CF:บทที่ 366 ฐานทัพลับ

นิยายลงทุกวัน เวลา 6.00 น. ส่วนเรื่องไหน จำนวนกี่ตอนนั้น สามารถดูได้ ที่นี่

หลังจากนั้น, อู๋ฮ่าวเหรินก็รู้สึกขึ้นมาว่าความคิดของเขานั้นเป็นความคิดที่บ้าขึ้นมาเล็กน้อย, สร้างยานอวกาศเพื่อมาเล่นกับประเทศเหล่านี้เนี่ยนะ

"จี้, ทำไมมันถึงยังลงมาไม่สุดซักที?"

อู๋ฮ่าวเหรินมองไปที่โครงสร้างจากทั้งสองด้าน, ก็พบว่าหุ่นยนต์กำลังทำงานกันอยู่, มันช่างดูเหมือนกับฐานทัพเอเลี่ยนยังไงพิกล

"ในปัจจุบัน, ความลึกของฐานนั้นอยู่ที่ 4,500 เมตร, และยังคงทำการขุดลงต่อไปเรื่อยๆในอนาคต"

"4,500 เมตร! เธอลืมอะไรไปรึเปล่าจี้?"

"โอ้, ลืมอะไรงั้นเหรอคะ?"

"ตอนนี้ผมรู้สึกหนาวขึ้นมาแล้ว"

อู๋ฮ่าวเหรินรู้สึกพูดอะไรไม่ออก, หากที่นี่เป็นใต้ดินล่ะก็ เขาจะต้องรู้สึกร้อนขึ้นมาบ้าง, เพราะชั้นใต้ดินนั้น ในทางทฤษฎี อุณหภูมิจะต้องเพิ่มสูงขึ้นเรื่อย 1 องศาเซลเซียสทุกๆ 100 เมตร, และเมื่อขุดลึกลงไปเกิน 3 กิโลเมตร อุณหภูมิก็จะยิ่งสูงมากขึ้นเรื่อยๆ, ยิ่งไปกว่านั้นยังมีแรงกดอากาศที่เพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆเช่นกัน, อู๋ฮ่าวเหรินจึงสงสัยทำไมเขาถึงยังมีชีวิตรอดอยู่ได้เมื่อเขาลงมาลึกเกิน 4,500 เมตรแล้ว

"ไม่เป็นไร, อุณหภูมิและแรงกดอากาศของที่นี่นั้น, ด้วยความแข็งแกร่งของร่างกายคุณในตอนนี้, มันไม่ทำอันตรายอะไรกับคุณแน่นอน, แน่นอนว่า คุณน่าจะรู้สึกเย็นเพราะร่างกายของคุณยังปรับตัวกับอุณหภูมิของที่นี่ไม่ทัน"

เมื่อได้ยินที่จี้พูด, อู๋ฮ่าวเหรินก็มองไปรอบๆและรู้สึกว่าเขานั้นชอบทับถมเขาตลอดเวลา

แต่ทว่า, จากในกรณีของจี้แล้ว, เขาจะไม่ทำอะไรที่มีอันตรายต่ออู๋ฮ่าวเหรินแน่นอน, ด้วยอุณหภูมิระดับนี้, เขาจะรู้สึกแค่เย็นเล็กน้อยเท่านั้น, ส่วนเรื่องของแรงกดอากาศนั้นเขากลับไม่รู้สึกอะไรเลย

หลังจากที่ลงมาได้อีกหลายเมตร, อู๋ฮ่าวเหรินก็เริ่มรู้สึกหนาวสั่นขึ้นมา, เขานั้นรู้แล้วว่าจี้นั้นต้องการที่จะแกล้งเขาแน่ๆ

จริงๆแล้ว, อุณหภูมิก็ไม่ได้หนาวอะไรมากขนาดนั้น, แต่เพราะอุณหภูมิของน้ำทะเลซึ่งน่าจะอยู่ที่ 4 องศาเซลเซียส, และปัญหาหลักคือเขาดันลงมาด้วยเสื้อเชิ้ตเท่านั้น

"จี้, ต้องแก้ปัญหาเรื่องของอุณหภูมิโดยด่วนแล้ว, ไม่อย่างนั้นลงไปมากกว่านี้ไม่ได้แน่"

