RC:บทที่ 284 ขายกางเกงใน!

นิยายลงทุกวัน เวลา 6.00 น. ส่วนเรื่องไหน จำนวนกี่ตอนนั้น สามารถดูได้ ที่นี่

RC:บทที่ 284 ขายกางเกงใน!

 

“800,000!” หลงเฉาเทียน (หลงเช่าเทียน)​ตะโกนบิดราคา และทุกๆครั้งที่บิดเพิ่ม เขาจะเพิ่มครั้งละ 50,000 หรือไม่ก็ 60,000 เลย ซึ่งนั่นแสดงให้เห็นว่าเขานั้นรวยและต้องการที่จะได้เจ้าเกล็ดมังกรดำนี่จริงๆ 

 

อย่างไรก็ตาม การกระทำของเขานั้นก็ส่งผลในแบบที่เขาต้องการอยู่เหมือนกัน เพราะเมื่อหลายๆคนได้ยินคำพูดที่ดูหยิ่งผยองของเขาต่างก็พากันเงียบไป มีเพียงไม่กี่ตระกูลเท่านั้นที่ยังคงกล้าพูดต่อ 

 

ซึ่งในขณะนั้นหลินเฟิงยังคงนั่งอยู่บนพื้นเช่นเดิมโดยที่ไม่ได้พูดอะไร ไม่มีการขยับอะไร ราวกับเขากำลังหลับไหลอยู่ 

 

“830,000!” ตระกูลหวงฟูบิดราคาเพิ่มจากชั้น 3 

 

“870,000!” ลั่วหยูเทียนเสนอ

 

“900,000!” คนจากตระกูลตู๋กูบิดเพิ่ม

 

“.......”

 

ในท้ายสุดสิ่งนี้ก็กลายเป็นการแข่งขั้นกันของหลายๆตระกูลไปแล้ว นั่นเพราะว่าคนอื่นๆไม่มีทุนทรัพย์พอที่จะเข้ามาแทรกแล้ว 

 

ในตอนนี้มู่หรงหลานไม่ได้บิดราคาอะไรเลย เธอยังคงเฝ้ามองหลินเฟิงด้วยและหวังว่าเขาจะตื่นขึ้นมาเร็วๆ ไม่งั้นเกล็ดสีดำนั่นคงตกไปอยู่ในมือคนอื่นแน่ๆ 

 

“1 ล้าน!” หลงเฉาเทียนพูดออกไปในท้ายสุด 

 

ไม่ว่าใครจะบิดกันเท่าไหร่ แต่หลงเฉาเทียนก็บดขยี้มันด้วยราคาที่มากกว่า และแม้แต่ตระกูลหวงฟูและตู๋กูเองก็ไม่อาจจะสู้ต่อ 

 

เพราะยังไงซะสิ่งนี้ก็เป็นแค่เกล็ดมังกรดำอยู่ดี ถึงแม้ว่าเจ้าของเกล็ดจะเป็นสัตว์วิญญาณระดับ SSS ก็เถอะ ถ้ามีแค่เกล็ดยังไงซะมันก็ใช้ทำอะไรไม่ได้อยู่แล้ว ไม่เหมือนกับพวกยาเพิ่มพลังวิญญาณหรือของอื่นๆ 

 

และมันต้องมีอะไรผิดพลาดหรือไม่มันก็ไม่มีประโยชน์ เพราะไม่งั้นมันคงไม่มีใครเอามาขายกันแบบโง่ๆแบบนี้ 

 

“1 ล้าน 3 หมื่น!” ลั่วหยูเทียนที่นั่งรวมอยู่กับคนนับหมื่นด้านล่างค่อยๆหลับตาลงอย่างใจเย็น 

 

“ 1 ล้าน 5 หมื่น!” หลงเฉาเทียนเกทับ

 

“1 ล้าน 7 หมื่น!”

 

“1 ล้าน 1 แสน!”

