RC:บทที่ 264 มันเป็นหน้าที่

นิยายลงทุกวัน เวลา 6.00 น. ส่วนเรื่องไหน จำนวนกี่ตอนนั้น สามารถดูได้ ที่นี่

ในขณะที่หลินเฉิงกำลังเดินและมองไปยังสิ่งที่อยู่รอบๆตัวเขานั้น หวังฮ่าวหมิงก็รั้งหลินเฟิงไว้ก่อน ถาม และชี้ไปยังสิ่งต่างๆมากมายตรงหน้าเขาที่ซึ่งมีแสงหลากหลายสีสว่างขึ้นมา

เพียงแค่ชำเลืองมอง สิ่งเหล่านั้นคือดอกไม้ที่ดูสวยงามมากมาย หากแต่มันมีดอกบัวสีขาวหนึ่งดอก ที่กำลังดึงดูดหลินเฟิงอยู่ สีขาวบริสุทธิ์ที่กำลังเปล่งแสงสีเดียวกับสีของมันนั้น ทำให้มันดูศักดิ์สิทธิ์มากๆเลย

นอกจากนั้นแล้ว ดอกไม้พวกนี้ยังส่งกลิ่นเย็นๆออกมาเหมือนๆกันหมดด้วย

ชัดเจนเลยว่า ดอกไม้เหล่านี้นั้นเป็นดอกไม้ไอเย็น ที่ซึ่งควรจะมาจากเขตหนาวเย็น ค่อนข้างจะหายากเลย

มองไปยังบัวหิมะตรงหน้า หลินเฟิงก็มองเห็นข้อมูลมากมาย และเขาสามารถรู้ข้อมูลทั้งหมดเกี่ยวกับดอกไม้พวกนั้นได้เพียงแค่เหลือบมอง

“บัวหิมะนี่ เป็นยาอายุวรรฒนะระดับกลาง เกิดขึ้นภายในน้ำแข็งและหิมะ เป็นส่วนประกอบที่สำคัญที่สามารถช่วยเพิ่มความแข็งแกร่งของพลังน้ำแข็งได้...” หลินเฟิงอธิบายให้ทั้งสองคนฟังเกี่ยวกับต้นกำเนิดของดอกไม้นี้

“สามารถเพิ่มพลังให้กับพลังน้ำแข็งได้เหรอ!? ถ้าบัวหิมะนี่ถูกใช้โดยลูกพี่ลูกน้องของฉัน ความสามารถของเขาคงจะเพิ่มขึ้นมากๆแน่ๆ” หลินเฟิงคิดในใจ

เพื่อนของหลินเฟิงในตอนนี้นั้น หลายคนมีพลังที่แฝงเร้นอยู่ พวกเขาแค่ไม่มีเวลาและวัตถุดิบ ถ้าเกิดว่าพวกเขามีเวลาและทรัพยากรพอล่ะก็ พวกเขาคงจะพัฒนาได้เร็วกว่านี้พวกเขาคงจะทำหน้าที่ของพวกเขาได้แล้วในตอนนี้

เพราะงั้น หลินเฟิงจึงวางแผนที่จะซื้อบัวหิมะเหล่านี้

“เฮ้ ลูกพี่! ดอกไม้พวกนี้สวยมากเลย ลูกพี่ขายพวกมันยังไงน่ะ? ฉันอยากจะซื้อบัวหิมะซัก 2 ดอกไปให้แฟนฉันน่ะ!” หลินเฟิงเอ่ยถามและอดไม่ได้ที่จะพูดถึงมู่ซินซินด้วย

ลูกพี่ที่ว่านั้นเป็นชายเจ้าของร้านวัยกลางคนที่ดูไม่ได้แข็งแกร่งอะไรมากนัก น่าจะราวๆระดับ B ได้

หลินเฟิงไม่ได้ถามถึงราคาของบัวหิมะนี่ไปตรงๆ แต่ถามราคารวมๆของดอกไม้ทั้งหมดนี่ไปแทน นั่นเพราะว่ามันยังมีดอกไม้สวยงามอื่นอีกนอกจากบัวหิมะนี่ ดอกไม้ที่ดูหลากสีสันเหล่านี้ต่างกับบัวหิมะที่ดูไม่โดดเด่นท่ามกลางดอกไม้เหล่านั้น