"อีกสักพักคุณก็รู้สึกอุ่นขึ้นมาเองแหละ, ช่วยตั้งใจหน่อย"

ไม่นานนัก, อู๋ฮ่าวเหรินก็รู้สึกว่าที่จี้พูดไว้เป็นจริง, อุณหภูมิเริ่มที่จะสูงขึ้นมาแล้ว, และสูงขึ้นอย่างรวดเร็วด้วย

อีก 1 นาทีต่อมา, อู๋ฮ่าวเหรินรู้สึกว่าเหมือนเขาเจอน้ำแข็งแล้วมาเจอเข้ากับไฟยังไงอย่างงั้น ตอนนี้เขารู้สึกเหงื่อออกขึ้นมาแล้ว

"จี้, ตอนนี้กี่องศาแล้ว?"

"น่าจะ 30 องศา,

ถ้าไม่ใช่เพราะทะเลจากข้างนอก, อุณหภูมิน่าจะอุ่นขึ้นกว่านี้"

เมื่อเสียง "ติ๊ง" ดังขึ้น, ลิฟท์ก็หยุดลง, อูฮ่าวเหลินมองดูข้างนอกผ่านกระจกพิเศษ, ซึ่งชั้นล่างสุดนี้ดูเหมือนจะดูกว้างใหญ่กว่าชั้นบนๆเสียอีกนะ

"นี่มันอะไรกัน?"

"ฉันได้ทำการขยายชั้นล่างออกไป, ซึ่งสิ่งก่อสร้างที่นี่นั้นได้ทำการสร้างบางส่วนให้ยื่นออกไปในทะเล, เนื่องจากจำเป็นที่จะต้องลดอุณหภูมิของที่นี่ลงไปบ้าง, มิเช่นนั้นแล้ว คงได้มีแต่หุ่นยนต์ที่ทำงานได้ที่นี่แน่, แต่ถ้าคุณต้องการที่จะลงไปลึกกว่านี้, คุณจำเป็นที่จะต้องใส่ชุดพิเศษเพื่อลงไป"

แน่นอนว่า, เพื่อที่เขาจะสามารถลงไปชั้นที่ลึกกว่านี้ได้, ก็จำเป็นที่จะต้องสร้างระบบจ่ายออกซิเจนขึ้นมา, มิเช่นนั้นเขาคงจะได้พบกับโศกนาฏกรรมอย่างแน่นอน

"ตรงนี้เป็นห้องพิเศษสำหรับคุณ, พวกเราได้สร้างห้องครัว ห้องสำหรับใช้ฝึก, และห้องแช่แข็ง..."

เมื่อได้ยินที่จี้บรรยาย, อู๋ฮ่าวเหรินก็พบว่าจี้นั้นได้ช่วยเหลือเขาโดยคำนึงถึงปัญหาต่างๆไว้เรียบร้อยหมดแล้ว, มีเครื่องไม้เครื่องมือพร้อมสรรพที่นี่, ซึ่งสามารถเรียกได้ว่าเป็นสิ่งอำนวยความสะดวกสำหรับคฤหาสน์หรูๆเลยก็ว่าได้, ถ้ามีคนรับใช้ด้วยนะ, มันคงจะเป็นอะไรที่สะดวกสะบายมาก

"ดีมาก, มันสมที่จะเป็นฐานทัพลับของผมจริงๆ, จะว่าไปเมื่อไรที่อุโมงค์ที่จะใช้เดินทางไปยังสถานที่ใหญ่ๆทั้ง 6 จุดถึงจะแล้วเสร็จงั้นรึ?"

