CF:บทที่ 671 โต้กลับ

นิยายลงทุกวัน เวลา 6.00 น. ส่วนเรื่องไหน จำนวนกี่ตอนนั้น สามารถดูได้ ที่นี่

CF:บทที่ 671 โต้กลับ

 

อู๋ฮ่าวเหรินรีบออกมาและดูยังสถานการณ์ด้านนอก กลุ่มคนจำนวนมากใช้อุปสรรคต่างๆเพื่อสร้างเป็นปราการชั่วคราว และทันใดนั้น การโจมตีต่างๆก็พุ่งตรงออกมาจากปราการนั้นและโจมตีเข้ามายังอู๋ฮ่าวเหรินทันที

 

เขาลอยตัวขึ้นสูงบนท้องฟ้าและหลบหลีกการโจมตีเหล่านั้น แต่คิลและสติงก์ที่ตามเขามาโชคไม่ดีเสียเท่าไหร่

 

ทั้งสองยังไม่เข้าใจสถานการณ์และเมื่อเห็นคลื่นพลังงานซัดมาทางพวกเขา ความรู้สึกที่คิดว่าต้องตายแน่ๆก็แล่นขึ้นมาและมันบังคับให้เขาใช้เครื่องมือผดุงชีพแบบไม่ลังเล

 

“มาเร็ว อย่าให้พวกนั้นออกไปได้! ให้บางส่วนประจำที่นี่ และอีกส่วนออกไปฆ่าไอ้พวกที่ออกมานั่น!”

 

ภายในปราการนั้น มีคนที่สั่งการอยู่ ส่วนที่เหลือประมาณ 7-8 คนก็ออกมาและกระโจนเข้าใส่อู๋ฮ๋าวเหรินกับนักฆ่าทั้งสอง

 

หลังจากที่อู๋ฮ่าวเหรินออกมาแล้ว เขาก็ไม่ได้ออกไปเลยในทันที เขาหลบการไล่ล่าก่อนจะย้อนกลับไปอีกครั้ง

 

ภายในกลุ่มซองแดง ผู้คนต่างกำลังแนะนำอาวุธต่างๆให้แก่เขาไปด้วย

 

นักธุรกิจพลังงานเสนอปืนลำกล้องยาวกว่าเมตรขึ้นมา “ถึงแม้ว่านี่จะเล็กแน่มันก็ทรงพลังมากๆเลยนะ เพียงแค่นัดเดียวนายก็สามารถเป่าคนพวกนั้นให้กลายเป็นผงได้เลย”

 

“เอามันออกไปเลย นายบ้าไปแล้วหรือไง นี่คิดตะเป่าสิ่งปลูกสร้างบนโบราณสถานไปด้วยงั้นเหรอ? นั่นน่ะ มันปืนนาวิกขนาดย่อมเลยนะ มันเอิกเริกเกินไปสำหรับสถานการณ์แบบนี้ เพราะงั้นเอานี่ไปดีกว่า ปืนสร้างคลื่นสั่นสะเทือน มันไม่มีการระเบิดเกิดขึ้นหลังจากการโจมตีแน่ๆ แล้วก็เพียงแค่นัดเดียวก็มากพอที่จะฆ่าพวกนั้นได้ทั้งหมดเหมือนกัน” เจ้าแห่งรถบินได้แย้ง

 

ชายชุดเกราะเองก็เข้ามาร่วมวงสนทนานี้ด้วย “ฉันคิดว่านี่น่าจะดีกว่านะ ปืนเกราะที่มือสำหรับทหารเกราะหนัก ในกรณีที่มีปราการอยู่ด้านนอก แค่ 2 นัดก็บ้านแตกแล้ว”

 

นักวิจัยเองก็ไม่น้อยหน้าเช่นกัน “ใช้นี่ซะ หุ่นยนต์ระเบิดตัวเองแบบล่องหนได้ ฉันจัดการบางอย่างให้เหมาะกับนายแล้ว มันจะได้ทำให้คนพวกนั้นคิดว่านี่เป็นหุ่นยนต์ในโบราณสถาน”

 