“หืม ช่างเป็นหนุ่มน้อยที่ตาดี ดูจะรักแฟนไม่น้อยเลยสิท่า” ลูกพี่ของร้านเอ่ยชม

“ฉันบอกได้เลยว่า นายเลือกดอกไม้ได้ถูกแล้วสำหรับการมาร้านนี้ ดอกไม้นี่ถูกเก็บมาจากที่ที่หนาวเย็นมากๆ และถึงแม้มันจะถูกเก็บมาแล้ว แต่มันก็ยังไม่เคยเหี่ยวเฉามาเป็นเวลานานมากๆแถมพวกมันยังมีผลในการช่วยเพิ่มสมาธิให้อีกด้วย...” เจ้าของร้านแห่งนี้เอ่ย

เพราะสวมหน้ากากอยู่ หลินเฉิงจึงไม่เห็นสีหน้าและอารมณ์ของอีกฝ่ายแต่กระนั้นเขาก็เดาว่าคนๆนี้น่าจะเป็นพวกช่างพูดแน่ๆ

“โอ้ โอ้ ช้าก่อน พวกเรามาซื้อดอกไม้นะ เลิกพูดมากแล้วเข้าเรื่องได้แล้ว!” เติ้งเทียนฟูที่อยู่ข้างๆทนไม่ไหวจนต้องขัดคอเขาไว้ก่อน

“โอ้ โทษที หินพลังวิญญาณระดับต่ำ 100 ก้อน!” เจ้าของร้านมองพวกเขาก่อนจะพูด

“หา? หินพลังวิญญาณ 100 ก้อนกับดอกไม้ดอกไม้เนี่ยนะ แบบนี้มันต่างอะไรกับปล้นเงินแลกกับดอกไม้ฮะ!” หวังฮ่าวหมิงนั้นโกรธขึ้นมาในทันที

หลินเฟิงเองก็แค่ยิ้ม เขามองไปยังคนพวกนี้ที่กำลังทำตัวโง่ๆออกมาก่อนจะไม่พูดอะไรแล้วแสร้งทำเป็นจะเดินออกจากร้าน

“เฮ้! แขกของฉัน แขกของฉัน อย่าเพิ่งไป! 50 ชิ้นก็ได้ 50 ชิ้นก็พอ...” เมื่อเจ้าของร้านเห็นหลินเฟิงเตรียมจะออก เขาก็รีบยื่นข้อเสนอใหม่ทันที

แต่เดิมแล้วคนที่มาซื้อดอกไม้นี้ก็มีน้อยคนอยู่แล้ว มันหาคนที่ต้องการจะซื้อดอกไม้เหล่านี้ได้น้อยมากๆ เพราะงั้นเขาจึงอยากฟันราคาคนพวกนี้ให้หัวแตกแต่ก็ไม่คาดคิดเลยว่าหลินเฟิงนั้นจะหันหน้าออกไปแบบนั้น

แต่กระนั้น แม้แต่เขาจะบอกไปแล้วว่า หินพลังงานวิญญาณระดับต่ำ 50 ก้อนก็ได้ แต่หลินเฟิงก็หยุดเพียงแค่ครู่เดียวก่อนจะเดินออกไปต่อ

“10 ก้อน! 10 ก้อนสุดๆแล้ว! ถูกกว่านี้ไม่ได้แล้ว...” มองไปยังท่าทีของหลินเฟิงที่ยังไม่หยุดเดินเพราะงั้นเขาจึงต้องเสนอราคาที่ต่ำกว่าเดิมอีก

“เฮอะ คิดว่านายขูดเลือดขูดเนื้อเป็นฝ่ายเดียวหรือไง? เอามา 99 ดอก!” หลินเฟิงมองไปยังพ่อค้าที่กำลังร้องห่มร้องไห้และพูดออกไปอย่างโผงผาง

