RC:บทที่ 369 การเปลี่ยนรูป

นิยายลงทุกวัน เวลา 6.00 น. ส่วนเรื่องไหน จำนวนกี่ตอนนั้น สามารถดูได้ ที่นี่

วิธีรับรหัสปลดล็อค

RC:บทที่ 369 การเปลี่ยนรูป

"หยุนเจียน เธอ, เธอ ... " การโจมตีของหยุนเจียนนั้นทรงพลังจนลั่วเจียงถึงกับพูดไม่ออก

"เธอ, เธอไม่ใช่พี่หยุนเจียน!” ในเวลานี้ลูหยูรีบเปิดปากอย่างรวดเร็วและตะโกนออกมา

"ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า ตอนนี้เข้าใจแล้วสินะแต่ก็ยังโง่อยู่ดี!" หยุนเจียนพูด น้ำเสียงก็เปลี่ยนไปทันที จากนั้นมือของเธอก็จับไปที่หน้า ฉีกชิ้นส่วนหน้ากากหนังมนุษย์ออก แสดงให้เห็นใบหน้าอีกหน้า

"การเปลี่ยนรูปงั้นเหรอ?" ลั่วเจียงรู้สึกตกใจ

เขาเห็นใบหน้าที่แตกต่างจากใบหน้าของคนจีนอยู่เบื้องหลังหน้ากากผิวหนังมนุษย์ ใบหน้านิ่งและสวยงามเมื่อสงบนิ่ง แต่กลับดูดุร้ายเมื่อยิ้ม

ทันใดนั้นผู้หญิงคนนั้นก็ดึงเสื้อผ้าบนร่างกายของเธออีกครั้ง ในนาทีต่อมาลูหยูและลั่วเจียงก็ต้องตกใจ

ในเวลานั้นผู้หญิงสวมชุดสีดำและมีมีดอยู่ในมือของเธอ ใช่นินจาญี่ปุ่นหรือเปล่า?

"เธอ, เธอไม่ไช่พี่หยุนเจียนจริง ๆด้วย เธอทำอะไรกับพี่หยุนเจียน?” ลูหยูคำรามออกมาเสียงดัง

"เอาเป็นว่าฉันฆ่าหญิงสาวร่างเล็กนั้นไปแล้ว แล้วก็ลอกหน้าออกมาทำหน้ากากอย่างที่พวกนายเพิ่งเห็นไปไงล่ะ! ฮ่าฮ่าฮ่า!” หญิงสาวพูดออกมาพร้อมเสียงหัวเราะอย่างบ้าคลั่ง!

"อะไรนะ? เธอฆ่าหล่อนงั้นเหรอ?” เมื่อได้ยินสิ่งนี้ลั่วเจียงก็ลุกขึ้นยืน ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความโกรธ เขาอยากที่จะฆ่าผู้หญิงที่อยู่ตรงหน้า

ในเวลานี้ ลูหยูก็หยิบธนูยาวออกมา, ใส่ลูกธนูที่แหลมคมและเล็งไปที่ผู้หญิงคนนั้น แต่ผู้หญิงคนนั้นดูเหมือนจะไม่สนใจ, ไม่กลัว เพียงแค่เห็นเธอตบมือขึ้นมาในอากาศและพูดออกมาว่า “ออกมาเลย!”

ทันทีที่เสียงเบาลง ก็เกิดเสียงดังขึ้นรอบด้าน ซึ่งเห็นได้ชัดว่ากำลังเข้ามาใกล้อย่างรวดเร็ว ในเวลานั้นลั่วเจียงและลูหยูก็ได้เห็นคนห้าคนอยู่ล้อมรอบพวกเขา แต่ละคนสวมเสื้อผ้าสีดำและคลุมด้วยผ้าสีดำ พวกเขามีดาบที่ยาวเท่ากันกับหญิงสาว

เห็นได้ชัดว่านี่คือนินจาญี่ปุ่นห้าคน เมื่อพวกเขาเห็นสิ่งนี้พวกเขาก็ตกใจ นอกจากผู้หญิงคนนั้นแล้วก็คือนินจาญี่ปุ่นหกคน แต่ละคนมีลมหายใจที่แข็งแกร่ง ซึ่งพวกเขาไม่สามารถต้านทานได้เลย

"ฆ่าซะ!"

