RC:บทที่ 223 ตัวน้ำเขียวเท้าปุย

นิยายลงทุกวัน เวลา 6.00 น. ส่วนเรื่องไหน จำนวนกี่ตอนนั้น สามารถดูได้ ที่นี่

RC:บทที่ 223 ตัวน้ำเขียวเท้าปุย

เสียงดังกล่าวทำให้หลิน เฟิงที่เริ่มมึนๆด้วยความง่วงนั้นถึงกับตื่นเลยทีเดียว

จากนั่นเขาก็วิ่งไปยังหลังบ้านอย่างรวดเร็ว

ทันทีที่ไปถึงหลังบ้าน เขาก็สัมผัสได้ว่ามีการต่อสู้เกิดขึ้นมาจากที่ตรงนั้น

“ฮึ่ม มังกรดำ ต้นไม้ปีศาจ ออกมา” หลิน เฟิงพ่นลมหายใจอันเย็นยะเยือกออกมา พลันคิ้วของเขาก็สว่างขึ้น พลันแสงทั้งสองก็ปรากฏขึ้น อันหนึ่งเป็นสีม่วงส่วนอีกอันเป็นสีดำลอยออกมา ตามมาด้วยมังกรดำและต้นไม้ปีศาจ

ทันทีที่ทั้งสองตัวปรากฏกายขึ้นมา พวกมันก็สัมผัสได้ถึงคลื่นการต่อสู้ที่เกิดขึ้นข้างหน้านี้

โดยที่หลิน เฟิงไม่ต้องพูดอะไร เขาตรงไปข้างหน้า แต่ความเร็วของมังกรดำกับปีศาจต้นไม้นั้นไปได้ไวกว่าเขามากนัก พวกมันต่างนำหน้าเขาไปยังที่ที่เกิดการต่อสู้

เมื่อพวกเขามาถึง หลิน เฟิงจึงเห็นว่าสัตว์วิญญาณที่อยู่ในสวนหลังบ้านถูกสัตว์วิญญาณที่ดูแข็งแกร่งตัวหนึ่งยืนขวางไว้ เมื่อหลิน เฟิงได้สัมผัสถึงลมหายใจนั้น เขาจึงรู้ได้เลยว่านี่คงเป็นสัตว์วิญญาณระดับสูงแน่นอน

ทันทีที่หลิน เฟิงเข้ามาเห็นเหตุการณ์ตรงหน้า เขาก็เห็นว่าราชาหมาป่าขาวกับสัตว์วิญญาณตัวนั้นกำลังปะทะกันอยู่ การต่อสู้ของพวกเขานั้นเสียงดังสนั่นจนทำเอาต้นไม้บริเวณนั้นโยกสะเทือนไปมา

หลังจากที่ต่อสู้กันไปมา พวกเขาต่างก็ล่าถอยออกไป ในตอนนี้ สุนัขนรกสองหัวเสี่ยวเฮยก็อ้าปากก่อนจะยิงเปลวเพลิงที่ร้อนแรงใส่สัตว์วิญญาณตัวนั้นอย่างรวดเร็ว

แต่เมื่อพลังของเสี่ยวเฮยมาถึงตัวมัน กลุ่มน้ำวนสีน้ำเงินก้อนใหญ่ก็ได้ก่อตัวขึ้นตรงหน้าเขา

การโจมตีใส่ของเสี่ยว เฮยไปยังหลุมวนน้ำนั้นสลายตัวลงไปในทันที เหลือเพียงแต่ความว่างเปล่า ก่อนที่จะระเหยเป็นไอ

“สัตว์วิญญาณตัวนี้มีคุณลักษณะของน้ำงั้นหรือเนี่ย” หลิน เฟิงว่าอย่างประหลาดใจ เพราะเขาแทบไม่เคยเห็นสัตว์วิญญาณที่มีคุณลักษณะของน้ำมาก่อน และที่คาดไม่ถึงก็คือ สัตว์วิญญาณที่ทรงพลังตัวนี้มีคุณลักษณะของน้ำ แถมพลังที่เสี่ยวเฮยโจมตีใส่กลับไม่มีผลอะไรกับมันเลย

