CF:บทที่ 295 เรือในซองแดง

นิยายลงทุกวัน เวลา 6.00 น. ส่วนเรื่องไหน จำนวนกี่ตอนนั้น สามารถดูได้ ที่นี่

อู๋ อ่าวเหรินนอนอยู่บนเตียง เพิ่งจะเข้าไปในระบบซองแดงก็เห็นซองแดงขนาดใหญ่ลอยอยู่ด้านบนสุดและคนในกลุ่มก็กำลังออกความเห็น

เขาตาร้อนแต่อารมณ์ไม่ค่อยดีนัก มันรู้สึกแปลกๆที่ต้องมองซองแดงนี้แต่ยังเร็วไปที่จะฉกมัน มันคือซองระดับห้า ซึ่งใช้ 10 ล้านเหรียญ

ดูคำอธิบายแล้ว มันน่าจะเป็นยานอวกาศสำหรับพลเรือน และอุปกรณ์ส่วนใหญ่ถูกปลดออกก่อนยานอวกาศจะถูกลดระดับมาเป็นระดับห้าของมาตรฐานซองแดง

ยิ่งกว่านั้น ถ้าฉกยานอวกาศไปแล้วไม่มีอุปกรณ์ซ่อมแซม อะไหล่ส่วนที่ขาด แล้วก็ไม่สามารถเอาไปท่องอวกาศได้

“อยากเอาก็เอาไป ถ้าไม่เดี๋ยวฉันจะยกเลิกซองแดง” ชายที่ใช้ชื่อว่าราชากล่าว

มนุษย์ชุดเกราะพูดขึ้นทันทีว่า “นี่มันยานพังๆ อย่าเอามาให้ฉันเลย ยานนั่นมันก็แค่ขยะเศษเหล็ก”

“มันไม่มีมูลค่าเท่าไหร่เลย มีแค่ระบบเครื่องยนต์ที่พอมีค่าอยู่บ้าง ทุกอย่างเอาไปโยนลงถังขยะได้เลยนอกจากเครื่องยนต์”พ่อค้าพลังงานประเมินมัน

เห็นความเห็นของสองคนนี้แล้ว อู๋ ฮ่าวเหรินรู้สึกเจ็บมาก สิ่งที่พวกเขาบอกว่าควรเอาไปทิ้งขยะ ในสายตาเขามันสิ่งประดิษฐ์ขั้นสูง

ให้ตาย ความต่างชั้นของเทคโนโลยีมันช่างเจ็บปวดจริงๆ!

“ไม่ล่ะ ยานอวกาศแบบนี้ไม่มีประโยชน์อะไรกับฉัน ฉันจะให้ดูว่ายานอวกาศแบบไหนที่ฉันต้องการ ถ้ามีล่ะก็ค่อยมาคุยกับฉัน”

อู๋ ฮ่าวเหรินยังคงไม่ตอบสนอง เขารู้สึกเจ็บหนักอีกครั้ง ซึ่งทำให้เขาอยากจะพุ่งเข้าไปในระบบซองแดงและคว้าของมา

ยานรบ มันคือยานรบที่สามารถใช้สู้ในอวกาศได้ แม้ว่าคำอธิบายของยานรบนี้จะบอกว่าระบบเครื่องยนต์จะถูกถอดออกไปแล้ว แต่มูลค่าของซองแดงก็ยังมากกว่า 8000 เหรียญจักรวาล

“รูปหล่อ นายรบกับกองกำลังเล็กๆนั่นอีกแล้ว และนายก็เอายานรบพวกเขามาด้วย”

“ไม่นานมานี้ ฉันได้ยินว่าอารยธรรมพาลอสได้หายไป และกองกำลังเล็กๆนั่นก็ถอยทัพออกจากดาวด้วยตัวเอง ฉันมียานรบที่ถูกทิ้งไว้บนดาวนั่นหลายลำและระบบเครื่องยนต์น่าจะถูกพวกเขาเอาไป”

“นายโชคดีมาก ที่ฉันไม่ได้ขายหัวฉันไปในวันนั้น แล้วฉันก็พอจะมียานรบที่จะตามนายไปในฤดูใบไม้ร่วง อารยธรรมพาลอสได้ทำให้เทพธิดาหายไปจริง”

ขณะนี้ราชาได้นำซองแดงยานอวกาศออกไปจากกลุ่มอย่างเงียบๆ เห็นได้ชัดว่าเขารู้สึกล้มเหลวในที่จะทำการในกลุ่มนี้

มันก็เห็นได้จากจำนวนการปรากฏตัวของเขาในช่วงนี้ และสิ่งที่เขาพูดหลังจากส่งซองแดงแต่ล่ะครั้งแสดงให้เห็นว่าชายผู้นี้ชอบบีบบังคับ

