RC:บทที่ 91 สัญญางูหลามดำ
ในตอนนั้น ปากขนาดใหญ่ของงูหลามดำก็เคลื่อนเข้ามาใกล้อยู่ตรงหน้าหลินเฟิง มันอ้าปากกว้างออกมา เขี้ยวแหลมคมทั้งสี่ดูน่ากลัวเป็นอย่างยิ่ง
อักขระงูส่ายไปมาและมีน้ำลายไหลออกมา ขณะนั้นเอง หลินเฟิงก็ได้กลิ่นเหม็นเน่าออกมาจากปากของงูหลามดำ
ชั่วขณะที่งูหลามดำกำลังจะฉกลงมาที่คอของหลินเฟิง กำปั้นขนาดมหึมาก็เสยขึ้นมาที่ใต้ปากของงูหลามดำ
มันมีประกายไฟอยู่ในกำปั้นนั้น และกำปั้นลูกไฟสีแดงที่ปรากฏขึ้นมาราวกับเหล็กไหลก็ต่อยเข้าที่คางของงูหลามดำ
ชี่ ชี่!
มีเสียงไหม้ดังออกมาอย่างชัดเจนตามด้วยกลุ่มควันสีน้ำเงินที่พวยพุ่งออกมา แสดงให้เห็นว่ามีบางสิ่งกำลังถูกเผาไหม้
ฟู่!
งูหลามดำกรีดร้องออกมาและหลินเฟิงก็ต่อยเสยหัวของมัน ขณะที่การโจมตีด้วยลูกบอลไฟของเสี่ยวเฮ่ยก็เข้ามาถึง
ปัง!
จากเสียงปังที่ดังออกมาอย่างแรง แสดงให้เห็นว่าพลังนั้นได้เข้าโจมตีงูหลามดำอย่างจัง ทันใดนั้นเปลือกที่ถูกเผาไหม้ใต้คอของมันก็หลุดลอกออกมาและชิ้นส่วนต่าง ๆ ก็แตกหักพังทลายลง
แต่ไฟโลกันต์ของเสี่ยวเฮ่ยก็ยังรับรู้ได้ถึงชีพจรชีวิต มันจึงเผาชิ้นส่วนต่าง ๆ ที่พังทลายลงมาด้วย ถือเป็นการซ้ำเติมอาการบาดเจ็บของงูหลามดำอีกชั้นนึง
ในตอนนี้ ทั้งส่วนหัว, คาง และสันหลังของงูหลามดำทั้งหมดได้รับบาดเจ็บแม้ว่าจะไม่ร้ายแรงนัก แต่อาการบาดเจ็บในปริมาณมากก็ไม่สามารถทำให้สัตว์ประหลาดที่มีพลังชีวิตสูงคงสภาพอยู่ได้
ยิ่งกว่านั้น ส่วนหางของงูหลามดำก็ยังได้รับบาดเจ็บอย่างสาหัสเพราะถูกราชาหมาป่าสีขาวเข้าโจมตี อาการบาดเจ็บนั้นร้ายแรงและเลือดก็ไหลออกมาไม่หยุด
ด้วยสาเหตุนี้จึงทำให้มันหงายท้องได้ด้วยหมัดของหลินเฟิง มันนอนแน่นิ่งอยู่กับพื้นและลุกขึ้นมาไม่ได้อีก มันทำได้เพียงจ้องมองไปยังหลินเฟิงอย่างไม่ยอมจำนน
สัตว์วิญญาณที่มีเลือดโบราณอย่างมัน ถ้าหากหนีออกไปได้ มันก็อยากจะบินขึ้นไปในท้องฟ้าแล้วปล่อยให้นกบินผ่านและหากอยู่ในทะเลก็จะกระโดดขึ้นมาพร้อมกับปลา
แต่ในตอนสุดท้าย มันก็ถูกทำลายลงถึงสองครั้งโดยหลินเฟิง
ความจริงแล้ว ภายใต้สถานการณ์ที่ปกติ มันก็ยากที่งูหลามดำจะใช้ชีวิตเหมือนสัตว์ปกติทั่วไปหรือแม้แต่มีพลังแบบปกติอยู่แล้ว
แต่หลินเฟิงนั้นแตกต่างไปจากพลังอื่น ๆ หลินเฟิงไม่รู้ตัวเลยว่าเขามีพลังสายหนึ่งซึ่งถือเป็นคราวเคราะห์ของงูหลามดำที่ได้มาเจอสัตว์ประหลาดคนนี้
"เจ้างูเน่า, ฉันจับแกได้แล้ว!"
