RC:บทที่ 249 มังกรดำปลุกพลัง
มังกรดำพูดแล้วก็บินขึ้นในมิติสัตว์วิญญาณในตัวหลิน เฟิงทันที ในปากของมันพ่นแสงดาวสีดำเล็ก ๆ ออกมา กระจายไปทั่วมิติสัตว์วิญญาณในตัวหลิน เฟิง
ตอนนี้สติของหลิน เฟิงฟื้นตัวอย่างช้า ๆ จากนั้นเขารู้สึกว่าวิญญาณของเขาดีขึ้นมาก ความเจ็บปวดในหัวของเขาก็หายไปเช่นกัน เขาฟื้นขึ้นมาทั้งตัวแล้ว
หากไม่ใช่เพราะเลือดที่จมูก ปาก และหูของหลินเฟิงเขาคงคิดว่าเขากำลังฝัน
"มังกรดำเกิดอะไรขึ้นกับนายเมื่อครู่? ทำไมนายถึงคลั่งเมื่อได้ยินต้นไม้สีทองกัน? นั่นเกือบจะฆ่าฉันแล้ว!" หลิน เฟิงส่ายหัวแล้วพูด
"ข้าขอโทษนายท่าน เพราะมันทำให้ข้านึกถึงบางสิ่งเมื่อข้าได้ยินเกี่ยวกับต้นไม้ทองคำทั้งห้าของเทพเจ้าโบราณข้าก็ได้ไปปลุกความทรงจำบางอย่างขึ้นมาแล้ว เมื่อความแข็งแรงของข้าเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ ข้าก็มีสายเลือดมากขึ้นเรื่อย ๆ เมื่อครู่พอข้าได้ยินต้นไม้ทองคำทั้งห้าของเทพเจ้าโบราณมันก็กระตุ้นให้ความทรงจำของข้าตื่นขึ้นมา"
"ดังนั้นเลือดของข้าจึงถูกหลอมรวมมากขึ้น ในตอนนี้ข้าได้หลอมเลือดเกือบหนึ่งในสามของร่างกายของข้า ในเวลานี้ข้าได้เข้าใจที่มาของข้าขึ้นมาบ้างแล้ว!" มังกรดำกล่าว
"ต้นไม้ทองคำโบราณนั่นกระตุ้นความทรงจำของนายให้ตื่นขึ้น? และนายก็หลอมเลือดได้หนึ่งในสาม? นายเกี่ยวข้องอะไรกับต้นไม้ทองคำโบราณนั่นกัน?" ฟังแล้วหลิน เฟิงก็ยังไม่รู้ว่าทำไม
"ข้าเป็นคนปลูกต้นไม้ทองคำโบราณนั่นเมื่อ 8000 ปีที่แล้ว!" มังกรดำพูดเสียงเบา ๆ
"อะไรนะ? นายเป็นคนปลูกต้นไม้ทองคำโบราณนั่นเมื่อ 8000 ปีก่อนหรือ?" ทันทีที่ได้ยินคำพูดนั้นหลิน เฟิงก็ตกตะลึงและรู้สึกชาไปทั้งตัว
ต้นไม้โบราณเมื่อแปดพันปีก่อนนั้นถูกปลูกโดยมังกรดำ ซึ่งก็คือมังกรดำตัวที่อยู่ตรงนี้
คราวนี้การเปลี่ยนแปลงของมังกรดำก็ยิ่งใหญ่มาก มันได้เลื่อนขั้นไปสู่จุดสูงสุดของช่วงแรกของระดับสูงโดยตรงจากช่วงปลายของระดับกลาง แถมมันเกือบจะสามารถผ่านไปถึงช่วงกลางของระดับสูงด้วยซ้ำ
และมันก็วิวัฒนาการมาจากมังกรดำสายพันธุ์มังกรวารีไปสู่สายพันธุ์มังกรที่แท้จริง ซึ่งเป็นการเปลี่ยนแปลงแม้หลิน เฟิงก็ไม่อาจจิตนาการถึงได้
ในตอนนี้มังกรดำช่างลึกลับ ทรงพลังและอหังการ ซึ่งทำให้ผู้คนรู้สึกปลาบปลื้ม