ทว่าเนื่องจากความสัมพันธ์ในกลุ่มนี้หลังจากรวมตัวกันแล้ว ตอนนี้ใครที่มาบีบบังคับก็มีแนวโน้มจะถูกตีกลับโดยผู้อื่น

อย่างเช่น ชายที่ชื่อว่าดูโอ้ จินเร็น ฉวยทำซองแดงระดับหกและเข้ามาในกลุ่มเพื่อจะเยาะเย้ยเมื่อไม่กี่วันที่ผ่านมา

โชคร้ายที่เจ้าศิลปะกลับมาจากการท่องดาวในวันนั้นพอดีและโยนหินเข้ามา ตอนนั้นชายคนนั้นอยากแข่งกับเจ้าศิลปะท้ายที่สุดเจ้าศิลปะก็ได้ไปถึงระดับแปดและเขาก็ซีดไปเลย

ซองแดงนั้นก็ยังคงอยู่ในระบบเขาไม่ได้เอามันกลับออกไป

ในกลุ่มที่มีคนเกือบ 200 คน การระวังตัวไว้นั้นเป็นเรื่องที่ดี ไม่เช่นนั้นมันก็จะโดนเล่นงานเอาได้ง่ายๆ

แน่นอนว่าบางครั้งอู๋ ฮ่าวเหรินก็แกล้งกดดันอยู่บ้าง แต่ก็ไม่มีใครกล้าแข็งข้อต่อเขา

ใครจะกล้าแข็งข้อต่อเขากัน? ดูของที่เขามีสิ จำนวนซองแดงที่มีจำนวนตามหัวในกลุ่มซองแดง

เห็นซองแดงของคูฉวยยังไม่ถูกเอาออกไป อู๋ ฮ่าวเหรินจึงถามว่า

“คูฉวย ยานรบนี่สามารถแยกเป็นส่วนๆ แล้วให้คนอื่นผ่านซองแดงระดับต่ำทีละเล็กทีละน้อยได้รึเปล่า?”

“พ่อค้าของเก่า อย่าไปสนใจยานรบเลย! คือฉันจะบอกว่านายสามารถยกระดับได้อย่างรวดเร็ว และนำคนเข้ามาเพิ่มได้ ตอนนั้นอย่าว่าแต่ยานรบเลย ของดีๆต้องล้นมือนายแน่ โดยเฉพาะกลุ่มระดับเก้าตอนนี้ส่วนใหญ่มีแต่พวกชนชั้นสูง ซองแดงของพวกเขาจะทำให้คนต้องตาร้อนเลยทีเดียว”

“ใช่แล้ว ฉันก็สนับสนุนนายด้วย ค่อยๆไปแบบช้าๆ มีแต้มเยอะๆ เราสามารถช่วยนายยกระดับได้แล้วนายค่อยไปเอาของดีๆทีเดียวเลย”

อู๋ ฮ่าวเหรินหดหู่ แน่นอนว่าพวกเขาไม่รู้ถึงความเจ็บปวดของเขา แต่อยากจะได้ซองแดง ปัญหาคือซองแดงที่เหลืออยู่ต้องการระดับสี่หรือห้าในการฉกไป

เขาได้ทดลองกับผลิตภัณฑ์บางอย่างของเขา และเป็นที่แน่นอนแล้วว่าการประเมินระดับนั้นต่ำเกินไป เขาไม่รู้ว่าจะจัดตั้งระบบประเมิณกับผลิตภัณฑ์นี้อย่างไรดี ดูเหมือนว่าราคาของผลิตภัณฑ์ที่ผลิตขึ้นมาใหม่นั้นจะไม่สูงเกินไป

นี่ทำให้อู๋ ฮ่าวเหรินสงสัยว่าสิ่งนี้สามารถทดสอบรสชาติทางประวัติศาสตร์ของวัตถุได้หรือไม่

“ให้เร็วที่สุดเท่าที่เป็นไปได้เลย ฉันกำลังขาดทรัพยากรอยู่ มันแค่ของโบราณเล็กๆที่ฉันสามารถเอาไปแลกเปลี่ยนเป็นเหรียญพลังงานสำหรับยกระดับได้ไม่มาก พวกเขาตัดการสนับสนุนกฎเจ้าถิ่นของฉัน และฉันก็ไม่มีทางเลือก”

อู๋ ฮ่าวเหรินคิดว่าถ้าเขาสามารถใช้วิธียกระดับเจ้าถิ่นได้ ตอนนี้ก็คงไม่ต้องมาห่วงเรื่องเสียเหรียญพลังงาน

“ฉันอยากจะรู้จริงๆว่านายอยู่ไหนถึงได้ขาดแคลนทรัพยากรขนาดนี้”

นักวิจัยกล่าว “นายคนนี้อาจจะเป็นทายาทของมนุษย์กลุ่มแรกที่อพยพในยุคโลกโบราณแล้วติดอยู่ในดาวเก่าแก่ ไม่สิ ถ้านั่นมันจริงเขาจะได้ระบบซองแดงมาได้อย่างไร? มันเป็นอุบัติเหตุงั้นรึ?”

