CF:บทที่ 742 กับดักของชาวโครน่า
อย่างที่นักวิจัยว่าเอาไว้, ไม่มีอารยธรรมไหนใน 3 อารยธรรมที่เหลือที่ดูเหมือนจะใส่ใจข้อมูลนี้อย่างจริงจัง
ซึ่งเมื่อเป็นเช่นนี้, ก็เปล่าประโยชน์ที่จะเจรจากับพวกเขาเพื่อให้ได้ทรัพยากรนั้นมา
ส่วนเรื่องของการเปิดเผยข้อมูลนั้น, พวกเขาไม่คิดที่จะทำเช่นนั้นแต่แรกแล้ว
เพราะผลของมันไม่ใช่แค่เพียงเป็นการยั่วยุอารยธรรมเหล่านี้, แต่ยังนำมาซึ่งหายนะของอารยธรรมมนุษย์ด้วย
-------------------------------------------------------------
อารยธรรมโครน่า, ณ เขตดาวแอชเลย์ เหล่าผู้นำระดับสูงของชาวโครน่าในเวลานี้ ใกล้จะถึงจุดเดือดแล้ว
ซึ่งอารยธรรมโครน่านั้นเป็นผู้ที่บุกโจมตีอารยธรรมอื่นโดยเสมอมา, แล้วพวกเขาจะถูกอารยธรรมอื่นโจมตีได้อย่างไร
แต่ในช่วงที่ผ่านมานี้, ยานรบที่มาโจมตีพวกเขานั้น, ยานรบเหล่านี้ทรงพลังมากในด้านพลังทำลาย, ซึ่งเหนือกว่ากองกำลังหลักของพวกเขาเสียอีก
เมื่อเผชิญเข้ากับสถานการณ์นี้, ชาวโครน่าจึงได้ส่งกองยานออกไปรอบๆ เพื่อจัดการเรื่องนี้
แต่พวกเขาก็พบว่าอุปกรณ์สอดแนมของคนพวกนั้นดูเหมือนจะล้ำสมัยมาก
ก่อนที่พวกเขาจะได้เข้าถึงตัว, คนพวกนั้นก็ได้หลบหนีออกไปก่อน, พวกเขาไม่สามารถไล่จับคนพวกนั้นได้เลย
ณ ห้องประชุม, เหล่าผู้นำของชาวโครน่าซึ่งมีสีหน้าที่บูดเบี้ยว กำลังนั่งอยู่ในห้องประชุม
"ป๊าบ!"
เอกสารถูกฟาดลงบนโต๊ะ, ซึ่งคนที่ฟาดเอกสารลงบนโต๊ะนั้นมองมาที่คนอื่นด้วยสายตาดุร้ายและอยากที่จะฆ่า
"ใครก็ได้บอกข้าทีซิว่าทำไม, ทำไมถึงผ่านไปตั้งนานแล้ว, ทั้งๆที่มีดาวที่ถูกโจมตีก็มากมาย แต่กลับไม่ได้ข้อมูลอะไรกลับมาเลย, พวกนั้นเป็นกองยานผีรึยังไง?"
"โม่หยาง, เปล่าประโยชน์ที่จะโกรธ, พวกเราไม่เคยมีบันทึกหรือข้อมูลของยานรบพวกนี้มาก่อนเลย, ยิ่งไปกว่านั้นอุปกรณ์ตรวจจับของพวกเขาก็ทรงพลังมากกว่าของพวกเรามากเสียด้วย, จากสถานการณ์ในเวลานี้มันเป็นเรื่องยากมากที่จะจับตัวพวกเขาได้"
"แล้วคุณจะมองดูพวกเขา, ทำลายดาวและฆ่าคนของพวกเราอยู่เฉยๆอย่างงั้นเหรอ?"
"ใครบอกคุณ, ว่าพวกเราจะดูอยู่เฉยๆกัน"
"พาเมล่า, แกวางแผนอะไรไว้อย่างงั้นเหรอ?" แล้วโม่หยางก็ดูมีชีวิตชีวาขึ้นมา
มันไม่สำคัญว่าจะต้องสละคนไปมากซักเพียงใดก็ตาม ขอแค่จัดการคนพวกนี้ได้ก็พอ
"ฮ่าๆ, กับดักของพวกเราเกือบเสร็จแล้วหรือยัง?"
"ขอตอบท่านพาเมล่า, เกือบจะเสร็จสิ้นแล้วครับ"
"ดีมาก, คนพวกนั้นทำตามแผนของพวกเราอย่างดีใช่มั๊ย?"
"ใช่ครับ, พวกเราได้ปกปิดเอาไว้อย่างดีและไม่ปล่อยให้เล็ดลอดออกมาได้ครับ"
พาเมล่ายิ้มออกมา, ซึ่งทุกคนในห้องประชุมนั้นรู้ดีว่าพาเมล่านั้นคือคนที่อันตรายที่สุดแล้ว
"เข้ามาสิ, มาดูแผนของฉันกัน, ถ้าไม่มีอะไรผิดพลาดล่ะก็ พวกเราจะสามารถฆ่าคนพวกนั้นได้ในคราวนี้แน่"
"อืม, ท่านพาเมล่าที่เคารพ, คุณวางแผนนี้เอาไว้งั้นเหรอครับ?"