“ยิ่งไปกว่านั้น การโจมตีแบบนี้จะไม่ทิ้งร่องรอยอะไรไว้ ซึ่งนั่นจะทำให้ไม่มีใครสงสัยว่าเป็นฝีมือของนายด้วย”

 

อู๋ฮ่าวเหรินพยักหน้า เขาต้องจัดการคนพวกนี้ให้หมด ไม่เช่นนั้นแล้วถ้ามีคนหลุดรอดไปได้ คงได้มีปัญหากับพวกที่รออยู่นอกโบราณสถานแน่ๆ บางทีอาจจะทำให้พวกนั้นรู้ว่ามีกองกำลังอยู่เบื้องหลังเขาอีกที

 

จากกลุ่มซองแดง หุ่นยนต์แปลงร่างถูกส่งออกมาและอู๋ฮ่าวเหรินก็เริ่มระบบมันทันที

 

ไม่ไกลนักจากที่เกิดเหตุ คิลและสติงก์หลบหนีการไล่ล่าและย้อนกลับมา แน่นอนว่าจุดประสงค์ของพวกนั้นไม่ใช่เพื่อปิดกั้นทางออกเท่านั้น แต่ยังเป็นการตามหาอู๋ฮ่าวเหรินกับอูริสและหลูวหยู่ที่อยู่ด้านในด้วย

 

ตามที่อู๋ฮ่าวเหรินได้บอกพวกเขาไว้

 

พวกเขาเองยังคงสับสน แต่สำหรับภารกิจที่จะฆ่าอู๋ฮ่าวเหริน พวกเขาล้มเลิกไปแล้ว

 

“ฆ่าคนพวกนี้ซะ ไม่งั้นก็อย่าให้พวกมันออกมาได้!”

 

“พวกเราจัดการกับคนพวกนี้ไม่ได้ หลังจากพักใหญ่ๆ ถ้าพวกคนที่อยู่ข้างในยังไม่ออกมา เราคงต้องใช้วิธีอื่นในการตามหาหมอนั่น”

 

ท่ามกลางกลุ่มคนที่ยืนขวางประตู ยังมีหลายคนที่แอบแฝงไปรวมตัวกันและพูดคุยกันถึงเรื่องที่เกิดตอนนี้

 

“ยืนยันจากข้างในแล้วว่าคนที่กำลังออกมานั้นคือ 3 คนที่ได้เข้าไปในห้องสมบัติ เพราะงั้นแล้วถ้าเรายังรออยู่นี่ มีหวังอดสมบัติแน่ๆ”

 

“ฉันไม่คิดหรอกนะว่าทั้ง 3 คนนั้นจะสามารถฝ่าวงล้อมออกจากสถานการณ์ที่เลวร้ายเช่นนี้ได้ แต่ถ้าเกิดเป็นไปได้จริงๆ เราต้องออกจากที่นี่แล้วใช้โชคที่มีให้ดีที่สุดแล้วล่ะ”

 

“ดี เราน่าจะออกไปได้ คนพวกนี้มีค่าพอที่จะให้ใช้งาน ให้พวกนี้ช่วยพวกเรากันที่นี่ไว้ กันไม่ให้พวกข้างในออกมา”

 

“ได้ ฉันจะจัดการเอง นายรอตรงนี้ ฉันจะรีบกลับมา”

 

ชัดเจนเลยว่าชีวิตเขาต้องมาเป็นแบบนี้ก็เพราะตัวเขาเอง ถ้าพวกเขาไม่มาคอยดักจับล่ะก็ พวกเขาก็คงไม่ต้องมาตาย

 

เช่นเดียวกับพวกคนที่เข้าไปอยู่ในปราการด้านหน้าประตู มันเกิดระเบิดรุนแรงขึ้น และชิ้นส่วนของปราการชั่วคราวนั้นก็กระจัดกระจายออกไปในที่ต่างๆ

 

หลายๆคนไม่ได้ถูกฆ่าตายโดยหุ่นยนต์ หากแต่ถูกชิ้นส่วนที่ระเบิดออกกระแทกเข้าที่หัวอย่างจัง หุ่นยนต์ทั้ง 3 ระเบิดจาก 3 ทิศทาง และการระเบิดครั้งใหญ่นั้นเองก็ทำเอาคนที่อยู่ในนั้นกระเด็นลอยออกไปกันหมด

