CF:บทที่ 676 ปัญหาวิ่งเข้าใส่

นิยายลงทุกวัน เวลา 6.00 น. ส่วนเรื่องไหน จำนวนกี่ตอนนั้น สามารถดูได้ ที่นี่

วิธีรับรหัสปลดล็อค

CF:บทที่ 676 ปัญหาวิ่งเข้าใส่

 

“ฉันมั่นใจเลยว่านายต้องเข้ามาเพราะได้ยินข่าวลือนั่นแน่ๆ บอกก่อนเลยว่าฉันไม่ได้ทำอะไรกับโบราณสถานนั่นหรอกนะ”

 

“คุณอู๋ อะไรก็ตามที่คุณทำในโบราณสถานของราชอาณาจักรดวงดาวนั้นน่ะไม่ใช่ความลับนะ” ไรน์พูดขึ้นอย่างเร่งรีบ “ถ้าคุณไม่มีวิธีพิเศษอะไรซักอย่าง คุณคงออกมาจากโบราณสถานนั้นไม่ได้”

 

“ในเมื่อนายรู้เรื่องที่เกิดในราชอาณาจักรดวงดาวนั่น แสดงว่านายต้องรู้ว่าฉันเข้าไปในโบราณสถานนั่นได้ก็เพราะว่าได้เศษแผนที่ของโบราณสถานนั้นมา”

 

“ไรน์ ถ้าเขาไม่อยากพูดก็ไม่ต้องถามน่า” ทาลิช่าพูด

 

“ดีล่ะคุณอู๋ จริงๆเราก็อยากจะคุยดีๆกับคุณนั่นแหละ แต่ในเมื่อเป็นแบบนี้แล้ว ครั้งหน้าเราจะไม่ประณีประนอมแล้ว”

 

คำขู่ของอีกฝ่ายทำให้อู๋ฮ่าวเหรินเกิดสงสัยขึ้นมานิดหน่อย พวกเซย์มัวร์นี่คิดจะทำอะไรกับเขากันนะ?

 

ทั้งสองปลีกตัวออกจากอู๋ฮ่าวเหรินและไปนั่งที่อื่น

 

“ทาลิช่า นายคิดว่าวิธีนี้จะได้ผลไหม?”

 

“ไม่รู้ แต่ก็ไม่คิดว่าได้ผลนักหรอก เขาดูมั่นใจมากๆเลย”

 

“ถ้างั้นเราต้องใช้วิธีนั้นแล้วมั้ง”

 

“รอดูก่อน พวกเราไม่ใช่คนเดียวที่ต้องการให้เขาเข้าไปในโบราณสถาน ถึงแม้ว่าพวกเราจะไม่ได้เกรงกลัวต่อกองทัพ แต่มันก็ยังมีบางอย่างที่เราต้องหลีกเลี่ยงอยู่”

 

หลังจากที่ทั้งสองออกไปแล้ว อู๋ฮ่าวเหรินก็เข้าไปในระบบซองแดงอีกครั้งและเขาก็พบว่าผู้คนภายในนั้นกำลังคุยกันเรื่องของเขาอยู่

 

“โมเสสก็ใช้วิธีกะล่อนปลิ้นปล้อนแบบนี้น่ะแหละ แล้วพอใช้วิธีนี้ไม่ได้ผลก็ใช้วิธีอื่นมาจัดการ”

 

“เราต้องจัดการมันให้เร็วที่สุดนะ ต้องทำให้ถูกต้องแล้วก็โหดเหี้ยม”

 

“เดี๋ยว รอก่อน มีอีกคนกำลังเข้ามา เจ้านี่ก็เป็นชาวอารยธรรมด้วยงั้นเหรอ?”

 

อู๋ฮ่าวเหรินมองไปยังชายร่างใหญ่ตรงหน้าเขา คนที่ดูเหมือนสิงโตนั่นเขารู้ได้ทันทีว่ามาจาก เถียนชี ( อารยธรรมจ้าวสวรรค์ ) ที่ซึ่งไม่ต้องเตือนก็จำได้

 

พวกนี้เป็นอะไรที่จำได้ง่ายมากๆ ไม่ว่าจะผม หรือใบหน้า แล้วไหนจะรูปร่างแบบพิเศษนั่นอีก

 

ถ้าเรามองย้อนกลับไปถึงพวกอารยธรรมที่เกี่ยวกับฟากฟ้าในมุมมองของความเป็นมนุษย์ พวกเราคงจะมั่นใจว่าพวกเขาต้องเป็นพวกซื่อสัตย์สินะ?

