CF:บทที่ 360 เรือรบที่จมลงไป

นิยายลงทุกวัน เวลา 6.00 น. ส่วนเรื่องไหน จำนวนกี่ตอนนั้น สามารถดูได้ ที่นี่

CF:บทที่ 360 เรือรบที่จมลงไป

 

ในตอนแรกของการต่อสู้ในน่านน้ำนี้นั้น, มีประเทศอื่นๆที่จับตาดูเหตุการณ์นี้อยู่เช่นกัน, โดยเฉพาะตอนที่เรือรบอเมริกาใช้มิสไซล์, ซึ่งทำให้ประเทศมากมายต่างพากันช็อคไปตามๆกัน

 

เรือรบในบางประเทศที่ได้ล่องมายังน่านน้ำนี้, พวกเขาต่างก็ต้องการที่จะรู้ว่าทำไมเรือรบของอเมริกาได้ได้ยิงมิสไซล์เพื่อโจมตีกัน?

 

บนเรือบรรทุกเครื่องบิน, ผู้บัญชาการที่ยิ้มอยู่ในตอนแรกนั้น, หลังจากที่ได้รับรายงานสุดท้ายเข้า, สีหน้าของเขาก็เปลี่ยนไปเหมือนเห็นผี

 

"คุณบอกว่าเรือของใครจมนะ?"

 

"ท่านครับ, เรือของพวกเราจมครับ, หลังจากที่พวกเขาขอความช่วยเหลือมา, พวกเราก็ติดต่อพวกเขาไม่ได้อีกเลยครับ"

 

"บ้าชิบ, เดินเรือเต็มกำลังและรีบส่งเฮลิคอปเตอร์ไปกู้ภัยเร็ว"

 

ทั้งกองเรือบรรทุกเครื่องบินได้จัดขบวนเข้าสู่สภาวะพร้อมรบในทันทีและเคลื่อนเข้าสู่น่านน้ำที่เกิดเหตุขึ้น

 

ส่วนทางเรือพิฆาตของจีนที่ถูกขวางโดยพวกอเมริกานั้น, ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกันแน่ ตอนที่พวกเขาได้รับข่าว

 

หลังจากที่เรือรบของญี่ปุ่นได้ออกไปนั้น ก็ได้รับแจ้งเข้ามาว่า, มีเรือรบมากมายหลายประเทศที่เข้ามายังน่านน้ำนี้

 

ในเวลานี้, ทะเลกลับคืนเข้าสู่สภาวะปกติอีกครั้ง, ถ้าไม่นับเศษซากที่กำลังลอยอยู่ในทะเล, และพวกทหารที่ยังโชคดีที่มีชีวิตรอดมาได้, ที่จะเล่าให้ทุกคนฟังได้ว่ามีสงครามใหญ่เกิดขึ้นที่นี่

 

เรือกู้ซากของอู๋ฮ่าวเหรินก็ได้หายไปจากน่านน้ำนี้เพื่อไปกู้ซากสมบัติที่จมอยู่ต่อ

 

ส่วนผู้บัญชาการญี่ปุ่นที่ตอนนี้มีอาการแข็งทื่อหลังจากที่ได้ทราบว่าเจ้าหน้าที่ทั้งหมดที่เขาได้ส่งไปนั้นถูกทำลายหมด

 

"เกิดอะไรขึ้น? พวกเขาตายได้อย่างไร? อย่าบอกนะว่าพวกเขาถูกฆ่าหมดด้วยอาวุธบนเรือกู้ซากนั่นอะนะ, พวกนั้นคือชั้นหัวกะทิของประเทศญี่ปุ่นอันเกรียงไกรของพวกเราเลยนะ" ผู้บัญชาการพูดถามขึ้นมาอย่างเกรี้ยวกราด

 

"ยังไม่แน่ชัดครับท่าน, จากรายงานแจ้งมาว่าเรือรบของอเมริกา 2 ลำก็ได้เข้าร่วมการต่อสู้ด้วยภายหลัง, ตอนนี้เรือรบอเมริกาทั้ง 2 ลำนั้นจมหมดแล้วด้วยครับ, จากรายงานที่ได้รับมาดูเหมือนว่าจะถูกจมโดยเรือกู้ซากครับ"

