CF:บทที่ 354 คิดถึงผัก

นิยายลงทุกวัน เวลา 6.00 น. ส่วนเรื่องไหน จำนวนกี่ตอนนั้น สามารถดูได้ ที่นี่

ในชั้นล่างของเรือ, มีหุ่นยนต์มากมายที่กำลังสร้างอุปกรณ์แปลกๆขึ้นมากันอยู่

นี่คืออาวุธจู่โจมของอู๋ฮ่าวเหริน อาวุธลำแสง, แน่นอนว่าอาวุธลำแสงที่เขาศึกษาขึ้นมานี้ มีประสิทธิภาพมากกว่าอาวุธเลเซอร์ของประเทศเสียอีก

เมื่ออุปกรณ์ทุกอย่างได้ถูกประกอบเข้าด้วยกันแล้ว, มันจะมีรูปร่างแปลกๆเหมือนกับกระบอกปืนของรถถัง, มีร่องมากมายอยู่ด้านบนของปืนลำแสง, ซึ่งเอาไว้ใส่หินพลังงาน

อู๋ฮ่าวเหรินนั้นไม่คิดที่จะใช้อาวุธชิ้นนี้นอกจากจะจำเป็นจริงๆเท่านั้น, เพราะมันกินพลังงานมาก, ซึ่งเขาจะต้องใช้ถึง 10,000 เหรียญพลังงานเพื่อที่จะยิงครั้งเดียว

อาวุธลำแสงนี้ได้ติดตั้งอุปกรณ์รวบรวมพลังงานเอาไว้ด้วย, ซึ่งมันจะบีบอัดพลังงานให้กลายเป็นลำแสงและลำแสงนั้นจะทำการระเบิดตัวเองออกมาเมื่อกระทบกับเป้าหมาย

มันจะแตกต่างจากเลเซอร์ตรงที่, อาวุธชิ้นนี้จะไม่มีผลกระทบต่อสภาพแวดล้อม

ต่อให้เป็นเรือดำน้ำที่ดำดิ่งอยู่ลึก 300 เมตรลงไป, อู๋ฮ่าวเหรินก็สามารถการันตีได้ว่ามันจะสามารถจมเรือดำน้ำให้ลงไปอยู่ใต้ทะเลได้ด้วยการยิงเพียงนัดเดียว

แน่นอนว่่า, อาวุธชิ้นนี้ก็มีข้อเสียด้วยเช่นกัน, หนึ่งคือสิ้นเปลืองพลังงานอย่างมาก, และสองคือวัสดุที่ใช้ทำปืนนั้นยังไม่ดีพอ, หลังจากที่ยิงออกไปได้ซักจำนวนหนึ่ง, อาวุธก็จะใช้การไม่ได้แล้ว

เดิมที, เขาต้องการที่จะเอาวัสดุบางอย่างออกมาจากระบบซองแดงเพื่อทำปืนยิงลำแสงของจริง, แต่ผลคือพวกคนในระบบซองแดงไม่มีใครสนใจวัสดุตัวนี้เลย

ท้ายที่สุดจากการคำนวณของจี้, ก็กลายมาเป็นอาวุธเลียนแบบครึ่งๆกลางๆกระบอกนี้

ตอนแรก, เขาคิดที่จะออกไปสูดลมทะเลที่ดาดฟ้าเรือและชื่นชมกับทิวทัศน์บนท้องทะเลเสียหน่อย, แต่อู๋ฮ่าวเหรินนั้นไม่คิดว่าเรือของเขานั้นจะถูกตรวจพบในทันทีที่แล่นเข้าสู่ทะเลจีนตะวันออก

มาที่ห้องกัปตันเรือ, และมองดูข้อมูลที่แสดงบนจอของอุปกรณ์ต่อต้านการสอดแนม, ดูเหมือนจะถูกตรวจพบจริงๆ

"มีสัญญาณตรวจพบเรือของเรางั้นเหรอ? สัญญาณมาจากไหนกัน?"

