RC:บทที่ 430 ชายหนุ่มและน้ำแข็งประหลาด

นิยายลงทุกวัน เวลา 6.00 น. ส่วนเรื่องไหน จำนวนกี่ตอนนั้น สามารถดูได้ ที่นี่

RC:บทที่ 430 ชายหนุ่มและน้ำแข็งประหลาด

“อะไรนะ!” เมื่อชายชุดดำได้ยินดังนั้นเขาก็ช็อกไปครู่หนึ่งก่อนจะพูด “นายจำสัญญาที่ให้ไว้ก่อนจะโตไม่ได้หรือไงน่ะ?”

อย่างไรก็ตาม ชายหนุ่มมองไปยังเขาก่อนจะพูดขึ้น “ข้าจักต้องฟังเจ้าด้วยหรือไร? ด้วยพลังของข้าในตอนนี้น่ะ จะพันธะสัญญาใดๆบนโลกนี้ข้าก็ลบล้างได้หมดนั่นแหละ! ข้าไม่จำเป็นต้องมีใครบงการข้าทั้งสิ้น นั่นก็เพราะข้า คือผู้อยู่เหนือโลกทั้งปวง และข้า คือตัวตน ผู้ที่จะปกครองทุกสิ่ง!”

ชายหนุ่มพูดพร้อมแสยะยิ้มกว้าง จากนั้นเขาก็เริ่มโจมตีชายชุดดำต่อในทันที 

เห็นดังนั้นชายชุดดำก็รีบบินออกไปโดยที่ยังไม่ได้ตอบสนองอะไร เขาเพียงแค่ต้องรักษาระยะห่างไว้ก่อน เลือดจากบาดแผลของเขานั้นมันกระเซ็นกระจายไปตามอากาศก่อนที่หน้าอกเขาจะโดนฝ่ามือขนาดใหญ่ประทับเข้ามาอย่างแรงแถมยังโดนงูยักษ์กัดซ้ำอีก นั่นจึงทำให้เลือดของเขามันไหลท่วมไปหมด 

“ป-เป็นไปได้ยังไงกันน่ะ!” ในตอนนั้นเองสีหน้าของชายชุดดำก็แสดงออกถึงความตกใจแบบสุดๆ 

จังหวะต่อมา เขาก็รีบปลดปล่อยความแข็งแกร่งแบบสุดๆออกมา และทันใดนั้น แมลงป่อง 9 หางสีม่วงก็ปรากฎตัวขึ้นเพื่อเข้าปะทะกับชายหนุ่มแทนเขาไปก่อน 

โชคเขายังดีเนื่องจากตัวเขาสามารถรักษาตัวเองได้อย่างรวดเร็ว เพียงแค่เค้นพลังวิญญาณออกมา บาดแผลทั่วทั้งร่างก็เริ่มรักษาตนเองทันที 

เพียงไม่กี่วินาที หน้าอกที่ยุบลงไปเป็นรอยฝ่ามือและหัวไหล่ที่โดนกัดก็เริ่มฟื้นฟูอย่างรวดเร็ว แต่นั่นก็แลกกับการที่พลังปราณของเขามันอ่อนแอลงไปด้วย นั่นเพราะวิธีนี้มันกินพลังของเขาเยอะมากๆ 

ในตอนนี้ แมงป่อง 9 หางของเขานั้นกำลังต่อสู้กับชายหนุ่มอยู่ และมันพยายามจะใช้หางทั้ง 9 ของมันแทงอีกฝ่ายให้ได้ 

แต่กระนั้นแล้วชายหนุ่มก็ไม่ได้ตกใจอะไร เขายืนอยู่เฉยๆแบบนั้น และทันใดนั้นหัวงูทั้ง 8 ก็เข้ารับมือกับหางของแมงป่องนั้นเอง 

ทันทีที่งูทั้ง 8 เข้าปะทะกับหางจำนวน 8 หางของแมงป่อง 9 หาง มันก็ขยายหัวให้ใหญ่ขึ้นและกลืนกินหางพวกนั้นเข้าไปด้วย 