“99 ดอก!? โอ้ ได้เลย!” ในตอนแรกนั้น เขาคิดว่าหลินเฟิงจะซื้อเพียงไม่กี่ดอก เพราะงั้นเขาจึงเรียกราคาที่สูงออกไป แต่ไม่คาดคิดเลยว่าหลินเฟิงจะซื้อถึง 99 ดอก เพราะงั้นเขาจึงรีบปาดน้ำตาแห่งความเศร้าก่อนหน้าทิ้งทันที

“เดี๋ยวก่อน ฉันจะไปเลือกด้วยตัวเอง” หลินเฟิงเดินเข้าไปตรงหน้าและเลือกดอกไม้นั้นด้วยตัวเอง แน่นอนว่าเขานั้นเล็งจะซื้อดอกบัวหิมะที่ซึ่งเป็นยาอายุวรรณะระดับกลางอยู่

เมื่อเจ้าของร้านปล่อยให้พวกเขาเลือกกันเอง ทั้ง 3 ก็หัวเราะออกมา!

“ฮ่าๆๆ เสี่ยวเฟิง นายนี่ทำเอาลดไปเยอะเลยแฮะ ยิงปืนนัดเดียวได้นกสองตัวเลย ไม่เพียงแต่ได้ดอกไม้ไปให้แฟน แต่ยังได้ยาอายุวรรฒนะระดับกลางอีก บัวหิมะนี่น่าจะมีค่าอย่างน้อยๆก็ต้องใช้หินพลังงานวิญญาณถึง 5-6000 ก้อนเลย!” หวังฮ่าวหมิงพูดออกมาด้วยรอยยิ้ม

“ชู่ๆๆๆ!!” หลินเฟิงรีบหันไปปรามคำพูดเขาไว้ก่อนด้วยเสียงเบา

“เข้าใจแล้วๆ!”

จากนั้นหลินเฟิงก็เดินเล่นเรื่อยเปื่อยต่อ เขาพบอุปกรณ์วิญญาณที่พังแล้วอยู่หลายชิ้น ยาที่มีสรรพคุณทางวิญญาณ แล้วก็อีกหลายอย่าง ของพวกนี้ไม่สามารถรอดพ้นจากสายตาเขาไปได้และแน่นอนว่าเขาจะเก็บพวกมันไปด้วย

“อ๊ะ เสี่ยวเฟิง! มาทางนี้เร็ว มีอะไรดีๆให้ดู!” เติ่งเทียนฟูเรียกหลินเฟิง

“อะไรน่ะ ดีๆที่ว่า?” ขณะที่รีบๆเดินไป เขาก็มองเห็นชายวัยกลางคนอยู่ตรงหน้าที่ซึ่งเปลือยท่อนบนไว้เผยให้เห็นถึงมัดกล้ามเนื้ออย่างชัดเจนแม้จะแค่มองผ่านๆ

ตรงหน้าของชายคนนั้นมีศิลปะการต่อสู้มากมายตั้งแต่ระดับต่ำยันระดับสูงวางเรียงรายกันอยู่ในรูปแบบของครีมทาผิว

“มันเป็นของดี แต่ดูเหมือนว่ามันจะยังไม่สมบูรณ์” หวังฮ่าวหมิงมองตามและส่ายหน้า

แต่กระนั้นในสายตาของหลินเฉิง เศษซากพวกนี้นั้นตีเป็นหินวิญญาณได้เยอะมากๆ เพราะว่าน้ำวนสีดำนั้นแสดงให้เขาเห็นว่าเขาสามารถซ่อมมันได้ ซึ่งนั่นทำให้หลินเฉิงชะงักไปเลย

กระแสน้ำวนสีดำนี้ไม่สามารถขัดเกลาเจ้าสิ่งนี้ได้ก็จริง แต่เขาสามารถซ่อมมันได้ แค่อาจจะต้องใช้อะไรหลายอย่างหน่อย