กัปตันหม่าช่างจุนได้ตอบกลับไป "มันน่าจะเป็นสัญญาณตรวจจับมาจากบริเวณนี้, แต่พวกเรายังตามรอยที่มายังไม่พบครับ"

อู๋ฮ่าวเหรินมองดูบริเวณที่หม่าช่างจุนชี้ และพอจะเดาได้ว่าเป็นฝีมือของใคร

แน่นอนว่า, สัญญาณนั้นมาจากโอกินาว่าซึ่งเป็นไปได้ทั้งอเมริกาและญี่ปุ่น

"ปล่อยพวกนั้นไปก่อนและออกล่องเรือตามแผนเดิมต่อไป"

ก่อนที่จะออกเรือมา, พวกเราเองก็ได้คาดการณ์กันอยู่แล้วว่าทั้งสองประเทศนี้จะต้องเคลื่อนไหวแน่ แต่ก็ไม่คิดว่าจะเร็วถึงขนาดนี้

ซึ่งก็ได้แต่หวังว่าพวกเขาจะทำแค่นี้

มิเช่นนั้นแล้ว, พวกเราคงได้ลองยิงปืนลำแสงใส่เรือรบกันแล้วล่ะ, แล้วดูซิว่าผลจะเป็นอย่างไร

ขณะที่อู๋ฮ่าวเหรินนั้นได้แอบ(?)ออกทะเลเพื่อไปหาสมบัติเป็นการลับนั้น, เหล่าพนักงานของฟิวเจอร์กรุ๊ปก็ได้เริ่มรวบรวมข้อมูลของผู้คนที่เข้าร่วมการคว่ำบาตรทางดนตรีในครั้งนี้

"หมิงเยว่, ดูนี่สิ, ไม่น่าเชื่อเลยนะว่า มีนักร้องที่ฉันเคยคิดว่าเป็นคนดีเข้าร่วมอยู่ด้วยนะเนี่ย"

"รู้หน้าไม่รู้ใจจริงๆ, ถ้าไม่ทำอะไรก็ไม่มีใครสนใจแล้วแท้ๆ, ดูของทางฉันนี้สิ, นี่มันหนักหนามากกว่าของเธออีกนะเนี่ย, ทั้งนักแต่งเพลงและนักประพันธ์เนื้อเพลงส่วนใหญ่ก็เข้าร่วมด้วยทั้งนั้น"

"แล้วยังมีค่ายเพลงพวกนี้อีกนะ, ถ้าคนพวกนี้โดนแบล็คลิสท์ด้วยล่ะก็, มันก็ไม่ใช่เรื่องง่ายแล้วสำหรับบริษัทของพวกเราที่จะจ้างคนแล้วล่ะ"

ลิวหมิงเยว่ผงกหัว, แน่นอนว่าคนพวกนี้อยู่ในแบล็คลิสต์หมดแล้ว, ซึ่งทางบริษัทจำเป็นที่จะต้องจ้างคนที่มีชื่อเสียงมากกว่านี้แทน

"ไม่เป็นไรหรอกน่า, หัวหน้าก็บอกไว้แล้วนี่ว่า, พวกเราสามารถจ้างพนักงานหน้าใหม่มา, และปลุกปั้นขึ้นมาเองได้นี่"

ในอีกทางด้านหนึ่ง, ในออฟฟิศของท่านผู้นำ, เลขาณุการได้เข้ามาเพื่อรายงานเรื่องของอู๋ฮ่าวเหริน

"ท่านครับ, ดูเหมือนว่าประเทศพวกนั้นจะเริ่มเคลื่อนไหวกันแล้วครับ แต่ยังตรวจไม่พบว่าพวกเขาจะใช้วิธีการไหนกันครับ"

"ปล่อยให้พวกเขาตรวจสอบกันต่อไป, น่าจะยังไม่มีปัญหาอะไร, เจ้าหนูนั่นก็อยู่เฉยๆในจีนไม่เป็นรึไงนะ อยากจะหาสมบัติ, ถ้าอยากจะได้ของโบราณขนาดนั้น ให้ทางรัฐหามาให้เขาเองก็ได้แท้ๆ"

"ท่านครับ, คนหนุ่มก็ย่อมที่มีความฝันแปลกๆอย่างการออกล่าสมบัติหรือออกสำรวจทั้งนั้นแหละครับ, แล้วก็ผมทราบมาจากอู่ต่อเรือว่ามีอุปกรณ์แปลกๆได้ถูกติดตั้งเข้าไปบนเรือด้วย, จากข้อมูลที่พวกเราได้รับมา บางทีเขาเองก็อาจจะเอาอาวุธขึ้นไปบนเรือด้วยแน่ๆ, พวกเราเองก็ยังไม่ทราบเบาะแสหรืออะไรเรื่องของหุ่นยนต์ในครั้งนั้นด้วย"