"นายบอกว่านายเป็นคนปลูกต้นไม้ทองคำโบราณนั่นเมื่อ 8000 ปีก่อนสินะ?" หลิน เฟิงถามอีกครั้ง เขายังคงเชื่อไม่ลง
"ใช่แล้ว ข้าปลุกความทรงจำมากมายตอนที่ข้ายังมีชีวิต หลายอย่างปะติปะต่อกันได้ แต่รายละเอียดหลายอย่างก็ยังจำไม่ได้อยู่!" มังกรดำมองขึ้นไปบนฟ้า แสงเย็นชาในดวงตาของเขาคมและเย็นชา
มังกรดำคำรามยาว ทั้ง ๆ ที่ไม่ได้รับความยินยอมจากหลิน เฟิง เขาก็ยังสามารถบินออกมาจากกลางคิ้วของหลิน เฟิงได้ซึ่งทำให้หลิน เฟิงต้องอ้าปากค้างและพูดไม่ออกด้วยความตกใจ
สัตว์วิญญาณสามารถเข้าและออกจากมิติสัตว์สงครามได้เมื่อได้รับคำสั่งจากนายท่าน แต่มังกรดำกลับบินออกมาได้โดยไม่มีข้อจำกัด
วินาทีที่มังกรดำบินออกมา มังกรแสงและหมานรกสองหัวก็โกรธและอยากอัดเขา เมื่อครู่เขาเกือบจะฆ่าเจ้านายของตัวเองแล้ว
"มังกรดำ ไอ้สาร...เลว..." เมื่อพวกเขาเห็นมังกรดำออกมาพวกเขาก็พุ่งเข้าไปแต่ก็หยุดลงทันที
ฟุ่บ
ทั้งสองไม่ได้พุ่งไปที่มังกรดำเลย เพียงแค่เห็นมังกรดำจ้องมองทั้งสองแรงดันของร่างกายก็กระจายออกจากนั้นมังกรแสงและหมานรกสองหัวก็ล้มลงนอนขยับตัวไม่ได้อยู่บนพื้น
“นี่คือแรงกดดันของมังกรที่แท้จริง เจ้าได้ก้าวข้ามอีกขั้นแล้วงั้นรึ?” มังกรแสงพยายามยืนขึ้น มันก็มีสายเลือดมังกรเช่นกัน ถึงจะเป็นมังกรตะวันตก มันก็สามารถต้านทานแรงกดของมังกรได้
แต่เมื่อเผชิญกับพลังอันแข็งแกร่งของมังกรดำเขายังไม่ทันได้ยืนขึ้นก็ถูกบังคับให้ต้องล้มลงอีกครั้ง
หมานรกสองหัวนั้นแย่ยิ่งกว่า มันนอนอยู่บนพื้นไม่สามารถเคลื่อนไหวได้เลย และไม่สามารถขัดขืนใด ๆ ได้
นี่คือความดันในกระดูกและเลือดจึงต้านทานไม่ได้เลย
มังกรดำมองดูทั้งสอง สัมผัสพวกเขาเบา ๆ จากนั้นก็ดึงความดันของมังกรที่แท้จริงออกมา มองไปยังหลิน เฟิงและทำท่าคุกเข่า
"นายท่าน ข้าขอโทษที่ทำร้ายท่านเมื่อครู่!" มังกรดำพูดและคุกเข่าลง
"อ่า นายกำลังทำอะไรน่ะ ลุกขึ้นเถอะ! มันไม่ใช่สิ่งที่นายสามารถควบคุมได้นี่ เพียงแค่นายฝ่าฟันและเพิ่มความแข็งแกร่งของตัวเองได้ นายค่อยทำอะไรเป็นการไถ่โทษทีหลังก็ได้!" หลิน เฟิงกล่าว
"ครับ นายท่าน!" มังกรดำพูดจบก็กลับไปยังด้านข้าง ยกหัวของเขาขึ้นสูง มองไปยังระยะไกลด้วยท่าทีสง่า ลึกลับและทรงพลัง
"ไปกันเถอะนายท่าน! ข้ารู้สึกว่ามีการต่อสู้ที่ดุเดือดอยู่ข้างหน้าและยังเป็นเพื่อนเก่า..." มังกรดำพูดขึ้นแล้วก็บินนำไปข้างหน้า