ขณะที่งูหลามดำล้มลงกับพื้น ราชาหมาป่าขาวก็กระโดดขึ้นไปอยู่บนตัวมันทันที งูหลามดำที่ยังอยากจะมีชีวิตอยู่ต่อถูกกดลงบนพื้นด้วยกรงเล็บของมัน
กรงเล็บอันแหลมคมของราชาหมาป่าขาวฝังเข้าไปในเนื้อของงูหลามดำซึ่งสร้างความเจ็บปวดต่อการขัดขืนยิ่งนัก
แต่ราชาหมาป่าขาวที่จับงูไว้นั้นก็ไม่ปล่อยมันไปอย่างง่ายดาย สุดท้ายแล้วมันก็ไม่เหลือเรี่ยวแรงที่จะต่อต้าน มันนอนแน่นิ่งอยู่บนพื้น
“ถ้าเจ้าไม่ได้มาขโมยผลไม้ที่ข้าเฝ้าปกป้องมาหลายปี ข้าคงจะไม่ได้เหยียบสัตว์วิญญาณที่มีชีวิตอยู่มาอย่างยาวนานแบบนี้!” เมื่อราชาหมาป่าขาวกล่าวจบก็ลากกรงเล็บอีกข้างไปบนตัวงูหลามดำอีกแปดถึงเก้าเมตร
“หากข้าได้กินผลไม้พวกนั้น ข้าก็จะสามารถทำลายสัตว์วิญญาณชั้นสูงพวกนั้นได้ ไม่อย่างนั้นข้าจะต่อต้านพลังพวกนั้นได้อย่างไร?”
เคร้ง!
กรงเล็บลงมืออีกครั้ง งูหลามดำราวกับท่อนไม้ที่กลิ้งไปบนพื้น “เพราะเจ้า เพราะเจ้า เจ้าฆ่าพ่อกับแม่ของข้า!” ขณะนั้นหมาป่าขาวตัวเล็กก็วิ่งเข้ามาเหยียบแล้วตบงูหลามดำด้วยกรงเล็บของมัน
อีกทั้งมันยังใช้ปากเล็ก ๆ กัดเข้าที่งูหลามดำ แต่ฟันที่อ่อนแอของมันก็ไม่สามารถทำให้งูหลามดำบาดเจ็บใด ๆ ได้เลย
งูหลามดำกำลังจะตายลง ดวงตาของมันไม่ยินยอมและโกรธเกรี้ยว แต่ร่างกายของมันกลับไม่สามารถขยับได้อีกต่อไปแล้ว
ราชาหมาป่าขาวนึกถึงอดีตและกระโดดขึ้นไป เมื่อขึ้นมาถึงกลางท้องฟ้า กรงเล็บของมันก็ปรากฏแสงสีฟ้าแล้วตบลงไปบนงูหลามดำ
นี่เป็นความสามารถที่สองของราชาหมาป่าขาวที่เต็มไปด้วยพลังและความแหลมคม มันแข็งแกร่งกว่าพลังที่ปล่อยออกมาก่อนหน้าแต่ระยะและช่วงการโจมตีนั้นค่อนข้างสั้น
สัตว์วิญญาณแต่ละตัวจะมีความสามารถเฉพาะตัว และยิ่งเป็นสัตว์วิญญาณที่มีความแข็งแกร่งมาก ความสามารถก็จะยิ่งมากตามความแข็งแกร่ง
สัตว์วิญญาณระดับต่ำจะมีความสามารถเพียงอย่างเดียว, สัตว์วิญญาณระดับกลางจะมีความสามารถได้มากที่สุดสองอย่าง และสัตว์วิญญาณระดับสูงก็มีความสามารถได้มากที่สุดสามอย่าง
แต่ไม่ใช่สัตว์วิญญาณระดับกลางจะต้องมีพลังธรรมชาติสองอย่างเสมอไป มันจำเป็นต้องทำความเข้าใจและเรียนรู้ทักษะที่ซ่อนเร้นอยู่ในสายเลือด
งูหลามดำไม่ได้มีวิวัฒนาการไปสู่สัตว์วิญญาณระดับต่ำอย่างแท้จริง ดังนั้นมันจึงพ่านแพ้ให้กับหลินเฟิง ถ้าหากมันมีความสามารถขึ้นมาบ้าง บางทีจุดจบของมันคงจะแตกต่างไปจากนี้
แม้ว่าหนึ่งในนั้นจะไม่ใช่สัตว์วิญญาณแต่เป็นมนุษย์ก็ตาม มันก็คงจะสามารถต่อต้านและหลบหนีไปได้
แต่มันก็คงสายเกินไป ขณะนี้วาระสุดท้ายของงูหลามดำได้มาถึงแล้ว แม้ว่ามันจะไม่เต็มใจก็ตาม
ชั่วขณะนั้น กรงเล็บขนาดใหญ่ของราชาหมาป่าขาวก็พุ่งลงมา หากงูหลามดำถูกโจมตีด้วยความสามารถนี้แล้วล่ะก็ มันคงไม่สามารถรักษาชีวิตอีกต่อไปได้แน่ ๆ
งูหลามดำมองดูกรงเล็บประกายแสงที่ลงมาจากท้องฟ้า มันค่อย ๆ ปิดตาลงอย่างช้า ๆ ดูเหมือนว่าช่วงชีวิตของมันคงไม่ยาวนานอีกต่อไปแล้ว
ตู้ม!