"ถึงเจ้าหนูนั่นจะมีมันสมองที่ชาญฉลาดแต่ก็อาจจะไม่ทันระวังสถานการณ์ของตัวเองได้, สั่งให้พวกนั้นคอยจับตาดูการเคลื่อนไหวของเรือลำนั้นให้ดี, บางทีพวกเราอาจจะพบความลับที่เขาเก็บซ่อนเอาไว้ก็ได้"

"ได้ครับ, ผมจะส่งคนไปจัดการให้ครับ"

ท่านผู้นำหยิบเอาแก้วชาขึ้นจิบและก็เหมือนคิดฉุกคิดอะไรบางอย่างได้ขึ้นมา เขาจึงเงยหน้าขึ้นและถามขึ้น "เรื่องของดอกหวายที่ใช้แก้มลพิษของน้ำที่สั่งให้ไปตรวจสอบมาเป็นอย่างไรบ้าง?"

"ในปัจจุบัน, ยังไม่พบพืชชนิดนี้ถูกปลูกขึ้นที่ไหนมาก่อนครับ, พวกเราสงสัยว่าน่าจะเป็นสายพันธุ์ใหม่ที่เจ้าหนูนั่นเพาะพันธุ์ขึ้นมาครับ, ที่บ้านของเขาเอง ก็มีห้องเรือนกระจกแปลกๆอยู่ด้วยครับ, และมีพืชพันธุ์แปลกๆถูกปลูกเอาไว้ในนั้นด้วย"

"แล้วก็, พวกนั้นก็ยังส่งผลการทดลองของพืชบางอย่างมาให้ด้วยครับ, ซึ่งมีอะไรแปลกๆนิดหน่อยอยู่ด้วย"

"อะไรที่ว่าแปลกรึ?"

เลขาณุการได้เปิดแฟ้มเอกสารออก, และหยิบเอกสารใบหนึ่งออกมาจากในนั้น และพูดขึ้น "ฟิวเจอร์กรุ๊ปนั้นมีฐานการปลูกผักของตัวเองอยู่ครับ ซึ่งปลูกผักแปลกๆจำนวนมากมายเอาไว้, จากการสำรวจพืชพันธุ์พวกนั้น, ท่านครับ, ผมคิดว่าท่านลองดูเอาเองละกันนะครับว่า ถ้าผักพวกนี้ถูกใช้เป็นอาหารเสริมขึ้นมา"

ท่านผู้นำรับเอกสารมาดู, ซึ่งทั้งหมดคือผลการทดสอบจากผักต่างๆที่ฟิวเจอร์กรุ๊ปปลูก, ซึ่งทั้งหมดมีอธิบายเอาไว้

ยิ่งเขาอ่านดูมากเท่าไร, สีหน้าของท่านผู้นำก็ดีมากขึ้นเท่านั้น, เขานั้นเคยได้ยินถึงเรื่องของเครื่องดื่มมาบ้าง, แต่เขาก็ไม่ได้คิดว่าจะมีผักพวกนี้อยู่ด้วยจริงๆ

"นึกไม่ถึง, ข้านึกไม่ถึงจริงๆว่าเจ้าหนูนั่นจะแอบซ่อนของดีแบบนี้เอาไว้อยู่ด้วย, ผักพวกนี้สามารถปลูกได้เป็นปริมาณมากจริงๆใช่มั๊ย?"

