออกมาว่าพวกเขาจัดงานมอบรางวัลขึ้นในประเทศจีนครับ"

 

มีบางคนรีบเปิดคอมพิวเตอร์ขึ้นมา และเข้าไปยังเว็บไซต์ของมูลนิธิวูลฟ์ มองหาข่าวที่เพิ่งประกาศออกมาใหม่ ซึ่งประกาศว่าพวกเขานั้นกำลังจะไปที่จีนเพื่อจัดงานมอบรางวัลวูลฟ์

 

ผู้คนของมูลนิธิวูลฟ์นั้น, ในตอนแรกที่เห็นข่าวของสมาพันธ์คณิตศาสตร์ระหว่างประเทศก็ยังรู้สึกลังเล, แต่เมื่อข่าวของฟิวเจอร์กรุ๊ปได้ประกาศออกมาพวกเขาก็รีบตัดสินใจกันในทันที

 

โอกาสเช่นนี้ถ้าไม่รีบคว้าไว้, มันก็จะเป็นเรื่องยากที่จะมีโอกาสได้ประชาสัมพันธ์ตัวเองแบบนี้อีก, รางวัลวูลฟ์นั้นสำหรับนักคณิตศาสตร์แล้วเดิมทีก็มีชื่อเสียงมากอยู่แล้ว, แต่การประกาศในครั้งนี้จะทำให้รางวัลวูลฟ์นั้นมีชื่อเสียงเพิ่มมากขึ้นไปอีก

 

สองรางวัลนี้, มีน้อยคนที่จะรู้จัก และชื่อเสียงก็ไม่ได้ยิ่งใหญ่เท่ารางวัลโนเบลด้วย, แต่ไม่มีรางวัลสำหรับนักคณิตศาสตร์ในรางวัลโนเบล ดังนั้นรางวัลสำหรับนักคณิตศาสตร์จึงกลายมาเป็นเป้าหมายที่พวกเขาต้องแข่งกัน

 

ขอเพียงให้มีคนรู้จักว่ารางวัลแบบนี้เพิ่มมากขึ้น, ก็เพียงพอที่จะทำให้รางวัลนี้เป็นที่รู้จักไปทั่วโลกแล้ว

 

เมื่อต้องเจอทั้งฟิวเจอร์กรุ๊ปและมูลนิธิวูลฟ์พร้อมๆกัน มีบางคนในสมาพันธ์คณิตศาสตร์ระหว่างประเทศเริ่มทำสีหน้าไม่ดี, พวกเขานั้นมีอำนาจในด้านนี้อยู่แล้ว, เพียงตอนนี้ดูเหมือนพวกเขาจะเจอข่าวร้ายเสียแล้ว

 

คนโดยทั่วไปไม่สนใจหรอกว่าพวกเขานั้นจะให้รางวัลแก่ฟิวเจอร์กรุ๊ปหรือไม่, แต่พวกเขาเห็นการแบ่งแยกของสมาพันธ์คณิตศาสตร์ระหว่างประเทศที่มีต่อฟิวเจอร์กรุ๊ป

 

ในออฟฟิศ, อู๋ฮ่าวเหรินกำลังพูดด้วยรอยยิ้ม "จี้ คุณคิดว่าเกมนี้จะจบลงยังไง? ถ้ามีรางวัลแต่ไม่มีเงินรางวัล จะมีใครสนใจรางวัลที่ไม่มีเงินรางวัลกันบ้างนะ"

 

เขานั้นมีความรู้ที่ล้ำสมัยอยู่มากมายอยู่ในมือของเขา, ถ้าความรู้เหล่านี้ถูกนำออกมา, พวกองค์กรที่รับมอบรางวัลต่างๆคงได้รีบมาหาเขาแน่

 