ท้ายที่สุด กรงเล็บขนาดใหญ่ของราชาหมาป่าขาวก็ตกลงมาและมีเสียงแตกหักดังขึ้น บรรดาฝุ่นฟุ้งกระจายขึ้นมาจากพื้น และหลุมขนาดหนึ่งเมตรก็ปรากฏขึ้นมาตรงจุดนั้น
น่าเสียดายที่หลินเฟิงก็มองดูฉากนี้ด้วย แต่เขากลับไม่หยุดมัน เหตุการณ์นี้สร้างความไม่พอใจให้แก่คนอื่น ๆ
แต่วินาทีถัดมา หลังฝุ่นจางหายไป ฉากที่น่าประหลาดใจก็ปรากฏขึ้นมา อุ้งเท้าของราชาหมาป่าขาวไม่ได้โจมตีเข้าที่หัวของงูหลามดำแต่กลับตกลงมาอยู่ข้าง ๆ มัน
“เอ๋? เกิดอะไรขึ้น? ท่านโจมตีพลาดหรืองูหลามดำมันหนีไปได้เอง?” หลินเฟิงกล่าวอย่างสงสัย
แม้จะเป็นช่วงกลางคืน เสี่ยวเฮ่ยและราชาหมาป่าต่างก็เป็นสัตว์ที่มองเห็นในตอนกลางคืนได้ อีกทั้งยังเป็นสัตว์วิญญาณที่ไม่มีทางแพ้ได้อย่างง่ายดาย
คำอธิบายเพียงอย่างเดียวก็คือราชาหมาป่าตั้งใจโจมตีพลาด
"ปล่อยให้งูหลามดำรอดชีวิต?" หลินเฟิงกล่าวอย่างสงสัย
ตอนนั้น งูหลามดำก็พบว่ามันยังไม่ตาย แม้มันจะไม่สามารถพูดได้แต่ไอคิวของมันก็ใกล้เคียงกับมนุษย์ มันจึงสามารถเข้าใจบางอย่างได้อย่างถ่องแท้
"ได้ ข้าจะไม่ตำหนิเจ้าในเรื่องนี้ แม้ว่าเจ้าจะไม่ได้ตั้งใจ แต่ข้าก็จะไม่ปล่อยเจ้าไปง่าย ๆ แน่!"
"ข้าให้เจ้าเลือกมา หนึ่ง จะสร้างพันธะสัญญากับมนุษย์และกลายมาเป็นสัตว์นักสู้ของเขา! ข้ารู้ว่าเจ้ามีความสามารถในการสร้างพันธะสัญญาได้"
"สอง ตายลงด้วยกรงเล็บของข้า เลือกมา!" ราชาหมาป่าขาวกล่าวกับงูหลามดำ
เมื่อได้ยินแบบนี้ หลินเฟิงก็รู้สึกประหลาดใจที่ราชาหมาป่าขาวสั่งให้งูหลามดำทำพันธะสัญญากับเขาและกลายมาเป็นสัตว์นักสู้ของเขา
หลินเฟิงรู้สึกถึงความสุขที่เกิดขึ้นมาอย่างรวดเร็วและลดการป้องกันลง
ฟู่!
ขณะที่นอนอยู่บนพื้น งูหลามที่กำลังจะตายก็ละอายใจอยู่สักพัก จากนั้นก็พยายามผงกหัว
เพื่อให้มีชีวิตอยู่ ใครจะเลือกให้ตัวเองตายกันล่ะ
"เสี่ยวเฟิง มานี่สิ!" ราชาหมาป่าขาวกล่าวกับหลินเฟิง
หลินเฟิงรู้สึกตื่นเต้นนิดหน่อยในตอนนี้ ราชาหมาป่าขาวแปลกจริง ๆ มันทำคุณประโยชน์ได้มากทีเดียวในเวลานี้ ฮ่า ฮ่า
หลินเฟิงสาวเท้าเข้าไปอยู่ข้าง ๆ งูหลามดำ
งูหลามดำมองไปที่หลินเฟิงอย่างอิดออด จากนั้นก็พยายามมองขึ้นไปสูงเท่าหลินเฟิง
ขณะนั้น วงกลมแสงก็ปรากฏขึ้นบนหัวของงูหลามดำราวกับแสงสว่างที่ลึกลับมาก
ครั้งก่อน ในตอนที่หลินเฟิงกับเสี่ยวเฮ่ยทำพันธะสัญญาและผึ้งเพชฌฆาต พวกเขาก็เห็นแสงที่คล้ายกันนี้
จากนั้นงูหลามดำก็สร้างพันธะสัญญาขึ้นบนหน้าผากของหลินเฟิง ต่อมาสิ่งที่ลึกลับก็เข้าไปอยู่ในความคิดของหลินเฟิง
ในตอนนั้นเอง หลินเฟิงรู้สึกได้ว่าเขาถูกเชื่อมต่อกับงูหลามดำมากขึ้นอีกเล็กน้อยและหลินเฟิงก็รู้สึกว่างูหลามไม่ได้เย็นชาต่อเขาอีกต่อไปและสนิทกันมากขึ้น
ขณะนั้นเองงูหลามดำก็ได้กลายมาเป็นสัตว์นักสู้ของหลินเฟิงแล้
0 ความคิดเห็น