 

แต่ช่วยเอาเถียนชีออกไปจากก๊วนนี้ด้วย

 

นั่นเพราะว่าพวกเขานั่นโด่งดั่งเรื่องการหลอกลวงซะยิ่งกว่าสุนัขจิ้งจอกเสียอีก

 

“ข้ามีนามว่า เลย์ตั้น มาจากเถียนชี ยินดีที่ได้รู้จัก” ชายร่างใหญ่จากเถียนชีชิงพูดก่อนด้วยน้ำเสียงเรียบง่าย

 

“อู๋ฮ่าวเหริน เจ้าน่าจะได้ยินเรื่องของพวกข้ามาบ้างแล้ว เช่นนั้นข้าจะไม่แนะนำซ้ำอีกรอบ”

 

“พูดตรงๆเลย ข้าได้ยินเรื่องของเจ้ามามากมาย และการที่ข้าเข้ามาในครั้งนี้ก็เพราะมูลเหตุที่ได้ทราบมาเหล่านั้น”

 

เขาหยิบเอาเครื่องมือชิ้นหนึ่งออกมา และวางมันตรงหน้าอู๋ฮ่าวเหริน จากนั้นก็เปิดมันและพูดขึ้น “สถานที่แห่งนี้คือโบราณสถานแห่งมาตุภูมิเถียนชีของข้า สถานที่ค่อนข้างจะพิเศษและไม่มีผู้ใดภายนอกรับรู้ หากเจ้าหาทางที่จะเปิดทางให้ข้าได้เข้าไปในโบราณสถานแห่งนี้ได้ ครึ่งหนึ่งของโบราณสถานแห่งนี้ ข้าให้เจ้า”

 

ภายในกลุ่มซองแดงนั้น นักวิจัยก็ร้องออกมาอย่างตกใจ “ที่เถียนชีมีโบราณสถานด้วยงั้นเหรอ!?”

 

“ถ้าหากนายมีแผนอะไรล่ะก็จะไปก็ได้นะ เผื่อจะได้อะไรที่เป็นประโยชน์กลับมา”

 

ถึงแม้ว่านักวิจัยจะพูดเช่นนั้น แต่อู๋ฮ่าวเหรินก็ยังไม่อยากจะสัญญา นั่นเพราะว่าเขาต้องที่จะไปดูโบราณสถานที่อยู่ในเขตแดนดวงดาวก่อน

 

แล้วก็ถ้าหากเขาสามารถเปิดทางเข้าโบราณสถานซักที่ได้ มันก็จะกลายเป็นปัญหาใหญ่ขึ้นมาอีก เขาเชื่อเลยว่า เมื่อเวลานั้นมาถึง กองทัพก็คงช่วยปกป้องเขาไม่ได้

 

“ไม่มีอะไรที่ฉันช่วยได้หรอกนะ ถ้าเกี่ยวกับโบราณสถานพวกนี้ ไปขอให้คนอื่นช่วยจะดีกว่า”

 

“ข้าเข้าใจว่าเจ้ากังวลเรื่องอะไรอยู่ เช่นนั้นแล้วข้าจะทำให้การเข้าไปยังโบราณสถานแห่งนี้เป็นความลับสูงสุดในเถียนชีให้” เลย์ตั้นพูดเสริม

 

“ฉันช่วยไม่ได้จริงๆ เราเลิกพูดเรื่องนี้กันดีกว่า”

 

มองท่าทีของอู๋ฮ่าวเหริน เลย์ตั้นก็ออกไปพร้อมกับความรู้สึกหนักใจนิดหน่อย

 

จากนั้นผู้คนต่างก็แวะเวียนเข้ามาหาอู๋ฮ่าวเหรินเรื่อยๆพร้อมทั้งคุยเรื่องโบราณสถาน ใช่แล้ว นี่เป็นคำใบ้ที่บ่งบอกว่าอู๋ฮ่าวเหรินต้องรับมือกับคนจำนวนมากที่อยากจะหาทางเข้าไปในโบราณสถานพวกนั้น หากพวกเขาไม่ได้คำตอบ พวกเขาก็จะใช้วิธีอื่นหว่านล้อมไปเรื่อย

 

“ฮ่าๆๆ ดูเหมือนคนพวกนี้จะมองนายเป็นหมูบนเขียงไปแล้วนะ”

 

ภายในระบบซองแดง กลุ่มคนต่างตื่นเต้นที่ได้เห็นอู๋ฮ่าวเหรินโดนข่มขู่ คนพวกนี้เกรงว่าจะไม่มีใครทำให้อู๋ฮ่าวเหรินเจอปัญหาได้เลย เว้นแต่พวกกองกำลัง 7 - 8 กองที่กำลังจะใช้ความรุนแรงกับโบราณสถานเพื่อเข้าไปภายใน

 

“ทำลายกองกำลังพวกนี้ซะ” แพนเซอร์แมนพูดออกมา

 

“ฉันคำนวนแล้ว ถ้าหากยึดเอาเขตแดนทั้งหมดของพวกนี้มาได้ นายจะได้ครอบครองเขตแดนดาราจักรขนาดใหญ่ที่ซึ่งอุดมไปด้วยกาแล็กซี่ที่สมบูรณ์มากที่สุดในสัมพันธมิตรจักรวาลเลย” นักธุรกิจพลังงานพูดเสริม

 

“ใช้กำลังเข้าควบคุมทรัพยากรณ์แร่พวกนั้นซะ แต่นายต้องฆ่าพวกนั้นก่อน ดีไม่ดีมันอาจจะมีแร่ล้ำค่าซ่อนไว้อยู่” นักขุดแร่พูดขึ้น

 

อู๋ฮ่าวเหรินพูดด้วยเสียงเรียบเชียบ “ช่วยห่วงความปลอดภัยของฉันก่อนได้มั้ย?”