"มันไม่ค่อยสมเหตุสมผลเท่าไรเลยค่ะ, ฉันคิดว่าคุณควรที่จะสร้างโรงเรียนเพื่อที่คุณจะได้ฝึกฝนคนที่มีความสามารถตามที่คุณต้องการค่ะ, ด้วยระดับของวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีในปัจจุบัน  ยังต่ำกว่าเทคโนโลยีที่คุณมี, ถ้าคุณไม่ฝึกฝนคนมีความสามารถด้วยตัวของคุณเองแล้ว, ทุกสิ่งอย่างได้ทำงานด้วยหุ่นยนต์ทั้งหมดแน่นอนค่ะ"

 

"แต่หุ่นยนต์นั้นก็ยังมีข้อบกพร่อง, สิ่งนี้ได้รับการยืนยันแล้วในโลกอนาคตนั้น, วิทยาการต่างๆนั้นล้วนถูกประดิษฐ์ขึ้นมาโดยมนุษย์ทั้งนั้น, หุ่นยนต์ไม่สามารถแทนที่มนุษย์ได้, ถ้าคุณต้องการจะก้าวข้ามเทคโนโลยีในอนาคตไปให้ได้, คุณจะต้องฝึกฝนคนที่มีความสามารถด้วยตัวคุณเองค่ะ"

 

อู๋ฮ่าวเหรินถึงกับอึ้ง, เขานั้นคิดที่จะพัฒนาระบบเกมจำลองการขับยานอวกาศขึ้นมา, แต่จี้พูดถูก ทำไมเขาไม่ฝึกคนมีความสามารถขึ้นมาเอง, โรงเรียนนี่แหละคือทางออกที่ดีที่สุด

 

"ความคิดดีไปเลย, เอาเรื่องนี้เป็นข้อแลกเปลี่ยนดีกว่า, พวกเราจะสร้างสุดยอดโรงเรียนขึ้นมา ที่ไม่อยู่ภายใต้การควบคุมของใคร"

 

ในความคิดของอู๋ฮ่าวเหริน, เขามีความคิดตอนแรกนั้นเขาคิดที่จะสร้างเมืองและกองกำลังป้องกันของเขาขึ้นมาเอง

 

เกาะกลางทะเลกำลังอยู่ในการก่อสร้าง, และบนแผ่นดินใหญ่ก็ยังก่อสร้างอยู่เช่นกัน, และที่สำคัญที่สุดการสนับสนุนจากกองกำลังติดอาวุธที่แข็งแกร่ง

 

ดูเหมือนว่าเมื่อเวลานั้นมาถึง, เขาคงจำเป็นที่จะต้องพูดคุยกับบางคนในซองแดงเสียแล้ว

 

เช่น พ่อค้าอาวุธที่น่าจะมีสุดยอดอาวุธต่างๆ, และมนุษย์ชุดเกราะที่น่าจะต้องมีชุดเกราะพลังงาน

 

ถ้าได้สิ่งของพวกนั้นมา, เขาก็จะสามารถสร้างเมืองในอนาคตขึ้นมาได้, โดยสร้างเอาไว้ในภูเขา, โดยมีจุดศูนย์กลางเป็นสถาบันวิจัยอาวุธ ที่กำลังขยายขอบเขตออกไปเรื่อยๆ

 

หวังหลานเคาะประตูแล้วพูดขึ้น "หัวหน้าคะ, มูลนิธิวูลฟ์ได้ติดต่อมายังพวกเราถามถึงเรื่องของการจัดงานมอบรางวัลค่ะ?"

 

"พวกคุณจัดการเรื่องนี้กันเองเลย ช่วยพวกเขาหาสถานที่, ทางบริษัทจากจ่ายให้เอง"

 

เมื่อได้ยินที่อู๋ฮ่าวเหรินพูด, หวังหลานก็ตกใจเล็กน้อย แต่ก็รีบตอบสนองและตอบกลับไป "รับทราบค่ะ ท่านประธาน, ฉันจะจัดการเองค่ะ"

 

ผลักเรื่องนี้ออกไป, อู๋ฮ่าวเหรินไม่มีเวลาที่จะมาจัดการเรื่องนี้แล้ว, เขามีเรื่องอื่นที่สำคัญกว่าต้องทำ

----------------


แสดงความคิดเห็น

0 ความคิดเห็น