หางที่เหลือที่ไม่โดนงูยักษ์ขัดขวางนั้น ต้องมาโดนหนวดสีดำที่งอกออกมาจากด้านหลังของชายหนุ่มรับมือไว้แทน มันเข้าจับหางนั้นไว้และนี่ทำให้ร่างของแมงป่องยักษ์ไม่สามารถขยับไปไหนได้ 

หลังจากที่หัวทั้ง 8 ของงูยักษ์ กินหางของแมงป่องไปแล้ว พวกมันก็เริ่มโจมตีอย่างเกรี้ยวกราดใส่ร่างของเจ้าแม่งป่องพิษยักษ์และฉีกกระชากร่างนั้นออกอย่างเกรี้ยวกราดทันที 

เพียงไม่นานเท่านั้น แมงป่องพิษยักษ์ทั้งตัวก็เหลือเพียงแค่ซากและคราบเลือด

*พรุ่ด!*

ชายชุดดำนั้นเพิ่งจะรักษาตนเองเสร็จ และเมื่อเขามองขึ้นไปยังการต่อสู้เมื่อครู่เขาก็พบว่าสัตว์วิญญาณของเขาโดนกินไปเสียแล้ว นั่นจึงทำให้สภาพจิตของเขาได้รับความเสียหายเข้าไปด้วยและจำต้องกระอีกเลือดออกมาอีกครั้ง 

ในตอนนี้ ชายชุดดำได้ตระหนักแล้วถึงความน่ากลัวของชายหนุ่มตรงหน้า ดูเหมือนว่าเขาน่าจะไม่สามารถควบคุมอีกฝ่ายได้จริงๆ 

รอยยิ้มประหลาดปรากฏขึ้นบนมุมปากของชายหนุ่ม และทันใดนั้นงูทั้ง 8 หัวก็พุ่งเข้าโจมตีชายชุดดำในทันที! 

เห็นดังนั้นชายชุดดำก็รีบเปลี่ยนพลังวิญญาณของเขาเพื่อโจมตีกลับไป ดาบน้ำแข็งสีฟ้าสว่างปรากฎขึ้นในมือของเขา 

พลังวิญญาณจำนวนมหาศาลและแข็งแกร่งถูกอัดฉีดลงไปในดาบนั้น และทันใดนั้นดาบน้ำแข็งก็เปล่งแสงสีฟ้าพร้อมกับไอเย็นออกมา ยามที่ชายชุดดำยกดาบขึ้นและตวัดลงไปตรงหน้าคลื่นไอเย็นก็พุ่งตรงไปตามทิศทางที่ตวัดดาบด้วย

เหล่าหัวงูทั้ง 8 ที่งอกมากจากด้านหลังของชายหนุ่มนั้นคำรามเสียงดังก่อนจะรับพลังของดาบน้ำแข็งไปเต็มๆ และนั่นทำให้มันโดนแช่แข็งด้วยไอเย็นที่เย็นยะเยือกนั่นทันที การเยือกแข็งนั้นแพร่กระจายไปตามส่วนอื่นๆของชายหนุ่มอย่างรวดเร็ว

เมื่อชายหนุ่มเห็นดังนั้น เขาก็ประหลาดใจนิดหน่อย แต่ก่อนที่เขาจะได้โต้ตอบ น้ำแข็งที่ทรงพลังนั้นก็ลามเข้ามาปกคลุมทั่วทั้งตัวเขาอย่างรวดเร็ว จะเรียกว่าทันทีเลยก็ได้ เพราะในตอนนี้ เขานั้นถูกน้ำแข็งนี่ปกคลุมจนกลายเป็นรูปปั้นน้ำแข็งไปแล้วแถมมันยังมีไอเย็นออกมาเพื่อทำให้น้ำแข็งไม่ละลายเหมือนอยู่บนสนามฮิกกี้อีกด้วย 

“หือ? เจ้าสิ่งนี้คืออันใดกัน?” ชายหนุ่มมองไปยังน้ำแข็งที่ปกคลุมเขาอยู่และเอ่ยถามด้วยความตกใจ 

แต่ชายชุดดำก็ไม่ได้ตอบคำถามอะไร กลับกันเขาก็ตะโกนออกมาด้วยความโกรธด้วย “โดนแช่แข็งไปจนนิจนิรันดร์นั่นแหละ!”