 

ในตอนนั้น นอกจากหลงเฉาเทียนและลั่วหยูเทียน ก็ไม่มีใครบิดเพิ่มอีกแล้ว

“1 ล้าน 1 แสน 1 หมื่น!” ลั่วหยูเทียนยังคงใจเย็น ไม่ว่ายังไงก็ตาม เขานั้นมีทั้งโชคที่สูงมากๆ แล้วไหนจะยังไร้ความกลัวอีก 

 

“1 ล้าน 1 แสน 5 หมื่น!” หลงเฉาเทียนมองไปยังลั่วหยูเทียนผู้ที่ซึ่งนั่งอยู่รวมกับคนนับหมื่น เขาเริ่มรู้สึกโกรธขึ้นมาในใจ เขาอยากจะชนะลั่วหยูเทียนให้ได้มากๆเลย

 

“1 ล้าน 1 แสน 5 หมื่น!” ลั่วหยูเทียนไม่ได้เพิ่มราคาไปมากนัก เพียงแค่ 10,000 หินวิญญาณเท่านั้น อย่างไรก็ตาม เขารู้ว่ายังไงซะหลงเฉาเทียนก็จะสู้เขาให้ได้อยู่ดี 

 

“ฮึ่ม! ลั่วหยูเทียน นายอยากจะมีเรื่องกับฉันใช่มั้ย? 1 ล้าน 2 แสน!” หลงเฉาเทียนคำรามออกมา 

 

“นายน้อย เราเหลือหินวิญญาณอยู่แค่ 1 ล้าน 2 แสนแล้ว ถ้ามากไปกว่านี้...” ชายที่อยู่ด้านหลังหลงเฉาเทียนเตือนเขา 

 

1 ล้าน 2 แสนนั้นคือทั้งหมดที่หลงเฉาเทียนมีตอนนี้ ถ้ามากกว่านี้ เขาต้องนำสิ่งของไปจำนองแล้ว 

 

“ใครคิดจะมีเรื่องกับนายกันน่ะ? นายเป็นฝ่ายเริ่มก่อนเองไม่ใช่หรือไง? ใครกันน้าที่มาปั่นราคาฉันก่อนหน้านี้?” ลั่วหยูเทียนพูดด้วยรอยยิ้ม 

 

“แก! ดี! กล้าดีที่จะมานับความผิดของฉันงั้นเหรอ แต่เสียใจด้วยนะ ฉันแนะนำให้นายยอมแพ้ไปซะดีกว่า” สิ่งที่ทุกๆคนไม่คาดคิดในตอนนี้ก็คือการที่จู่ๆหลงเฉาเทียนยอมรับเรื่องนั้นและแนะนำให้อีกฝ่ายยอมแพ้นั่นแหละ 

 

“ฮ่าๆๆๆ ก็คิดไว้อยู่แล้วเชียว….เอาล่ะ ในเมื่อนายพูดมาตรงๆ ฉันก็จะพูดตรงๆกับนายเป็นครั้งสุดท้าย…. 1 ล้าน 4 แสน!” ลั่วหยูเทียนยิ้ม จากนั้นเขาก็บิดราคาเพิ่มจนทำให้หลงเฉาเทียนอยากจะไปฆ่าเขาทันที 

 

1 ล้าน 4 แสน...มันเพิ่มจากเดิมมาถึง 2 แสนเลยทีเดียวซึ่งนี่ทำเอาเกือบจะกระอีกเลือดแล้วนะ 

 

ในตอนนี้ หลงเฉาเทียนมีหินวิญญาณแค่ 1 ล้าน 2 แสนเท่านั้น แล้วพวกเขาจะไปหาหินวิญญาณอีก 2 แสนมาจากที่ไหน 

 

จริงๆหินวิญญาณที่ทางตระกูลให้เขามานั้นมีราวๆ 2.56 ล้านชิน รวมกับของเขาที่มีอีก 2.78 ล้านชิ้น แต่ตอนนี้นั้น เขาใข้ซื้ออะไรบางอย่างไปบ้างแล้ว รวมถึงใช้เรื่อยเปื่อยอีก 