เขาเร็วมากจนแม้แต่หลิน เฟิงก็ตกตะลึงด้วยความจริงที่ว่าร่างของเขาก็หายไปต่อหน้ามังกรแสง
พลังของมังกรดำแข็งแกร่งแค่ไหนก่อนที่เขาจะตาย? หลิน เฟิงอดคิดไม่ได้
หลิน เฟิงฟังจากมังกรดำเมื่อมันเพิ่งวิวัฒนาการมาจากงูดำ มันมีเพียงหนึ่งในสิบของเลือดมังกรที่แท้จริง ตอนนี้มันหลอมรวมเป็นหนึ่งในสามของมันแล้วมันก็ทรงพลังขนาดนี้
หลิน เฟิงไม่สามารถจินตนาการได้เลยว่ามันน่ากลัวแค่ไหนในสมัยรุ่งเรือง
พริบตาเดียวมังกรดำก็พาหลิน เฟิงมายังสถานที่ลึกเข้าไปในป่า ในตอนนี้ลมหายใจของมังกรดำปกคลุมหลิน เฟิง แม้แต่สัตว์วิญญาณระดับ S ทั่วไปก็ไม่สามารถจับลมหายใจของพวกเขาได้
"ถึงแล้วนายท่าน!" มังกรดำกล่าว
หลิน เฟิงและมังกรดำซ่อนตัวอยู่ในต้นไม้หนา พวกเขาสามารถเห็นเหตุการณ์ได้ผ่านช่องว่างระหว่างใบไม้
ด้านหน้าของพวกเขามีพื้นที่เปิดโล่งขนาดใหญ่ซึ่งเต็มไปด้วยต้นไม้ กิ่งไม้และใบไม้ มีตอและต้นไม้ที่แตกหักมากมายบนพื้นดินและแม้กระทั่งต้นไม้อายุหลายร้อยปีซึ่งทั้งหมดถูกทุบและล้มลงบนพื้น
"คนพวกนี้กำลังต่อสู้กับใครกัน พวกเขาถึงได้สร้างฉากต่อสู้ที่น่ากลัวขึ้นมาได้!" หลินเฟิงกล่าวด้วยความตกใจ
"นี่เป็นการต่อสู้ระดับ SS!" มังกรดำมองไปที่ด้านหน้าแล้วพูด
"ระดับ SS?"
หลิน เฟิงตกใจแล้วมองไปข้างหน้า ในตอนนี้ในที่โล่งข้างหน้ามีคนเกือบ 20 คนยืนอยู่ พวกเขาทั้งหมดแต่งกายด้วยชุดสีดำบางคนก็ปกปิดใบหน้าด้วยหน้ากากหรือผ้าคลุมบางคนก็ไม่ได้ปกปิดเลย
สิ่งแรกที่เข้ามาในหัวหลิน เฟิงเมื่อเขามองคนเหล่านี้คือองค์กรมืด
ยังมีกลุ่มคนอีกกลุ่มที่อยู่อีกด้านหนึ่งของคนแปลก ๆ ทั้ง 20 คน พวกเขามีกัน 89 คน แต่ทุกคนมีหอบหายใจแรง
นอกจากนี้ยังมีสัตว์วิญญาณสามตัวตรงหน้าคนสองกลุ่ม หมียักษ์สองตัวที่มีความสูงเกือบ 20 เมตรและลูกหมีที่มีขนาดหนึ่งหรือสองเมตร
ลูกหมีนี้เป็นเพียงลูกหมีธรรมดาเมื่อเปรียบเทียบกับหมียักษ์สองตัวนั้น
หมีทั้งสามตัวมีสีดำและมีขนสีดำ แต่มีแถบสีทองบนหน้าผากและลำตัวของพวกมันซึ่งทำให้พวกมันดูทรงอำนาจ
"คนเหล่านี้กำลังทำอะไรอยู่? ทำไมพวกเขาถึงยืนนิ่งกันหมด" หลิน เฟิงถาม
"ปล้นสัตว์วิญญาณ!" มังกรดำมองไปข้างหน้าดวงตามีแสงเย็นชามองคนเหล่านั้นอย่างเงียบ ๆ
"ปล้นสัตว์วิญญาณ? สัตว์วิญญาณไหน? เห็นมีแต่หมี..."
0 ความคิดเห็น