CF:บทที่ 397 ผ้าคลุมนาโนล่องหน

นิยายลงทุกวัน เวลา 6.00 น. ส่วนเรื่องไหน จำนวนกี่ตอนนั้น สามารถดูได้ ที่นี่

โดยที่ไม่รู้ตัว, ก็ได้ย่างเข้าสู่เดือนธันวาคมแล้ว, เหตุการณ์ในญี่ปุ่นนั้นก็ยังไม่มีทีท่าว่าจะสงบ, โรงเรียนบนภูเขานั้นก็สร้างเสร็จแล้ว

ตอนนี้เหลือแต่เพียงประกอบอุปกรณ์ต่างๆที่ใช้ในโรงเรียนเท่านั้น, หลังจากที่อุปกรณ์เหล่านี้ได้ประกอบเสร็จสิ้นแล้ว, เหล่านักเรียนก็จะสามารถเข้ามารายงานตัวได้

นักร้องทั้ง 5 เพลงนั้น ต่างก็ฝึกซ้อมร้องเพลงไปได้ด้วยดี, มีคนหนึ่งเป็นคนต่างชาติ ก็ต้องให้เรียนรู้ภาษาจีนด้วย

เพราะมันเป็นไปไม่ได้เลยที่จะสื่อสารทุกอย่างด้วยภาษาอังกฤษได้, เพราะเขาจะไม่รู้ว่าอะไรเป็นอะไร

เรื่องผลของการฝึกซ้อมนั้นถือว่าออกมาอยู่ในเกณฑ์ที่ดี, อย่างน้อยเขาก็ไม่ได้ยินเสียงทำลายโสตแล้ว, เสียงที่ออกมาค่อนข้างดี

มีเหล่าคนในแผนกดนตรีที่ได้เข้ามาคุยกับอู๋ฮ่าวเหริน, เพราะพวกเขาไม่คิดว่ามันจะมีปาฏิหาริย์เกิดขึ้นมาได้

ซึ่งตัวเขาเองก็พอจะเข้าใจ, เพราะใครจะไปคิดว่าคนแบบพวกเขานั้นจะสามารถร้องเพลงที่ไพเราะเช่นนี้ได้

ในฟิวเจอร์กรุ๊ปนั้นมีการพัฒนาอย่างต่อเนื่องในช่วงเวลาที่ผ่านมานี้, แต่ก็ไม่ได้มีเหตุการณ์ที่ยิ่งใหญ่อะไร, ส่วนทางรัฐหลังจากที่ได้เทคโนโลยีนิวเคลียร์ฟิวชั่นไป ก็ไม่ได้มาสนใจฟิวเจอร์กรุ๊ปเหมือนเมื่อก่อนเท่าไร

ในตอนนี้อู๋ฮ่าวเหรินที่กำลังออกแบบการทดลอง, เพื่อทำการศึกษาผ้านาโนล่องหนอยู่, เพราะเขาจำเป็นที่จะต้องไปที่สหราชอาณาจักรอังกฤษเป็นการด่วน

"จี้, ผลิตชิพแกนกลางเสร็จรึยัง?"

ขณะที่พูดคุยกันอยู่, เขาก็ได้ใส่ข้อมูลสุดท้ายลงไปในคอมพิวเตอร์, ตรงหน้าเขาตอนนี้ มันคืออุปกรณ์ขนาดมหึมา

คงไม่มีใครคิดหรอกว่าเจ้าอุปกรณ์นี้คือเครื่องจักรผลิตหุ่นยนต์ขนาดนาโน, ถ้าเทคโนโลยี้นี้ถูกเอาใช้โดยประเทศต่างๆ, ทั้งวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีก็จะก้าวกระโดดไปไกลแน่นอน

อู๋ฮ่าวเหรินต้องใช้เวลาเกือบครึ่งเดือนในการศึกษาเจ้าอุปกรณ์ชิ้นนี้ และเขาก็ต้องถามคนในระบบซองแดงให้ช่วยเหลือเขาถึงจะผลิตออกมาได้สำเร็จ

ถึงแม้วัสดุจะต้องไปหน้าด้านขอมาจากมนุษย์ชุดเกราะก็ตามที

"ชิพเสร็จแล้วค่ะ"