ตอนนี้อู๋ ฮ่าวเหรินไม่สามารถปล่อยให้คนพวกนี้คาดเดาได้ ไม่งั้นคงเป็นเรื่องแน่

“พวกนายไม่ต้องมาเดากันเลย ถ้ามาที่ที่ฉันอยู่ไม่ได้ก็รีบปลอบใจฉันด้วยซองแดงสักหน่อยเถอะ”

คนในกลุ่มก็เลิกพูดคุยกันในทันที ระหว่างนี้อู๋ ฮ่าวเหรินก็ฉกซองแดงมาได้มากมาย เมื่อพวกเขาถูกอู๋ ฮ่าวเหรินฉกซองแดงไปพวกเขาก็จะเสียยอดรวมของเหรียญพลังงาน

“ช่างน่าสงสารเสียจริง ฉันจะให้ซองแดงกับนาย ถ้าคว้าไม่ทันอย่ามาโทษฉันล่ะกัน”

ชายนามแปดหนวดมาพูดปลอบทุกคนอย่างไม่คาดคิดแล้วส่งซองแดงออกมา

แต่น่าเสียดาย ก่อนที่อู๋ ฮ่าวเหรินจะคว้ามันมา ซองแดงนั่นก็หายไปแล้ว

“ของดีนี่ ขอบคุณแปดหนวด ถ้าไม่ได้นายคงต้องใช้เงินจำนวนมากเพื่อซื้อมันสักอัน”

ขณะนี้คูฉวยเหมือนจะเห็นคำถามที่เขาถามไปตอนแรกและพูดว่า “มันเปล่าประโยชน์ที่จะแยกส่วนยานอวกาศ ต่อให้แยกบางส่วนออกมาแล้วมันก็ยังต้องใช้ระดับสูงในการจะฉกไปเช่นพวกระบบเครื่องยนต์ ถ้านายอยากได้ยานอวกาศจริง เมื่อนายไปถึงระดับ 6 แล้วฉันจะให้ยานอวกาศดัดแปลงกับนาย แม้ว่ามันจะไม่มีพลังในการสู้รบ แต่มันก็เดินทางไกลได้อย่างไม่มีปัญหา”

“ขอบคุณ ถ้าเห็นแล้วก็อย่าแย่งฉันล่ะกัน ไม่งั้นในอนาคต ฉันจะทำซองแดงที่นี่ อย่ามาโทษฉันถ้าฉันทำให้มันเป็นสีดำ ฉันจะจดชื่อคนบางคนลงในบัญชีดำของฉันไว้”

คำพูดของอู๋ ฮ่าวเหรินรุนแรงมาก เพราะหลังจากอยู่ระดับสูงแล้ว ถ้าเขาฉกซองแดง ความเสียหายอาจจะถึงล้านเหรียญพลังงาน

ถ้าเป็นซองแดงระดับเก้า มันสามารถทำให้ใครบ้างคนร้องไห้ออกมาในทันทีได้เลย

“ไม่ได้พูดถึงนายนะ ฉันจะไปกลุ่มพิเศษเพื่อว่าจะได้อะไรดีๆสักหน่อย”

“พ่อค้าของเก่า อย่าลืมเอาอาหารอร่อยๆมาฝากกลุ่มนี้ด้วยล่ะ”

คนพวกนนี้ส่วนใหญ่ได้อาหารเลิศรสผ่านอู๋ ฮ่าวเหรินมาทั้งนั้น แน่นอนว่าอู๋ ฮ่าวเหรินมีพื้นที่เก็บซองแดงเยอะนั่นเอง

ถ้าไม่ใช่เพื่อให้พวกเขาหรือครอบครัวกิน ซองแดงของเขาส่วนใหญ่ก็เป็นอาหาร สิ่งที่กวนใจเขาก็คือมีอยู่สามซองแดงในจำนวนทั้งหมดที่ลุงชาวจีนทำให้เขา

อีกอย่าง ซองที่สองกับสามทำจากวัตถุดิบชั้นเลิศของโลกในอนาคต ยกเว้นซองแรกที่เหมือนกับของบนโลก

อู๋ ฮ่าวเหรินได้ลองมาทั้งหมดแล้ว ซึ่งมันก็อร่อยที่สุดในโลกจริงๆ