ทันทีที่น้ำระเหยไป หลิน เฟิงจึงได้เห็นใบหน้าที่แท้จริงของสัตว์วิญญาณตัวนั้นได้อย่างชัดเจน มันเป็นสัตว์วิญญาณที่มีลักษณะเหมือนกวางที่มีเขา สี่ขา ลำตัวยาวและสูง รอบตัวของมันมีหยดน้ำต่อกันเป็นสายราวกับลูกปัดล้อมรอบ พร้อมกับคลื่นที่มีลักษณะเหมือนลำตัวของมันด้วย

 “สัตว์วิญญาณอะไรกันนี่” หลิน เฟิงถามขึ้น

“มันคือตัวน้ำเขียวเท้าปุย เป็นสัตว์วิญญาณระดับสูงที่มีคุณลักษณะของน้ำ แล้วตอนนี้ระดับของมันก็มาถึงจุดสูงสุดแล้วด้วย ห่างจากระดับ S เพียงแค่ก้าวเดียว ข้าคิดว่านั่นก็เพราะผลวิญญาณที่ยังไม่โตเต็มที่ของเจ้านั่นล่ะ”

“ตัวน้ำเขียวเท้าปุยงั้นหรือ” หลิน เฟิงจ้องไปที่สัตว์วิญญาณตัวดังกล่าว แล้วมันก็จ้องกลับมาที่เขาเช่นกัน พร้อมกับแสดงท่าทีตื่นตัว

ในตอนนี้ เริ่มมีสัตว์เข้ามามากขึ้นเรื่อยๆ เมื่อเห็นหลิน เฟิงและมังกรดำ รวมถึงต้นไม้ปีศาจ ตัวน้ำเขียวเท้าปุยดูจะหวาดกลัวพวกตนก่อนจะถอยหลังไป

แต่ในขณะเดียวกัน สัตว์วิญญาณของหลิน เฟิงต่างก็เข้ามาล้อมตัวมันไว้เช่นกัน ด้านหลังของมันมีสุนัขนรกเสี่ยวเฮยยืนอยู่ ส่วนข้างหน้าก็มีราชาหมาป่าขาว ทางซ้ายมือคือมังกรดำ ส่วนขวามือคือมังกรแสง นอกจากนี้ยังมีหลิน เฟิงอีกด้วย ยกเว้นแต่ต้นไม้ปีศาจที่หายตัวไป

ตัวน้ำเขียวเท้าปุยนั้นแข็งแกร่งเอาการหรือถ้าจะให้พูดก็คือแข็งแกร่งยิ่งกว่าราชาหมาป่าขาวเสียอีก แต่ทว่าในตอนนี้ สัตว์วิญญาณของหลิน เฟิงมารวมตัวกันเยอะมาก ผนวกกับราชาหมาป่าขาวที่พลังไม่ได้หย่อนไปกว่ามันและหลิน เฟิงเองก็ด้วย ชัยชนะของตัวน้ำเขียวเท้าปุยจึงช่างริบหรี่เหลือทน

แต่ทว่า ช่างน่าแปลกที่เจ้านี่ไม่วิ่งหนีในทันที แต่กลับมีความพร้อมที่จะเข้าจู่โจมได้ทุกเมื่อ

ในขณะที่มองมัน หลิน เฟิงก็เห็นที่ที่ต้นไม้เหล่านั้นอยู่อย่างชัดเจน

“เจ้านี่ ตอนนี้มันป้องกันตัวมันเองไม่ไหวแล้วล่ะ ก็เลยจ้องไปที่ผลไม้วิญญาณของฉัน ดูท่าจะมั่นหน้าในพละกำลังของตัวเองเหลือเกินนะ” หลิน เฟิงว่าขึ้น

จริงๆแล้ว พลังที่ตัวน้ำเขียวเท้าปุยสั่งสมไว้นั้นก็นับว่าอยู่ในระดับสูงขั้นสุดยอดแล้ว ในขณะที่ราชาหมาป่าขาวอยู่แค่ระดับสูงขั้นกลางเท่านั้น และยังไม่มีสัตว์วิญญาณตัวใดที่ไปถึงขั้นสูงขนาดนั้นด้วย