เมื่อพาเมล่าผงกหัว, ทุกคนต่างก็ตื่นเต้นขึ้นมา, ในแผนที่พาเมล่าวางเอาไว้นั้น, เขาได้ทำการเสียสละดาวไปจำนวนหนึ่ง, ซึ่งพวกเขาคิดว่าไม่น่าจะเป็นปัญหาใหญ่อะไร
"ดี, ดีมาก, ข้าจะจับพวกมันทรมาณอย่างสาสมเมื่อข้าจับพวกมันมาได้แล้ว"
"ผมเองก็อดใจไว้ไม่ไหวแล้วที่จะให้พวกมันได้ลิ้มรสถึงความเจ็บปวด เพราะการมายั่วโมโหอารยธรรมโครน่าของพวกเรา"
กลุ่มชาวโครน่าต่างก็ถูมือของตัวเองและรอความสำเร็จของแผนการเพื่อให้สาแก่ความโกรธของพวกเขา
รูหนอนที่อยู่ใกล้กับที่นี่, ป้อมปราการได้สร้างใกล้จะเสร็จแล้ว, เหลือเพียงแค่การติดตั้งอาวุธพิเศษลงไปเท่านั้นก็จะเรียบร้อย
ปัจจุบันขนาดของกองยานนี้ก็ได้ขยายเพิ่มขึ้นไปอีก, และมีอารยธรรมมากมายต่างก็พากันมาที่นี่เพื่อร่วมด้วยช่วยกัน
"พวกเราจะต้องรอไปจนถึงเมื่อไร? พวกเราอดทนรอไม่ไหวแล้วนะ"
"ข้าก็ไม่รู้, ข้าได้ยินแค่ว่าอีกไม่นาน, ข้าก็หวังว่าอีกไม่นานจริงๆเถอะ, จะให้อยู่แบบนี้ทุกวันๆก็ไม่ไหวนะ
ทหารจากยานรบทั้งสองฝ่ายกำลังสนทนากัน, พวกเขามาที่นี่เพื่อสู้และหวังผลกำไรจากสงคราม
แต่หลังจากที่มาอยู่เฉยๆเป็นเวลานานๆเข้า, ก็เริ่มรู้สึกเบื่อที่ไม่มีสงครามอะไรเสียที
"ฉุกเฉิน, ฉุกเฉิน, ขอให้ทุกหน่วยกลับเข้าไปประจำยานรบของตัวเองเพื่อเตรียมพร้อม"
เสียงนี้ประกาศซ้ำอีก 2 รอบ, และถูกส่งไปยังยานรบทุกลำให้อยู่ในสภาวะรอคำสั่งต่อไป
ณ ห้องประชุม, เหล่าตัวแทนจากอารยธรรมต่างๆ, รู้ดีว่าในที่สุดพวกเขาจะได้เริ่มวางแผนการกันเสียที, ถึงจะไม่ได้กระโดดโลดเต้นฉลองก็เถอะ
"ดี, ดีมาก, ในที่สุดก็จะได้ไม่ต้องลอบโจมตีเสียที"
"ใช่, ข้าอดใจรอไม่ไหวแล้ว, คราวนี้ข้าจะทำให้พวกอารยธรรมชั่วร้ายรู้ถึงความผิดที่พวกเขาก่อไว้เสียที"
"พวกคุณทั้ง 6 อารยธรรมต้องการที่จะเข้าร่วมเพื่อที่จะโจมตีอารยธรรมนั้นจริงๆสินะ?"