 

“ทำไมต้องห่วงความปลอดภัยของนาย? พวกนี้บดขยี้นายได้ยากกว่าทำลายโลกของนายอีกนะ”

 

ขณะที่หลูวหยู่ปรากฏตัวในงานเลี้ยงพร้อมๆกับกลุ่มคน ทุกสายตาก็ละจากอู๋ฮ่าวเหรินไปยังเธอแทน

 

อู๋ฮ่าวเหรินมองไปยังเธอที่ซึ่งมาในแบบที่เขาไม่คุ้นเคยแล้วก็พูดขึ้น “สาวน้อยนั่นใส่เดรสได้ด้วยแฮะ ไม่คิดเลยว่าคาร์แร็คเตอร์ลิงซนแบบนั้นจะทำตัวแบบหญิงสาวทั่วไปได้ด้วย”

 

แต่ไม่ทันไร ปัญหาก็วิ่งเข้าหาเขาเสียแล้ว

 

สาวน้อยนั้นมองฝ่าท่ามกลางความแออัด และเมื่อเธอเจออู๋ฮ๋าวเหริน เธอก็วาร์ปมาหาเขาพร้อมยิ้มแบบฝืนสุดๆให้ทันทีเลย

 

จากนั้นทุกสายตาก็วิ่งเข้าใส่อู๋ฮ่าวเหรินอีกครั้ง

 

“เกิดอะไรขึ้นน่ะ ทำไมองค์หญิงถึงตามหาตัวเจ้านั่น? จะคุยกันเรื่องโบราณสถานเหรอ?”

 

“ฉันไม่รู้ ไม่เห็นเคยได้ยินเลยว่าองค์หญิงรู้จักกับหมอนั่น”

 

“บ้าเอ้ย หวังว่าองค์หญิงคงจะไม่เลือกเจ้านั่นหรอกนะ!”

 

“ไม่มีทาง องค์หญิงก็คงแค่ถามเรื่องโบราณสถานนั่นแหละ

 

“ดูเหมือนว่าเราจะต้องรีบตามไปแล้วนะ”

 

เมื่อหลูวหยู่ควงแขนอู๋ฮ่าวเหรินพร้อมรอยยิ้ม นั่นก็ทำให้ความคิดของคนอื่นๆตะเลิดกันไปหมด

 

อู๋ฮ่าวเหรินพูดด้วยเสียงเบา “สาวน้อย จะทำอะไรน่ะ? แต่เดิมฉันก็เป็นเป้าสายตาอยู่แล้วเพราะโบราณสถานนั่น นี่ยังจะให้เป็นเป้าซ้อมยิงด้วยเหรอ?”

 

“ฮ่ะๆ ก่อนนายจะมา นายได้ยินข่าวเรื่องงานเลี้ยงนี่เป็นการเลือกคู่หมั้นของฉันหรือเปล่า? เพราะงั้นตอนนี้ต้องเป็นอย่างนั้นไปก่อน เอาเป็นว่า ฉันเลือกนายนะ”

 

“หา? เกิดอะไรขึ้นน่ะ? นี่ไม่ใช่งานเลี้ยงธรรมดางั้นเหรอ!? ทำไมมันกลายเป็นปาร์ตี้สละโสดของเธอไปได้กันน่ะ!? นี่ไม่ได้จะฆ่าฉันใช่มั้ยเนี่ย!?”

 

อู๋ฮ่าวเหรินรับรู้ได้ถึงสายตาของคนรอบๆตัวที่มองมายังเขา ดูท่าจะค่าหัวเพิ่มก็งานนี้แหละ พวกคนที่เคยคุยกับเขาเรื่องโบราณสถาน ตอนนี้เริ่มมองเขาแย่ขึ้นแล้ว

 

ถ้าไม่จัดการคนพวกนี้ก่อน เขาคงได้โดนจัดการแทนแน่ๆ

 

“ตราบใดก็ตามที่นายช่วยฉันจัดการปัญหาเหล่านี้ ฉันจะสัญญาเรื่องที่นายบอกครั้งล่าสุด”

 

“โอ้ จริงเหรอ? เธอพูดเองนะ เพราะงั้นฉันจะช่วยเธอครั้งนี้ละกัน”

 

ด้วยข้อมูลจากอนาคตที่เขาได้มา สาวน้อยคนนี้หากเธอต้องจัดการปัญหาของเธอเอง เธอจะต้องแก้ปัญหาจำนวนมากมาย

 

เพื่อแลกกับความสามารถของเธอแล้วล่ะก็ แม้จะต้องโดนใครโกรธบ้างเขาก็คิดว่ามันคุ้มค่า

 

ในตอนนี้ ใครบางคนก็พูดขึ้นมาว่า “ในเมื่อองค์หญิงเลือกนายแล้ว ฉันยังไม่รู้เลยนะว่านายเตรียมของขวัญอะไรมาให้เธอ?”