CF:บทที่ 362 กู้ซากเรือ
ท่ามกลางทะเลสีคราม, เรือกู้ซากของอู๋ฮ่าวเหรินกำลังจัดตำแหน่งของหุ่นยนต์ทีละเล็กทีละน้อยอยู่
ในเวลานี้ที่ดาดฟ้าเรือเต็มไปด้วยลูกเรือและหุ่นยนต์, หุ่นยนต์กำลังควบคุมอุปกรณ์ต่างๆอยู่, เหล่าลูกเรือต่างก็ยืนดูและมอง, และมีบางคนที่กำลังศึกษาไปในตัว
อู๋ฮ่าวเหรินใช้นิ้วจิ้มลงไปบนจอคอมพิวเตอร์ตรงหน้าเขาเพื่อที่จะปรับและขยับตำแหน่งของหุ่นยนต์ใต้น้ำ
หม่าช่างจุน, กัปตันเรือที่อยู่ข้างๆเขา, มองดูจอคอมพิวเตอร์จากอีกด้านหนึ่ง, ซึ่งแสดงภาพให้เห็นสถานการณ์ใต้น้ำที่ถูกส่งมาจากหุ่นยนต์
"หัวหน้า, หุ่นยนต์ตัวนี้มันช่างดูล้ำสมัยจริงๆเลยนะครับ, มันดูมีประสิทธิภาพยิ่งกว่าเรือดำน้ำสำรวจทะเลลึกที่สร้างขึ้นมาโดยประเทศเราเสียอีก"
"มันไม่ได้ล้ำสมัยอะไรขนาดนั้นหรอก, ก็แค่ปรับเปลี่ยนอุปกรณ์ของหุ่นยนต์, นอกจากนั้นพวกเราก็ไม่ต้องทำอะไรเพิ่มด้วยซ้ำ"
จากคำพูดของอู๋ฮ่าวเหริน, หม่าช่างจุนถึงกับส่ายหัว, เขานั้นไม่เข้าใจอู๋ฮ่าวเหรินจริงๆ
สิ่งที่อู๋ฮ่าวเหรินพูดนั้นไม่ใช่เรื่องยากอะไร, แต่สำหรับคนอื่นแล้ว, มันเป็นเรื่องยากราวกับกำลังปีนขึ้นไปบนท้องฟ้า, นั่นคือความต่างระหว่างคนธรรมดาและอัจฉริยะ
"จะว่าไปหัวหน้า, มีข่าวมาจากเบื้องบน, อาจจะมีเรื่องไม่ดีในสองวันนี้ก็เป็นได้, ระวังตัวไว้จะดีกว่า"
"เข้าใจละ, แต่ไม่ต้องกังวลไปหรอก, คนพวกนั้นคงไม่มาก่อกวนพวกเราหรอก, ปัญหาของตัวเองยังแก้ไม่ได้ด้วยซ้ำ"
มันแก้ไม่ได้จริงๆ, อู๋ฮ่าวเหรินคิดว่าเหล่ากองทัพเรือที่ถูกช่วยขึ้นมานั้นคงไม่ดีไปกว่าคนที่ตายไปแล้วเท่าไร, ซึ่งในตอนนี้ทางสหรัฐอเมริกากำลังตกอยู่ในที่นั่งลำบากอีกแล้ว
ข่าวเรื่องของเรือเร็ว 4 ลำของญี่ปุ่นถูกจมโดยมิสไซล์ของอเมริกานั้นถูกทราบโดยญี่ปุ่นจากปากของทหารที่รอดชีวิตแล้ว
จริงๆแล้ว, ใน 2 วันมานี้, ญี่ปุ่นเป็นประเทศที่สูญเสียมากที่สุด, โดยเฉพาะเจ้าหน้าที่ระดับหัวกะทิ