 

และล่าสุดก็โดนหลินเฟิงตลบหลังทำให้เขาต้องจ่ายไปอีก 1.5 ล้านเพื่อซื้อโทเคนมิติโบราณนั่น มันเลยทำให้ในตัวเขาตอนนี้ มีหินวิญญาณน้อยกว่า 1.3 ล้านเสียอีก 

 

“ติดต่อกลับไปที่ผู้อาวุโสทั้ง 2 และดูว่าพวกเขามีให้เราเท่าไหร่!” หลงเฉาเทียนพูดกับชายชราที่อยู่ด้านหลังเขา 

 

“ครับ นายน้อย!”

 

หลังจากนั้น ชายชราก็หายตัวไป และในทันที เขาก็กลับมาพร้อมกับชายชราอีก 2 คน 

 

“พวกนายมีหินวิญญาณอยู่เท่าไหร่? เอามาใช้ก่อน แล้วเดี๋ยวจะคืนให้ทีหลัง!” หลงเฉาเทียนพูดกับทั้งสอง

 

“ครับ!”

 

ครู่หนึ่ง ภาพตรงหน้ายังคงนิ่งและเงียบ มีเพียงลั่วหยูเทียนที่นั่งอยู่เท่านั้นที่สามารถเอนหลังพิงที่นั่งได้อย่างสบายใจสุดๆ 

 

“มีใครจะเสนอมากกว่า 1.4 ล้านไหม?” เสี่ยวเก้อพูดเมื่อเห็นว่าสถานการณ์มันเริ่มเงียบไป เธอกลัวว่างานมันจะกร่อยจึงเอ่ยถามเพื่อสร้างเสียงพูดคุยอีกรอบ 

 

“บ้าเอ้ย หลินเฟิงยังไม่ตื่นอีกเหรอ! ถ้าเขาไม่ตื่นล่ะก็ เกล็ดมังกรดำได้โดนคนอื่นสอยไปแน่!” มู่หรงหลานเหมือนโดนความกระวนกระวายเผาไหม้เลย

 

“อีกรอบนะ มีใครจะเสนอราคาที่สูงกว่า 1.4 ล้านไหม?” เสียงของเสี่ยวเก้อดังขึ้นอีกรอบ 

“1.4.1ล้าน!”เสียงของหลงเฉาเทียนดังขึ้น

 

“1.4.1 ล้าน!” หลังจากที่ราคามันมาหยุดอยู่ ณ จุดนี้ ทุกคนก็ไม่กล้าเสนอเพิ่มอีก แม้แต่ลั่วหยูเทียนเองก็ไม่ได้บิดเพิ่มแล้ว 

 

“หลินเฟิง ตื่นเร็วเข้า!” มู่หรงหลานเขย่าหลินเฟิงด้วยความร้อนใจ แต่เขาก็ไม่ได้ตอบสนองอะไรทั้งสิ้น นี่ถ้าไม่หายใจก็คิดว่าตายไปแล้ว 

 

“1.4.1 ล้าน มีใครจะเสนอมากกว่านี้ไหม?” เสี่ยวเก้อถาม

 

หลังจากนั้นอีกครู่หนึ่ง เมื่อไม่มีใครพูดอะไร เสี่ยวเก้อจึงเริ่มนับ ” 1.4.1ล้านครั้งที่ 1…. 1.4.1 ล้านครั้งที่ 2 ….. 1.4.1 ล้านครั้งที---”

 

“1.45 ล้าน!” ในตอนนั้น จู่ๆเสียงก็ดังขึ้น และทุกๆคนก็มองตามจึงได้พบว่า ลั่วหยูเทียนบิดราคาเพิ่มอีกครั้งแล้ว 

 

ไม่มีใครคาดคิดเลยจริงๆ ขณะที่ตัวลั่วหยูเทียนเองก็บ่นพึมพัมอยู่ “เจ้าหมอนั่นที่ตลบหลังหลงเฉาเทียนไว้ ไม่ใช่ว่าจะเก็บเกล็ดมังกรดำไปหรือไงน่ะ? ทำไมถึงยังไม่ทำอะไรอีก!”