"ถ้าเช่นนั้นก็เอาไปติดตั้งไว้ที่หุ่นยนต์นาโนนี้กัน, ได้แต่หวังว่าผ้าคลุมล่องหนนี้จะใช้การได้ล่ะนะ"

จริงๆแล้ว, หลักการเรื่องของผ้าคลุมล่องหนนั้นง่ายมาก, แค่ฉายภาพที่อยู่อีกด้านที่ตัวเราขวางอยู่ออกไปเท่านั้น, ซึ่งมันก็คล้ายๆกับการฉายภาพวิดีโอจากกล้องนั้นแหละ, เพียงแต่เราจะต้องติดกล้องรอบตัวคนเท่านั้น

และแน่นอนว่า, มันจะต้องทำงานได้อย่างประสานกัน, เพื่อที่จะให้มั่นใจว่าผ้าคลุมล่องหนนี้สามารถฉายภาพสภาพแวดล้อมรอบๆออกมาได้ผสมผสานกันพอดี

มันเป็นเรื่องยากมากที่จะหาโปรแกรมเช่นนั้นได้,

หุ่นยนต์ขนาดนาโนเหล่านี้จะต้องทำหน้าที่จัดการเปลี่ยนแปลงรอบๆตัวของพวกมันเพื่อให้มั่นใจได้ว่าคนที่ใส่ผ้าคลุมล่องหนอยู่นั้นสามารถใช้พรางตัวอยู่ตลอดเวลาได้

ในตอนแรกของการทดลองนั้น, เขาใช้ให้หุ่นยนต์นาโนนั้นรวมตัวกันเป็นสิ่งของขนาดฝ่ามือ, ซึ่งก็สามารถทำได้ตามที่เข้าต้องการ

นอกจากนี้, ยังมีอุปกรณ์ก่อกวนสัญญาณต่างๆอยู่ในชุดอุปกรณ์นี้ด้วย เพราะที่จะได้ใช้หลีกเลี่ยงการตรวจจับของอุปกรณ์ตรวจจับความร้อนและอุปกรณ์แสกนต่างๆ

มัาจะเรียกได้ว่าถ้าอู๋ฮ่าวเหรินคิดที่จะฆ่าใครที่มาขว้างทางเขา, เขาสามารถที่จะฆ่าคนๆนั้นโดยที่ไม่มีใครรู้ได้

ผ้าคลุมล่องหนนี้มันสุดยอดมาก และแน่นอนว่าวัสดุที่ใช้ในการสร้างนั้นก็มีค่ามากเช่นกัน, เขาใช้เงินไปไม่ต่ำกว่า 200 ล้านหยวนบนโลกเพื่อสั่งซื้อวัสดุมาสกัด และในระบบซองแดงเขาต้องเสียไป 2 ล้านเหรียญพลังงานเพื่อที่จะแลกเปลี่ยนเอาวัสดุต่างๆมา

มันเป็นงานที่ยุ่งยากมากในการติดตั้งชิพด้วยนี้, โดยเฉพาะการติดตั้งลงในหุ่นยนต์นาโน

โชคดีที่, มีเครื่องมือที่เขาได้มาจากในระบบซองแดง มิเช่นนั้นแล้ว, อู๋ฮ่าวเหรินก็ไม่สามารถที่จะทำงานนี้ให้เสร็จได้เลย

เพราะว่างานนี้จำเป็นต้องทำให้เสร็จโดยคน, อู๋ฮ่าวเหรินอาจจะต้องใช้เวลาหลายทศวรรษเพื่อที่จะทำให้เสร็จโดยปราศจากเครื่องมือพิเศษนี้

หุ่นยนต์นาโนตัวเดียว, ไม่สามารถที่จะมองเห็นได้ด้วยตาเปล่าได้, เพราะมันมีขนาดที่เล็กมาก

จนกระทั่งเย็น, หลังจากที่เฝ้าดูโปรแกรมติดตั้งลงบนชิพเสร็จ อู๋ฮ่าวเหรินก็รู้สึกเหมือนกับเด็กน้อยที่ได้ของเล่นชิ้นใหม่ และอดทนรอไม่ไหวที่จะลองใช้อุปกรณ์ตัวนี้

ใส่อุปกรณ์ที่เหมือนเข็มขัดนี้ไว้ที่เอว, แล้วหุ่นยนต์นาโนทั้งหมดถูกบรรจุเอาไว้ในอุปกรณ์ตัวนี้