เพื่อปิดบังเรื่องการโจมตีเรือกู้ซาก, และเพื่อกันไม่ใช้ผู้คนทั่วโลกนั้นด่าว่าเป็นไอ้ปัญญาอ่อน, ทางสหรัฐจึงได้หาเหตุผลเรื่องเรือจมว่าเป็นเพราะโจรสลัด
ดังนั้น, แพะรับบาปจึงตกเป็นของคนที่รับบทโจรสลัดอย่างSDFญี่ปุ่น, แน่นอนว่ามีหลายประเทศที่รู้ดีว่าเกิดอะไรขึ้นกันแน่
แต่ในตอนนี้สหรัฐอเมริกานั้นมีสภาพเหมือนถังระเบิด, ไม่มีประเทศไหนที่ต้องการที่จะเติมเชื้อไฟลงไปในถังระเบิดในเวลานี้
คำโกหกที่ถูกแพร่สะพัดออกมาโดยสหรัฐอเมริกานั้น, ในขณะที่กำลังเข้าต่อสู้กับโจรสลัดอยู่นั้น, ก็ได้เกิดอุบัติเหตุขึ้น, และข่าวเรื่องเรือรบทั้งสองลำจมลงไปนั้นก็เริ่มทำให้มีคนเชื่อขึ้นมาบ้าง
แล้วจากนั้น,
พวกเขาก็เริ่มประณามโจรสลัดและจัดตั้งกองเรือขึ้นมาเพื่อออกล่าโจรสลัด
เดิมที, รัฐบาลญี่ปุ่นที่รู้ดีเรื่องของตัวตนโจรสลัดดีอยู่แล้ว ลำพังแค่เรื่องของโจรสลัดก็แย่แล้ว, ยังมีคำร้องขอส่งมาจากสหรัฐอีก พวกเขาจึงต้องออกแถลงการณ์ประณามโจรสลัดด้วย
สำหรับเจ้าหน้าที่ผู้ซึ่งส่งลูกน้องของตัวเองไปตายนั้น, ตอนนี้ต้องมาเข้าร่วมการแถลงการณ์ประณามด้วยอีก, ก็เป็นอะไรที่กวนโมโหมากพออยู่แล้ว
แล้วจากผลสรุป, ทราบว่าเจ้าหน้าที่ที่ถูกส่งไปออกไปนั้นถูกเจตนาฆ่าตายโดยอเมริกา, ที่ต้องการจะใช้แผนทูตแห่งสันติภาพเพื่อเข้าไปใกล้เรือกู้ซากแล้ว, ทำให้ความอดกลั้นนี้สิ้นสุดลง
พวกเขาต้องลำบากอย่างมากในสองวันที่ผ่านมา เพราะทางสหรัฐได้กล่าวโทษพวกเขาที่ไม่ยอมทำตามแผน, พวกเขาต้องยอมยกผลประโยชน์บางอย่างของประเทศให้กับทางสหรัฐ
ตอนนี้พวกเรารู้ถึงแผนการนี้ทั้งหมดแล้ว, ทั้งหมดเป็นการเล่นละครตบตาของสหรัฐที่ทำราวกับเป็นลิงหลอกเจ้า, คนพวกนี้วางแผนหลอกใช้พวกเขาตั้งแต่แรกแล้ว, พวกเขาจะอดทนต่อไปอีกได้อย่างไร
ในตอนนี้ทั้งสองประเทศจึงได้เริ่มแยกเขี้ยวใส่กัน, แม้จะดูสงบสุขกันดีต่อไปหน้า แต่ลับหลังแล้วกลายเป็นอีกอย่าง, แน่นอนว่าทางญี่ปุ่นเองก็ไม่กล้าที่จะขัดขืนอเมริกา, แต่พวกเขาก็ได้เอาเรื่องนี้มาขู่สหรัฐเพื่อหวังผลประโยชน์กลับเช่นกัน