ทันทีที่ผู้หญิงญี่ปุ่นอ้าปาก คนทั้งหกก็โจมตีพวกเขาทั้งสองทันที เมื่อต้องเผชิญหน้ากับเหตุการณ์นี้ชายทั้งสองคนก็ตัวสั่นเทาและตกอยู่ในสถานการณ์รุนแรง

อย่างไรก็ตาม ในเวลานี้ทันใดนั้นร่างหนึ่งก็ปรากฏขึ้นข้างๆลูหยูและเขาก็ไม่กลัวการโจมตีของคนมากมายเหล่านี้เลย

ทันใดนั้นการโจมตี ความเร็วเช่นนี้ทำให้มองเห็นได้ไม่ชัดในเวลากลางคืน เพียงแค่ได้ยินเสียงปังปัง ต่อมาผู้โจมตีทั้งหมดต่างก็กระเด็นออกไป

มีเพียงผู้หญิงและนินจาระดับ S เท่านั้นที่ตอบโต้อย่างรวดเร็วและหลบหนีจากการโจมตีได้ทันที

ผู้หญิงและนินจาระดับ S ถอยห่างออกไปหลายเมตรอย่างรวดเร็วและหยุดลง ในเวลานี้พวกเขาเห็นร่างที่อยู่ข้างๆลูหยู

นั่นใช่หลินเฟิงที่กลับไปแล้วไม่ใช่เหรอ?

"เธอเป็นคนญี่ปุ่น!" หลินเฟิงมองหญิงสาวและพูดออกมา

“บ้าจริง นายกลับมาได้ยังไง? นายไปแล้วไม่ใช่เหรอ?” หญิงสาวพูดออกมาอย่างไม่อยากจะเชื่อ

"ฉันไปแล้ว แต่ฉันกลับมาอีกครั้ง ทำไมเหรอ เธอสงสัยอะไรงั้นเหรอ?” หลินเฟิ่งกล่าวพร้อมรอยยิ้ม

“ฮืม กลับมาทันเวลาพอดี งั้นก็ตายไปพร้อมกันเลยแล้วกัน ทั้งสามคนนี้จะลงนรกไปด้วยกันพวกเขาจะได้ไม่เหงา!" หญิงสาวพูดอย่างเย็นชา

หลินเฟิงฟังคำพูดของเธอและยิ้ม จากนั้นเขาก็เห็นนินจาทั้งหกคนและทำเป็นนับอย่างจริงจัง "หนึ่ง, สอง, สาม, สี่ ... "

"ที่นี่มีพวกเธอทั้งหมดหกคน แล้วจะสนุกเหรอที่ได้ลงนรกไปด้วยกัน?" หลินเฟิ่งกล่าวพร้อมรอยยิ้ม

ในเวลานี้ นินจาระดับ S ก็หายตัวไปทันทีหลังจากที่ได้ยินเสียงดัง "เร็วเข้า อย่ามัวพูดเรื่องไรสาระ เดี๋ยวถ้าพวกสมาคมป้องกันราชอาณาจักรมาอีกจะลำบาก!”

เมื่อนินจาระดับ S หายไป หลินเฟิงก็รู้สึกได้ถึงกลิ่นอายของอันตรายที่มาจากข้างหลังเขา

โดยไม่ต้องพูดอะไร หลินเฟิงมีดาบทองคำขนาดใหญ่มาอยู่ในมือทันที มันเป็นประกายระยิบระยับบนท้องฟ้าทำให้โลกรอบตัวเขาเป็นสีทอง

ดาบทองคำขนาดมหึมาฆ่าพลังแห่งความน่ากลัวได้ในทันที ทำให้เห็นร่างที่ปรากฏอยู่ด้านหลังหลินเฟิง มันเป็นนินจาระดับ S ที่หายไปก่อนหน้านี้

ในวินาทีที่นินจาโผล่ออกมา เขาถึงกับตกใจ ทันใดนั้นดาบมหึมาก็ตกลงบนศีรษะของเขา ใบมีดขนาดใหญ่ทำให้ชายที่แข็งแกร่งระดับ S กลัวที่อยู่บนหัวที่เอามาต้านการโจมตี