"ใช่แล้ว, พวกเราได้ตัดสินใจแล้ว, จนกว่าพวกเรากำจัดอารยธรรมนั้นได้, พวกเราจะค่อยไปทำอย่างอื่น"
อาจจะเรียกได้ว่าความเกลียดชังของทั้ง 6 อารยธรรมนี้, ซึ่งมีความฝังรากลึกเกี่ยวการเป็นทาสมาก, เรื่องของอารยธรรมโครน่าจึงได้ทำให้ระเบิดขึ้นมา
อารยธรรมนี้ไม่เพียงแต่ยังมีระบบทาสอยู่, แต่ยังกดขี่อารยธรรมที่มีปัญญาอารยธรรมอื่นให้เป็นทาสอีกต่างหาก, แม้แต่บางอารยธรรมก็ยังถูกสังหารหมู่
ถ้าไม่ใช่เพราะเป็นคำสั่งของทางกองทัพของสหพันธรัฐ, พวกเขาคงได้บุกโจมตีอารยธรรมโครน่าไปแล้ว
"จะว่าไป, ดูเหมือนว่าจะมีอะไรผิดปกติในตอนที่พวกเราสอดแนมในช่วงนี้, แต่ในคราวนี้พวกเราจะจัดการพวกมันให้สิ้นซากอยู่ดี"
"ใช่, ต่อให้พวกเขาวางแผนอะไรไว้ก็ตาม, มันก็ไม่ได้ผลเมื่อต้องเผชิญกับความแข็งแกร่งที่แท้จริงของพวกเรา"
หลังจากที่ประชุมจบ, ยานรบของทั้ง 6 อารยธรรมก็ได้มารวมตัวกัน
และกองยานรบเหล่านั้นที่ซึ่งเคยลอบโจมตีในเขตดาวแอชเล่ย์มาก่อนก็ได้มารวมตัวกันด้วยและเริ่มนำทัพออกไปโจมตี
เมื่อกองยานรบเหล่านี้ได้เข้าสู่เขตดาวแอชเลย์, พวกเขาก็ถูกจับตาดูโดยยานรบของชาวโครน่า
มองดูกองยานรบเหล่านี้ที่ทำให้พวกเขาต้องขบเขี้ยวเคี้ยวฟันนั้นได้ก้าวเข้ามาในกับดัก พวกเขาก็ได้เคลื่อนกองยานตามกองยานเหล่านี้ไป
ท่ามกลางวงล้อมขนาดใหญ่ที่ล้อมรอบกองยานจำนวนมาก, เพื่อป้องกันไม่ให้พวกเขาหลบหนีไปได้, ชาวโครน่าได้ใช้ยานแม่ถึง 4 ลำในการใช้เป็นฐานทัพชั่วคราวนี้
แล้วกองยานนี้ก็พบว่ามีอะไรผิดปกติอยู่รอบๆพวกเขา, แล้วจากนั้นก็ได้มีข้อความแจ้งเข้ามาว่ามีกองกำลังขนาดใหญ่ตามหลังพวกเขามา
"ดูนั่นสิ, นั่นคือสิ่งที่พวกเราตรวจจับได้ล่ะ"
"ช่างโหดร้ายจริงๆเลยนะ, เพื่อที่จะจับยานรบไม่กี่ 10 ลำ, พวกเขาต้องใช้กองกำลังขนาดใหญ่ขนาดนี้"
"ฮ่าๆ, ก็ไม่เลวไม่ใช่รึไง, พวกเราไม่จำเป็นต้องไปหายานแม่ของพวกเขาเลย, และก็ไม่จำเป็นต้องกลัวว่าพวกเขาจะหนีไปด้วย"
"ก็จริงนะ, พวกเรามาแบ่งงานกันเถอะ, พวกเขาเริ่มที่จะล้อมพวกเราละ"
"ถ้าอย่างนั้นพวกเราขอจัดการทางนี้เองละกัน"
"......"
ไม่นานนัก, อารยธรรมทั้ง 6 ก็ได้แบ่งหน้าที่กัน
ทางโครน่าที่ต้องการที่จะล้อมกองยานที่อยู่ด้านในเหล่านี้ และหยุดพวกเขาจากการหลบหนี
ส่วนทางกองยานของอารยธรรมทั้ง 6 เองก็ต้องการที่จะฆ่ากองยานของชาวโครน่าเหล่านี้ทั้งหมด, ดังนั้นพวกเขาจึงได้คิดที่จะให้พวกเขาล้อมเอาไว้
ยิ่งไปกว่านั้น, พวกเขายังใช้อุปกรณ์ตรวจจับล้ำสมัยที่ผลิตโดยอู๋ฮ่าวเหรินเพื่อหลีกเลี่ยงการตรวจจับของชาวโครน่า
ในเวลานี้, ผู้นำชาวโครน่ากำลังตื่นเต้นมาก ที่ในที่สุดพวกเขาล้อมกองยานเหล่านี้ที่แอบมาลอบโจมตีอย่างต่อเนื่องในเขตดาวของชาวโครน่าเอาไว้ได้
โม่หยางได้ขับยานรบของตัวเองออกมา, เพื่อเข้าร่วมการล้อมจับและกำจัดในครั้งนี้ด้วย, เขาต้องการที่จะทรมาณพวกคนที่น่าชิงชังเหล่านี้เป็นคนแรกด้วย
"ท่านโม่หยางครับ, พวกเขาถูกล้อมโดยพวกเราแล้วครับ, ในเวลานี้ต่อให้พวกเขาย่อตัวให้เล็กลงได้, ก็หนีรอดไปไม่ได้ครับ"
"ฮ่าๆ, ถ้าอย่างนั้นก็ลงมือได้, ยิ่งเร็วยิ่งดี, ข้าอดใจรอไม่ไหวที่จะได้พบกับคนพวกนั้นแล้ว" โม่หยางยิ้มอย่างกระหายเลือดขึ้นมา
ส่วนกองยานเหล่านี้, ก็หาได้หวาดหวั่นไม่, และบินต่อไปตามแผนการเติม
เผชิญหน้ากับกองยานรบที่ล้อมรอบพวกเขา, แต่กลับไม่ได้ตอบโต้อะไรราวกับว่าพวกเขายังไม่รู้ตัวยังไงอย่างงั้น
0 ความคิดเห็น