เมื่อเผชิญกับการเรียกร้องต่างๆของทางญี่ปุ่นแล้ว, ทางสหรัฐก็ได้ออกมารับผิดชอบต่อการสูญเสียและแน่นอนว่าชดใช้โดยสูญเสียให้น้อยที่สุด
จากสถานการณ์ในปัจจุบันของทั้งสองประเทศนี้คงไม่คิดที่จะมาก่อกวนเขาอีกแน่, และถ้ายังกล้าขับเรือบรรทุกเครื่องบินมาหาเขาล่ะก็, ก็ถ้าโทษฮ่าวเหรินที่จมเรือไปละกัน
จากเรื่องในครั้งนี้, มีบางอาวุธที่ได้ถูกเปิดเผยไปแล้ว, ถ้าเป็นเช่นนี้ เขาก็น่าจะปลอดภัยจนกลับถึงบ้าน
จริงๆแล้ว, ก็มีบางประเทศนั้นที่ได้เผยแพร่ข่าวจริงๆของเรื่องนี้ออกไป, แต่ทว่าไม่นานข่าวจริงนี้กลับถูกหาว่าเป็นข่าวลวง
ไม่มีใครที่เชื่อว่าเขานั้นสามารถจมเรือรบอเมริกาได้จริงๆ, และเพราะข่าวที่ค่อนข้างออกมาในแง่ลบ, จึงมีคนที่เชื่อน้อยลงไปอีก
จากเหตุการณ์ในครั้งนี้, อีกประเทศที่เรียกได้ว่าโชคร้ายมากอย่างฟิลิปปินส์, พวกเขายังคงตามหาซากเรือที่จมอยู่, ซึ่งทางสหรัฐไม่ได้บอกอะไรแก่ทางฟิลิปปินส์เลย
แน่นอนว่า, พวกเขานั้นถูกลืมโดยสหรัฐไปแล้ว, ดังนั้นมันจึงได้กลายเป็นปริศนาที่ทางฟิลิปปินส์ไม่สามารถแก้ไขได้
สำหรับประเทศที่โชคร้ายนี้, มีเพียงเรือรบไม่กี่ลำที่พอจะใช้การได้, แต่สหรัฐก็ดันจมไปแล้วลำนึงอีก
ลิงน้อยที่น่าสงสารที่ไม่รู้เรื่องอะไร และไม่ได้เข้าร่วมอะไรแท้ๆ
ส่วนทางจีนยังคงสงบสุขดี, และตอบสนองต่อเหตุการณ์นี้แบบสบายๆ
แน่นอนว่า, อู๋ฮ่าวเหรินนั้นได้ทราบเรื่องนี้มาจากจี้ว่าจำนวนทหารที่ไปที่บ้านเขาในช่วงนี้มีมากขึ้นกว่าแต่ก่อน
ยิ่งไปกว่านั้น, ห้องเรือนกระจกของเขาก็ได้รับการคุ้มครองจากคนพวกนั้นด้วย, แต่พวกเขาไม่ได้มาคุ้มกันอย่างเดียว ยังถ่ายรูปจากข้างนอกห้องเรือนกระจกกลับไปด้วย
ยืนอยู่บนดาดฟ้าเรือ, มองดูภาพจากจอที่อยู่ข้างหน้า ตอนนี้หุ่นยนต์ได้ถึงจุดที่เป็นเป้าหมายแล้ว
"นี่คือเรือที่จมอยู่สินะ, มันมีโผล่ออกมาแค่ตรงนี้เอง, แล้วเราจะกู้มันขึ้นมาอย่างไร?"