 

เสียงนั้นทำให้บางคนรีบวิ่งเข้าไปดูที่ประตูเพื่อจะได้รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น

 

คิลและสติงก์ที่อยู่ด้านนอกตอนนี้ก็งุนงงกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นไม่น้อยเช่นกัน พวกเขามองหน้ากันและรู้สึกโล่งใจที่ไม่ได้เข้าไปผสมโรงด้วยเมื่อครู่ ไม่งั้นป่านนี้คงได้เป็นศพเพิ่มแล้ว

 

ทั้งหมดย่องออกมาดูก็พบว่าบริเวณนั้นมีหลุมขนาดใหญ่เกิดขึ้น ปราการชั่วคราวนั้นถูกทำลายเรียบร้อยแล้วจากการระเบิดเมื่อครู่

 

สำหรับทุกคนที่อยู่ด้านในปราการนั้นยกเว้นผู้ที่โยกดีคนเดียวที่หนีออกมาทัน ทุกคนล้วนตายกันหมด

 

“นี่มัน...”

 

“มาเร็ว! ออกไปจากที่นี่กัน!”

 

ผู้คนมากมายรู้กันดีว่าต้องเป็นปราการของโบราณสถานแห่งนี้เท่านั้น ที่จะโจมตีได้รุนแรงขนาดนี้ได้

 

สิ่งที่พวกเขาคิดก็คือ พวกเขาเองกำลังเป็นเป้าของระบบที่ใช้สั่งโจมตีของที่แห่งนี้ เพราะงั้นแล้วจึงรีบวิ่งกันออกมาไม่ต่างอะไรกับหนูตัวเล็กๆ

 

พวกคนที่เคยถูกกักกันไว้ด้านใน เมื่อได้เห็นสถานการณ์ด้านนอกต่างก็พากันยืนที่ทางออกและมองออกไป

 

“เกิดอะไรขึ้นด้านนอกน่ะ? เจ้าโง่! อย่ามาขวางทางสิ ฉันจะดูว่าเกิดอะไรขึ้น!”

 

บางคนก็เริ่มผลักกันเพื่อที่จะได้เห็นสถานการณ์ด้วยตาตัวเอง แต่เมื่อเห็นต่างก็ยืนนิ่งและถูกคนข้างหลังผลักแทน

 

“แล้วตอนนี้มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่...”

 

“เกิดอะไรขึ้นกับที่นี่?”

 

“ฮ่าๆๆ ก็ดีแล้วนี่ที่พวกมันตายไปน่ะ ใครก็ตามที่ขวางทางเรามันจะต้องตาย! เอ้า อย่ามาขวาง ฉันจะออก”

 

ไม่นานนักทั้งหมดก็ทยอยออกมา และบางคนก็ช่วยผู้โชคดีรายนั้นเอาไว้

 

“เกิดอะไรขึ้น? ใครโจมตีพวกนายน่ะ?”

 

“ฉันไม่รู้ พวกเรามองไม่เห็นอะไรเลย จู่ๆมันก็เกิดระเบิดขึ้น”

 

เหตุการณ์นี้กระตุ้นทุกคนที่ได้ยิน การระเบิดระดับนี้มันต้องเกิดจากอาวุธขนาดใหญ่เท่านั้น

 

และในโบราณสถานนี้ พวกเขาเองก็ไม่มีใครสามารถใช้อาวุธระดับนั้นได้ด้วย อ่า ชัดเจนแล้วล่ะ

 

นี่ต้องเป็นการโจมตีที่ถูกสั่งยิงมาจากโบราณสถานโดยตรงแน่ๆ ดังนั้นแล้วพวกเขาต้องระวังตัวให้มากขึ้นในครั้งต่อๆไปเวลาจะทำอะไรแล้วสิ

 

อูริสและหลูวหยู่ออกมาจากที่แห่งนั้นตามที่อู๋ฮ่าวเหรินบอกไว้ พวกเขาไม่ได้สนใจซักเท่าไหร่ว่าจะเกิดระเบิดขึ้นด้านนอก

 

“แปลก ทำไมบอสยังไม่มาล่ะ?”