"ตอนนี้กำลังเริ่มดำเนินการแล้ว, แต่การก่อสร้างนั้นคงจะไม่เร็วมากนั้น, เพราะต้องทำให้มั่นใจว่าแม้เปลือกโลกจะเคลื่อน ก็จะไม่มีผลอะไรกับอุโมงค์นี้ ซึ่งจำเป็นต้องใช้วัสดุพิเศษที่เปลี่ยนรูปทรงได้ค่ะ"

"ไม่เป็นไร, สร้างช้าๆก็ได้, ถ้าไม่สำเร็จ ผมจะลองหาวิธีอื่นเอง"

เพื่อที่จะสร้างฐานทัพลับอันนี้, เงินของเขาเกือบทั้งหมดถูกใช้ไปในการก่อสร้าง

วัสดุที่ใช้ก่อสร้างนี้ที่สามารถทนต่อแรงกดดันของน้ำทะเลได้นั้น ไม่สามารถแก้ไขได้ด้วยวัสดุธรรมดาๆทั่วไป, แต่ใช้การผสมกันของวัสดุหลายชนิดซึ่งสูญเสียเงินไปเกือบหลายร้อยพันล้านดอลล่าร์

จากแผนของจี้ที่วางเอาไว้, ถ้าเขาไม่ขุดหาทรัพยากรใต้ทะเลด้วยตัวเอง, และเขาต้องการที่ดำเนินการก่อสร้างฐานทัพใต้ดินนี้ต่อไป, เขาก็จำเป็นที่จะต้องใช้เงินอีกล้านล้านดอลล่าร์เพื่อที่จะซื้อวัสดุต่างๆเพิ่มอีก

อู๋ฮ่าวเหรินในตอนนี้, ถึงแม้เขาจะมีสินค้าไฮเทคคอยทำเงินให้เขาอยู่ก็จริง, แต่การใช้จ่ายเงินมากขนาดนี้ก็ทำให้เขานั้นรู้สึกแย่ขึ้นมาอยู่ดี

แต่โชคยังดีที่, ในขั้นตอนต่อไปนั้น, ฐานทัพนี้จะเริ่มการศึกษาและวิจัยรถขุดเหมืองใต้ทะเล และเรือรบใต้ทะเล, และยังที่จะไม่ขยายฐานในตอนนี้ มิเช่นนั้นแล้ว, เขาคงจะต้องหาทางที่จะโอนเงินออกมาอีก

ภายใต้การนำของจี้, อู๋ฮ่าวเหรินก็ตรวจดูสถานการณ์ของฐานทัพใต้ดินนี้

ในปัจจุบัน, ส่วนของโรงงานผลิตก็กำลังผลิตเครื่องจักรกลสำหรับผลิตชิ้นส่วนที่จำเป็นอยู่, หลังจากที่เครื่องจักรกลพวกนี้ผลิตขึ้นมาเสร็จหมดแล้ว, รถขุดเหมืองใต้ทะเลก็จะถูกสร้างขึ้นมาเป็นอย่างต่อไป

"จากสถานการณ์ในปัจจุบันมีการสูญเสียพลังงานไปเป็นจำนวนมากเกินไป, และพลังงานที่ถูกใช้ที่นี่นั้นก็มีแหล่งพลังงานมาจากหินพลังงานเพียงอย่างเดียวเท่านั้น, ซึ่งปัญหานี้จำเป็นที่จะต้องถูกแก้ไข"

"ใช้วัสดุนิวเคลียร์แทนได้มั๊ย?"

ก็ได้อยู่, แต่ในปัจจุบันพวกเรายังขาดแคลนวัสดุนิวเคลียร์, ถึงแม้ว่าเราจะมีรถขุดเหมืองใต้ทะเลอยู่ก็ตาม มันก็ยังต้องใช้เวลามากในการขุดวัสดุนิวเคลียร์อยู่ดี"

อู๋ฮ่าวเหรินผงกหัวอย่างเข้าใจ วัสดุนิวเคลียร์พวกนั้นมันเป็นปัญหาจริงๆ, มันไม่ใช่เรื่องง่ายเลยที่จะหาซื้อวัสดุนิวเคลียร์มาใช้ได้

ในปัจจุบัน, ฐานทัพนี้ยังดูโล่งๆอยู่เลย, ถ้าเขาต้องการจะตกแต่งมัน, เขาก็ต้องการที่จะต้องใช้วัสดุจำนวนมาก

หลังจากที่ใช้เวลาอยู่ข้างล่างไป 2 ชั่วโมง และทำการเรียนรู้ระบบการทำงานต่างๆของทั้งชั้นใต้ดิน, อู๋ฮ่าวเหรินก็ได้กลับขึ้นมาโดยใช้ลิฟท์