"ก่อนอื่นเราก็ต้องให้หุ่นยนต์ขุดลงไปก่อน, แล้วจากนั้นเราก็จะสามารถกู้ขึ้นมาได้รวดเดียวเลย"
"มันยากเอาการอยู่นา, จากที่เห็นแล้ว เรือลำนี้ไม่น่าจะมีขนาดเล็กนะครับ"
เหล่าลูกเรือที่เข้ามาดูก็เริ่มคุยกัน, อู๋ฮ่าวเหรินก็ลองพยายามคิดหาวิธีดู, แผนที่เขาคิดไว้แต่แรกนั้นก็ไม่น่าจะใช้การได้เท่าไร
สภาพใต้น้ำนั้นที่นี่ถือว่าพิเศษมากพอดูอยู่, ถ้าเกิดทำแบบนั้น ก็อาจจะเผลอทำลายข้าวของที่อยู่ข้างในเสียหายได้
ด้านบนของหุ่นยนต์, มีแขนโลหะที่มีรูปร่างเหมือนพลั่วอยู่, เขาคิดที่จะขุดหลุมลงไปทั้งสองด้านเพื่อยืนยันขนาดของเรือไม้ลำนี้ก่อน
โชคดีที่, ดินตะกอนใต้ทะเลพวกนี้ไม่แข็งมากนั้น, เมื่อน้ำขุ่นที่เกิดจากขุดพื้นใต้ทะเลออกมากนั้น, ทำให้ปลาพากันแหวกว่ายออกมาจากซากเรือ
ในตอนนี้เอง, ที่อู๋ฮ่าวเหรินเข้าใจว่าซากเรือลำนี้ไม่ได้เต็มไปด้วยทรายและโคลนทั้งหมด
"หัวหน้า, เหมือนมีอะไรบางอย่างอยู่ตรงนั้นด้วย"
เหล่าลูกเรือกำลังมองดูภาพจากกล้องที่ถูกถ่ายโดยหุ่นยนต์อยู่, ดูเหมือนว่าจะพบบางสิ่งบางอย่างขณะที่กำลังขุดอยู่
อู๋ฮ่าวเหรินเหลือขึ้นไปมองและพวกว่าเป็นเป็นกล่องไม้, ซึ่งถูกห่อหุ้มไปด้วยโคลนและทราย, ราวกับว่าถูกเก็บรักษาเอาไว้
แต่ทว่าเมื่อถูกเปิดออกมาดู, เพียงแค่เหลือบมอง อู๋ฮ่าวเหรินก็ส่ายหัวทันที
"ทองนี่เอง, คิดว่ากล่องเก็บเครื่องลายครามซะอีก"
อู๋ฮ่าวเหรินบอกออกมาลอยๆแบบไม่ได้ตั้งใจ, ซึ่งทำให้เหล่าลูกเรือต่างพากันมองเขาด้วยสายตาแปลกๆ, เพราะเป็นครั้งแรกของพวกเขา, ที่ได้พบกับนักล่าสมบัติที่กู้ซากเรือล่มขึ้นมาและบอกว่าไม่อยากได้ทอง"
มองดูหุ่นยนต์ที่โยนกล่องที่กระจัดกระจายออกมาและเริ่มการขุดหาต่อไป, เหล่าลูกเรือก็ถึงกับพูดอะไรไม่ออก
เมื่อเจอกับการกระทำของอู๋ฮ่าวเหรินแล้ว, ตอนแรกพวกเขาต้องการที่จะพูดอะไรออกมา, แต่สุดท้ายก็ได้แต่กลืนน้ำลายกลับไป
เพราะพวกเขานั้นคิดว่าชายที่อยู่ตรงหน้าเขานี้ไม่ได้สนใจทองแม้แต่น้อย, หมายความว่าทองนั้นไม่มีค่าอะไรสำหรับเขา
จากการตรวจพบของกล้องส่องใต้น้ำแล้ว, เรือลำนี้น่าจะมีขนาดไม่เล็ก, มีความยาวอย่างน้อย 30 เมตร
ในปัจจุบันตัวเรือ 90% นั้นถูกฝังอยู่ในทราย, ถ้าต้องการจะขุดลงไปจะกลายเป็นงานช้างขึ้นมาเลยทีเดียว, ยิ่งไปกว่านั้นถ้าจะใช้วิธีนี้ต่อไป มันก็จะเสียเวลานานมาก
อู๋ฮ่าวเหรินจึงได้เดินกลับไปที่ห้อง, เพื่อเริ่มการคำนวณกับจี้เพื่อค้นหาวิธีกู้ซากเรือแบบนั้นขึ้นมาให้สำเร็จ
0 ความคิดเห็น