 

“เห็นบอกว่าจะไปจัดการพวกนักฆ่าที่ตามเขาอยู่ก่อนน่ะ” หลูวหยู่พูด

 

“อ้อ พวกที่กำลังตามพวกเราด้วยสินะ นี่ตัวตนของพวกเราถูกเปิดเผยงั้นเหรอ?”

 

“สองคนนั้นดูเหมือนจะตามหาอู๋ฮ่าวเหรินอยู่น่ะ”

 

อู๋ฮ่าวเหรินได้เจอนักฆ่าทั้ง 2 แล้ว และพวกเขากำลังเดินเข้าไปหากัน แต่น่าแปลกที่นักฆ่าทั้ง 2 ตามอู๋ฮ่าวเหรินมาด้วย

 

ทั้ง 2 มองไปยังอู๋ฮ่าวเหรินที่โผล่ออกมาจากฝั่งของพวกนั้นด้วยสีหน้าแปลกๆ ทั้งๆที่คิดว่าไม่ควรจะถูกเจอตัวตอนนี้แต่นี่ก็ดันมาถูกเจอเข้าซะได้

 

“พวกนายมีอะไรต้องทำอีกมั้ย?”

 

“เราอยากรู้ว่าพวกนายเอาข้อมูลของพวกเรามาจากไหน”

 

นี่เป็นเรื่องที่สำคัญมากสำหรับพวกเขา เพราะนั่นหมายถึง อาจจะมีพวกหนอนบ่อนไส้อยู่ในองค์กรได้ และพวกเขาต้องหามันให้เจอ

 

“ไว้ใจได้ แหล่งข้อมูลของฉันไม่ใช่สิ่งที่ใครๆจะหาเจอได้ง่ายๆ ฉันจะติดต่อไปยังนายหญิงของพวกนายหลังจากที่ออกจากที่นี่ได้แล้ว อ้อ แล้วก็ฉันมีอะไรที่ต้องทำหน่อย นายไม่ต้องตามแล้วล่ะ ในโบราณสถานแห่งนี้ยังมีของล้ำค่าอีกมากมาย ถ้ายังไงก็ขอให้โชคดีนะ”

 

มองอู๋ฮ๋าวเหรินที่เดินจากไป ทั้งสองก็รู้สึกผิดเข้าไปอีก พวกเขาฆ่าอู๋ฮ่าวเหรินไม่ได้จริงๆ

 

ยิ่งไปกว่านั้นพวกเขายิ่งไม่กล้าฆ่าอู๋ฮ่าวเหรินเข้าไปอีกหลังจากที่ได้ยินข้อมูลจากที่นี่

 

เมื่ออูริสเห็นอู๋ฮ่าวเหรินโผล่มา เขาก็ตะโกนออกไป “บอส นายกลับมาแล้ว! ดีจริงๆที่เห็นนายปลอดภัย!”

 

อู๋ฮ่าวเหรินไม่ได้สนใจเขาโดยตรง แต่เขาก็แสดงออกโดยเป็นธรรมชาติ เขาคิดว่าอูริสเปลี่ยนตัวเองหลังจากที่ครอบครัวมีปัญหา

 

แต่เหมือนเขาจะคิดผิด คนนี้เป็นคนแบบนี้อยู่แล้วตั้งแต่ตน เพียงแค่มันถูกเก็บซ่อนไว้อยู่ลึกมากๆ

 

“ไปกันเถอะ ฉันจะพาพวกนายออกไปจากที่นี่ โบราณสถานนี้ไม่ปลอดภัยแล้ว”

 

อู๋ฮ่าวเหรินมองไปยังเส้นทางที่ต้องผ่านและพบว่าพลังงานของโบราณสถานแห่งนี้กำลังถูกนำไปใช้อย่างรวดเร็ว ชัดเจนเลยว่าใครซักคนข้างนอกกำลังทำอะไรซักอย่างในโบราณสถานแห่งนี้ เพื่อให้พลังงานของที่นี่หมดไปเร็วที่สุด