สิ้นเสียงลง ชายชุดดำก็ตวัดดาบอีกครั้ง และนั่นก็ทำให้โลกทั้งโลกเหมือนตกอยู่ในยุคน้ำแข็งอีกรอบเลย หากแต่มันก็แค่ความเย็นที่ปล่อยออกมาจากดาบ 

ในตอนนั้น แม้แต่ชายหนุ่มเองยังต้องตกใจ เขาพยายามขยับตัว และนั่นก็ทำให้น้ำแข็งร้าวได้จริงๆ หากแต่ในทันทีที่มันร้าว พลังของน้ำแข็งเหล่านั้น ก็ทำให้รอยร้าวนั้นหายไปอีกครั้ง ราวกับว่าตัวเขานั้นโดนผนึกโดยสมบูรณ์แล้ว

ท่ามกลางน้ำแข็งก้อนใหญ่ ร่างของเขาถูกตรึงไว้ ณ จุดกึ่งกลางของมัน 

ชายชุดดำเห็นดังนั้นเขาก็ใช้ดาบน้ำแข็งสะบัดและโยนก้อนน้ำแข็งที่ผนึกร่างของชายหนุ่มไว้ให้ลอยไปยังยอดของภูเขาแห่งหนึ่ง ไอเย็นจากน้ำแข็งนั้นรวดเร็วและรุนแรงขนาดที่ว่า เพียงครู่เดียว ภูเขาทั้งลูกก็ถูกเยือกแข็งไปแล้ว 

“มันเปล่าประโยชน์ที่จะทำเช่นนี้ เจ้าเองก็น่าจะรู้ ว่าข้านั้นมิอาจถูกสะกดได้ อย่างมากน้ำแข็งนี่ก็ทำให้ข้าถูกสะกดไว้ได้ซัก 3-4 วันเท่านั้นแหละ!” เสียงของชายหนุ่มดังมาจากภูเขา 

“เหรอ? จงบิน ดาบน้ำแข็ง!” ชายชุดดำพูด และทันใดนั้นเขาก็ขว้างดาบน้ำแข็งจากมือเขาไปปักอยู่กลางเขาลูกนั้น จากนั้นด้วยพลังของดาบน้ำแข็ง มันก็ทำให้ทั้งภูเขามีน้ำแข็งหนาปกคลุมขึ้นอีกหลายเท่า 

“เจ้า! ทำกับข้าถึงเพียงนี้เลยงั้นหรือ!?” ชายหนุ่มยั้วะ 

“ก็นะ ก่อนหน้านี้ฉันประเมินนายต่ำไป แต่ท้ายสุดนายเองก็ประเมินฉันต่ำไปเหมือนกัน ฉันน่ะ สะสมเลือดบริสุทธิ์ของสัตว์วิญญาณมามากมาย ฉันใช้เวลากว่าครึ่งชีวิตเพื่อฝึกฝนตนให้มาถึงระดับนี้ ดีไม่ดีฉันน่ะ รู้จักตัวนายเองดีกว่าตัวนายเองด้วยซ้ำ!” ชายชุดดำพูด 

“สิ่งเดียวที่ฉันนั้นไม่อยากจะรู้ก็คือ ทำไมนายถึงทำลายพันธะระหว่างเราทิ้ง เพราะดูๆแล้วมันคงจะเป็นลูกไม้ของเด็กที่อยู่ในวัยเจริญเติบโตของนายที่อยากได้คนช่วยจนกว่าจะโตสินะ รู้มั้ยว่าเด็กดีน่ะควรเชื่อฟังและยอมรับฉันในฐานะเจ้านายนะ!” ชายชุดดำพูด