โดยที่ไม่ลังเล หลินเฟิงหยิบเอาเศษซากพวกนี้ไปแทนที่จะเอาพวกศิลปะการต่อสู้ทั้งหมด

นั่นเพราะว่าหนังสือทั้งหมดนี่ยังไงราคาก็สูงกว่าหนังสือที่ขาดๆพังๆเป็นสิบเท่า หลินเฟิงเองก็ไม่มีหินวิญญาณมากขนาดจะซื้อหนังสือทั้งหมด ยังไงก็ตามเกลียวคลื่นน้ำวนสีดำนี่จะช่วยซ่อมหนังสือพวกนี้ให้ได้

หลินเฟิงเก็บหนังสือทั้ง 34 เล่มมาคัดลองและซ่อมแซมมันได้มากกว่า 20 เล่ม และพวกมันถูกขายแลกกับหินวิญญาณ

เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็ว และคืนวันก็ผ่านไปราวกับสายฟ้าฟาด

พึ่งพาฟังก์ชั่นวิเศษของเกลียวน้ำวนสีดำนี่ ทำให้หลินเฟิงได้มาซึ่งหินวิญญาณมากมายจากตลาดมืดแห่งนี้ เพียงแค่วันเดียว หลินเฟิงก็มีหินวิญญาณกว่า 100000 ก้อนไปเสียแล้ว!

แต่กระนั้น เขาก็รับรู้ได้ว่าเริ่มมีใครที่เอะใจในพวกเขาแล้ว เพราะงั้นพวกเขาจึงรวมตัวกัน

ทุกๆครั้ง เขาจะให้คนๆหนึ่งซื้อสิ่งที่หลินเฟิงชอบแบบเงียบๆ จากนั้นก็ซ่อมแซมมันและเปลี่ยนเป็นหินวิญญาณ

จนถึงกลางวันของวันถัดไป หลินรู้สึกได้ว่ามันมีใครกำลังสะกดรอยตามพวกเขาอยู่ตลอดเวลา ซึ่งพวกเขาสลัดไม่หลุด

“จะทำยังไง? พวกเรากำลังถูกจับตามองนะ!” หวังฮ่าวหมิวถาม

“มันโอเคน่า แสร้งทำเป็นไม่เห็น ยังไงก็ตาม ไม่มีใครกล้าทำอะไรพวกเราภายในตลาดมืดนี้หรอก!” หลินเฟิงพูด

เหตุผลที่หลินเฟิงมั่นใจนั่นก็เพราะว่าเขารู้มานานแล้วว่าที่นี่มีการ์ดที่แข็งแกร่งคอยรักษาการณ์อยู่ และหลินเฟิงก็รู้สึกได้ว่าแม้แต่คนที่คอยตามเขาอยู่เองก็น่าจะรู้เรื่องนี้ด้วย

“ไม่ต้องกังวล ทำธุรกิจของเราต่อไป งานประมูลกำลังจะเริ่มในเย็นนี้ พวกเราต้องได้หินวิญญาณให้เยอะที่สุด หรือไม่งั้นเราจะทำได้แค่มองพวกของดีๆอย่างเดียว” หลินเฟิงพูดเสริม

พวกเขานั้นหาซื้อของในตลาดมืดนี้อยู่ 2 วัน หลายๆที่นั้นพวกเขาได้ไปเยือนมาหมดแล้ว จะมีก็เพียงที่บางทีที่ต้องใช้ค่าเข้าที่สูงมากๆเท่านั้นที่ไม่ได้เข้าไป

“ที่นี่ละกัน ซุ้มนี่ดูจะสูงมากๆและไม่ค่อยมีคน ดูเหมือนว่าคนทั่วไปจะเข้าไปไม่ได้ เพราะงั้นเข้ามาและดูว่าใครตามเรามาดีกว่า!” หลินเฟิงเดินเข้าไปยังซุ้มขนาดใหญ่นั้นพร้อมกับพูดไปด้วย

ตรงบริเวณทางเข้าของซุ้มที่ทั้งสามยืนอยู่นั้น มีอะไรบางอย่างสลักไว้บนหินด้วย

“โอเค แต่ทำไมค่าเข้าถึงแพงจังน่ะ ตั้ง 1000 หิน...”