เขาจำเป็นแค่ต้องกดปุ่มสีฟ้าเพื่อใช้งาน, แล้วหุ่นยนต์นาโนก็จะออกมาหุ้มตัวเขาทั้งตัวเอาไว้โดยใช้เวลาแค่ 5 วินาที

แล้วก็, ถึงจะใช้ผ้าคลุมล่องหนแล้วแต่ก็ยังจะมีรอยเท้า แล้วถ้าเกิดเขาเดินลงไปบนพื้นที่นุ่มๆ ก็จะเกิดรอยจมลงไป

แต่จะไม่มีข้อเสียนั้นในผ้าคลุมล่องหนนาโนอันนี้, หลังจากที่ห่อหุ้มทั้งตัวด้วยผ้าคลุมล่องหนนาโนแล้ว ตัวของอู๋ฮ่าวเหรินนั้นจะลอยได้

แน่นอนว่า, ความสามารถนี้ต้องการพลังงานในการใช้งานด้วย, ในเข็มขัดนี้จึงมีอุปกรณ์พิเศษสำหรับใช้ชาร์จพลังงานอยู่ด้วย

เสียอยู่อย่างเดียวคือเป็นเพราะปัญหาด้านวัสดุ, อุปกรณ์ชุดนี้จึงไม่มีอุปกรณ์โจมตีติดตั้งอยู่เลย

สำหรับอู๋ฮ่าวเหรินแล้ว, มันไม่ค่อยสำคัญเท่าไร, เพราะเขามีช่องเก็บของระบบซองแดงที่เขาสามารถหยิบเอาอาวุธที่ทรงพลังออกมาจากในนั้นเมื่อไรก็ได้

ด้วยอุปกรณ์นี้, เขาไม่จำเป็นที่จะต้องกังวลว่าจะต้องถูกแย่งไป, ถึงแม้เขาจะถูกโจมตี เขาก็มีโล่ห์พลังงานคอยป้องกันความปลอดภัยของเขาอยู่

กดปุ่มเริ่มทำงาน, อู๋ฮ่าวเหรินมองดูที่คอมพิวเตอร์ เขาเห็นร่างกายของเขาที่อยู่ในคอมพิวเตอร์นั้น, ได้หายจากจอไปแล้ว

เขาก้มลงไปมองดูร่างกายของเขา, เขานั้นยังสามารถมองเห็นตัวเองได้อยู่, เพราะว่าเขานั้นมองภาพผ่านกล้องที่หุ่นยนต์นาโนถ่ายมาผ่านเข้าตาของเขา, จึงไม่ใช่สิ่งที่เขามองเห็นด้วยตาของเขาเอง

อู๋ฮ่าวเหรินลองเดินออกไปจากห้องแล็บและเดินผ่านรปภ.ที่ออกเดินตรวจอยู่ห่างๆ

หลังจากที่เดินผ่านตัวพวกเขาไปซัก 3 รอบ, พวกเขานั้นไม่สังเกตเห็นอู๋ฮ่าวเหริน

ดูเหมือนคนที่คิดค้นชุดล่องหนนาโนนี้ขึ้นมาช่างสุดยอดมากจริงๆ, แต่ทว่าเหตุผลที่คนๆนั้นคิดค้นชุดล่องหนนาโนนี้ขึ้นมานั้นมันช่างไม่ธรรมดาเอาเสียเลย, เพราะเขาคิดค้นขึ้นมาเพื่อแอบดูผู้หญิง

ในท้ายที่สุด คนๆนั้นก็ได้ตายอย่างอนาจทั้งชุดนี้, เพราะเขาใส่ชุดนี้เดินข้ามถนน เขาจึงโดนรถที่วิ่งมาอย่างเร็วชนตาย

เหตุการณ์นั้นเป็นเรื่องที่คอยเตือนอู๋ฮ่าวเหรินว่า, เขาไม่ควรที่จะใส่ชุดล่องหนนาโนนี้เดินไปมาในสถานที่ๆอันตราย