 

จริงๆนี่ก็ไม่ใช่ว่าหลินเฟิงยอมแพ้ แต่เพราะเขายังไม่ตื่นต่างหาก 

 

ได้ยินดังนั้น หลงเฉาเทียนก็ตะโกนออกมาจากห้องของเขา “เห้ย แก! ไหนบอกว่าจะบิดราคาเป็นครั้งสุดท้ายแล้วไงฟะ!”

 

“เสียใจด้วยนะ แต่แล้วมันจะทำไม? การประมูลยังไม่จบ ฉันจะบิดราคาเพิ่มไม่ได้เหรอ?” ลั่วหยูเทียนเงยหน้ามองและยกยิ้มอย่างภาคภูมิใจ 

 

“ไม่ ไม่ ไม่ ไม่ เรายินดีให้แขกทุกท่านบิดเพิ่มนะ เพราะทั้งหมดนี้มันขึ้นอยู่กับความมั่งคั่งของแต่ละท่านเอง!” ทันทีที่ลั่วหยูเทียนพูดจบ เสียงหวานๆของเสี่ยวเก้อก็เอ่ยขึ้น ในขณะที่หลงเฉาเทียนที่ซึ่งกำลังเดือดก็เกือบจะไม่สบถออกมาแล้ว 

 

“ไอบ้าเอ้ย! แก! รอก่อนเถอะ!” หลงเฉาเทียนพูดพร้อมกับขบฟันไปด้วย 

 

จากนั้นเขาก็หันไปมองทั้งสามคนที่อยู่ด้านหลังเขาและพูดขึ้น “เอาทุกอย่างที่มีอยู่มาแล้วเดี๋ยวฉันจะใช้คืนให้!”

 

“เอ๊ะ...” ทั้งสามชะงักไปเลย เพราะพวกเขาเองก็ไม่ได้พกหินวิญญาณมาเยอะแยะ ณ ตอนนั้น หลายๆอย่างที่มีค่าส่วนใหญ่ก็คือสิ่งที่พวกเขากำลังสวมอยู่ จริงๆแค่ 2 แสนก็ไม่รู้จะหามาให้จากไหนแล้วด้วยซ้ำ

 

“อะไรอีกเล่า? เร็วเข้า! เอาของมีค่าออกมาให้หมด กางเกงในของพวกในเองถ้ามีค่าก็เอามา! ฉันจะเอาไปจำนำ!” หลงเฉาเทียนตะโกนโหวกเหวก

 

“ค-ครับ!” เมื่อมันมาถึงขั้นนี้ พวกเขาก็ไม่มีทางเลือกต้องยอมถอดทุกอย่างและมากองรวมกันไว้

 

ท้ายสุดก็ได้มาซึ่งหินวิญญาณ 2 แสนก้อนจากคน 3 คน

 

“ฮึ่ม! 1.45 ล้านสินะ!” ด้วย 2 แสนที่ได้มาอย่างรากเลือดนี้มันทำให้หลงเฉาเทียนเดือดดาลมากขึ้น 

 

“1.5 ล้าน!” ลั่วหยูเทียนมองไปทางหลินเฟิงในทันทีที่เปิดปากพูด เขาพยายามซื้อเวลาให้หลินเฟิงนั่นก็เพราะว่าหลินเฟิงยังไม่ได้บอกเขาถึงวิธีใช้ผลน้ำเต้าที่ถูกต้องนี่เลย 

 

“1.55 ล้าน!” นี่เป็นครั้งที่ 3 ที่เขาต่อราคาขึ้นไปอีกเพื่อหลินเฟิง แต่กระนั้นตัวหลินเฟิงเองก็ยังไม่ได้ตอบสนองอะไร 

 

“ฮึ่ม...ฉันพยายามสุดๆแล้วนะ...”