ดังนั้น ตัวน้ำเขียวเท้าปุยจึงเชื่อว่าแม้มันจะแพ้ในตอนท้าย มันก็น่าจะหนีไปได้

แต่มันกลับคิดผิดโดยสิ้นเชิง เพราะสัตว์วิญญาณของหลิน เฟิงก็ไม่ได้ฝีมือกระจอก และสัตว์วิญญาณระดับสูงเองก็แข็งแกร่งด้วย เป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้อยู่แล้วที่จะเอาผลวิญญาณนั้นไปภายใต้สัตว์วิญญาณมากมายของหลิน เฟิงที่ยืนกันอยู่เช่นนี้ แม้แต่จะหลบหนียังเป็นเรื่องยากเลย

“ต้นไม้ปีศาจ นายดูผลวิญญาณไว้ อย่าให้เจ้านั่นเอาไปได้” หลิน เฟิงสั่ง

“ขอรับ นายทาน” ต้นไม้ปีศาจตอบกลับมา

ในตอนนี้ หลิน เฟิงเองก็ไม่รู้ว่าต้นไม้ปีศาจนั้นไปอยู่ตรงไหนแล้ว แต่ยังได้ยินเสียงในใจอยู่

“จัดการเลย” ในตอนนั้นเอง หลิน เฟิงก็ไม่มีเวลามาคอยคุมดูว่าปีศาจต้นไม้อยู่ไหนแล้ว เขาจึงสั่งการพวกสัตว์วิญญาณของเขาให้โจมตีได้เลย

“โฮก”

ตัวแรกที่เริ่มก่อนก็คือราชาหมาป่าขาว ยิ่งไปกว่านั้น เพราะมันคือสัตว์วิญญาณอาวุโสของที่นี่เพียงตัวเดียวที่สามารถปะมือกับตัวน้ำเขียวเท้าปุยได้ ในขณะที่สัตว์วิญญาณตัวอื่นๆกับหลิน เฟิงนั้นได้เพียงแต่ช่วยอยู่ข้างๆ

ราชาหมาป่าขาวคำรามลั่น จากนั้นก็ปรากฏปีกสีขาวคู่หนึ่งบนหลังของมัน ปีกคู่นั้นกระพือไปมาก่อนจะบินขึ้นไป จากนั้นใบมีดลมก็ปรากฏตัวขึ้นรอบๆตัวมัน ในตอนนั้นเอง ใบมีดลมขนาดใหญ่ก็ตัดฉับเข้าที่ตัวน้ำเขียวเท้าปุย

เมื่อเห็นว่าราชาหมาป่าขาวเริ่มเคลื่อนไหว สัตว์วิญญาณตัวอื่นๆก็เริ่มลุยบ้าง สุนัขนรกสองหัวสีดำเสี่ยวเฮย คำรามลั่นไปทั่วฟ้า ก่อนที่ทั้งสองหัวของมันจะพ่นเปลวไฟสีดำออกมา

ส่วนมังกรแสงนั้นก็อ้าปาก ก่อนจะปล่อยบอลแสงสีขาวออกมา นี่คือความสามารถของมัน

แสงศักดิ์สิทธิ์ส่องประกาย พลังของมันตรงนี้ไม่ใช่เพื่อโจมตี แต่ให้ผลทางเวทย์มนต์

ภายใต้แสงของลูกบอลสีขาวนี้มีความสามารถในการฟื้นฟูพลังโจมตีของทุกคน ทุกตัวให้เพิ่มขึ้นอย่างมหาศาลและแกร่งมากขึ้น

ด้วยความสามารถตรงนี้ พลังของราชาหมาป่าขาวที่สะสมไว้จึงลดช่องว่างของตัวน้ำเขียวเท้าปุยให้แคบลง รวมถึงพละกำลังของสัตว์วิญญาณตัวอื่นๆนั้นก็เพิ่มสูงขึ้นอย่างมากเช่นกัน ในตอนนี้ ตัวน้ำเขียวเท้าปุยเห็นว่าพวกมันดูเหมือนจะมั่นใจกันขึ้นมาบ้างแล้ว

แต่อย่างไรก็ตาม พวกเขาต่างก็เข้าสู้กัน ยิ่งไปกว่านั้น พวกเขาก็จะไม่ทำให้หลิน เฟิงพ่ายแพ้

แต่ถึงอย่างงั้น ตัวน้ำเขียวเท้าปุยกลับไม่เลือกที่จะหนี แต่เข้าร่วมสู้กับสัตว์พวกนั้น

คลื่นแสงแห่งความมืด!