 

"บ้าชิบ, เรือกู้ซากลำเดียวจะจมเรือรบอเมริกาได้ยังไง? พวกคนจีนไม่น่าจะมีอาวุธที่ใช้ต่อต้านเรือได้สิ, ออกไปและไปหาข้อมูลมาเพิ่มให้ได้"

 

บนเรือรบรัสเซีย, มีกลุ่มคนที่กำลังหารือเรื่องการต่อสู้ที่เกิดขึ้นที่นี่, ในเวลานั้น เรือรบของพวกเขา, ก็อยู่ไม่ไกลจากที่นี่ด้วย, และตรวจพบข้อมูลบางอย่างได้

 

"ดูเหมือนว่าเรือรบของอเมริกาจะยิงมิสไซล์ไป 5 ลูกสินะ แล้วเรือกู้ซากจมมั๊ย?"

 

"ไม่ครับ,

จากที่ฟังจากปากของทหารที่เราได้ช่วยมาเมื่อสักครู่, เรือกู้ซากได้ออกจากน่านน้ำนั้นไปแล้ว, ส่วนเรื่องที่เรือรบของพวกเขาจมได้อย่างไรนั้น, คนพวกนั้นก็ดูเหมือนจะไม่ทราบอะไรเลย, แต่ทว่า จากมุมมองของสถานการณ์ที่เกิดขึ้นแล้ว, เชื่อว่าจะต้องมีอะไรเกี่ยวข้องกับเรือกู้ซากนั่นแน่ครับ"

 

"ได้ยินมาว่ามีเรือรบญี่ปุ่นเข้ามาเกี่ยวข้องในครั้งนี้ด้วย, คุณไม่เห็นพวกเขาบ้างเลยเหรอ ไม่ใช่ว่าจมกันไปแล้วหรอกนะ?"

 

"ผมไม่ทราบเช่นกันครับ, แต่พบซากเรือเร็วอยู่ที่นั่นด้วย, ซึ่งดูเหมือนจะถูกทำลายโดยมิสไซล์ครับ"

 

ทหารอเมริกาที่ถูกช่วยขึ้นมานั้นต่างปิดปากเงียบเกี่ยวกับสถานการณ์นี้, พวกเขารู้ดีว่าเรื่องในครั้งนี้เป็นปัญหาร้ายแรงมาก

 

เรือรบทั้งสองลำถูกจม, และทหารอีกครึ่งหนึ่งตายอยู่ในทะเล, นี่เป็นการสู้รบในทะเลที่น่าเศร้าที่สุดนับตั้งแต่จบสงครามโลกครั้งที่ 2 มา

 

ทุกคนพอจะเดาได้ว่าเกิดอะไรขึ้นที่ในการต่อสู้ที่นี่, และในที่สุด กองเรือบรรทุกเครื่องบินของอเมริกาก็ได้มาถึงน่านน้ำแห่งนี้

 

สีหน้าของผู้บัญชาการบนเรือบรรทุกเครื่องบินมีสีหน้าเศร้าหมองราวกับเมฆครึ้มก่อนพายุเข้ามาก, ตอนนี้เขาอยากจะฆ่ามาก

 

ในจงหนานไห่, เลขาณุการก็ได้รีบเข้าไปยังห้องของท่านผู้นำ, ในเวลานี้เขามีเรื่องที่เหลือเชื่อมาก, อาวุธบนเรือกู้ซากนั้นสามารถจมเรือรบของอเมริกาได้

 

"ท่านผู้นำครับ..."

 

"อืม, ข้ารู้แล้วล่ะ, ข้าเองก็ไม่คิดว่าเจ้าหนูนั่นจะวิจัยอาวุธที่มีประสิทธภาพขนาดนั้นขึ้นมาได้, ให้รัฐมนตรีกระทรวงการต่างประเทศเตรียมออกแถลงข่าว, ดูเหมือนพรุ่งนี้คงจะเป็นวันที่วุ่นวายมากเลยทีเดียว"

 

"แล้วทางด้านของสหรัฐล่ะครับ, ท่านผู้นำ?"