บางทีร่างกายนี้อาจจะปรับตัวไปตามอุณหภูมิได้แล้วตามที่จี้บอกไว้จริงๆ, ในขากลับขึ้นมานั้น มันรู้สึกสบายมากกว่าตอนขาลงยิ่งนัก

แน่นอนว่า, เขาไม่รู้เลยว่าจี้นั้นได้ทำการปรับอุณหภูมิให้เขาในระดับหนึ่งแล้ว

ในชั้นแรกนั้น, อู๋ฮ่าวเหรินมองเห็นอาวุธต่อต้านตั้งๆเอาไว้, ซึ่งล้วนแล้วแต่เป็นของที่ถูกผลิตขึ้นมาโดยหุ่นยนต์เอง

"อาวุธต่อต้านพวกนี้มันไม่ล้ำสมัยมากนัก, ซึ่งหุ่นยนต์ในปัจจุบันสามารถผลิตขึ้นมาได้, แต่ทว่าในอนาคต มีบางอาวุธที่คุณจำเป็นที่จะต้องผลิตด้วยตัวคุณเอง"

"ทราบแล้ว, มันก็เหมือนกับการผลิตพลังงานนิวเคลียร์สินะ ที่ผมจะต้องทำด้วยมือตัวเอง, ดูเหมือนว่าหลังจากที่ได้วัสดุมาแล้ว, ผมคงจะต้องลงมือทำอีกครั้งแล้ว"

อู๋ฮ่าวเหรินคิด, ถ้าเขาลองเข้าระบบซองแดงเพื่อที่จะลองมองหาวัสดุพวกนี้ดู, ดูเหมือนว่าพ่อค้าพลังงานและมนุษย์ชุดเกราะน่าจะมีวัสดุพวกนี้ และทั้งคู่ก็ได้ให้หุ่นยนต์ที่ใช้พลังงานพวกนี้มาด้วย

ความกว้างของชั้นแรกนั้นไม่ได้ใหญ่มากนัก, มันมีเอาไว้ผลิตอาวุธต่อต้านที่ใกล้เคียงกับเทคโนโลยีของโลก, ไม่ได้ใช้เทคโนโลยีล้ำสมัยอะไร

อู๋ฮ่าวเหรินมองดูมิสไซล์ที่หุ่นยนต์ผลิตขึ้นมาพวกนี้, เขานั้นกังวลมากว่ามิสไซล์พวกนี้จะระเบิดขึ้นมาเหลือเกิน

แน่นอนว่า, เขานั้นกังวลมากไปเอง, จากที่จี้ว่ามา มิสไซล์เหล่านี้ไม่สามารถระเบิดตัวเองได้ถ้าปราศจากระบบจุดระเบิด

กลับไปยังบนเกาะ, อู๋ฮ่าวเหรินมองดูบ้านขนาดใหญ่, ใครจะไปคิดว่าจะมีฐานทัพขนาดมหึมาอยู่ภายใต้บ้านหลังนี้

การก่อสร้างบนเกาะนี้นั้นไม่กระทำอย่างโฉ่งฉ่างมากนั้น, มันก็แทบจะเหมือนกับเกาะที่พวกเศรษฐีสร้างกันเพื่อใช้พักผ่อนในวันหยุดของพวกเขา

เมื่ออกมาจากบ้าน และมานอนเอกเขนกอยู่ที่ตรงชายหาด และมองดูรอบๆ

สถานที่ของเกาะแห่งนี้นั้นมันช่างดีมาก, มีเกาะเล็กเกาะน้อยกระจายอยู่ทั่วไป, อีกทั้งยังไม่ได้ไกลมากเกินไปนัก, แต่ถึงอย่างนั้น ต่อให้ทางรัฐมาสำรวจที่แห่งนี้, ก็ไม่ง่ายที่จะเห็นอะไรที่นี่มากนัก

นอนลงบนเปลญวน, อู๋ฮ่าวเหรินเข้าระบบซองแดงและตั้งใจที่จะคุยเรื่องของอาวุธต่างๆกับคนพวกนั้น

--------------------------