ท่านผู้นำคิดว่าถ้าปลูกผักพวกนี้สำหรับใช้ในกองทัพ, หากปริมาณการฝึกของทหารเพิ่มมากขึ้นก็ต้องการสารอาหารที่จำเป็นเพิ่มมากขึ้นด้วย, ทางกองทัพเคยเสนอเรื่องนี้มาแล้ว, แต่ลำพังค่าอาหารที่ต้องใช้ก็ไม่ไหวแล้ว

ปัญหาเรื่องของทหารบางคนที่รู้สึกหิวหลังจากฝึกมาได้ 1-2 ชั่วโมงนั้น, ผลจากสำรวจจากสถาบันวิจัยการแพทย์ก็พบว่าพลังงานที่ทหารต้องใช้นั้นเพิ่มขึ้นเมื่อมีการเพิ่มการฝึกและฟิตเนส พลังงานที่ได้นับจากอาหารในแต่ละมื้อนั้นไม่เพียงพอสำหรับที่จะใช้ในการฝึกของพวกเขา

เพื่อแก้ไขปัญหานี้, ก็มีแต่จะต้องให้อาหารที่ให้พลังงานสูง, หรือลดปริมาณการฝึกลง

แน่นอนว่า, มันเป็นไปไม่ได้ที่จะให้ลดปริมาณการฝึกลง, พวกเขาจึงต้องทำการศึกษาและวิจัยเกี่ยวกับอาหารที่ให้พลังงานสูง, และปัญหาที่ตามมาคือค่าอาหารเสริมพวกนี้มีค่าใช้จ่ายที่สูงมากในปัจจุบัน

แต่ถ้ามีผักพวกนี้ล่ะก็, ปัญหาเหล่านี้ก็จะถูกแก้ไขได้ทันที

"ท่านผู้นำครับ, ผักเหล่านี้น่าจะสามารถเพาะปลูกเป็นปริมาณมากได้ครับ, ในแปลงปลูกผักของฟิวเจอร์กรุ๊ปนั้น, มีผักพวกนี้ปลูกเอาไว้มากมายครับ, แต่ทว่า ผักพวกนี้ อาจจะต้องมีเงื่อนไขบางอย่างในการปลูกขึ้นมาแน่ครับ"

"ถ้าเช่นนั้นก็ให้จื่อหยงไปหาวิธีถามเอามาให้ได้, และถ้ามีเงื่อนไขพิเศษที่ว่าจริง, ก็ลองดูว่าพวกเราจะสามารถแก้ไขปัญหานี้ได้ไหม, และถ้าแก้ได้ พวกเราก็จะนำเสนอให้ปลูกผักพวกนี้กัน"

ผักพวกนี้ไม่เพียงแต่จะช่วยเหลือทางกองทัพอย่างเดียว, แต่ยังช่วยเรื่องของสุขภาพของคนในกองทัพอีกด้วย

ว่ากันว่าเหล่านักบอลทีมชาตินั้นได้ทดลองใช้อุปกรณ์ไฟฟ้าชีวภาพบำบัดกันแล้ว, บางทีแชมป์โลกก็อาจจะไม่ใช่ความฝันลมๆแล้งๆอีกต่อไป

อู๋ฮ่าวเหรินนั้นไม่รู้เลยว่า, ท่านผู้นำนั้นกำลังสนใจผักของเขาอยู่, ซึ่งจริงแล้ว เขานั้นปลูกผักพวกนี้ไว้เพื่อสนองความอยากกินของตัวเองเท่านั้น

หลังจากที่เขานั้นได้คุยกับพวกเชฟในกลุ่มเชฟมากขึ้นแล้ว, เขาก็ได้รู้จักกับอาหารอร่อยๆมากมาย, เขาจึงอยากที่จะศึกษาดูเอง, และผลคือ มีพืชผลมากมาย รวมถึงเมล็ดพันธุ์อีกมากที่เขายังไม่กล้าที่จะเอาออกมา

เขานั้นต้องการที่จะปลูกดอกไม้ที่สามารถให้พลังงานได้, ซึ่งถ้าเป็นเช่นนั้น มันจะมีบทบาทอย่างมากสำหรับการพัฒนาในอนาคตของเขา

มันไม่ใช่เรื่องดีเลยที่จะต้องซื้อหินพลังงานมาจากระบบซองแดงตลอด

โดยเฉพาะพลังงานที่จำเป็นต้องใช้สำหรับปืนยิงเลเซอร์บนเรือซึ่งมันทำให้เขาถึงกับกระอักเลือดได้

ในเวลานี้, ทะเลยังเงียบสงบดี และความเร็วของเรือกู็ซากก็เร็วมากด้วย ซึ่งเป็นผลจากการดัดแปลง

ซึ่งไกลจากเรือกู้ซากออกไป, มีเรือรบบางลำที่กำลังแล่นเข้ามาหา