 

"ไม่ต้องกังวลเรื่องพวกเขาหรอก, ในเวลานี้พวกเขาคงไม่เข้ามาปั่นป่วนพวกเราไปอีกสักพักแหละ"

 

มันเป็นค่ำคืนที่คลุมเครือมาก, หลายประเทศเริ่มเคลื่อนไหว, สหรัฐอเมริกาสูญเสียเรือรบไปถึงสองลำนั้น, ช่างเป็นข่าวที่ฟังดูเหมือนเรื่องโกหก

 

แต่ในตอนนี้, ข่าวนี้ได้ถูกเผยแพร่ไปยังนานาประเทศชั้นสูง

 

ในห้องประชุมของสหรัฐอเมริกา, มีกลุ่มเจ้าหน้าที่นั่งอยู่มากมาย และมองดูข้อความที่ได้ใบรายงานที่รับมาในมือของพวกเขา, และสีหน้าของพวกเขาในตอนนี้ต่างก็ดูไม่ค่อยดีเลย

 

ท่านประธานาธิบดียังคงไม่แสดงออกทางสีหน้า, อาจเป็นเพราะเขาไม่รู้จะทำสีหน้าอย่างไรดีกับสาเหตุที่ทำให้เกิดเรื่องเศร้าหรือผลกระทบจากเหตุการณ์ในครั้งนี้

 

นายพลคนหนึ่งได้โยนกระดาษรายงานไว้บนโต๊ะและตะโกนอย่างโกรธาว่า "พวกนั้นจะต้องชดใช้ในเรื่องนี้และส่งตัวฆาตกรมา, มิเช่นนั้นแล้ว พวกเราก็ไม่สนที่จะใช้กำลังแล้ว"

 

"ใช่, นี่มันเป็นการยั่วโมโหพวกเราชัดๆ, พวกเราจะต้องตอบโต้กลับไป"

 

"ทั้งสองใจเย็นลงก่อน, พวกเราคงไม่สามารถที่จะทำอะไรในตอนนี้ได้, พวกเราควรจะต้องทำตัวเงียบๆไปซักพักล่ะนะ" ผู้อำนวยการข่าวกรองพูดขึ้น

 

"ทำไมล่ะ? นี่มันเป็นการยั่วโมโหกันชัดๆเลยนะ!"

 

"ท่านประธานาธิบดีครับ, เอาอย่างไรดีครับ?"

 

ท่านประธานาธิบดีถอนหายใจและพูดขึ้น "เอาให้พวกเขาดู"

 

ผู้อำนวยการข่าวกรองได้วางเอกสารบางอย่างลงตรงหน้าของเหล่าเจ้าหน้าที่, จริงๆแล้วในตอนที่เขาได้รับข่าวนี้มา, เขาเองก็ไม่อยากจะเชื่อเหมือนกัน, และทำให้เขาได้เข้าใจถึงความสุดยอดของเทคโนโลยีด้านข้อมูลข่าวสารของฟิวเจอร์กรุ๊ป

 

"มันเป็นไปได้อย่างไร? ข้อมูลพวกนี้หลุดออกไปยังไงกัน? หน่วยข่าวกรองของพวกคุณทำอะไรกันอยู่?"

 

"ผู้การ, เรื่องนี้ไม่ได้มีส่วนเกี่ยวข้องอะไรกับหน่วยข่าวกรองของพวกเรา, ข้อมูลพวกนี้คือข้อมูลที่ถูกขโมยออกมาจากดาวเทียมสื่อสารโดยตรงโดยคนอื่น, หรือจะให้พูดอีกอย่างก็คือ พวกคุณกำลังติดต่อสื่อสารกันเรื่องของปฏิบัติการลักพาตัว, ภายใต้การจับตาดูของคนๆนั้นนั่นแหละ"

 

"มันเป็นไปไม่ได้, พวกเขาไม่น่าจะมีเทคโนโลยีที่สุดยอดขนาดนั้นได้สิ"

 

"ท่านนายพล, พวกเขามีแล้ว และพวกเขานั้นก็ล้ำหน้ามากด้วย, คนคิดค้นเทคโนโลยีระดับนี้ขึ้นมานั้น ก็น่าจะเป็นคนเดียวกับคนที่พวกเราจะลักพาตัวในครั้งนี้ด้วยนั่นแหละ" ท่านประธานาธิบดีพูดแบบช่วยอะไรไม่ได้