เมื่อได้ยินคำสั่ง นินจาระดับ S ที่แยกออกมา ในเวลานี้ก็นินจาคนอื่นๆต่างก็เข้ามาโจมตีหลินเฟิงเช่นกัน

เมื่อมองเห็นสิ่งนี้ ลูหยูและลั่วเจียงรีบไปข้างหน้าเพื่อร่วมต่อสู้ด้วย แต่พวกเขาไม่ได้เป็นคู่แข่งของคนเหล่านั้นเลยและพวกเขาก็ถูกโจมตีกลับและกระเด็นออกไปทีละคน เมื่อเห็นอย่างนี้หลินเฟิงจึงตัดนินจาสองคนออกไปด้วยดาบหนึ่งเล่มซึ่งช่วยลดแรงกดดันลงไปได้มาก

แต่สิ่งที่หลินเฟิงไม่ได้สังเกตก็คือ นินจานั้นไม่รู้ว่ามันหายไปตั้งแต่เมื่อไร หลินเฟิงรู้สึกถึงลมหายใจที่รุนแรงที่ล็อคเขาไว้และเขาไม่สามารถบอกทิศทางได้ว่ามาจากทางไหน

หลินเฟิงแค่รู้สึกระมัดระวังและทันใดนั้นใบมีดขนาดใหญ่ก็ตัดมาที่หัวเขา มันเร็วมาก หลินเฟิงไม่มีเวลาตอบโต้ดังนั้นเขาจึงต้องยกดาบขนาดใหญ่ออกไปในอากาศและชนเข้ากับดาบยาวของเธอ

เพราะการโจมตีของหลินเฟิงเกิดขึ้นอย่างไม่ได้ตั้งตัวและไม่ได้ใช้กำลังทั้งหมดซึ่งนำไปสู่ความแข็งแกร่งที่ไม่เพียงพอ

หลินเฟิงร่วงหล่นลงไปบนพื้นโดยตรงและมีร่องขนาดใหญ่ปรากฏขึ้นใต้เขา มันแตกได้ทุกที่และแผ่ไปทุกด้านด้วยรัศมีประมาณห้าเมตร

ในเวลานี้หลินเฟิงอยู่ในใจกลางของร่อง เขาเงยหน้าขึ้นมองนินจาญี่ปุ่นและถอนหายใจว่าความแข็งแกร่งของนินจายังคงเหนือกว่านินจาระดับ S เขาประมาทเกินไป

ในเวลานี้หลินเฟิงรู้สึกว่าฝ่ามือของเขาเป็นอัมพาตและร่างกายของเขาสั่นและปวดหัว เห็นได้ชัดว่าหลินเฟิงได้รับบาดเจ็บจากการระเบิดครั้งนี้

อย่างไรก็ตามก่อนที่หลินเฟิงจะฟื้นตัวได้ ร่างของนินจาระดับ S ก็หายไปอีกครั้งและนินจาญี่ปุ่นก็รีบวิ่งตรงเข้าหาหลินเฟิง

ทันทีที่หลินเฟิงเห็นว่าทั้งสองมีความเข้าใจที่ดี หนึ่งอยู่ในความสว่าง ส่วนอีกคนอยู่ในความมืด 

ในขณะเดียวกัน นินจาญี่ปุ่นอีกสี่คนก็ปิดล้อมลูหยูและลั่วเจียงไว้ ชัดเจนว่าไม่ใช่คู่แข่งของพวกเขาเลย

และหลินเฟิงอยู่คนเดียวในการเผชิญหน้ากับนินจาระดับ S ที่ทรงพลัง ซึ่งก็ยากที่จะรับมือและกลายเป็นสถานการณ์ที่เร่งด่วนไปเลย

แต่หลินเฟิงไม่กลัวเลย เขามองไปที่นินจาญี่ปุ่นที่วิ่งเข้ามาและรู้สึกถึงนินจาระดับ S ที่หายไป เขายิ้มที่มุมปากแล้วพูดว่า "ออกมา! ได้เวลาออกกำลังกาย!"

เสียงดังขึ้นมาที่กึ่งกลางคิ้วของหลินเฟิงและแสงหลายสีก็เริ่มเปล่งประกาย จากนั้นสัตว์วิญญาณก็โผล่ออกมาทีละตัว