มังกรดำหมุนตัวเป็นเกลียวก่อนจะเหาะขึ้นไปบนฟ้า ก่อนที่ไอของแสงสีดำจะออกมาจากปากแล้วยิงตรงไปที่ตัวน้ำเขียวเท้าปุย

เหล่าสัตว์วิญญาณทยอยโจมตีเข้ามาเรื่อยๆ ในสายตาของหลิน เฟิงนั้น แม้ว่ามันจะเป็นสัตว์วิญาณระดับสูง แต่เมื่อโดนโจมตีมากขนาดนั้น ตัวมันเองก็แทบจะยืนไม่อยู่เหมือนกัน

แต่ต่อมา การกระทำของตัวน้ำเขียวเท้าปุยก็ทำเอาเหล่าสัตว์วิญญาณอึ้งไป

“ฮึ่ม กระแสน้ำกำลังเปลี่ยนแล้ว”

ตัวน้ำเขียวเท้าปุยพ่นลมหายใจอันเย็นยะเยือกออกมา ขาหน้าทั้งสองของมันยกสูงขึ้น จากนั้นก็ย่ำลงไปบนพื้นอย่างหนัก และทันใดนั้นเอง ระลอกน้ำก็แผ่กระจายไปรอบๆโดยมีตัวมันเป็นศูนย์กลาง แล้วจากนั้นกำแพงน้ำขนาดใหญ่ก็ปรากฏขึ้น

กำแพงน้ำดังกล่าวเองดูไม่มีท่าทีจะทรุดลงเลย แต่ยังคงค้างอยู่แบบนั้นรอบๆตัวมันพร้อมกับหมุนไปเรื่อยๆ

ตูมๆ !

เสียงของการโจมตีดังเข้ามาเป็นชุดก่อนเพื่อมุ่งทำลายกลุ่มสัตว์วิญญาณที่อยู่บนกำแพงน้ำนั้น

และที่สร้างความประหลาดใจให้กับหลิน เฟิงนั้นก็คือกำแพงน้ำที่กั้นการโจมตีได้ดูดเอาพลังงานจากการโจมตีเข้าไปจนทำให้กำแพงน้ำนั้นหนาขึ้นและสูงขึ้น

“เป็นแบบนี้ไปได้ยังไงกัน” หลิน เฟิงอึ้งไป

ในตอนนั้นเอง ทุกการโจมตีของสัตว์วิญญาณนั้นต่างถูกดูดเข้าไป ยกเว้นเสียแต่ใบมีดลมของราชาหมาป่าขาวเท่านั้นที่ไม่ได้ถูกดูดเข้าไป แต่มันกลับเจาะทะลุกำแพงน้ำเข้าไปอย่างรวดเร็วที่เท้าของตัวน้ำเขียวนั้น

“นายท่าน แค่พลังโจมตีของเราไม่น่ามีพอที่จะทำลายกำแพงน้ำนี้ได้เลย กำแพงน้ำนั่นนดูดพลังไปหมดเลย แถมเจ้าตัวน้ำเขียวเท้าปุยเองก็แข็งแกร่งเอามากๆด้วย” มังกรดำที่อยู่บนฟ้าเอ่ยขึ้น

ในตอนนี้ เมื่อต้องเผชิญกับใบมีดลมที่ตัดผ่านกำแพงน้ำไปนั้น เจ้าตัวเท้าปุยก็หลบอยู่รอบๆกำแพงน้ำ และไม่ได้รับบาดเจ็บจากใบมีดลมนี้เลย

“มังกรแสง ปล่อยพลังให้ถึงขีดสุด มังกรดำ ราชาหมาป่าขาว โจมตีมันด้วยพละกำลังทั้งหมดที่มีอีกครั้ง...”