หลังจากที่เดินไปได้ซักรอบ, อู๋ฮ่าวเหรินก็พอใจและเดินกลับมายังห้องแล็บ

จากนั้น, เขาก็เริ่มทำการจัดแจงข้าวของๆเขา, เขาจำเป็นที่จะต้องไปที่ฐานทัพบนเกาะก่อน, เพื่อไปส่งอุปกรณ์บางอย่าง และทำแผนการพลังงานนิวเคลียร์ให้แล้วเสร็จ

เขาจำเป็นที่ต้องใช้หินพลังงานที่นั่นด้วย, ซึ่งทำให้อู๋ฮ่าวเหรินรู้สึกผิดหวังเล็กน้อย, เพราะในปัจจุบัน เขายังจำเป็นที่จะต้องแลกเปลี่ยนหินพลังงานด้วยเหรียญพลังงานอยู่

เช้าวันต่อมา, เขาก็ได้พูดคุยกับครอบครัวของเขา, และแจ้งไปยังบริษัทก่อนจะหายตัวไป

ส่วนชุดล่องหนนาโน, แล้วอู๋ฮ่าวเหรินก็ขับรถไปที่สถานีรถไฟ

ระวังเพื่อไม่ให้ชนกับคนที่เดินบนถนน, ก่อนจะขึ้นรถไฟความเร็วสูงไป, ระหว่างทางเขาไปยืนอยู่มุมที่ไม่ค่อยมีใครอยู่

ดูเหมือนว่าคนที่คิดค้นชุดล่องหนนาโนที่ตายไปแล้วนั้น, การล่องหนนี้เป็นเรื่องที่ยากมากจริงๆ

ถ้าเกิดมีอุบัติเหตุอะไรขึ้นมา, มันคงได้เป็นโศกนาฏกรรมแน่ๆ

โชคดีที่, ไม่มีอะไรเกิดขึ้นกับเขาระหว่างทาง, เขาเดินทางมาจนถึงชายหาดร้าง

ขั้นตอนต่อไปคือรอจนกว่าจะถึงตอนกลางคืน, แล้วเขาจึงขับรถลอยฟ้ามุ่งตรงไปยังฐานทัพบนเกาะ, หลังจากที่สะสางปัญหาที่นั้นเสร็จสิ้นแล้ว เขาจึงมุ่งตรงไปที่อังกฤษเพื่อที่จะปฏิบัติการของโบราณของเขาให้สำเร็จ

ในเวลานี้, ข่าวเรื่องของอู๋ฮ่าวเหรินหายตัวไปนั้นได้ถูกรายงานมาโดยผู้ที่คอยจับตาดูเขาแล้ว

"ผู้กองครับ, พวกเราได้เข้าทำการตรวจสอบทุกสถานที่ๆเขาจะอยู่แล้ว แต่พวกเราก็ไม่พบตัวเขาเลยครับ, ยิ่งไปกว่านั้น คนในบริษัทฟิวเจอร์กรุ๊ปเองก็ได้บอกกับพวกเราว่า คุณอู๋ได้แจ้งเอาไว้ในตอนเช้าว่าเขาจะออกไปข้างนอกซักระยะครับ"

"ไม่จำเป็นต้องตามหาแล้ว, ถ้าพวกเราสามารถหาเขาได้ง่ายๆ, พวกเราคงไม่ต้องมานั่งอิจฉาเทคโนโลยีของฟิวเจอร์กรุ๊ปแบบนี้หรอก"

เมื่อท่านผู้นำได้รู้เรื่องนี้เข้า, เขาก็ทำได้เพียงแค่ส่ายหัวอย่างช่วยไม่ได้

"ไม่คิดเลยว่าเรื่องแบบนี้จะเกิดขึ้นจนได้, ดูเหมือนองค์กรลับนี้จะแข็งแกร่งมากกว่าที่พวกเราคิดนัก"

"โชคยังดีที่, พวกเขาเลือกที่จะช่วยเหลือประเทศเรา, ตอนนี้ญี่ปุ่นก็กำลังจะเป็นบ้าเพราะเรื่องนั้น" เลขาธิการกล่าว

"น่าเสียดายที่, พวกเราไม่สามารถได้เทคโนโลยีหุ่นยนต์ในเหตุการณ์นั้นมาใช้ได้"

ท่านผู้นำมองดูผลการทดลองเรื่องของเทคโนโลยีนิวเคลียร์ฟิวชั่นที่วางอยู่บนโต๊ะอย่างอารมณ์ดี