“หึ เสียใจด้วยนะที่เนรคุณฉันไม่สำเร็จน่ะ พอดีว่าฉันน่ะ มีเลือดบริสุทธิ์ของสัตว์วิญญาณระดับ SSS มากกว่า 10 ตัวซะอีก! ไม่ว่าจะเป็นหมาป่ากระหายเลือดระดับสุดยอดของ SSS หรือจะเป็นค้างคาวดูดเลือดระดับสุดยอด SSS มนุษย์กลายพันธุ์ระดับสุดยอด SSS หรือแม้แต่มังกรระดับสูงที่สุดในสายพันธุ์มังกรด้วยกันเองอย่างราชาทมิฬระดับสุดยอด SSS ฉันก็มี!”

“เมื่อตอนที่เจ้าและข้าทำพันธะด้วยกัน ข้านั้นยังอยู่ใสสภาวะเจริญเติบโต เลือดของข้าไม่ควรถูกผสมกับเลือดบริสุทธิ์อย่างอื่น แต่ในเมื่อข้าถูกหลอมรวมกับเลือดของอย่างอื่น ตัวตนใหม่ของข้าจึงได้ถึงกำเนิดขึ้น ตัวตนที่เจ้าได้ทำพันธะไว้จึงถูกแทนที่ด้วยตัวตนที่เลือดของสิ่งอื่นหลอมรวมขึ้นมาใหม่นั่นแหละ!”

เสียงของชายหนุ่มดังมาจากภูเขา แต่มันฟังดูไร้กังวลสุดๆ แถมยังดูใจเย็นและเยือกเย็นมากๆเสียด้วย 

“อืม ฉันล่ะกลัวการที่นายแข็งแกร่งขึ้นอย่างรวดเร็วจริงๆเลย ฉันคิดว่าฉันคงทำสัญญากับนายตอนโตแล้วไม่ได้ ดังนั้นเลยทำสัญญาตั้งแต่ยังไม่โตเต็มวัย แต่ในเมื่อตัวฉันเองก็ไม่คิดว่าจะผิดพลาดแบบนี้ เพราะงั้นฉันก็จะยอมรับความผิดนี้เอง ในเมื่อฉันไม่สามารถใช้นายได้ งั้นนายก็จงอยู่ภายใต้น้ำแข็งนี้ตลอดไป!” ชายชุดดำเน้นย้ำ 

“ฮ๋าๆๆๆ น่าสนใจ! เจ้าคิดว่าเจ้าจะสะกดข้าได้จริงๆงั้นหรือ?” เสียงของชายหนุ่มดังมาจากภูเขาอีกครั้ง 

ได้ยินเสียงหัวเราะที่ดูป่าเถื่อนนั้นแล้วชายชุดดำก็เร่งการแช่แข็งผ่านดาบน้ำแข็งไปอีกและถามกลับ “หมายความว่ายังไง?”

“เจ้าไม่ต้องสนใจว่าข้าหมายถึงอะไรหรอก แต่เมื่อไหร่ถ้าข้าเลือกที่จะไม่สนใจอะไรทั้งสิ้น พลังของน้ำแข็งนี่ก็ไม่สามารถหยุดยั้งข้าได้แต่อย่างใด ขอให้เจ้าจำเรื่องนี้่ไว้” ชายหนุ่มพูดเหมือนไม่มีอะไรแต่จริงๆแล้วมันมีแน่ๆ

“งั้นเหรอ ถ้างั้นนายก็อยู่ที่นี่ไปซะให้พอใจละกัน ถ้าฉันหาวิธีกำจัดนายได้แล้วฉันจะกลับมาแน่ๆ!” ชายชุดดำพูดทิ้งท้ายด้วยใบหน้าซีดเผือกก่อนจะหายตัวไปอย่างรวดเร็ว