 

เหล่าเจ้าหน้าที่มองดูข้อมูลบนรายงายงานกันอยู่, ถ้าข้อมูลพวกนี้ถูกเปิดเผยออกไป, สหรัฐอเมริกาได้เผชิญหน้าวิกฤติความน่าเชื่อถือขั้นร้ายแรงแน่, ซึ่งอาจจะร้ายแรงกว่าเหตุการณ์ของสโนว์เดนเสียอีก

 

"ปล่อยข่าวนี้ออกไป, บอกไปว่าเป็นผลจากความผิดพลาดของเรือรบ เกิดปัญหาขัดข้องที่ระบบมิสไซล์และเกิดระเบิดขึ้นมา"

 

ณ น่านน้ำที่ๆเกิดเหตุการณ์ขึ้นนั้น, เมื่อผบ.ของกองเรือบรรทุกเรือบินได้รับทราบวิธีการจัดการปัญหาแล้ว, เข้ารู้สึกไม่อยากเชื่อเล็กน้อย, และไม่เข้าใจว่าทำไมถึงต้องจัดการเรื่องนี้ด้วยวิธีนี้

 

เมื่อเรือรบของประเทศต่างๆได้รับทราบถึงผลของการสืบสวนที่ประกาศออกมาโดยทางสหรัฐอเมริกา พวกเขาต่างก็พูดอะไรไม่ออก, ซึ่งพวกเขาต่างรู้ดีว่ามันเป็นเหตุผลที่เอามาใช้หลอกพวกเขา, นี่คือประเทศอเมริกาที่แข็งแกร่งจริงสิ?

 

ทุกคนต่างรู้ดีว่าเป้าหมายของพวกเขาในครั้งนี้คือเรือกู้ซากของฟิวเจอร์กรุ๊ปและการลักพาตัวอู๋ฮ่าวเหริน

 

เรื่องที่เกิดขึ้นในตอนนี้จะต้องเกี่ยวข้องกับทางจีนแน่, ถ้ายึดตามการกระทำของสหรัฐอเมริกาในครั้งก่อนๆ, เรื่องแบบนี้จะต้องไม่ยอมอยู่เฉยๆแน่

 

ยิ่งไปกว่านั้น, พวกเขายังสงสัยด้วยว่าเรือกู้ซากนั้นหายไปยังที่ไหนต่อ? และทำไมถึงไม่เห็นการเคลื่อนไหวอะไรเลยของเรือรบของจีน, ราวกับว่าเรื่องนี้ไม่มีอะไรเกี่ยวของกับพวกเขา?

 

สิ่งแปลกๆที่เกิดขึ้นในครั้งนี้ทำให้พวกต่างประเทศรู้สึกว่าจะต้องมีความลับอะไรที่พวกเขาไม่รู้อยู่เป็นแน่

 

ในเวลานี้บนโลกอินเตอร์เนท, ข่าวเรื่องการจมของเรือรบทั้งสองลำได้ถูกแพร่ออกไปแล้ว

 

และเมื่อข่าวการจมของเรือรบอเมริกาได้มาถึงจีน, ในตอนแรกผู้คนต่างก็คิดเลยว่าจะต้องเป็นเรื่องที่มีคนกุขึ้นมาแน่

 

แต่เมื่อข่าวนี้ได้มีการยืนยันอย่างเป็นทางการโดยทางตำรวจสากล, บนอินเตอร์เนทก็ถึงกับลุกเป็นไฟในทันที, ว่าจ้าวแห่งทะเลอย่างสหรัฐอเมริกานั้น จะเสียเรือรบไปตั้ง 2 ลำได้อย่างไร

 

และยิ่งแปลกไปกว่าเดิมที่ทางสหรัฐอเมริกา ที่ชอบหาเรื่องชาวบ้านไปทั่วนั้น, กลับไม่ออกมาตอบโต้อะไรทั้งๆที่เรือรบของตัวเองจมลงไปแท้ๆ, ซึ่งขัดกับการกระทำของอเมริกาที่ผ่านๆมา


แสดงความคิดเห็น

0 ความคิดเห็น